- 19 Mayıs 2020
- 46.178
- 206.255
bu konuyamı yazmış kadın anlamadım ismi ne
Sevgili arkadaslarım.
Öncelikle konumuza yaptığımız yorumlar icin cok tesekkur ederim.
Ben konuyu açan drsikinti in esiyim. Yani asıl konu sahibesi benim.
Esim cok bunalmış olacak ki. Benim yerime konu açıp yazmış. Bana da linki mail atmış.
Hepsini tek tek okuyamadım.
Ama okuyabildigim kadarı ile cevaplayacam
Ben 29 yasında uzmanlık eğitimi alan bir doktorum. 2 yıllık evliyim. 10 yıllık bir birlikteliğimiz var. Beraberliğimizin 4. Yılında ayrı sehirlerde olmamızdan ötürü zorlandığımız birbirimizi özlediğimiz beraber olmak istediğimiz icin Türkiye derecesiyle girdiğim ilk 5 teki bir üniversiteden onun ve ailemin bulunduğu sıradan bir üniversiteye yatay gecis yaptım. Tus zorunlu hizmet derken epey zorlandık. Ben hiç nefes almadım. Tatile gitmedim. Kimseyle görüşmedim. Tv izlemedim. Sınavı kazanmak icin çalıştım. Cok yogun nöbetleri olan bir bölüm kazandım. Nöbetler su sekilde. 36 saat. Yani bu sabah hastaneye gidiyorum. Yarin aksam çıkıyorum. Sonrası da ertesi gun yine normal mesai. Yani Nobet sonrası eve gidemiyorum. Nöbetlerde sansliydsm 2 saat uyuyaniliuorim.boyle ayda 13 nöbetler başladım. 10 a düştü. Simdi 8 nobet tutuyorum. Cumartesi de çalışıyoruz. Yani haftanın 6 gunü çalışıyoruz. Ayda 8 de nobet. Nobet sonrası sabah devam.
Tabi ki pert oluyorum. Simdi biraz daha iyi sayılırım. Gun asırı nobet nerde 4 gunde bir nerde. Esim de cok yogun çalışıyor. 7-8 gibi gelir. O da yoruluuor. Eve gelir. Klasik erkek. Ayakkabı halinin üzerine. Pantolon koridora. Camasir makinasının üzerinde Esofman. Ütü masasının üzeri bi kere giyip attıkları ile dolu. Yemin ederim salonda 3-4 çift çorap olurdu. Her gun birini çıkarıp atmış. Nasıl sinirlerim bozulurdu bunu anlatmak cok zor. Ve benim esim hala bana ayazkkabimi sildin mı diye soruyor. Annesi hala ayakkabısını siler. Zeytininin çekirdeğini çıkarır. Cok severim kayınvalidemi ama kendilerine bunlar yüzünden su an bile sevgilerimi yolluyorum.
Sabah kıyafetlerini çıkarırım elimden geldiğince. ( ben ondan erken çıkıyorum ) eve geldiginde yemek hazır olur bütün bu yoğunluğa rağmen. Yer ve tv karşısına geçer. Eve geldikten sonra en az iki kez tuvalette yarım saat vakit geçirir kendi icin yapıyormuş bunu. İnternete giriyor. Rehabilitasyonmus. Ben yanında tlf alsam kızıyor.
Ogle arasında beraber yemek yeme şansımız yok mesefef is yerleri cok uzak. Arkadaşlarımla yemeğe gitmeye spor yapmaya vakit buluyor kocana vakit bulamıyor musun diyen Arkadaslar olmus. Sadece ayda bir gun ogle arası servis grubu Hocayla yemeğe çıkıyor. Servis geleneği bu. AYDA SADECE 1 GUN. Bu ayı bitirdik yemegi. Onun dışında 3-4 ayda bir arkadaşlarımla birşeyler yapabiliyorum. O da bir iki saat.
Spora gelince sadece 3 hafta oldu.
Bunu da kendim icin yapıyorum. Esim istiyor ki sadece kendisi olsun. Kendi istedikleri olsun. Cok kıskanç. Etek giydiğimde laf eder elbiseye laf eder makyajima sacıma karışır. Sacımı onun istediği gibi kestiriyorum. O istemiyor diye boyatamiyorum.
