- 11 Ocak 2016
- 1.667
- 1.747
- 83
- 36
- Konu Sahibi birumutturyasamak
-
- #1
Karnım burnumda. Güya bana yardıma gelen kayın Valide sağolsun elini hiçbir şeye sürmüyor. Yemek vs hepsini hala ben yapıyorum. Haftaya yada öteki haftaya doğum bekleniyor. Ama kayinvalidem ben anlamam yemekten deyip anca benim yaptıklarımi yiyor .
Eşim de az önce bi konu açıldı. Güya beni övmek için "yedi düvel yabancı ama hasta vs olursaniz size yıllarca bakar " dedi. Sınır oldum. Kayın Validemi sevmiyorum hatta nefret ediyorum ama sırf eşimin hatırına susuyorum. Çok bencil ve cahil bir kadın. O da tuttu sen bize bakar misin dedi. Bende babama bakarım ama sen bana güvenme . Öteki Gelinlerine güven dedim. Ben sana güveniyorum dedi. Eee eşşek olan benim nasıl olsa. Diğerleri car car bağırır çağırır ben yapmam. Sınır oldum . Eşim yanıma gelince konuşacağım ya. Kadın 39 haftalik hamile iken bile bana önüne yemek yaptırıp koyduruyor . Işten kosa kosa gelip bide yemek yaptim haftalarca. Şu an dogumuma 10 gun var. Bana sordugu soru şu kadının "sen doğum yapınca biz ne yiyeceğiz" Ben neden ona bakacakmışım. Eşime ne demeliyim
15 AY SONRA :
Ne doğru yazmışsınız.
Keşke o zaman biraz anlasaymisim durumun ciddiyetini..
Doğum yaptım kV beni perişan etti. .
Yok doguramadin yok gene mi mama.
Bi kap yemek yapıp önüme koymadi.. ben aglaya ağlaya bi hal oldum . Doğumumu hatırlamak dağı istemiyorum. Hayatımın en kötü günleriydi.. 1 hafta sonra yolladım . Ama hala hezeyanlardan kurtulamadim.. Eşime plan güvenim bitti..
Vicdan azabı çekiyorum. Kızıma bebegime haksızlık yapılmasına engel olamadim. Olamadim olamadim.... benim gibi annenin.... o pis kadın yüzünden sutüm azaldı. .
Şu an bebeğim 15 aylık. KV nin yaptıklarından dolayı ben kafayı yedim.. Eşimle birbirimize girdik.
Eşime sardim onu suçladım durdum. O da bende soğudu. Kadın amacına ulaşti.. kendisi çok mutsuz bir kadın. Beni de kendisi gibi etti sonunda..
Evliligimin hiçbir anlamı kalmadı kızım dışında. .
Ve bu kadının yaptıkları yanına kar kalacak..
Çok Üzgünüm. . Çok çok Üzgünüm. .
Bu saatten sonra nasıl toparlanirim bilmiyorum.
Küçük bir Doğu ilinde görev yapıyorum ozel psikolog şansım yok. Devlet Hastanesindeki de ilaç yazdı yolladı dinlemedi bile..
Çok. Yorgunum. Eşimle bugün bitmese yarın bitecek. Beni anlayan hıc kimsem yok bu hayatta. . Aslında ihtiyacım olani biliyorum. Ihtiyacim bir psikolog değil. Birinin beni anlaması..... dostça sarilip neler çektiğini biliyorum geçecek hepsi düzelecek sen güçlüsun ayakta kal demesi.. kızına örnek ol güçlü bir anneyi model alsın kendine demesi..
KV desen öyle. Eşim desen böyle. Kimsem yok benim. Çevremde olan kişi çok. Ama gerçekten kimsem yok..
Annemle gorusmuyordum doğumdan sonra bir kere geldi. Bana hic yardimci olmadi. Bebegi biraz tut uyuyayim dedim bir kere.
1 saat dayanamadi geldi uyandirdi. Bütün yükü bana Attın.
Bu kadar kucuk cocugu olan insan uyur mu kalk dedi..
Sürekli bu evin hali ne surayi topla burayı topla . Sil Süpür dedi durdu. En son cildirdim kovdum gitti..
Kızım olmasa çoktan intihar etmiştim. .
Onun bir anneye ihtiyacı var diye kalıyorum bu hayatta....
Demekki bazı insanlar gerçekten şanssız doğuyor. Doğumdan sonra hep suyun karanlık tarafina doğru yol aldım. .
Şimdi bilmiyorum ki nereye gideceğim. . Ne yapacağım. . Sanki fırtınadan çıkmış ama paramparça alabora olmuş bir gemiyim. .
Ama içinde çok kıymetli bir hazineyi kızımı taşıyan bir gemi.. batmamasi gereken, eskiden guclu olan.. ama şimdi hezeyanlardan hezeyanlara suruklenen bir gemi.. yönünü bilemeyen.. Rüzgar nereden eserse savrulan.. ama yine de suyun üzerinde kalmaya çalışan bir gemi. . Sislerin içinde kalmış kimsenin görmediği ..
Birileri el atsa kurtulacak.
Cesarete ihtiyacı var. Anlaşılmaya.
Ama kimse görmüyor. .
Kızıma bunu yasatmayacagim. ..
Kızım asla cekmeyecek benim çektiğim acıları. .
