29 yaşındayız, 3 aylık bebeğim var, 2 senedir evliyiz.
Eşim normalde ilgili, sevecen , sadık evde sürekli bana yardım eden yemek temizlik yapan evden işe işten eve ailesiyle zaman geçiren sıradan çok da sorunlu sayılamayacak birisi.
Ama en ufak çok ufak bi gerginlik birden parlayan çok çabuk da pişman olup sonra da ayaklarıma kapanacak kadar pişman olup affetmem için uğraşan birisi.
Şiddet olayı 2. Kez oluyor. İlk yaşadığımız da henüz 2/3 aylık evliydik tartışmaya başladığımız da ben ailesi için çok fazla hakaret etmiştim aşırı derecede ağır şeylerdi bana vurdu o vurunca bende ona saldırmaya çalıştım deliye döndüm elime geleni fırlatmaya çalıştım ama erkek tabi o bana daha büyük şekilde döndü gürültüden kapıya polis geldi. Bir kaç hafta ailemin yanına gittim onlara söylemedim sonra tabi kapıda yatmalar ağlamalar sızlamalar yalvarmalar derken affettim döndüm.
O günden sonra hiç şiddetli kavgalarımız olmadı hakaret etmedik korkmuştuk bende yapmadım oda yapmadı.
Bugüne kadar, bugün bebeğimle ilgilenirken uyuya kalmışım telefonumda her zaman olduğu gibi sessizdeydi. Eşim dışarıya çıkmıştı aramış yorgunluktan olacak 2 saat kadar uyumuşum 11 kez aramış , merak etmiş. Neyse geldi uyku sersemiydim zaten kapıyı sert şekilde vurdu poşetleri falan attı sertçe niye açmıyosun ya vs dedi uyumuşum dedim telefonun niye sessizde Cart curt. Her konuda böyle hemen beni suçlar en basiti 1 hafta kadar şehir dışına çıkmıştık haliyle kombiyi kapatalım dedim. Döndüğümüzde açılmadı başladı senin yüzünden işte kapatmayalım dedim sana açılmıyor işte diye söylendi. Başka bi örnek arabadan iniyorum bebek çantası kabanım falan derken çat diye inemiyosun tabi hemen of hızlı olsana biraz diyor. Haftasonu AVM ye gidiyoruz ya da markete keyfi olan bir şey değil, trafik oluyor bizi bu trafikte dışarı çıkarttın al işte diye söyleniyor.
Bugüne gelince telefonunu niye açmıyorsun diye geldi bende artık tavırlarından çok bunaldığım için olacak uyudum suç mu nesini anlamıyorsun diye yükseldim bağırma bana diye karşılık verdi yeter artık sıkıldım senden bunda ne var uyumak suç mu dedim derken tartışma büyüdü kucağımda bebeğim vardı elimde ki telefonu ona doğru fırlattım kalk gözümün önünden diye bağırdım. Kalktı saçımdan tuttu en nefret ettiğim şeyi yaptı bi kez yaptın bu sefer izin vermiycem dedim polisi arıycam ailemi arıycam çağırcam dedim bende ona saldırdım vurdum karşılık vermedi. Saatlerdir ağlıyorum böyle bir ilişkim olduğu için üstüne bebeğimin yanında bunları yaşadığım için çok üzgünüm ama artık sabrımda kalmadı.
Annemi aradım gelin beni alın diye ne oldu dedi konuyu anlattım ama daha önce de olduğu gibi vurduğunu söylemedim. Oda sakin ol çocuğun yanında bağırmayın vs dedi geri oturdum.
Şiddet konusu her ne kadar zaman geçtikçe unutmuşum gibi olsa da ruhumu çok fazla zedeleyen bir şey kalıcı hasarlar bırakıyor.
Ne yapacağımı ne düşüneceğimi bilmiyorum.