Evet çiçek ekerken yanında olmadım. Cunku o gun gercekten cok yorgundum ve beni tersledigi icin yanında durmak istemedim.
Biz bu günlere hep fedskarlilarla geldik. Cok zor zamanlar geçirdik. Cok mücadele verdik. Cok seviyorum onu. Ama cok bunaldım artık. Bazı konularda beni bitirdi. Daha simdi çabalıyor.
Evet artık ortalığı dağıtmıyor. Yemek yapma birlikte olalım diyor. Yapışık ikiz gibi olalım diyor. Ama her gun bir saat tuvaletten adam benim haftada bi kac gun 1 saat görebildiğim spora laf ediyor. Spora bile o daha simdi izin verdi diye gidebiliyorum.
Hepsini okuyamadım ama yorumlarınız icin tesekkur ederim bir de benden dinleyin istedim
Bence de bu kadar detaylı açıklama yapmak kadına yakışır. Erkek dediğin haklısın hayatım der.Çok dişil hareketler değil mi bunlar, kocam yapsa yatağa girmem.
üsteki yorumum için sorry :))Sevgili arkadaslarım.
Öncelikle konumuza yaptığımız yorumlar icin cok tesekkur ederim.
Ben konuyu açan drsikinti in esiyim. Yani asıl konu sahibesi benim.
Esim cok bunalmış olacak ki. Benim yerime konu açıp yazmış. Bana da linki mail atmış.
Hepsini tek tek okuyamadım.
Ama okuyabildigim kadarı ile cevaplayacam
Ben 29 yasında uzmanlık eğitimi alan bir doktorum. 2 yıllık evliyim. 10 yıllık bir birlikteliğimiz var. Beraberliğimizin 4. Yılında ayrı sehirlerde olmamızdan ötürü zorlandığımız birbirimizi özlediğimiz beraber olmak istediğimiz icin Türkiye derecesiyle girdiğim ilk 5 teki bir üniversiteden onun ve ailemin bulunduğu sıradan bir üniversiteye yatay gecis yaptım. Tus zorunlu hizmet derken epey zorlandık. Ben hiç nefes almadım. Tatile gitmedim. Kimseyle görüşmedim. Tv izlemedim. Sınavı kazanmak icin çalıştım. Cok yogun nöbetleri olan bir bölüm kazandım. Nöbetler su sekilde. 36 saat. Yani bu sabah hastaneye gidiyorum. Yarin aksam çıkıyorum. Sonrası da ertesi gun yine normal mesai. Yani Nobet sonrası eve gidemiyorum. Nöbetlerde sansliydsm 2 saat uyuyaniliuorim.boyle ayda 13 nöbetler başladım. 10 a düştü. Simdi 8 nobet tutuyorum. Cumartesi de çalışıyoruz. Yani haftanın 6 gunü çalışıyoruz. Ayda 8 de nobet. Nobet sonrası sabah devam.
Tabi ki pert oluyorum. Simdi biraz daha iyi sayılırım. Gun asırı nobet nerde 4 gunde bir nerde. Esim de cok yogun çalışıyor. 7-8 gibi gelir. O da yoruluuor. Eve gelir. Klasik erkek. Ayakkabı halinin üzerine. Pantolon koridora. Camasir makinasının üzerinde Esofman. Ütü masasının üzeri bi kere giyip attıkları ile dolu. Yemin ederim salonda 3-4 çift çorap olurdu. Her gun birini çıkarıp atmış. Nasıl sinirlerim bozulurdu bunu anlatmak cok zor. Ve benim esim hala bana ayazkkabimi sildin mı diye soruyor. Annesi hala ayakkabısını siler. Zeytininin çekirdeğini çıkarır. Cok severim kayınvalidemi ama kendilerine bunlar yüzünden su an bile sevgilerimi yolluyorum.
