1 buçuk senedir evliyiz evlendiğimden beri eşimin ruh hastası annesi ve kardeşleriyle uğraşıyorum neler neler geçti aramızda kabus gibi bir 1 buçuk sene bıraktım geride. Ben ailemden ayrılıp geldim gurbet yere salak kafam değermiydi bu adam için kafamı duvarlara vuruyorum şimdi...
daha 4 aylık evliydim kızlar saçma sapan herseyden zaten sorun çıkarıyor burnumuzdan getiriyordu kaynanam, ama bir gün eşimin arkadaşının düğünuydu akşam bana sen de gelmek ister misin dedi, bende bi annene sorayım düğünde kimseyi tanımıyorum eğer annen gelirse gelirim demiştim. Kayinvalidemi aradım anne böyle böyle dedim baktım kadın açtı ağzını yumdu gözümü "gelmem ne işim var kocan zaten önce sana söylemiş demek siz baş başa gitmek istiyorsunuz zaten siz böyle seviyorsunuz (bunları bağırarak saydiriyor)" vs vs saydirdi durdu. Bu olayda hanfendinin zorunda giden eşim nasıl önce bana söylemiş düğüne gidecegimizi ben Kimim arayip onu davet ediyorum... neyse ben o saydirdikca olur mu anne neden yanlız gitmek isteyelim ben zaten kimseyi tanımıyorum gidip ne yapacağım tek başıma, sen gelmezsen ben gitmem zaten falan diye diye toparlamaya çalışıyorum bu beni dinlemiyor bile o kadar hirslanmiski sadece bağırıyor en sonunda telefonu suratıma kapattı.Ben ağlama ağla delirdim tabi dugunede gitmedim.. neyse bu o sıralar yaşadığımız sacmaliklarin sadece biriydi bunun gibi birçok şey birikmisti bende. Eşim ne olursa olsun ne kadar agladigimi üzüldüğümü görse asla kimseye neden böyle yapıyorsun demez sumsuk.
Neyse ben çok bunalmisim o aralar ne hayallerle evlenip neler yaşamısim.. burda oturduğumuz şehirde aamcamlar da kalıyo daha doğrusu amcam vefat etti yengem ve Kuzenlerim. İşte bu son olayın üstüne eşimle de kavga ettim neden böyle yapıyor sen neden bişi demiyorsun falan diye sondada beni aamcamlara bırak dedim. Biraz havam değişsin istedim. Aamcamlar da Kuzenler falan biraz iyi geldim saat akşam üstü 6 gibi oldu bi baktım kayinpederim ve eşim geldi eşim gitmiş demiş amcamlarda olduğumu anasida bunun babasını bir güzel doldurup benim üstüme saldı. Geldi beni karşısına oturttu başladı saymaya" sen ne istiyorsun senin hatalarindan biz artık bıktık biz senin babanı iyi bilirdik seni ondan aldık sen babanın kızı gibi çıkmadin" dedi ve ben başladım hüngür hüngür ağlamaya (burayı yazarken bile ağlamaya başladım şu an) ben kitlendim o an ağlaya ağlaya "ben ne yaptım ki o kadar nedir benim hatalarım diyebildim" sadece. Yine başladı işte senin hataların saymakla bitmez hangi birini sayayim dedi.. Kuzenlerim falan say da bilelim dediler, başladı saymaya " işte geçen biz sana balkonunu yıka temiz tut dedik bidaha geldiğimizde yine pisti kafanin dikine gidiyorsun söz dinlemiyorsun dedi (kışındı bahsettikleri salonun kocaman balkonu ben kışın salonu bile kullanmıyorum balkonunun kapısını bile açmiyorum o soğukta kullanmadıgim yerin yıkamak usendirdi beni açıkçası dik kafasın dediği bu) işte devam etti topuklu giyiniyorsun saçını boyamissin senin baban sana böylemi öğretti vs vs (kızları da topuklu giyiniyor ve tam da o zaman kızının saçı rofleliydi hayatımda böyle saçmalık duymadım) yok penceremin kenarı pişmiş vs vs saydirdi ve devamli babanın kızı gibi çıkmadin biz sizi yanlış tanimisiz dedi durdu ama ben ağlama krizlerine girmişim arada odadan çıkıp yüzümü yıkıyorum geri çağırıyor devam ediyor