Konu sahibinin konusunu sabote ettiğim için şimdiden özür dilerim.
Büyük kızımda çok özel bir sebep yoktu. Önce adet oldu, herkes anlayacak bana bakacak gülecek vs. Vücudu değişmeye başladı, kıllanma oldu kendini iğrenç bulmaya başladı. Odasında kalın perdeleri açmamaya başladı. Öyle ki d vitamini değerleri düştü. Kapı kilitlemeye başladı, bizim evde yasaktır. Gir demeden kimse kimsenin odasına girmez.
En başta babası ve ben olmak üzere herkesi kötü ilan etti. Bir gün baktım elinin üstünü koyu renk kalemlerle çizmiş. Birincide görmezden geldim ama ikincide sordum, dövme yaptım dedi ama sert çizgiler hani çok sinirlenince kağıdı karalamak gibi. Okula giderken yalvar yakar kaldırmaya başladım. Hadi kızım hadi annem diye diye. Ben en kötü anneyim hep onun hayatını zorlaştırıyorum keşke annesi olmasaymışım... Bunları hep duymazdan geldim hiç karşılık vermedim.
Sonra anladım ki anne olmak psikolojisini düzeltmeye yetmiyor. Çocuk yerlerde. Ergenlik gelişimi uzmanı pedagogla görüştük. Doktor ilk önce genel kontrole gönderdi. Kan hormon değerlerine bakıldı. D vitamini eksikliği dışında bir şey çıkmadı. Haftalık 45 dakika o 15 dakika biz terapi aldık. Önce onunla konuşup sonra bize ödevler verdi pedagog. Mesela yemek yememeye başlamıştı. Doktorun önerisiyle mutfak alışverişini kendi yaptı. Ne yemek istiyorsa onları aldı ben de pişirdim. İki kız arkadaşı çok yardım etti ona. 16 yaşına girecek, dersleri düzeldi tekrar eski haline döndü şakalar espriler yapmaya başladı.
Küçük olan bu yaz 14 olacak, ondan daha çok çektim. Peluş oyuncak koleksiyonu yapan pembe tişörtler giyen kız bir sene içinde crob kısacık şort-etek giyen populer olma derdine düşen bir kız oldu çıktı. Odasını toplamadan okula gitmeyen kızın odasına köpeği soksan kaçar. O zorbalığa uğradı. Okulun en popüler kızları önce aralarına alıp sonra da kim seninle arkadaş olmak ister, şaka yaptık biz git lütfen yapınca ayrı çöktü. Her şeyi gerçek sanmış çocuk. Kolunu bacağını çizip kanattı, hastaneye yatıracağız tehdidiyle bıraktı...Yalan üstüne yalan. Adet olmuş üstü kirlenmiş hayır yok öyle bir şey ben uyduruyorum vs.
Daha bitmedi ama en zor zamanlar geride kaçdı. Öldürmeyen güçlendirir misali artık kolay kolay kanmıyor. Yüz çevirdiği eski -popüler olmayan- arkadaşları tekrar aralarına aldılar. O da aynı pedagogtan yardım aldı. Bunları şimdi rahatça yazabiliyorum, o zamanlar üzüntüden mahfolmuştum. Ama hiç bağırmadım isyan etmedim, yanlış bir şey yaptığımda özür diledim. Geçici sorunları kalıcı travmaya çevirmeyelim demişti doktor, bu cümle beni çok etkilemişti.