Sabah kıyafetlerini çıkarırım elimden geldiğince. ( ben ondan erken çıkıyorum ) eve geldiginde yemek hazır olur bütün bu yoğunluğa rağmen. Yer ve tv karşısına geçer. Eve geldikten sonra en az iki kez tuvalette yarım saat vakit geçirir kendi icin yapıyormuş bunu. İnternete giriyor. Rehabilitasyonmus. Ben yanında tlf alsam kızıyor.
Ogle arasında beraber yemek yeme şansımız yok mesefef is yerleri cok uzak. Arkadaşlarımla yemeğe gitmeye spor yapmaya vakit buluyor kocana vakit bulamıyor musun diyen Arkadaslar olmus. Sadece ayda bir gun ogle arası servis grubu Hocayla yemeğe çıkıyor. Servis geleneği bu. AYDA SADECE 1 GUN. Bu ayı bitirdik yemegi. Onun dışında 3-4 ayda bir arkadaşlarımla birşeyler yapabiliyorum. O da bir iki saat.
Spora gelince sadece 3 hafta oldu.
Bunu da kendim icin yapıyorum. Esim istiyor ki sadece kendisi olsun. Kendi istedikleri olsun. Cok kıskanç. Etek giydiğimde laf eder elbiseye laf eder makyajima sacıma karışır. Sacımı onun istediği gibi kestiriyorum. O istemiyor diye boyatamiyorum.
Evet çiçek ekerken yanında olmadım. Cunku o gun gercekten cok yorgundum ve beni tersledigi icin yanında durmak istemedim.
Biz bu günlere hep fedskarlilarla geldik. Cok zor zamanlar geçirdik. Cok mücadele verdik. Cok seviyorum onu. Ama cok bunaldım artık. Bazı konularda beni bitirdi. Daha simdi çabalıyor.
Evet artık ortalığı dağıtmıyor. Yemek yapma birlikte olalım diyor. Yapışık ikiz gibi olalım diyor. Ama her gun bir saat tuvaletten adam benim haftada bi kac gun 1 saat görebildiğim spora laf ediyor. Spora bile o daha simdi izin verdi diye gidebiliyorum.
Hepsini okuyamadım ama yorumlarınız icin tesekkur ederim bir de benden dinleyin istedim
'Evliliğim bitsin istemiyorum, ama olmuyor da' demişsiniz mektuba başlamadan. Eşinizin düşüncelerini yazdıklarından az çok anlayabiliyoruz, ancak bir de sizin ne düşündüğünüze odaklanmalı. Kimse boşanmak için evlenmiyor, bitmesini istememenizi anlıyorum ancak bu durum alışkanlıkların ve düzenin bir anda bozulacak olmasından mı kaynaklanıyor yoksa eşinizi çok sevmenizden mi? Sanki eşinizi çok sevdiğiniz için evliliğinizin bitmesini istemiyor olsanız, bu mektubu paylaşıp görüş alma gereği duymazdınız veya 'olmuyor da' ifadesini kullanmazdınız gibi geldi bana.Merhaba,
forumda yeniyim ama yıllardır hep okurdum.bir problemim var severek evlendik, 15 yıldır birbirimizi tanırız 10 yıldır birlikteyiz 2 yıldır evliyiz.
Ancak bir problemimiz var ki zamanımız yok.Ben doktorum eşim de yoğun çalıişan bir mühendis.
Bana bir mektup yazmış en son.aşağıda paylaşacağım lütfen yorumlarınızı ve yardımlarınızı esirgemeyin.Evliliğim bitsin istemiyorum ama olmuyor da.
mektup :
Bizim bazı şeyleri konuşmamız lazım, konuşamadığımız ve netleştiremediğimiz için sürekli yarıda bırakıp gidiyoruz.Muhtemelen yine konuşamayacağız o yüzden ben söyleyeceklerimi söyleyim sonrasında sen de düşün, bir adım da olsa ilerleyelim.
