- 10 Kasım 2014
- 8.951
- En iyi cevaplar
- 1
- 15.774
- 388
- 45
- Konu Sahibi dertliaslan
-
- #161
El kaldırdıyı açar mısın naptı sana?
Tartıştık, ben sinirli olunca konuşmak istemem, gitmek isterim o ortamdan sakinleşmek için. Öyle yapmak istedim müsade etmedi kolumu sıktı beni tutmak için akşam baktığımda kolum çok fazla morarmıstı fotoğrafını attım ağladı ben nasıl bunu yaparm diye ama sonra tekrar tekrar yaptı, bi kere ağlarken susmam için çenemi sıktı itti beniEl kaldırdıyı açar mısın naptı sana?
Hanımefendi, bu forumda ilk yorumum. Çünkü kendimi tutamadım. Ben kadına yönelik şiddet üzerine çalışan bir akademisyenim. Uzun zamandır yaptığım araştırmalar, gördüğüm vakalar ve istatistikler üzerine söyleyebilirim ki asla düzelmeyecek. Şiddet artarak çoğalacak, sıklaşacak, sizin bunu kabul ettiğinizi gördüğü için arsızlaşqcqk da. Evlendiğinizde, evlenmeseydin o zaman diyecek; ayrılmak istedğinizde sizi çocuğunuzun gözü önünde dövecek. Bunun düzelme ihtimali yok, asla iyiye gitmeyecek. Gitmiyor. Ne kadar vaka gördüğümü bilseniz şaşırırsınız. Hepsi sizinki gibi başlıyor, sizde farklı ilerleyecek sanıyorsunuz ama hayır. Siz de gördüğüm yüzlerce vakadan biri olacaksınız.
Şimdi sizi sevdiğini ve bunu böyle gösterdiğini sanıyorsunuz. Ama değil. Sizi sevmiyor, o kontrol etmeyi ve manipule etmeyi seviyor. Sizi ev işlerini idame etmeniz için istiyor, onun kafasında siz ona hizmet etmek için varsınız. Asla itiraz edemez sesinizi çıkartamazsınız. Yoksa dayağı hak edersiniz (!) ağladınızda çenenizi sıkan biri sizi sevemez. Birinden nefret bile etseniz ve o kişi karşınızda ağlasa vicdanınız harekete geçer. Normalde olan budur. Sevmeseniz bile ağlatmak istemezsiniz. En kötü susarsınız. Ya da ortamı terk edersiniz. Ama şiddet uygulamazsınız.
Bakın, fiziksel şiddet geçse bile, ki geçmeyecek; bu adam yine de size şiddet uyguluyor. Psikolojik şiddet en genel türlerden viri ve aslında fiziksel şiddet kadar tehlikeli. Sizi yaşayan bir ölü yapacak. Sizi sevseydi, arkadaşlarınızı da sizin için sever, sevmese bile aksi yönde davranmazdı
Bir şiddet mağdurusunuz. Aileniz sizi ilerde anlayacaktır. Anlamasalar da boş berin. Size bu zamana kadar öyle diretilse de kimseye ihtiyacınız yok. Zor olacak ama ilerde çok mutlu olqcaksınız. Lütfen kendinizi bile bile kurban etmeyin.