Paylaşabileceğim kimse yok, ne yapmam gerekiyor fikirlerinizi bekliyorum
Eşim normalde ilgili, sevecen , sadık evde sürekli bana yardım eden yemek temizlik yapan evden işe işten eve ailesiyle zaman geçiren sıradan çok da sorunlu sayılamayacak birisi.
Ama en ufak çok ufak bi gerginlik birden parlayan çok çabuk da pişman olup sonra da ayaklarıma kapanacak kadar pişman olup affetmem için uğraşan birisi.
Şiddet olayı 2. Kez oluyor. İlk yaşadığımız da henüz 2/3 aylık evliydik tartışmaya başladığımız da ben ailesi için çok fazla hakaret etmiştim aşırı derecede ağır şeylerdi bana vurdu o vurunca bende ona saldırmaya çalıştım deliye döndüm elime geleni fırlatmaya çalıştım ama erkek tabi o bana daha büyük şekilde döndü gürültüden kapıya polis geldi. Bir kaç hafta ailemin yanına gittim onlara söylemedim sonra tabi kapıda yatmalar ağlamalar sızlamalar yalvarmalar derken affettim döndüm.
O günden sonra hiç şiddetli kavgalarımız olmadı hakaret etmedik korkmuştuk bende yapmadım oda yapmadı.
Bugüne kadar, bugün bebeğimle ilgilenirken uyuya kalmışım telefonumda her zaman olduğu gibi sessizdeydi. Eşim dışarıya çıkmıştı aramış yorgunluktan olacak 2 saat kadar uyumuşum 11 kez aramış , merak etmiş. Neyse geldi uyku sersemiydim zaten kapıyı sert şekilde vurdu poşetleri falan attı sertçe niye açmıyosun ya vs dedi uyumuşum dedim telefonun niye sessizde Cart curt. Her konuda böyle hemen beni suçlar en basiti 1 hafta kadar şehir dışına çıkmıştık haliyle kombiyi kapatalım dedim. Döndüğümüzde açılmadı başladı senin yüzünden işte kapatmayalım dedim sana açılmıyor işte diye söylendi. Başka bi örnek arabadan iniyorum bebek çantası kabanım falan derken çat diye inemiyosun tabi hemen of hızlı olsana biraz diyor. Haftasonu AVM ye gidiyoruz ya da markete keyfi olan bir şey değil, trafik oluyor bizi bu trafikte dışarı çıkarttın al işte diye söyleniyor.
Bugüne gelince telefonunu niye açmıyorsun diye geldi bende artık tavırlarından çok bunaldığım için olacak uyudum suç mu nesini anlamıyorsun diye yükseldim bağırma bana diye karşılık verdi yeter artık sıkıldım senden bunda ne var uyumak suç mu dedim derken tartışma büyüdü kucağımda bebeğim vardı elimde ki telefonu ona doğru fırlattım kalk gözümün önünden diye bağırdım. Kalktı saçımdan tuttu en nefret ettiğim şeyi yaptı bi kez yaptın bu sefer izin vermiycem dedim polisi arıycam ailemi arıycam çağırcam dedim bende ona saldırdım vurdum karşılık vermedi. Saatlerdir ağlıyorum böyle bir ilişkim olduğu için üstüne bebeğimin yanında bunları yaşadığım için çok üzgünüm ama artık sabrımda kalmadı.
Annemi aradım gelin beni alın diye ne oldu dedi konuyu anlattım ama daha önce de olduğu gibi vurduğunu söylemedim. Oda sakin ol çocuğun yanında bağırmayın vs dedi geri oturdum.
Şiddet konusu her ne kadar zaman geçtikçe unutmuşum gibi olsa da ruhumu çok fazla zedeleyen bir şey kalıcı hasarlar bırakıyor.
Ne yapacağımı ne düşüneceğimi bilmiyorum.
Paylaşabileceğim kimse yok, ne yapmam gerekiyor fikirlerinizi bekliyorum
hele biraz büyüsün bebeğin, yenisini yap ki daha çok mahkum ol adama.
.