Çok bıktığım şeyler var, ne yapsam sana yetmiyor senin her dediğini yapsam birşeyi yapmadığımda bıktımda bıktım diye başlıyorsun.Dün kasıtlı olarak takmadım kulaklığı.Sırf sen tv izlerken 'istemediğim şeyi yapmamı isteme' dedin diye.Ben senin her dediğini ikiletmediğim için sen bana hiçbir yükün, yaptırımın, özgür hareket etmemi engellemen yokmuş gibi sanıyorsun.Ama herşeyimi senin isteğine göre şekillendiriyorum ben.Bunu gör.Buna karşın sen evde ben yokmuşum gibi davandın.Tek basınaymıssın gibi.Sürekli hayatının dışında olmaktan rahatsızım.Bende yatakta tek basımaymısım gibi izledim maçımı, sana nasıl rahatsızlık verdi.Aynısını bana yaşatıyorsun.Senin yaptıklarına senin yönteminle karşılık verdim.Bu şekilde devam ederse bu sadece bizi birbirimizden uzaklaştırır.
Bu yüzden bazı önerilerim olacak.
Ben sana neden hiçbirşeye izin vermiyorum? Neden? Nereye gittiğine ne yaptığına.. Çünkü herşey benden gidiyor.Benim zamanımdan.Hep benden.İşten erken çıktığında ne yaptığına karışıyor muyum, Ne harcadığına, arkadaşlarınla yemeklere gitmene, annene gitmene hiçbirşeye müdahil olmuyorum.Ne zaman benden gidiyor ve sen benden gideni yerine koymaya da hiç uğraşmıyorsun.İşte o zaman kavga çıkıyor.Spora bile izin vermiyordum çünkü benim zamanımı kullanıyorsun.Kendin vakit yaratmıyorsun ki benim vaktimi kullanıyorsun.
Pişman mıyım evet pişmanım git dediğim için.Tam koptuk birbirimizden çünkü.Eskiden bir yemek yapardık birlikte olurduk şimdi diyet miyet dalgasına güzel yemek te yemez olduk.hayatımızın tadı tuzu kalmadı iyice.
Zaten yoğun çalışıyorsun, akşama kadar yoruluyorsun.koştur koştur spora git eve gel salata yanına bişeyler yap duş al pilin bitiyor.O kadar yorgunluktan sonra ne yapsan zoraki yapıyorsun yada hiç yapmıyorsun koltuğa sızıp kalıyorsun.
PEKİ BEN HAYATININ NERESİNDEYİM ?
Her seferinde beklentiyle eve gelip duvara toslamaktan gerçekten çok sıkıldım.Tümgün bende yoruluyorum eve geldiğimde bana bakan bir çift göz bekliyorum.Her seferinde yarısına kadar kısık, yorgun yada hasta iki göz görüyorum.Enerjimi daha da düşürüyor.
Çok sorguladım kendimi senden yada şöyle söyleyim insan eşinden bunları beklememeli mi acaba diye, çok mu şey bekliyorum diye.Çünkü ben normalde çok ilgi beklerim.Normu 100 se ben 200 beklesem bile 50 alıyorum.Bu da 300 bekleyim ki 75 alıym diye düşünmeme sebep oluyor.Ben senden her dilendiğimde daha da az almaya başlıyorum, her daha az aldığımda daha çok bağırıyorum artık duyarsız kavgalara dönüşüyor bu ve sonunda dün olduğu gibi tam iletişimimiz kopuyor.
Ben sana her müsade ettiğimde benden gidiyor.Kendimi düşündüğüm için sıkıyorum seni hep.Evlenmeden önce sondan birkaç öncedeydim çünkü dışarıda görüşmek zorundaydık, şimdi evde görüyorum nede olsa diye düşünüyorsun sanırım.En sondayım.Dinlenme zamanında görüyorsun beni.Senle görüşmek için illa dışarı mı çıkmam lazım.Yarın başka bir isteğin olacak ben yine peki diyecem üzülme diye yine yalnız kalan tek kalan ben olacam.Çocuk yapmak istemiyorum çünkü çocuk olursa ben tek yaşamaya mahkum olacam.Bu belli.Hayatının hep en son sırasındayım çünkü.Listenin üstü zamana ve duruma göre değişiyor ama benim yerim hiç değişmiyor hep en sondayım.
Hep posası kalıyor bana.
