Eşim Yurt Dışına Gidiyor

Yillarca 6 ayda bi görmeyle evlilik yuruten var ama ben para için, avrupa icin esimi birakip gitmezdim, yillarca boyle bir sey yapmazdim. Kendim de avrupadayim, buraya cook daha once gelmek istedim ama eşim işi vs tam ikna olmamişti onu bekledim. Ne zaman bazi seyler hazir oldu o zaman esimle birlikte geldim.

Ustelik 4 yil cook fazla esinizin aldigi iş omur boyu bir daha bulamayacagi bir iş degildir bence
Ben Avrupa seyahatlerimde çok fazla mülteci görüyorum, belki de sadece turistik yerlere gittiğim için, durum böyle mi gerçekten, konu sahibi mülteci sorunu demiş ama 2 hafta önce Parise gittim daha Şanzelize tamamen mülteciydi, son 5 sene içinde çoğu Avrupa ülkesine gittim Almanya’da sadece çok yoğun kalabalıklar halinde görmedim, bunu hep merak etmişimdir acaba yerleşim yerleri nasıl diye
 
Ben Avrupa seyahatlerimde çok fazla mülteci görüyorum, belki de sadece turistik yerlere gittiğim için, durum böyle mi gerçekten, konu sahibi mülteci sorunu demiş ama 2 hafta önce Parise gittim daha Şanzelize tamamen mülteciydi, son 5 sene içinde çoğu Avrupa ülkesine gittim Almanya’da sadece çok yoğun kalabalıklar halinde görmedim, bunu hep merak etmişimdir acaba yerleşim yerleri nasıl diye

Avrupa'da mülteci krizi olmadan önce dahi özellikle Paris'te bir 'mülteci' sorunu vardı. sizin mülteci sandıklarınızın Cezayirliler olma ihtimali de kuvvetle muhtemel.
 
Herkese merhaba. Biz orta halli bir aileyiz. Evim arabam eşimin de benim de istediğimiz gibi yaşayıp üstüne tasarruf edebildiğimiz gelirimiz var. Yaş olmuş 40, konfor alanımdan çıkacak, her şeye yeniden başlayacak ne enerjim var ne de mecburiyetim. Ancak 2 küçük çocuğum var. Onların geleceğinden endişeliyim. Eğitim her geçen gün kötüye gidiyor. Özel, kamu fark etmeksizin çok kurumda torpil dönüyor, adaletsizlik ayyuka çıktı, mültecilerle güvenlik sorunu katlandı vs vs Sırf çocuklarım için yeni bir ülkede şansımı denemek istiyorum. Eşim Avrupada şartlarının ülkemizden iyi olduğunu düşündüğümüz bir ülkeden iş teklifi aldı. Ancak benim çalıştığım kurumda emekliliğimi hak etmem için 4 yıl daha çalışmam gerekiyor. Sgk değil daha avantajlı bir özel sandığa bağlıyız. üstelik 15 yıldır burada çalışıyorum tazminatım da var. Bu nedenle ben çocuklarımla birlikte 4 yıl sonra eşimin yanına gitmek istiyorum. Bu süre zarfında izinlerimizde burada ya da orada buluşarak idare edelim diyorum. Benzer süreçlerden geçen var mı? Olumlu olumsuz tecrübelerinizi, varsa tavsiyelerinizi dinlemek isterim.

Bizim çocuğumuz yoktu sürece başladığımızda ve 1 sene gel git yaptık eşimle birlikte. Ben aşırı zorlandım, birlikte gitmediğime pişman oldum. Ama sizin durumunuzda da ben kalırdım. Yalnızca çocuklarınız ne kadar küçükken gitse avantajlarına olacak, eşinizin gittiği ülkenin diline hoca falan tutarsanız artısı var.

