neden böyle düşündünüz merak ettim. benim burada rahatım yerinde. çocuklarım için dertlenmesem keyfime bakarım, hiç rahatımı bozmam. ama hangi okula göndereceğim? isterim ki yüksek öğrenim görsünler. onlar da başardı diyelim (ki artık üniversite okumak burada ayaklar altında,”başarmak” ne kadar doğru ifade bilemedim) hangi meslekte hak ettiği yere geleblecek? birinin yeğeni önüne geçmeyecek mi? hangi meslekte mutlu olabilecek?
Merhaba,
Hatalıysam almanya, hollanda ya da avrupanın diğer ülkelerinde yaşayan arkadaşlar yazsınlar; gittiğiniz ülkede de ülkenin yerel halkı çocuklarınızdan öncelikli olacak ve önlerine geçecek. Ne olursa olsun evde o ülkenin ana dili konuşulmadığı için yerli halkın çocuğundan geride bir dil gelişimleri olacak. Hollandada çocuğun üniversite okuyup okumayacağı ortaokul döneminde belirleniyor ve ona göre bir liseye yönlendiriliyor. Çocugun gideceği lisede velinin söz hakkı var ama eğitimciler yapıyor büyük oranda yönlendirmeyi.
Kızınız 7 yaşındaymış. Şimdi gitse uyum ve dil konusunda çok daha az sıkıntı yaşar ama 11 sosyal çevresinin tamamen değişmesi için zorlayıcı yaşlara gelmiş olabilir.
Bilmiyorum ben yurtdışına göçmüş olmaktan mutsuzum 7 yılın sonunda. Hollanda ve kanadada yaşadım. Türkiyenin halini bilmiyorum.
Eğitim hakkında geçen bir arkadaşım ile konuştuk. Burada eğitim üniversite gibi. Öğretmen anlatıyor ve yapab çocuk yapıyor. Veliye herhangi bir geri bildirim de yok. Çocuk okula gidiyor geliyor bize gelişimi hakkında bir bilgi verilmiyor. Karnelerinde rakamsal değerlendirme yok. Hep çok olumlu cümleler kuruyorlar ama sonra ne ile karşılaşacağımızı, bu yuvarlak olumlu cümlelerin neye dönüşeceğini bilmiyoruz. Çocuğu 4. sınıf olup hala toplama çıkartmayı parmak sayarak yapan mı, 3. sınıf olup hala okuyamayan mı
burada çocuklar mutlu çünkü sorumlulukları az, üzerlerinde bir baskı yok. Geçen kızımın sınıfını gördüm 30 tane kutu oyunu vardı. 3. sınıfta, okul açılalı 3 hafta oldu, matematikte patern çalışmışlar bu 3 hafta boyunca, rakam bile değil renk ve şekillerle yani sanki 1. sınıf.
Ben hep değişiklikten yanayımdır. Eski gebito olsam size bir yıl ücretsiz izin alın deneyin falan gibi çözümler sunmaya çalışırdım.
Kendi evliliğim adına fikrimi söyleyeyim. Bence 4 yıl ayrı yaşayamayız ve boşanırız. Zaten birbirimizden o kadar uzak durabiliyor, öylesine az paylaşımımız varsa evli kalmak içimizden gelmez diye düşünüyorum.
Daha rahat harcama yapma, yurtdisi tatilleri, paralı yardımcı almak vs vs. Tabi ki karşılığı olamaz. Ama züğürt tesellisigebito Kanada'ya taşındı, cocukları mezra okulu gibi birleştirilmiş sınıfa verilmiş
yan sehirde öyle değil tabi ama böyle de çok var. Öğretmen eksiği sorunu da var, anadili almanca olmayan öğretmen sorunu da. Ekonomik olarak güçlü, sosyal hakları ve adaleti var diye ülke her konuda şahane diye bir şey yok.
gittim bulundum o sure icinde guvenlik sorunu yasamadim o ayri.