Nereye kadar diye düşünüyorum hep, bu ne kadar böyle devam eder ben ne kadar daha senden dilenirim.Bir süre sonra bunlar da fayda etmez bunlara da duyarsızlaşırız sevgi kalmaz.Ben yanlış yapmak istemiyorum.Elimden geleni yapayım sonra bana bilmiyordum neden söylemedin deme diye anlatıyorum.Sürprizlerden sıkıldım ben sana her benle ol dediğimde başka şeylerin önüme geçmesinden çok sıkıldım.
Yazacak çok şey var akşama kadar yazsam bitmez, umarım biraz olsun anlarsın.Ben her beklentiye girdiğimde duvara toslamaktan sıkıldım.İnsanın eşinden yanında olmasını istemesi yanlışsa bunu da bana söyle beklentilerimi revize edeyim.Çünkü benim biraz ilgiye ihtiyacım var.Bana portakal soyacak birine ihtiiyacım var.Benle oturup maç izleyecek birine ihtyacım var.Sadece benim ilgimi çeken birşeyi benimle paylaşacak birine ihtiyacım var.Seni çok sevdim hala da seviyorum.Zaman geçiyor, yarın 40 50 yaşlarına geleceğiz ve ben sana hiç doymamış seni hiç yaşamamış biri olarak kalmak istemiyorum böyle ölmek istemiyorum.Herkes sevmek sevilmek ister ben ömrüm araya gitsin istemiyorum.Benimle ilgilen istiyorum.
Evde o kadar işi yapıyor olmam yardım eden eş imajı çizmek istediğimden falan değil, çamaşırı yıkıyor, asıp topluyor, yemeğe yardım ediyorsam bir an önce bitir de kendinle ilgilen instagram oyna dizi izle diye değil.Bana kal diye.Benle otur diye.Sen benle ilgilenmezsen ben de bunları tabiki yapmayacağım.Bana bahane sunma o var bu var bilmemne diye.Benle ilgilendikten sonra arta kalan vaktin neye yetiyorsa onu yap, iş bittikten sonra arta kalan vakitte bana faydalı olamıyorsun çünkü.Ben senden sürekli iş bekleyen biri değilim, yemeği zaten annemden alıyorum, temizliği kadın yapıyor, çamaşırı da hallediyorum çoğu kez.ama çiçek ekecem gel yanımda dur dediğimde de laf etme.Sana zaten iş yap demiyorum yanımda dur diyorum.Buna da kavga çıkarırsan ben ne yapayım daha.Bana bişey söyle onu yapayım.
Her türlü çözüme hazırım ama bir çözüm bulalım.Bende kendi hayatıma bakmaya başlarsam hiç toparlanmaz.Nöbet listesi bir ay önceden belli oluyor.Bene ayıracağın vakti belirle mesela on nisan akşam 7-10 benim olsun veya ikinci boş pazarın benim olsun.Benim hayatında bir yerim olsun.Bende o zamana boşboş oturacak bile olsak beklentiye girdikten sonra üzülmeyim.Benle ilgileniyor ol.
Böylece ayda bana ayırdığın vakti de görmüş oluruz ben haksız mıymışım görmüş olursun.
Ama bu kavgalar bitmezse sıkıntı büyüyecek.Sen her ben ilgi istediğimde bana bağıramazsın.Kavga çıkarıp sonra bana benle niye kavga ediyorsun diyemezsin.Bana bir çözüm bulman lazım.
Arkadaşlar mektup bu.kim haklı lütfen yardım edin
sizi bencillikle suçlamışMerhaba,
forumda yeniyim ama yıllardır hep okurdum.bir problemim var severek evlendik, 15 yıldır birbirimizi tanırız 10 yıldır birlikteyiz 2 yıldır evliyiz.
Ancak bir problemimiz var ki zamanımız yok.Ben doktorum eşim de yoğun çalıişan bir mühendis.