Birinin önden gidip şartlara bakması, evi tutması ehliyeti çevirip araba alması da iyi. Biz bunların artısını gördük
 
Herkese merhaba. Biz orta halli bir aileyiz. Evim arabam eşimin de benim de istediğimiz gibi yaşayıp üstüne tasarruf edebildiğimiz gelirimiz var. Yaş olmuş 40, konfor alanımdan çıkacak, her şeye yeniden başlayacak ne enerjim var ne de mecburiyetim. Ancak 2 küçük çocuğum var. Onların geleceğinden endişeliyim. Eğitim her geçen gün kötüye gidiyor. Özel, kamu fark etmeksizin çok kurumda torpil dönüyor, adaletsizlik ayyuka çıktı, mültecilerle güvenlik sorunu katlandı vs vs Sırf çocuklarım için yeni bir ülkede şansımı denemek istiyorum. Eşim Avrupada şartlarının ülkemizden iyi olduğunu düşündüğümüz bir ülkeden iş teklifi aldı. Ancak benim çalıştığım kurumda emekliliğimi hak etmem için 4 yıl daha çalışmam gerekiyor. Sgk değil daha avantajlı bir özel sandığa bağlıyız. üstelik 15 yıldır burada çalışıyorum tazminatım da var. Bu nedenle ben çocuklarımla birlikte 4 yıl sonra eşimin yanına gitmek istiyorum. Bu süre zarfında izinlerimizde burada ya da orada buluşarak idare edelim diyorum. Benzer süreçlerden geçen var mı? Olumlu olumsuz tecrübelerinizi, varsa tavsiyelerinizi dinlemek isterim.
Ücretsiz izin şansınız yok mu, gidip yerleşip bir yıl geçirdikten sonra karar verseniz meselâ. Eşiniz bu fırsatı tepmesin, her gün ele geçen şanslar değil bunlar.
 
Tebrik ederim bu güzel soru için, bunu ben de çok merak ediyorum. Yurtdışına giden herkesin çocuğu silikon vadisinde çalışacakmış gibi bir algı oluştu çünkü
O kadar haklısınız ki. Kardesim Almanya'ya yerleşti ve yeğenim bu sene 1. Sinif. Anlattıkları kadarı ile eğitim, sağlık vs şu an çokta iyi değil.
Artıları: Çocuklar için gelecek kaygısı daha az olur, herhangi bir işte çalışıp standart bir hayat yaşayabilirler. En önemlisi kaostan kurtulmuş olurlar. Türkiye'de yaşamak asiri yorucu olmayan başladı, Avrupa'da yaşarken şikayet ettiğim sakinliği arar oldum.
 
Sizin yerinizde olsam 1-2 yıl ücretsiz izin alır giderdim kaç yıl hakkniz var bilmiyorum tabi ama ücretsiz izin hakkınız var.

Bilemiyorum ama eşiniz şuan 40 yaşında yurtdışında yasa önem veriliyor mu pek bilgim yok ama 4 sene hadi 5 olsun adam 45 yaşına gelecek belkide bu fırsat adamın eline bir daha geçmeyecek o yüzden iyi düşünmek gerekir.
 
Herkese merhaba. Biz orta halli bir aileyiz. Evim arabam eşimin de benim de istediğimiz gibi yaşayıp üstüne tasarruf edebildiğimiz gelirimiz var. Yaş olmuş 40, konfor alanımdan çıkacak, her şeye yeniden başlayacak ne enerjim var ne de mecburiyetim. Ancak 2 küçük çocuğum var. Onların geleceğinden endişeliyim. Eğitim her geçen gün kötüye gidiyor. Özel, kamu fark etmeksizin çok kurumda torpil dönüyor, adaletsizlik ayyuka çıktı, mültecilerle güvenlik sorunu katlandı vs vs Sırf çocuklarım için yeni bir ülkede şansımı denemek istiyorum. Eşim Avrupada şartlarının ülkemizden iyi olduğunu düşündüğümüz bir ülkeden iş teklifi aldı. Ancak benim çalıştığım kurumda emekliliğimi hak etmem için 4 yıl daha çalışmam gerekiyor. Sgk değil daha avantajlı bir özel sandığa bağlıyız. üstelik 15 yıldır burada çalışıyorum tazminatım da var. Bu nedenle ben çocuklarımla birlikte 4 yıl sonra eşimin yanına gitmek istiyorum. Bu süre zarfında izinlerimizde burada ya da orada buluşarak idare edelim diyorum. Benzer süreçlerden geçen var mı? Olumlu olumsuz tecrübelerinizi, varsa tavsiyelerinizi dinlemek isterim.