Tekrar tekrar yapmasına izin verdin sende öylemiTartıştık, ben sinirli olunca konuşmak istemem, gitmek isterim o ortamdan sakinleşmek için. Öyle yapmak istedim müsade etmedi kolumu sıktı beni tutmak için akşam baktığımda kolum çok fazla morarmıstı fotoğrafını attım ağladı ben nasıl bunu yaparm diye ama sonra tekrar tekrar yaptı, bi kere ağlarken susmam için çenemi sıktı itti beni
Peki evlenince hergün dayak yerken ailen yanında olacakmıAnladım haklısınız önce kendime güvenmem lazım böyle bir karar alırken ama bunu daha önce yaptım evden ayrıldım 6,7 ay kadar ayrı yaşadım ailemden yine yaparım diye düşünüyorum ama o zaman er geç barışacaktım ailemle biliyordum öylede oldu. Evlenmek üzere bir yola cıkınca arkamda oldular her şeyimi eksiksiz yaptılar falan şimdi kesinlikle ayrılmamı kabul etmiyorlar korkuyorum ilerde bir gün yine hayatıma birsi girse kime neyi nasıl açıklayaym nasıl ailem yok diyeyim ya da ailemin karşısına nasıl geçip durumu izah ederim, evden ayrılınca hem ailemden ayrılmış olmak hem her şey hazırken bu kadar az kalmışken biten bir evlilik süreci beni ne kadar etkiler tüm bunları yalnız aşabilir miyim bilmiyorum
Çok haklısınız paylaşım için tavsiyeleriniz tecrübeleriniz için teşekkür ederim. Bilmiyorum çok korkuyorum olacaklardan ayrılsamda ayrılmasam da kötü günler bekliyor beni. Şimdi psikoloğa gitmeye başladı. Bugün ikinci seansımızdı. Psikolog ta kadın. Ben şiddet belirtisi duyunca tepkisi sizler gibi olur sanmıştım ama psikolog benden daha sakin ve umutlu. Tedaviye devam ederse öfke kontrol sorunu kalmayacağını durumunun o kadar ileri noktalara götürecek olmadığını söyledi. Bilemiyorum... karmakarışığım.Hanımefendi, bu forumda ilk yorumum. Çünkü kendimi tutamadım. Ben kadına yönelik şiddet üzerine çalışan bir akademisyenim. Uzun zamandır yaptığım araştırmalar, gördüğüm vakalar ve istatistikler üzerine söyleyebilirim ki asla düzelmeyecek. Şiddet artarak çoğalacak, sıklaşacak, sizin bunu kabul ettiğinizi gördüğü için arsızlaşqcqk da. Evlendiğinizde, evlenmeseydin o zaman diyecek; ayrılmak istedğinizde sizi çocuğunuzun gözü önünde dövecek. Bunun düzelme ihtimali yok, asla iyiye gitmeyecek. Gitmiyor. Ne kadar vaka gördüğümü bilseniz şaşırırsınız. Hepsi sizinki gibi başlıyor, sizde farklı ilerleyecek sanıyorsunuz ama hayır. Siz de gördüğüm yüzlerce vakadan biri olacaksınız.
Şimdi sizi sevdiğini ve bunu böyle gösterdiğini sanıyorsunuz. Ama değil. Sizi sevmiyor, o kontrol etmeyi ve manipule etmeyi seviyor. Sizi ev işlerini idame etmeniz için istiyor, onun kafasında siz ona hizmet etmek için varsınız. Asla itiraz edemez sesinizi çıkartamazsınız. Yoksa dayağı hak edersiniz (!) ağladınızda çenenizi sıkan biri sizi sevemez. Birinden nefret bile etseniz ve o kişi karşınızda ağlasa vicdanınız harekete geçer. Normalde olan budur. Sevmeseniz bile ağlatmak istemezsiniz. En kötü susarsınız. Ya da ortamı terk edersiniz. Ama şiddet uygulamazsınız.
Bakın, fiziksel şiddet geçse bile, ki geçmeyecek; bu adam yine de size şiddet uyguluyor. Psikolojik şiddet en genel türlerden viri ve aslında fiziksel şiddet kadar tehlikeli. Sizi yaşayan bir ölü yapacak. Sizi sevseydi, arkadaşlarınızı da sizin için sever, sevmese bile aksi yönde davranmazdı
Bir şiddet mağdurusunuz. Aileniz sizi ilerde anlayacaktır. Anlamasalar da boş berin. Size bu zamana kadar öyle diretilse de kimseye ihtiyacınız yok. Zor olacak ama ilerde çok mutlu olqcaksınız. Lütfen kendinizi bile bile kurban etmeyin.
Ben asla ama biz birbirimizi seviyoruz ama düzelir ama bende onun istediklerini yapmadım diye öyle oldu gibi açıklamalar yapmadım kimseye burda, bu sadece kendini kandırmak olur. Sanırım burada tüm yazdıklarımı okumadınız ki zaten okumak zorunda da değilsiniz ama öyleyse lütfen anlamadan dinlemeden yargılamada yapmayın. İşin diğer ucunda da kendi ailem ve onlar tarafından dayatılanlar yaşanan sorunlar kabul etmedikleri şiddetle karşı çıktıkları (bu şiddet bildiğiniz şiddet psikolojik şiddet fiziksel şiddet) bir durum ayrılık. O yüzden arada kaldımBiz ne desek sen yine nişanlını haklı bulup ama birbirimizi seviyoruz ( Çok şiddetli bir sevgi olsa gerek ). Ama zamanla düzelir. ( Bunlar bu kumaş yenisini dokuyamazsın ). Ama ben onun istediklerini yapmadığım için böyle ( Tee Allahım buna yorum bile yapamıcam. Yapın istediklerini sizde beyin yok zaten düşünecek yerleriniz ağrımıştır o düşünsün.)