Bana bir mektup yazmış en son.aşağıda paylaşacağım lütfen yorumlarınızı ve yardımlarınızı esirgemeyin.Evliliğim bitsin istemiyorum ama olmuyor da.
mektup :
Bizim bazı şeyleri konuşmamız lazım, konuşamadığımız ve netleştiremediğimiz için sürekli yarıda bırakıp gidiyoruz.Muhtemelen yine konuşamayacağız o yüzden ben söyleyeceklerimi söyleyim sonrasında sen de düşün, bir adım da olsa ilerleyelim.
Çok bıktığım şeyler var, ne yapsam sana yetmiyor senin her dediğini yapsam birşeyi yapmadığımda bıktımda bıktım diye başlıyorsun.Dün kasıtlı olarak takmadım kulaklığı.Sırf sen tv izlerken 'istemediğim şeyi yapmamı isteme' dedin diye.Ben senin her dediğini ikiletmediğim için sen bana hiçbir yükün, yaptırımın, özgür hareket etmemi engellemen yokmuş gibi sanıyorsun.Ama herşeyimi senin isteğine göre şekillendiriyorum ben.Bunu gör.Buna karşın sen evde ben yokmuşum gibi davandın.Tek basınaymıssın gibi.Sürekli hayatının dışında olmaktan rahatsızım.Bende yatakta tek basımaymısım gibi izledim maçımı, sana nasıl rahatsızlık verdi.Aynısını bana yaşatıyorsun.Senin yaptıklarına senin yönteminle karşılık verdim.Bu şekilde devam ederse bu sadece bizi birbirimizden uzaklaştırır.
Bu yüzden bazı önerilerim olacak.
Ben sana neden hiçbirşeye izin vermiyorum? Neden? Nereye gittiğine ne yaptığına.. Çünkü herşey benden gidiyor.Benim zamanımdan.Hep benden.İşten erken çıktığında ne yaptığına karışıyor muyum, Ne harcadığına, arkadaşlarınla yemeklere gitmene, annene gitmene hiçbirşeye müdahil olmuyorum.Ne zaman benden gidiyor ve sen benden gideni yerine koymaya da hiç uğraşmıyorsun.İşte o zaman kavga çıkıyor.Spora bile izin vermiyordum çünkü benim zamanımı kullanıyorsun.Kendin vakit yaratmıyorsun ki benim vaktimi kullanıyorsun.
Pişman mıyım evet pişmanım git dediğim için.Tam koptuk birbirimizden çünkü.Eskiden bir yemek yapardık birlikte olurduk şimdi diyet miyet dalgasına güzel yemek te yemez olduk.hayatımızın tadı tuzu kalmadı iyice.
Zaten yoğun çalışıyorsun, akşama kadar yoruluyorsun.koştur koştur spora git eve gel salata yanına bişeyler yap duş al pilin bitiyor.O kadar yorgunluktan sonra ne yapsan zoraki yapıyorsun yada hiç yapmıyorsun koltuğa sızıp kalıyorsun.
PEKİ BEN HAYATININ NERESİNDEYİM ?
Her seferinde beklentiyle eve gelip duvara toslamaktan gerçekten çok sıkıldım.Tümgün bende yoruluyorum eve geldiğimde bana bakan bir çift göz bekliyorum.Her seferinde yarısına kadar kısık, yorgun yada hasta iki göz görüyorum.Enerjimi daha da düşürüyor.
Çok sorguladım kendimi senden yada şöyle söyleyim insan eşinden bunları beklememeli mi acaba diye, çok mu şey bekliyorum diye.Çünkü ben normalde çok ilgi beklerim.Normu 100 se ben 200 beklesem bile 50 alıyorum.Bu da 300 bekleyim ki 75 alıym diye düşünmeme sebep oluyor.Ben senden her dilendiğimde daha da az almaya başlıyorum, her daha az aldığımda daha çok bağırıyorum artık duyarsız kavgalara dönüşüyor bu ve sonunda dün olduğu gibi tam iletişimimiz kopuyor.