Çok zorunlu bir hal olmadıkça bu kadar uzun aile ayrılıklarını doğru bulmuyorum
Evet memlekette kötü bir hal var ama sonsuza kadar böyle gidecek değil
Yurt dışında yaşamak her zaman hesaplandığı gibi olmuyor, forumda bununla ilgili açılmış çok konu var isterseniz bir göz atın fikir sahibi olmak için. Sosyal şartlarını çok beğendiğimiz ülkelerin günlük yaşamlarına ve çocuklarla ilgili yetiştirmede başarılı olma durumlarına da bakılması gerekli. Ben Almanya doğumluyum, hayatım boyunca Avrupa ile ilişkili oldum Amerika ve civarı hakkında sosyal yazınlar hariç bilgi sahibi değilim. Avrupa'da da işler sandığımız kadar yolunda değil gençler için maalesef. Alkol ve uyuşturucu yaşı inanılmaz düşük, aile kavramı kabiliyetleri çok düşük. Her iş meslekle ve para kazanmakla bitmiyor. Özellikle Almanya'da çok fazla dejenere olmuş çocuk tanıdım, parçalanan çok aile gördüm diyebilirim. Bu ülkelerde üniversite çok kolay okunmuyor ve belli başlı okulları hariç çokta üstün bir sisteme sahip değiller. Torpil oralarda da başrolde üstelik. Kimsenin dillendirmediği bir sorunları da var ki sağlık sistemleri berbat ötesi ve konut sorunları var, Avrupa'da mülk alma şansını bırakın kiralık bile bulmak büyük sorun ve maliyet

Çocuklar için iyisini istemek anne olarak çok doğal ama bakalım bir dört yıl sonra çocuklar bunu nasıl karşılayacak, mutlu olabilecekler mi ? Evlat için en iyisi mutlaka istenir ama bana göre çocukların hayatı ailelerin şartlarına göre şekillenir ekstra olarak evliliği sıkıntıya sokacak şeyler çocuklar için daha yıkıcı olabilir.
İlaveten belki idealist bir yaklaşım olarak görünebilir ama ben iyi mesleği olan, iyi eğitimli, çocuklar konusunda farkındalıkları olan ailelerin bu ülkeden gitmesini hiç doğru bulmuyorum. Çocuklar dil öğrenmek için, ekstra eğitimler için tabi ki gidebilir, dünyayı görmek her zaman iyidir ama göç etmek farklı bir kavram. Gelecek güzel zamanlar , yeniden yapılanmalar ve kalkınma için sizler gibi insanlar ve çocuklarınız bu ülke için çok önemli.
 
Son düzenleme:
Herkese merhaba. Biz orta halli bir aileyiz. Evim arabam eşimin de benim de istediğimiz gibi yaşayıp üstüne tasarruf edebildiğimiz gelirimiz var. Yaş olmuş 40, konfor alanımdan çıkacak, her şeye yeniden başlayacak ne enerjim var ne de mecburiyetim. Ancak 2 küçük çocuğum var. Onların geleceğinden endişeliyim. Eğitim her geçen gün kötüye gidiyor. Özel, kamu fark etmeksizin çok kurumda torpil dönüyor, adaletsizlik ayyuka çıktı, mültecilerle güvenlik sorunu katlandı vs vs Sırf çocuklarım için yeni bir ülkede şansımı denemek istiyorum. Eşim Avrupada şartlarının ülkemizden iyi olduğunu düşündüğümüz bir ülkeden iş teklifi aldı. Ancak benim çalıştığım kurumda emekliliğimi hak etmem için 4 yıl daha çalışmam gerekiyor. Sgk değil daha avantajlı bir özel sandığa bağlıyız. üstelik 15 yıldır burada çalışıyorum tazminatım da var. Bu nedenle ben çocuklarımla birlikte 4 yıl sonra eşimin yanına gitmek istiyorum. Bu süre zarfında izinlerimizde burada ya da orada buluşarak idare edelim diyorum. Benzer süreçlerden geçen var mı? Olumlu olumsuz tecrübelerinizi, varsa tavsiyelerinizi dinlemek isterim.
Eşler arası sevgi saygı ve güven varsa çocuklarınız için katlanilmayacak kadar uzun bir süre değil. Denemeye değer.
 
Ücretsiz izin şansınız yok mu, gidip yerleşip bir yıl geçirdikten sonra karar verseniz meselâ. Eşiniz bu fırsatı tepmesin, her gün ele geçen şanslar değil bunlar.
çok haklısınız bazı üyeler 4 yıl sonra gidin demiş. evet eşimin işi ve eğitimi iyi, pek çok arkadaşı da yıllardır yurtdışında yaşıyor. eşim de evlendiğimden beri söylüyor ama ben her şeyin daha iyi olacağına inandım ve vatanımı bırakmak istemedim. ama maalesef şartlar giderek kötüleşti. 4 yıl sonra da iş bulabileceğinin bir garantisi yok. 45 yaşını geçmiş biri olarak iş bulma şansı azalır diye düşünüyorum.
 
isterim ki yüksek öğrenim görsünler. onlar da başardı diyelim (ki artık üniversite okumak burada ayaklar altında,”başarmak” ne kadar doğru ifade bilemedim) hangi meslekte hak ettiği yere geleblecek?
Türkiye’de hakkıyla yüksek öğrenim veren hiç kurum yokmuş gibi konuşuyorsunuz. İyi üniversiteleri kazanıp hak ettiği yerlere gelebilen binlerce insan var. Onlarınki başarmak oluyor. Ama bu ülkede üniversite okumanın bir anlamı yok artık, o konuda haklısınız. Eskiden üniversiteler kazanılırdı, şimdi üniversitelere yerleşiliyor. Yine de başarılı olanlar torpilsiz de yolunu buluyor.

Benim takıldığım kısım şu. Çocuklar için bu planı yaptığınızı iddia ediyorsunuz ama planın ilk dört senesinde çocuklar yok. Hatta durumdan olumsuz etkilenecek çocuklar var. Bence biraz daha gözden geçirin bunları.
 
Gidilecek ülke neresi? Ben olsam kamudaysam 1 yıl ücretsiz izin alır, çocuklarla gider duruma bakardım. Belki yapamayacaksınız?
izin uygulama talimatını okudum net bir şey bulamadım. makam uygunluğu ile 3 yıla kadar ücretsiz izin verilebilir diyor ama bu uygunluk için eşimin yurtdışına gidecek olması yeterli bir sebep mi bilmiyorum.
 
Herkese merhaba. Biz orta halli bir aileyiz. Evim arabam eşimin de benim de istediğimiz gibi yaşayıp üstüne tasarruf edebildiğimiz gelirimiz var. Yaş olmuş 40, konfor alanımdan çıkacak, her şeye yeniden başlayacak ne enerjim var ne de mecburiyetim. Ancak 2 küçük çocuğum var. Onların geleceğinden endişeliyim. Eğitim her geçen gün kötüye gidiyor. Özel, kamu fark etmeksizin çok kurumda torpil dönüyor, adaletsizlik ayyuka çıktı, mültecilerle güvenlik sorunu katlandı vs vs Sırf çocuklarım için yeni bir ülkede şansımı denemek istiyorum. Eşim Avrupada şartlarının ülkemizden iyi olduğunu düşündüğümüz bir ülkeden iş teklifi aldı. Ancak benim çalıştığım kurumda emekliliğimi hak etmem için 4 yıl daha çalışmam gerekiyor. Sgk değil daha avantajlı bir özel sandığa bağlıyız. üstelik 15 yıldır burada çalışıyorum tazminatım da var. Bu nedenle ben çocuklarımla birlikte 4 yıl sonra eşimin yanına gitmek istiyorum. Bu süre zarfında izinlerimizde burada ya da orada buluşarak idare edelim diyorum. Benzer süreçlerden geçen var mı? Olumlu olumsuz tecrübelerinizi, varsa tavsiyelerinizi dinlemek isterim.
4 yıl idare edilebilir bence. Hem onara düzen oluşturur esiniz
 
çok haklısınız bazı üyeler 4 yıl sonra gidin demiş. evet eşimin işi ve eğitimi iyi, pek çok arkadaşı da yıllardır yurtdışında yaşıyor. eşim de evlendiğimden beri söylüyor ama ben her şeyin daha iyi olacağına inandım ve vatanımı bırakmak istemedim. ama maalesef şartlar giderek kötüleşti. 4 yıl sonra da iş bulabileceğinin bir garantisi yok. 45 yaşını geçmiş biri olarak iş bulma şansı azalır diye düşünüyorum.
Bir zamanlar kanada türkiyeden öğretmen istemişti, eşim çok ısrar etti gidelim diye ama 'ben ülkemi seviyorum gitmem' dedim. 15 yılda ülke ülkelikten çıktı, ben de bin pişman oldum. Şimdi çocuklarıma uluslararsı işler seçmeleri ve buradan gitmeleri için gereken donanımı vermek için çırpınıyorum. Fırsatı kaçırmamak lazım. Emekliliğiniz size kaç euro kazanç sağlayacak, çocukların erken yaşta ülke değiştirmesinin faydaları neler. Koyun karşılıklı kefelere tartın. 4 yıl ayrı kalmak mantıklı değil. İşinizden vazgeçmenin size kazandıracağı şeylere odaklanarak düşünmenizi öneririm
 
izin uygulama talimatını okudum net bir şey bulamadım. makam uygunluğu ile 3 yıla kadar ücretsiz izin verilebilir diyor ama bu uygunluk için eşimin yurtdışına gidecek olması yeterli bir sebep mi bilmiyorum.
Bunları bilirkişilere danışsanız iyi olur. Hiç hafife alınacak bir karar vermeyeceksiniz. Ücretsiz izin tercih yapmanızı fazlasıyla kolaylaştıracaktır.
 
4 yil ayri kalmak istemem acikcasi .yarinin ne olacagi belli degil onu da esimle yasamak isterim .ama her seyi yakip yikmak da zor cevremde Avrupaya gidip aradigini bulamayan geri donen de cok .ucretsiz izin sansi varsa onu deneyin oncelikle
 
Eşim yaklaşık 2.5 yıldır yurtdisinda çalışıyor. Ben burada uzman seviyesinde memurum, bes yaşında da bir oğlumuz var. Bu iki buçuk senenin yaklasik 1 senesinde ücretsiz izin alıp eşimin yani a gittim ve çocuğumuzu orda uluslararası bir okula gönderdik. İznim bitince geri döndük. 1-1.5 yıl daha bu şekilde ayrı kalmayı planlıyoruz. Sonrasında işe ya o dönecek ya biz gideceğiz.
Ayrı kalmak evet zor, bütün sorumluluk çocuk ile kalan ebeveynde oluyor. Çocuk etkileniyor ve siz onun psikolojik yükünü de çekiyorsunuz. Özellikle iki çocuk daha da zor olur eminim. Ailelerden destek almazsanız veya bir yardımcı tutmazsanız süreci yürütmek kolay olmaz bence. Misal çocuklar her hastalandığında siz izin alabilecek misiniz? Benim haftasonlarim çocuğumu etkinliğe aktiviteye taşımakla geçiyor, haftaiçi zaten koşturmaya geçiyor. Ev işlerine asla bakamıyorum vs.

Herkes aile halinde yaşarken siz anne ve çocuklar olarak bulunuyorsunuz her ortamda. Bir nevi boşanma simülasyonu oluyor aslında. Garip hissediyorsunuz bazen. Eşin yokluğu hissediliyor.

Dört yıl birazcık uzun gibi ama her türlü tatilde sık sık gidip gelinerek atlatılmaz değil. Biraz ilişki dinamiklerine bağlı. Getireceği kazanımları siz daha iyi bilirsiniz. Terazinin kefelerine koyacaksınız.

Özel sektörde özellikle kişilerin pozisyonları yükseldikçe böyle durumlar ortaya çıkabiliyor. İnsanlar terfi alıyor, farklı şehirlerde, ülkelerde çalışan çiftler oldukça fazla.
 
X