Filan gibi birsürü birsürü ama sıralıyacaksın. Çünküüüü sen bile bile lades diyeceksin ve daha beterlerini yaşayacaksın. Hayırlı uğurlu olsun diyelim biz ne diyelim madem psikologunda düzelir demiş al ordan tuttur yürü gitsin.
Arkadaşlar merhaba. Benim bir derdim var ne olur bir yardım edin. 25 yaşındayım Nişanlıyım yaklaşık 40 gün sonra düğünüm var. Nişanlım çok fazla kıskanç. Ben çok sosyal aktif ve çok çevresi olan bir insandım. Benim ailem nişanlım ve nişanlımın ailesi daha tutucu yapıdalar. Ben çok fazla hayatımdan taviz verdim evleniyorum yuva kuruyorum diyerek. Çok yakın iki kız arkadaşım var . Biri yaklaşık 15 yıldır hayatımda biri çocukluk arkadaşım. Nişanlım onların Hayat tarzının düşüncelerinin giyimlerinin vs bizim aile yapılarımıza uygun olmadığı gerekçesi ile onlarla görüşmemi istemiyor. Biri zaten yurt dışında biride burda ama en son 3,4 ay önce gördüm. Nişanlım şimdi böyle evlendikten sonra çok daha az görüşeceksin sadece telefonda falan Görüşürsün diyor. Nişanlımla çok problem yaşadık bana el kaldırdığı da oldu o olay da şöyle gelişti; Ben sinirli olunca bir ortamda bulunmak istemem sakinleşmek için yalnız kalmak ya da bi dışarı cıkıp nefes almak isterim. Yine bir tartışma anında dışarı cıkmak istedim bırakmadı konuscaz gidemezsin diyerek kolumu sıktı çok canım acıdı bırak nolur canım acıyor gidicem konuşmak istemiyorum dedim devam etti ve akşam kolum morarmıstı. Çok üzüldü ağladı nasıl yaptım bunu diye ve dedim ki bak bir süre sonra bu kol sıkma sana çok sıradan basit gelecek senin tatmin etmeyecek bi daha bunu yapınca nasıl yaptım ben bunu demeyeceksin ne var bunda sanki diyeceksin o yüzden son olsun bu bi daha kalkışma böyle bi seye dedim tekrar tekrar yaptı ve gerçekten artık ne var alt tarafı kolunu sıktım bu şiddet mi sanki dövdüm sanki bi yerin kanadı dedi, bi zaman sonra beni ağlattıktan sonra sus rezil edeceksin beni insanlara diyerek ben susamayınca çenemi sıktı sus diye. Ben zaten ailemde de çok Fiziksel ve psikolojik şiddet görmüş bir insandım bir süre dayanamayıp evden ayrılıp arkadaşımda kaldığım bile olmustu istedim ki eşim olacak kişi bana sevgiden aşktan çok saygı duysundu ama çok üzdü çok yıprattı beni. Arkadaşlarım ayrıl diyor. Biz hep arkandayız diyor ki olurlar da çok iyi biliyorum. Ne zaman bir derdim olsa başım sıkıssa bu yaşa kadar ilk koşan onlar oldu ailemden çok onlar bana destek oldu hayatımın her anında. Şimdi onlardan kopmak bana çok ağır geliyor. Ve nişanlımdan ayrılmam demek Ailemden tekrar aynı şeyleri görmem demek olacak. Bana huzur vermeyecekler. Annem olanları biliyor ama sende alttan al her istediğini yapıyor sende nankör olma yapma dediğini yapma görüşme dediğiyle görüşme evlenen kızın daha iyi eski hayatı olmaz kafasında. Ne yapayım yardım edin
Ekleme
Bugün psikologla ikinci seansımız vardı. Psikologda kadın ve ben sizlere benzer tepkiler verir sanmıştım şiddet eğilimini duyunca ama kadın nişanlımla birebir görüştükten sonra bana durumun çok ciddi olmadığını tedavisine aksatmadan devam etmesi durumunda öfke kontrol sorununun geçeceği düşüncesinde. Çok şaşırdım sakinliğine ve ılımlı yaklaşmasına...