Onu sarip sarmalayip sevgimle buyutecegim. .
Olur da aglarsa sadece mutluluktan ağlayacak. .
O benim geriye kalan son umudum. ..
Çok kötüyüm paylaşmak istedim..
Eşim de az önce bi konu açıldı. Güya beni övmek için "yedi düvel yabancı ama hasta vs olursaniz size yıllarca bakar " dedi. Sınır oldum. Kayın Validemi sevmiyorum hatta nefret ediyorum ama sırf eşimin hatırına susuyorum. Çok bencil ve cahil bir kadın. O da tuttu sen bize bakar misin dedi. Bende babama bakarım ama sen bana güvenme . Öteki Gelinlerine güven dedim. Ben sana güveniyorum dedi. Eee eşşek olan benim nasıl olsa. Diğerleri car car bağırır çağırır ben yapmam. Sınır oldum . Eşim yanıma gelince konuşacağım ya. Kadın 39 haftalik hamile iken bile bana önüne yemek yaptırıp koyduruyor . Işten kosa kosa gelip bide yemek yaptim haftalarca. Şu an dogumuma 10 gun var. Bana sordugu soru şu kadının "sen doğum yapınca biz ne yiyeceğiz" Ben neden ona bakacakmışım. Eşime ne demeliyim
15 AY SONRA :
Ne doğru yazmışsınız.
Keşke o zaman biraz anlasaymisim durumun ciddiyetini..
Doğum yaptım kV beni perişan etti. .
Yok doguramadin yok gene mi mama.
Bi kap yemek yapıp önüme koymadi.. ben aglaya ağlaya bi hal oldum . Doğumumu hatırlamak dağı istemiyorum. Hayatımın en kötü günleriydi.. 1 hafta sonra yolladım . Ama hala hezeyanlardan kurtulamadim.. Eşime plan güvenim bitti..
Vicdan azabı çekiyorum. Kızıma bebegime haksızlık yapılmasına engel olamadim. Olamadim olamadim.... benim gibi annenin.... o pis kadın yüzünden sutüm azaldı. .
Şu an bebeğim 15 aylık. KV nin yaptıklarından dolayı ben kafayı yedim.. Eşimle birbirimize girdik.
Eşime sardim onu suçladım durdum. O da bende soğudu. Kadın amacına ulaşti.. kendisi çok mutsuz bir kadın. Beni de kendisi gibi etti sonunda..
Evliligimin hiçbir anlamı kalmadı kızım dışında. .
Ve bu kadının yaptıkları yanına kar kalacak..
Çok Üzgünüm. . Çok çok Üzgünüm. .
Bu saatten sonra nasıl toparlanirim bilmiyorum.
Küçük bir Doğu ilinde görev yapıyorum ozel psikolog şansım yok. Devlet Hastanesindeki de ilaç yazdı yolladı dinlemedi bile..
Çok. Yorgunum. Eşimle bugün bitmese yarın bitecek. Beni anlayan hıc kimsem yok bu hayatta. . Aslında ihtiyacım olani biliyorum. Ihtiyacim bir psikolog değil. Birinin beni anlaması..... dostça sarilip neler çektiğini biliyorum geçecek hepsi düzelecek sen güçlüsun ayakta kal demesi.. kızına örnek ol güçlü bir anneyi model alsın kendine demesi..
KV desen öyle. Eşim desen böyle. Kimsem yok benim. Çevremde olan kişi çok. Ama gerçekten kimsem yok..
Annemle gorusmuyordum doğumdan sonra bir kere geldi. Bana hic yardimci olmadi. Bebegi biraz tut uyuyayim dedim bir kere.
1 saat dayanamadi geldi uyandirdi. Bütün yükü bana Attın.
Bu kadar kucuk cocugu olan insan uyur mu kalk dedi..
Sürekli bu evin hali ne surayi topla burayı topla . Sil Süpür dedi durdu. En son cildirdim kovdum gitti..
Kızım olmasa çoktan intihar etmiştim. .
Onun bir anneye ihtiyacı var diye kalıyorum bu hayatta....
Demekki bazı insanlar gerçekten şanssız doğuyor. Doğumdan sonra hep suyun karanlık tarafina doğru yol aldım. .
Şimdi bilmiyorum ki nereye gideceğim. . Ne yapacağım. . Sanki fırtınadan çıkmış ama paramparça alabora olmuş bir gemiyim. .
Ama içinde çok kıymetli bir hazineyi kızımı taşıyan bir gemi.. batmamasi gereken, eskiden guclu olan.. ama şimdi hezeyanlardan hezeyanlara suruklenen bir gemi.. yönünü bilemeyen.. Rüzgar nereden eserse savrulan.. ama yine de suyun üzerinde kalmaya çalışan bir gemi. . Sislerin içinde kalmış kimsenin görmediği ..
Birileri el atsa kurtulacak.
Cesarete ihtiyacı var. Anlaşılmaya.
Ama kimse görmüyor. .
Kızıma bunu yasatmayacagim. ..
Kızım asla cekmeyecek benim çektiğim acıları. .
Onu sarip sarmalayip sevgimle buyutecegim. .
Olur da aglarsa sadece mutluluktan ağlayacak. .
O benim geriye kalan son umudum. ..
Çok kötüyüm paylaşmak istedim..
Son düzenleme: