Eşim Yurt Dışına Gidiyor

Yillarca 6 ayda bi görmeyle evlilik yuruten var ama ben para için, avrupa icin esimi birakip gitmezdim, yillarca boyle bir sey yapmazdim. Kendim de avrupadayim, buraya cook daha once gelmek istedim ama eşim işi vs tam ikna olmamişti onu bekledim. Ne zaman bazi seyler hazir oldu o zaman esimle birlikte geldim.

Ustelik 4 yil cook fazla esinizin aldigi iş omur boyu bir daha bulamayacagi bir iş degildir bence
 
neden böyle düşündünüz merak ettim. benim burada rahatım yerinde. çocuklarım için dertlenmesem keyfime bakarım, hiç rahatımı bozmam. ama hangi okula göndereceğim? isterim ki yüksek öğrenim görsünler. onlar da başardı diyelim (ki artık üniversite okumak burada ayaklar altında,”başarmak” ne kadar doğru ifade bilemedim) hangi meslekte hak ettiği yere geleblecek? birinin yeğeni önüne geçmeyecek mi? hangi meslekte mutlu olabilecek?

herşeyden önce konfor alanınızdan çıkmak istemeyip bahaneler ardına sığındığınız için ben gitmenizi beis görmüyorum. ben de çok genç sayılmayacak yaşımda yurtdışına taşınmıştım ve eyt planına takılmasa idim şu ana kadar çoktan emekli olmuştum. ama daha konforlu bir yaşam için köprüleri yakmak gerekiyor.
öte yandan yurtdışına taşındığınızda sizin türkiye'den alacağınız emekli maaşınız, kur karşısında da pul olacak. dolayısıyla emeklilik planınızı ileri sürmenin hiçbir manası yok.çalışmaya hayatına gideceğiniz ülkede devam edip emekliliği hakettiğiniz dönemde türkiye2deki çalışma planınızı birleştirmenizin yolları var bazı ülkelerde. dolayısıyla bu bağlamda dediklerinizin hepsi bana hane gibi geliyor.
ayrıca gidiş sebebiniz çocuklar ise çocukları, dört yıl boyunca kaçırmak istediğiniz ülkede ve onun yıkık eğitim sisteminin içerisinde tutmaya çalışmanın mantıklı bir tarafını asla göremiyorum. çocuklar ne kadar geç giderse o denli gittikleri ülkenin eğitimine ve diğer sistemlerine zor alışacaktır. çocukların eğitim sistemine zor adaptasyonu ise maalesef yükseköğrenime geçişlerini zorlaştıracaktır.
sizin canınız o kadar da gitmek istemiyor. şu anda ülkede bu basıp gitme konsepti çok moda olduğu için meyletmişsiniz gibi duruyor.
 
Gideceğiniz ülkede bu saydıklarınızın olacağının garantisi var mı ?
oraya ben daha önce gezmek için bile gitmedim. zaten buradaki imkanlarımı yakmak istememin en önemli sebebi ileride dönmek istemem gibi bir ihtimal olması. orada farklı şehirlerde çok uzun yıllardır yaşayan arkadaşlarım var. Hayatlarından gayet memnunlar. yine de benim beklentilerimi belki karşılamaz, tabiki bu ihtimali görüyorum. ama burada da %100e yakın mutsuzluk garantisi var gencler için. iş bulmak, ev almak, evlenmek bile güç.
 
Şartlarınız yurtdisi planına uygun değil. Biz de eşimle bir süre farklı ülkelerde yaşadık ve gerçekten zor bir süreç ki biz her haftasonu görüşüyorduk. Çocukları 4 sene tasinacağınız ülkenin eğitim sistemine sokmamak da çok mantıksız, o yaşlarda dil egitimine erken başlamak cok önemli. Bu durumda ülke kötü, çocukların eğitimi kötü diye şikayet etmeyin çünkü sizin emekliliğiniz belli ki daha önemli bu durumdan. Bu durumda eşiniz sadece sponsorunuz olmuş olacak, adam 67 yaşına kadar çalışıp euro kazanacak ki emekli olsun. Tek maaş geçinmek zaten çok zor, çalışma alanınız var mi o da bi etmen olmalı. Bu yaşta gerçekten kapatacak misiniz çalışma hayatını?
 
Davulun sesi uzaktan mı hoş geliyor bilemiyorum, keşke ben de çocuğuma bu imkanı sunabilsem.
Ben gitmedim fakat sizin gibi eşinden ayrı yaşamak zorunda olan ve göç eden çok arkadaşım oldu. Kolay süreçler değil siz de biliyorsunuz. Ama sonuçları ve daha insanca yaşamak için değer 🌸
Türkiye'nin adı sayılır kolejlerine giden bir kaç öğrenciye özel derse gidiyorum. Ben MEB te matematik öğretmeniyim. Dün özel ders çıkışı eşime dedim. En aşağı 500 bin lira para verip çocuğunu özel okula gönderiyorsun, orada da dilini anlamadığı bir matematikçi olabiliyor. Yine parayla bir hoca tutuyorsun. Eğitim sisteminin neresine elini atsanız elinizde kalır. Eğitimden sonrası daha da beter zaten...
Gönlünüz ferah olsun , yeni hayatınız mutluluk getirsin.
 
Şu an dünya devre sonunda. Yeninin gelmesi için dejenerasyon yaşanması gerekiyor ki, şu an dibine kadar yaşanıyor.

Her zaman söylediğim gibi, şu an idrak edemeyeceğiniz kadar güzel olacak her şey.
Hatta çocukları küçük planlar çok daha avantajlı çünkü onlar büyüyene kadar yeni düzen kurulmuş olacak.

Daha yaşayacağımız olumsuz çok şey olsa da sizin burada 4 sene daha durmanız en mantıklısı.
Buna gerçekten inanıyor musunuz? 🫤 Aşırı umutsuzum bu aralar. Ha düzeldi ha düzelecek derken işler iyice kötüleşti. Eşime iş teklifi gelse direkt gönderirim ben mesela. Ayrılık falan geçtim o işleri, tek derdim evladımın geleceği.
 
Ben 1.5 aylığına eşimden ayrıyım. Babam rahatsız ailemin evindeyim. Çocuk 3 yaş olmasina 2 ay var. Ve evimize taşinalı 1 ay olmuştu buraya geldik. Her gün evimizin olduğu şehri soyleyip oraya gitmek isyiyorum diyo. Babasıyla görüntülü konusurken ben de oraya gelmek istiyorum diyo. Durup durup gün içinde ne zaman eve gidicez anlatır mısın diyo. Uzun uzun anlatıyorum... Çocuklar kaç yaşında ne kadar etkilenirler lütfen iyi hesaplayın. Gelecek filan derken anı kaçırmak da kârlı olmayabilir.
 
Şu an dünya devre sonunda. Yeninin gelmesi için dejenerasyon yaşanması gerekiyor ki, şu an dibine kadar yaşanıyor.

Her zaman söylediğim gibi, şu an idrak edemeyeceğiniz kadar güzel olacak her şey.
Hatta çocukları küçük planlar çok daha avantajlı çünkü onlar büyüyene kadar yeni düzen kurulmuş olacak.

Daha yaşayacağımız olumsuz çok şey olsa da sizin burada 4 sene daha durmanız en mantıklısı.
Söz mi?
 
Ben yaşadım bu durumu. Eşim yurtdışına geldi, biz de oğlumla arkasından gelecektik ama araya korona girdi, işlemler uzadı, benim kardeşim hastalandı derken yaklaşık 2 sene ayrı kaldık. Oğlum babası gittiğinde 3 yaşındaydı ve baya zorlandım. Babasına çok düşkün bir çocuk, sürekli ağladı, huyu suyu değişti. Benim içinde çok zordu eşimden ayri kalmak. 4 yıl uzun bir süre, hem cocuklar hem siz olumsuz etkilenirsiniz. Eğer eşiniz erteleyebiliyorsa ertelesin hep beraber gidin bence.
 
Bu ayriligi sizin kaldirmaniz cok zor, hadi siz hallettiniz baba çocuk iliskisinin zarar gormemesi imkansiz. Su sartlarda hic mantikli degil. Ayrica orada tek maas size ne kdr arti saglayacak cocuklar dil faktorunu asip nasil iyi egitim alacak hepsi eksi nasil mantikli geldi aslinda artilar cok az degil mi?
 