saydirmaya eşimden bütün akşam domuz gibi oturdu tek kelime etmedi azıcık Bile olsa acimazmi insan karısına bişiler söylemez mi ben kendimi öldürdüm aglamaktan ama yok.. neyse bu gece saat 12 bucağa kadar böyle devam etti ve sonunda tuttular beni Kayinvalideme goturecekler elini opecekmisim o saatte. Suçum ne bilmiyorum... Saat 1 de gittik kaynana oturmuş barut gibi gittim elini öpmeye çalıştım opturmedi oturdum ve başladı cigkiklara agitlara nasıl bağırıyor saat gecenin 1 i bütün apartmanı inletti o da bana saydiriyor o an artık benim uyusmus sadece sustum o bağırdı bu böyle yarım saat devam etti kimse kadına sus sakin ol bu saatte millet rahatsız olacak bile demedi. Koca musfettesi de olaylari sadece izliyo.. En sonunda geldi döndü yüzüme bağıra bağıra elini kakdirdi konussana dedi. Ben artık dayanamadım kalktım ayağa tamam sen çok haklısın ben kötü biriyim hakkını Helal Et dedim çıktım evden.. arkamdan sinir krizlerine girdi bu bağırıyor helal etmiyorum hakkımı allah belanı versin diyo.. Ben indim gecenin o saatinde titriyorum sersemledim kayinpeder ve koca geldi arkamdan ama ben çok kötü durumdayım Ağlıyorum hep konuşamiyorum hiç. Koca beni aldı aamcamlara bıraktı o halimle ve gitti anasinin yanına onu teselli etmeye! Beni öylece aamcamlara bıraktı ben kahrimdan oluyorum bütün gece onların hakartlerini dinleyip ağlayan ben teselliye ihtiyacı olan anası. O son hareketim kalkıp gittim ya hakkını Helal Et deyip.. büyük saygısızlık yapmışım öyle dediler sonra.. O gece sabaha kadar ağladım hüngür hüngür ağladım beni orda bırakıp anasina kostuya daha çok kahroldum bittim aglamaktan. Benim Ailem yok o an yanımda ne anne baba kardes ama annesinin yanında kocası kızı vardı beni bıraktı kuzenlerimin yanina kuzenimin kocası beni teselli etmeye çalıştı koca yok ortada. Neyse ertesi gün acilde sakinkestirici ve uyku igneleriyle toparlandim.
İşte bu olayda eşim daha sonra söyledi beni haklı bulduğu halde tek kelime edemedi ailesine karşı bundan önce ve sonrasında da yaşanmış birsürü şey var. Asla ağzını açmaz ailesine ama onlar beni şikayet ettiğinde gelir bana soylemedigini bırakmaz. İşte dün gece de yine böyle konular açıldı kendini benim gözüm de bitiriyorsun dedim pasifsin Ailene karşı bu artık evliliğimize zarar veriyor dedim..O da bana;
anne demek dinimizde kutsal kuran da bile annenizin size dininizden çıkın demesi haricinde herseyi yapmak zorundasınız yazıyor dedi! Benim Annem haklı da olsa haksız da olsa ben ona tek kelime edemem bu böyle ve böyle devam edecek bunu böyle kabullen işine gelirse dedi!!
Gerçekten git gide kendini bende bitirdi bazen düşünüyorum aramiz iyiyken bile ona sarılmak dahi gelmiyor içimden bazen gelip optugunde nefretim geliyor aklıma tüylerim diken diken oluyor. Son 1 aydır herzamankinden çok daha fazla çıktı gözümden, kurduğu her cümle daha da uzaklastiriyo beni ondan. Boşanmak çok istiyorum ama o süreç beni korkutuyor ama bu evliliği mutlu bir sonla hayal edemiyorum birdaha onu sevebilirmiyim hiç sanmıyorum. Çünkü 1 buçuk senedir onca yasanilana rağmen yeni yeni onu artık sevmediğimi bu kadar net hissediyorum. İçimde bu kadar uzun sancılı bitirebildigim bişeyi tekrar eski yerine koymak zor olmaz mı? Ki zaten onun o bazı şeyleri geri kazanmaya çalışma gibi bi çabasida yok hala gelmiş annem haksız da olsa ne derse o benim için diyor..