Cnm benim eşimde sevgiliyken aynısı yaptı snra evlenince temiz bir dayak yedim benden söylemesi ayrıl kurtul ailende istemezse çalış ayaklarlarının üzerinde dur kesinlikle evlenme ilerde sana vuracak eşim bana ilk vurduğunda bi yerin kanadımı sanki dedi buna mı dayak diyorsun dedi bi yerlerin kırıldı mı dedi sonuç bende evlendım senın gbi düşündüm düzelir dedim zerre düzelme yok git gite daha çok arttı herşey üzülüyorum size ya bana yol gösteren olmadı bari sana yol gösterenleri dinleArkadaşlar merhaba. Benim bir derdim var ne olur bir yardım edin. 25 yaşındayım Nişanlıyım yaklaşık 40 gün sonra düğünüm var. Nişanlım çok fazla kıskanç. Ben çok sosyal aktif ve çok çevresi olan bir insandım. Benim ailem nişanlım ve nişanlımın ailesi daha tutucu yapıdalar. Ben çok fazla hayatımdan taviz verdim evleniyorum yuva kuruyorum diyerek. Çok yakın iki kız arkadaşım var . Biri yaklaşık 15 yıldır hayatımda biri çocukluk arkadaşım. Nişanlım onların Hayat tarzının düşüncelerinin giyimlerinin vs bizim aile yapılarımıza uygun olmadığı gerekçesi ile onlarla görüşmemi istemiyor. Biri zaten yurt dışında biride burda ama en son 3,4 ay önce gördüm. Nişanlım şimdi böyle evlendikten sonra çok daha az görüşeceksin sadece telefonda falan Görüşürsün diyor. Nişanlımla çok problem yaşadık bana el kaldırdığı da oldu o olay da şöyle gelişti; Ben sinirli olunca bir ortamda bulunmak istemem sakinleşmek için yalnız kalmak ya da bi dışarı cıkıp nefes almak isterim. Yine bir tartışma anında dışarı cıkmak istedim bırakmadı konuscaz gidemezsin diyerek kolumu sıktı çok canım acıdı bırak nolur canım acıyor gidicem konuşmak istemiyorum dedim devam etti ve akşam kolum morarmıstı. Çok üzüldü ağladı nasıl yaptım bunu diye ve dedim ki bak bir süre sonra bu kol sıkma sana çok sıradan basit gelecek senin tatmin etmeyecek bi daha bunu yapınca nasıl yaptım ben bunu demeyeceksin ne var bunda sanki diyeceksin o yüzden son olsun bu bi daha kalkışma böyle bi seye dedim tekrar tekrar yaptı ve gerçekten artık ne var alt tarafı kolunu sıktım bu şiddet mi sanki dövdüm sanki bi yerin kanadı dedi, bi zaman sonra beni ağlattıktan sonra sus rezil edeceksin beni insanlara diyerek ben susamayınca çenemi sıktı sus diye. Ben zaten ailemde de çok Fiziksel ve psikolojik şiddet görmüş bir insandım bir süre dayanamayıp evden ayrılıp arkadaşımda kaldığım bile olmustu istedim ki eşim olacak kişi bana sevgiden aşktan çok saygı duysundu ama çok üzdü çok yıprattı beni. Arkadaşlarım ayrıl diyor. Biz hep arkandayız diyor ki olurlar da çok iyi biliyorum. Ne zaman bir derdim olsa başım sıkıssa bu yaşa kadar ilk koşan onlar oldu ailemden çok onlar bana destek oldu hayatımın her anında. Şimdi onlardan kopmak bana çok ağır geliyor. Ve nişanlımdan ayrılmam demek Ailemden tekrar aynı şeyleri görmem demek olacak. Bana huzur vermeyecekler. Annem olanları biliyor ama sende alttan al her istediğini yapıyor sende nankör olma yapma dediğini yapma görüşme dediğiyle görüşme evlenen kızın daha iyi eski hayatı olmaz kafasında. Ne yapayım yardım edin
Ekleme
Bugün psikologla ikinci seansımız vardı. Psikologda kadın ve ben sizlere benzer tepkiler verir sanmıştım şiddet eğilimini duyunca ama kadın nişanlımla birebir görüştükten sonra bana durumun çok ciddi olmadığını tedavisine aksatmadan devam etmesi durumunda öfke kontrol sorununun geçeceği düşüncesinde. Çok şaşırdım sakinliğine ve ılımlı yaklaşmasına...
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?