Bu ayriligi sizin kaldirmaniz cok zor, hadi siz hallettiniz baba çocuk iliskisinin zarar gormemesi imkansiz. Su sartlarda hic mantikli degil. Ayrica orada tek maas size ne kdr arti saglayacak cocuklar dil faktorunu asip nasil iyi egitim alacak hepsi eksi nasil mantikli geldi aslinda artilar cok az degil mi?
bu eksiler nedeni ile diyorum ya gitmek konforumu bozacak. maddi olarak su anki kadar rahat olamayacağız. derdim para değil çocuklarım. dil için gidene kadar kursa göndermeyi düşünüyorum. oraya uyum sağladıktan sonra çocuklar da biraz daha büyümüş olur. ben de parttime bile olsa iş bakarım. Buradaki bir evimi kiraya vermeyi düşünüyorum şu anki kurla 900 eur gibi de o getirir.
 
Bu ayriligi sizin kaldirmaniz cok zor, hadi siz hallettiniz baba çocuk iliskisinin zarar gormemesi imkansiz. Su sartlarda hic mantikli degil. Ayrica orada tek maas size ne kdr arti saglayacak cocuklar dil faktorunu asip nasil iyi egitim alacak hepsi eksi nasil mantikli geldi aslinda artilar cok az degil mi?
bu eksiler nedeni ile diyorum ya gitmek konforumu bozacak. maddi olarak su anki kadar rahat olamayacağız. derdim para değil çocuklarım. dil için gidene kadar kursa göndermeyi düşünüyorum. oraya uyum sağladıktan sonra çocuklar da biraz daha büyümüş olur. ben de parttime bile olsa iş bakarım. Buradaki bir evimi kiraya vermeyi düşünüyorum şu anki kurla 900 eur gibi de o getirir.
 
4 yil coook uzun bir zaman..hem cocuklar babasiz kalacaklar hem belki kari koca araniz bozulacak - bosanmaya kadar gidecek.
deger mi?
bence degmez. esin yurtdisindan is teklifi alabilen biriyse iki sene sonra tekrar calismalara baslasin.
simdi is bulan o zaman da bulur. gider bir bucuk seneye ortamını hazirlar siz de parca parca tasinir en sonunda komple gidersiniz.
ama 4 sene cidden cok uzak. tanidigim kocasi iraka- rusyaya falan giden insanlar var (insaatci vs) hepsinden kötü haberler aldik. hatta bir yakin arkadasimin babasi ellilerinde iflas edip o yasta turkiyede is bulamayinca mecburiyetten rusyaya gitti "borclari ödeyip döneceğim" diye ama yillarca dönmedi . döndüğünde de yaninda 17 yasinda kiziyla döndü.
ne bileyim boyle cok parcalanan aile hikayesi var. ogretmen olsaniz yilda 4 ay tatiliniz olsa yine neyse dicem zirt pirt gider gelirsiniz diye ama bu 4 senede kac kere buluşacaksiniz ki?
bilemedim cok zor 🙄🙄
kaldi ki bekar anne gibi iki çocuğun tümmm sorumluluğu sizde olacak. belki çok sevdikleri babanin yoklugu onlarda derslerde basarisizlik ya da otorite eksikliginden simariklik vs yapacak bir de onlarla ugrasacaksiniz...
bilemedim. uzun mesafe sevgililik bile coook zor yasadim biliyorum. bir sene her ay görüşmemize rağmen yine de zordu baska ulkeden biriyle. hadi sen turkiyedesin bir sey olsa o atlar gelir ama ona bir sey olsa koca bir burokrasi engeli var sen gidemezsin.
ne bileyim yaaa ben olsam iki sene sonra basvursun isterdim. sonucta bunu cocuklariniz icin istiyorsunuz ve cocuklarinizin su an babaya en ihtiyaci olan yaslari
 
neden böyle düşündünüz merak ettim. benim burada rahatım yerinde. çocuklarım için dertlenmesem keyfime bakarım, hiç rahatımı bozmam. ama hangi okula göndereceğim? isterim ki yüksek öğrenim görsünler. onlar da başardı diyelim (ki artık üniversite okumak burada ayaklar altında,”başarmak” ne kadar doğru ifade bilemedim) hangi meslekte hak ettiği yere geleblecek? birinin yeğeni önüne geçmeyecek mi? hangi meslekte mutlu olabilecek?
gebito gebito Kanada'ya taşındı, cocukları mezra okulu gibi birleştirilmiş sınıfa verilmiş 🙄
2 ve 3ler aynı sınıfta egitim görüyormuş. Dikkatli olun, dimyata pirince giderken evdeki bulgurdan olmayın
 