Ben sana her müsade ettiğimde benden gidiyor.Kendimi düşündüğüm için sıkıyorum seni hep.Evlenmeden önce sondan birkaç öncedeydim çünkü dışarıda görüşmek zorundaydık, şimdi evde görüyorum nede olsa diye düşünüyorsun sanırım.En sondayım.Dinlenme zamanında görüyorsun beni.Senle görüşmek için illa dışarı mı çıkmam lazım.Yarın başka bir isteğin olacak ben yine peki diyecem üzülme diye yine yalnız kalan tek kalan ben olacam.Çocuk yapmak istemiyorum çünkü çocuk olursa ben tek yaşamaya mahkum olacam.Bu belli.Hayatının hep en son sırasındayım çünkü.Listenin üstü zamana ve duruma göre değişiyor ama benim yerim hiç değişmiyor hep en sondayım.
Hep posası kalıyor bana.
Nereye kadar diye düşünüyorum hep, bu ne kadar böyle devam eder ben ne kadar daha senden dilenirim.Bir süre sonra bunlar da fayda etmez bunlara da duyarsızlaşırız sevgi kalmaz.Ben yanlış yapmak istemiyorum.Elimden geleni yapayım sonra bana bilmiyordum neden söylemedin deme diye anlatıyorum.Sürprizlerden sıkıldım ben sana her benle ol dediğimde başka şeylerin önüme geçmesinden çok sıkıldım.
Yazacak çok şey var akşama kadar yazsam bitmez, umarım biraz olsun anlarsın.Ben her beklentiye girdiğimde duvara toslamaktan sıkıldım.İnsanın eşinden yanında olmasını istemesi yanlışsa bunu da bana söyle beklentilerimi revize edeyim.Çünkü benim biraz ilgiye ihtiyacım var.Bana portakal soyacak birine ihtiiyacım var.Benle oturup maç izleyecek birine ihtyacım var.Sadece benim ilgimi çeken birşeyi benimle paylaşacak birine ihtiyacım var.Seni çok sevdim hala da seviyorum.Zaman geçiyor, yarın 40 50 yaşlarına geleceğiz ve ben sana hiç doymamış seni hiç yaşamamış biri olarak kalmak istemiyorum böyle ölmek istemiyorum.Herkes sevmek sevilmek ister ben ömrüm araya gitsin istemiyorum.Benimle ilgilen istiyorum.
Evde o kadar işi yapıyor olmam yardım eden eş imajı çizmek istediğimden falan değil, çamaşırı yıkıyor, asıp topluyor, yemeğe yardım ediyorsam bir an önce bitir de kendinle ilgilen instagram oyna dizi izle diye değil.Bana kal diye.Benle otur diye.Sen benle ilgilenmezsen ben de bunları tabiki yapmayacağım.Bana bahane sunma o var bu var bilmemne diye.Benle ilgilendikten sonra arta kalan vaktin neye yetiyorsa onu yap, iş bittikten sonra arta kalan vakitte bana faydalı olamıyorsun çünkü.Ben senden sürekli iş bekleyen biri değilim, yemeği zaten annemden alıyorum, temizliği kadın yapıyor, çamaşırı da hallediyorum çoğu kez.ama çiçek ekecem gel yanımda dur dediğimde de laf etme.Sana zaten iş yap demiyorum yanımda dur diyorum.Buna da kavga çıkarırsan ben ne yapayım daha.Bana bişey söyle onu yapayım.
Her türlü çözüme hazırım ama bir çözüm bulalım.Bende kendi hayatıma bakmaya başlarsam hiç toparlanmaz.Nöbet listesi bir ay önceden belli oluyor.Bene ayıracağın vakti belirle mesela on nisan akşam 7-10 benim olsun veya ikinci boş pazarın benim olsun.Benim hayatında bir yerim olsun.Bende o zamana boşboş oturacak bile olsak beklentiye girdikten sonra üzülmeyim.Benle ilgileniyor ol.
Böylece ayda bana ayırdığın vakti de görmüş oluruz ben haksız mıymışım görmüş olursun.
Ama bu kavgalar bitmezse sıkıntı büyüyecek.Sen her ben ilgi istediğimde bana bağıramazsın.Kavga çıkarıp sonra bana benle niye kavga ediyorsun diyemezsin.Bana bir çözüm bulman lazım.
Arkadaşlar mektup bu.kim haklı lütfen yardım edin