• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Eşim, oğlum ve arada kalan ben...

bütün arkadaşlar gibi bende size hayran kaldım. ne yüce gönüllü bir insansınız. Allahım onunla sizi taçlandırsın sizi hiç ayırmasın inşallah.

Annelik doğurmak değildir benim gözümde hiçbir zaman. siz p çocuğu benimsryip sarıldıkça üvey annelik yapmadıkça onlar bulmuşta bunuyor resmen. sizi destekleyip takdir edip, sizin doğrularınızı doğru kabul ediceklerine kendi kafalarına göre iş yapıyorlar.
kayınvalidenizin bari destek olması lazım.
eşiniz inançlı biri midir? eğer öyleyse onu korkutma yoluna gitseniz? yani demek istediğim işte eğer büyük oğlumuzu üzersek Allah da bizi küçük oğlumuzla sınar gibi şeylerle onu telkin etseniz?


oğlunuz annesiyle arası nasıl? giderse üzülür mü? ayrıca okullar açık nereye gidiyormuş?
 
eğer anlattıklarınızda samimiyseniz takdir etmemek mümkün değil ama eşinizle ilgili anlattıklarınızdan, eşiniz terkedilmişliğin acısını hala yaşıyor ve bunu oğlundan çıkarıyor.sizin tavrınızın babayı ve oğlu kendi aralarında bazı şeyleri çözmeye teşvik edici olmalı.anladığım kadarıyla fazla korumanız da ilişkilerini bozmuş olabilir...
 
bütün arkadaşlar gibi bende size hayran kaldım. ne yüce gönüllü bir insansınız. Allahım onunla sizi taçlandırsın sizi hiç ayırmasın inşallah.

Annelik doğurmak değildir benim gözümde hiçbir zaman. siz p çocuğu benimsryip sarıldıkça üvey annelik yapmadıkça onlar bulmuşta bunuyor resmen. sizi destekleyip takdir edip, sizin doğrularınızı doğru kabul ediceklerine kendi kafalarına göre iş yapıyorlar.
kayınvalidenizin bari destek olması lazım.
eşiniz inançlı biri midir? eğer öyleyse onu korkutma yoluna gitseniz? yani demek istediğim işte eğer büyük oğlumuzu üzersek Allah da bizi küçük oğlumuzla sınar gibi şeylerle onu telkin etseniz?


oğlunuz annesiyle arası nasıl? giderse üzülür mü? ayrıca okullar açık nereye gidiyormuş?

Çok teşekkür ederim arkadaşım.
Eşim inançlı biri. Ama ben eşimin oğluma bu kadar kötü davrandığını ilk kez bu sabah bu kadar net anladım. Daha önce kötü davrandığını dile getirdiğimde yok öyle bir şey, abartıyorsun diyerek geçiştiriyordu. O sebeple karşıma alıp bu yaptığının günah olduğunu ve sizin söylediklerinizi söylemedim hiç şimdiye kadar. Ama eşim geldiğinde emin olun bunu da söyleyeceğim.

Oğlum annesini seviyor. Annesi de oğlumu çok seviyor elbette, evladı onun. Ama oğlum giderse çok üzülür. Babasından, benden ve kardeşinden ayrılmaya dayanamaz. Hadi o dayandı diyelim, ben dayanamam. Oğlum mesela babaannesinde kalıyordu bazen ben henüz hamile kalmadan önce. Mesela 2 gece üst üste kaldıysa, göremediysem odasına gidip çıkardığı tişörtünü kokluyordum. Evde gözüm sürekli onu arıyordu. O kadar uzun ayrı kalamam ben. Bırakamam oğlumu.

Evet, okullar şimdi açık ama eşim yazın yollamaktan bahsediyor zaten sanırım. Telefonda uzun konuşamadık dediğim gibi ama daha önce de bir kez "Bu yaz senin hamileliğin daha rahat geçsin diye annesinin yanına mı yollasak?" diye ağız yoklamıştı. Ben de bana zor olmadığını söyleyerek istememiştim.
 
eğer anlattıklarınızda samimiyseniz takdir etmemek mümkün değil ama eşinizle ilgili anlattıklarınızdan, eşiniz terkedilmişliğin acısını hala yaşıyor ve bunu oğlundan çıkarıyor.sizin tavrınızın babayı ve oğlu kendi aralarında bazı şeyleri çözmeye teşvik edici olmalı.anladığım kadarıyla fazla korumanız da ilişkilerini bozmuş olabilir...

Elbette samimiyim.
Tavrım elbette ki teşvik edici. Ama eşim oğlumun üstüne yürüdüğünde "Buyrun bakalım, bazı şeyleri çözün aranızda." deyip kenara çekilemezdim.
Ayrıca, bunu ben de düşünebiliyorum. Daha önceki iletimde de bahsettiğim gibi bugün kahvaltı yaparken de kendimi çektim olabildiğince. "Oğlum, sen sakın korkma. Baban sana hiçbir şey yapamaz. Ben varım." algısı yaratmaktan ziyade babasının onu ne kadar sevdiğini örneklerle anlattım.
Onun haricinde evdeki genel tavrım, babasıyla oğlum sürtüştüğünde araya girmiyorum. Ama daha sonra eşimle konuşuyorum ve gönlünü almasını sağlıyorum. Oğluma da babasının neye sinirlendiğini detaylıca anlatıyorum. Kafasında soru işareti bırakmamaya özen gösteriyorum.
 