4 yil coook uzun bir zaman..hem cocuklar babasiz kalacaklar hem belki kari koca araniz bozulacak - bosanmaya kadar gidecek.
deger mi?
bence degmez. esin yurtdisindan is teklifi alabilen biriyse iki sene sonra tekrar calismalara baslasin.
simdi is bulan o zaman da bulur. gider bir bucuk seneye ortamını hazirlar siz de parca parca tasinir en sonunda komple gidersiniz.
ama 4 sene cidden cok uzak. tanidigim kocasi iraka- rusyaya falan giden insanlar var (insaatci vs) hepsinden kötü haberler aldik. hatta bir yakin arkadasimin babasi ellilerinde iflas edip o yasta turkiyede is bulamayinca mecburiyetten rusyaya gitti "borclari ödeyip döneceğim" diye ama yillarca dönmedi . döndüğünde de yaninda 17 yasinda kiziyla döndü.
ne bileyim boyle cok parcalanan aile hikayesi var. ogretmen olsaniz yilda 4 ay tatiliniz olsa yine neyse dicem zirt pirt gider gelirsiniz diye ama bu 4 senede kac kere buluşacaksiniz ki?
bilemedim cok zor 🙄🙄
kaldi ki bekar anne gibi iki çocuğun tümmm sorumluluğu sizde olacak. belki çok sevdikleri babanin yoklugu onlarda derslerde basarisizlik ya da otorite eksikliginden simariklik vs yapacak bir de onlarla ugrasacaksiniz...
bilemedim. uzun mesafe sevgililik bile coook zor yasadim biliyorum. bir sene her ay görüşmemize rağmen yine de zordu baska ulkeden biriyle. hadi sen turkiyedesin bir sey olsa o atlar gelir ama ona bir sey olsa koca bir burokrasi engeli var sen gidemezsin.
ne bileyim yaaa ben olsam iki sene sonra basvursun isterdim. sonucta bunu cocuklariniz icin istiyorsunuz ve cocuklarinizin su an babaya en ihtiyaci olan yaslari
Evet, babaya altın tepsi, anne ve cocuklara zorluklar, ayrılıklar
 
Herkese merhaba. Biz orta halli bir aileyiz. Evim arabam eşimin de benim de istediğimiz gibi yaşayıp üstüne tasarruf edebildiğimiz gelirimiz var. Yaş olmuş 40, konfor alanımdan çıkacak, her şeye yeniden başlayacak ne enerjim var ne de mecburiyetim. Ancak 2 küçük çocuğum var. Onların geleceğinden endişeliyim. Eğitim her geçen gün kötüye gidiyor. Özel, kamu fark etmeksizin çok kurumda torpil dönüyor, adaletsizlik ayyuka çıktı, mültecilerle güvenlik sorunu katlandı vs vs Sırf çocuklarım için yeni bir ülkede şansımı denemek istiyorum. Eşim Avrupada şartlarının ülkemizden iyi olduğunu düşündüğümüz bir ülkeden iş teklifi aldı. Ancak benim çalıştığım kurumda emekliliğimi hak etmem için 4 yıl daha çalışmam gerekiyor. Sgk değil daha avantajlı bir özel sandığa bağlıyız. üstelik 15 yıldır burada çalışıyorum tazminatım da var. Bu nedenle ben çocuklarımla birlikte 4 yıl sonra eşimin yanına gitmek istiyorum. Bu süre zarfında izinlerimizde burada ya da orada buluşarak idare edelim diyorum. Benzer süreçlerden geçen var mı? Olumlu olumsuz tecrübelerinizi, varsa tavsiyelerinizi dinlemek isterim.
Herkesin hayattaki beklentisi farklı. Benim için öncelik eşimle çocuklarımla geçirdiğim zaman ve sağlıktır mesela, geri kalan her şey sonra gelir. Ailem bize iyi bir hayat sunmak için hep çok çalıştı çabaladı ama keşke onun yerine geceleri beraber film izleseydik, gülüp eğlenip beraber vakit geçirseydik. Bir çocuğun en çok ihtiyacı olan şey birliktelik ve sevgi. Ha liseden sonra belki öncelikleri değişir ama 4 yıl sonra zaten yeniden iş bakıp gidebilirsiniz hep beraber. Bence hiçbir maddi getiri, aile ile geçirilen ortak zaman kadar değerli değil. Ayrıca burda kötü bir hayatınız da yok. Biz de yurt dışında yaşadık ve çocuğumuz akrabaları ile büyüsün diye türkiyeye geldik.
Önceliğiniz ne ona karar verin bence🙏🏻
 
X