Yanlış mı okudum diye defalarca döndüm dolandım ama doğru okumuşum.. Helall olsunn sana canımm sen çok özel bir insansın çünkü gerçekten bu zamanda böylesi yok gibi daha annelik duygusunu tatmadan o merhameti biliyor ve yaşıyorsun Allah senden razı olsun. Babaannesi ve öz babası bile senin kadar merhametli değil oğluna karşı.. Asla bırakma oğlunu ve boşanma.. Tek destekçisi sensin çünkü.. Rabbim bebeğini sağlıklı bir şekilde kucağına almayı nasip etsin inşAllah..:16:
 
siz gerçekmisiniz? bu yalan dünyada var mı sizin gibi insanlar?diyecek kelime bulamıyorum....dualarım sizinle....
 
Ne kadar güzel bir kalbiniz var.
şaşırmamak mümkün değil.
İnsanlar üvey evlattan yana dertleniren siz öz evladınızdan ayırt etmemişsiniz.
Umarım daim olur bu sevginiz.
Eşinizin psikoloğa gitmesi gerekli gibi....
 
Ne kadar güzel bir kalbiniz var.
şaşırmamak mümkün değil.
İnsanlar üvey evlattan yana dertleniren siz öz evladınızdan ayırt etmemişsiniz.
Umarım daim olur bu sevginiz.
Eşinizin psikoloğa gitmesi gerekli gibi....

Çok teşekkür ederim.
Kesinlikle ben de öyle düşünüyorum. Annem az önce oğlumu aldı, dışarıya dolaşmaya geçtiler.
Eşim 7 gibi geleceğini söyledi. Bu psikolog konusunu da konuşacağım.
 
Siz nasıl bir insansınız yaaa...!!! Sizin gibi insanlar var mı hala... Nasıl bir insan olduğunuz oğlunuzun beni bırakma sözünden anlaşılabilir zaten... Sizin gibi iyi kalpli insan zor bu devirde... Eşiniz de aklını başına alır umarım en kısa zamanda.. O kadına olan nefretini masum bir çocuktan çıkarmaya hakkı yok...
 
eşının cıddı sorunları var canım
hele bu telefon konuşmasından sonra
nasıl gönderır sen bıle güvenemem derken öz babası nasıl güvenırde tanımadığı bı adamın yanına gönderır küçük evladını?
Sızınle yanlız kalmak ıstıyor olabılır mı eşınız?
Belkıde sorumluluk fazla geldı, bunaldı dıyeceğım ama
sız bıle şıkayet etmedıkten sonra bu adam nasıl böyle davranabılıyor :50:

eskıden tedavı gördü yazmışsınız.
bence tekrardan bı pıskologdan yardım alması gerekır eşınızın
bence sız tek başınıza baş edemezsınız
 
Zaten yapmazsınız ama, lütfen bir gün bunalırsanız bunu o zavallı çocuğa yansıtmayın... Onun sizin gibi iyi kalpli bir anneye çooook ihtiyacı var...
 
Ay maşallah sizin gibi bir anneye sahip :nazar: Canım benim durumun zor belli ki millet tersini yaşar genelde.Çok tebrik ettim inanın sizi yazmadan geçemedim o yüzden. çok iyi bir insansınız belli ki hep güzel günler yaşarsınız mutlu olursunuz dilerim..
 
sizi tebrik ederim canım eli öpülesi biri olduğunuz için.oğlunuzun durumunaysa içim burkuldu kıyamam yaa zaten ana baba ayrılmış kimbilir o süreçte ne acılar yaşamıştır minik dünyasında,bi de üstüne öz babasının ve babannesinin öküzlüğü..vah yavrum yaa..bu çocuğun en büyük şansı siz olmuşsunuz.Rabbim bile bile sizi onun karşısına çıkarmış.siz gerçekten cennetliksiniz.düşünce özürlü eşiniz sizi öpsün de başının üstüne koysun.ona öz anneden bile daha iyi muamele ediyorsunuz daha ne istiyor?belasını istiyor bence..bunun önü alınmazsa ben geleceği görebiliyorum.evde sürekli sevilen hoplatılıp zıplatılan bir bebek ve arkasında hep dışlanan,azarlanan bir çocuk..ne kadar acı yaaa..Allah eşinizin kalbine merhamet versin inşallah.siz nekadarçabalarsanız çabalayın eşiniz bu tutumunu değiştirmedikçe işiniz zor bence.Allah kolaylık versin bacımm:53:
 
Bu siteye üyeyim arada sırada yazıyorum ama yorum yapmaya çok üşenirim. Ama senin konunu okuduğumda şok oldum ve yazma gereği duydum. Konunun sonuna geldim senin bu cümleyi kullanmak istemiyorum ne olur yanlış anlama ama o zavallı çocukcağızın öz annesi olmadığına inanamadığım için başa gelip tekrar okudum. Sen kocanın başkasından olan çocuğuna kendi öz evladınmış gibi değer veriyorsun onu kendi babasından çok düşünüyorsun ve o çocuk yüzünden gerekirse kendi aileni dağıtmayı yuvanı bozmayı göze alabiliyorsun. Ya sen ne asil bir kadınsın. Sen kendi çocuklarını işkenceyle öldüren, sokağa atan doğurup sokağa terkeden öz annelerin yanında nasıl kusal bir varlıksın. Sen o zavallı miniğin bu hayattaki tek şansı tek umudusun. Ona Allah'ın gödermiş olduğu iyilik meleğisin. Sakın yuvanı bozup o cocuğu sahipsiz bırakma. Sen onun yüzünden babasından ayrılırsan o adamın o çocuğa olan tavırlarını düşünmek bile istemiyorum. Bilmiyorum belki eşinizin de niyeti kötü deildi. Belki sizin aranızdaki iletişimi kıskanıyordur belki annesinden dolayı çocuğa da sıcak olamıyordur bunların hiçbiri kötü davranması için bahane olmasa da. Ama siz ne olur o cocukcağızı sahipsiz bırakmayın. Siz onun kalbinde bir büyük yara daha açmayın. Bu kadar sevgi dolu iyi niyetli ve asil ve görgülü bir insan başka bir çözüm yolu bulabilir gibime geliyor.
 
Sizin gibi merhametli insanlarin oldugunu bilmek cok güzel..
Insallah Allah size o güzel gönlünüze göre verir herseyi..:34:
 
harikasınız gerçekten...

peki oğlanın öz annesi yaşıyor mu? onunla ilişkileriniz nasıl? belki onun da fikri alınarak ya da birlikte bir çözüm düşünülebilir diye soruyorum...
 
Hanımlar, desteğiniz ve içten cümleleriniz için çok teşekkür ediyorum size.

Gelişmelerden bahsedeyim.

Oğlum saat 11'e doğru uyanmış. Yanıma geldi. Yalnızca oturuyor, hiç konuşmuyordu. Günaydın annecim dedim, günaydın anne dedi ama kesinlikle yüzüme bakmıyordu... Ağznı bıçak açmadı bir süre. Ben de kardeşin seninle konuşmak istiyormuş müsaitsen dedim. Yanıma gelip elini karnıma koydu. "Duyuyor musun, 'Babamız bazen sinirlenebiliyor. Ben de çok üzüldüm ama iyi ki sen varsın da ben senden güç alıyorum abi.' diyor." dedim. Oğlum gülmeye başladı, "Anne yaa ben bir şey duymuyorum." dedi. Öyle öyle konuşmaya başladı benimle.

Daha sonra dışarı çıktık. Çok güzel bir kahvaltı yaptık birlikte. Bu arada kendi rolümü geri çekmeye çalışıyorum. Çünkü ben bu kadar korumacı olursam eşimle ilişkilerine zarar verebilirim. O sebeple onu sıkmadan babasının onu ne kadar sevdiğiyle ilgili şeyler söyledim, güzel anılarımızdan bahsettim.

Eve dönerken eşim aradı. Eski eşini aramış, yanına yolluyorum diye. Yanımda oğlum var, tatlı bir sesle "Nasıl yani?" dedim. O da "Ben pazar günümü böyle saçma sapan geçirdim. Kaldıramıyorum artık. Biraz da anası baksın." dedi ve ben de eve geldiğinde konuşacağımızı söyleyerek kapattım. Oğluma da gerginliği hissettirmemeye çalıştım.

Bu arada eşimin eski eşiyle tanıştım evlenmeden önce. Kesinlikle kötü bir kadın değil. Yalnızca bazı duygularını yaşayamamış eşimle evlenirken ve anladığım kadarıyla daha sonra o bastırılmışlık açığa çıkmış. Şimdi İstanbul'da bir adamla beraber yaşıyor. Eşimle de o adama aşık olup İstanbul'a gitmek istediği için ayrılmışlar. Bize oğlumun annesi istediği an gelebilir. Ama ben oğlumu oraya gönderemem. Dünyanın binbir türlü hali var. Güvenemem. Yanındaki adamı tanımıyorum. Neler neler görüyoruz. O yüzden gitmesini hiç istemiyorum.

Eşim geldiğinde konuşacağım onunla...


size hayranlığım her yazınızda artmaya başladı,erkek olsam gerçekten sizin gibi bir eşim olsun isterdim:1:..öz annelerin bile yapmadığı fedakarlıkları yapıyorsunuz,helal olsun! 4 yıl psikoloji eğitimi almış bir insan olarak,yazdıklarınızdan çıkardığım sonuç şu:Eşiniz hala eski eşinin onu bir başka adam için terk ettiğini kabullenememiş ve oğlunuzu da bu yüzden dışlıyor bence.belki bunu bilerek yapmıyor ama bilinçaltı dediğimiz şey burada devreye giriyor sanki."biraz da anası baksın,ben pazar günümü bunlarla harcayamam" lafının altında şu yatıyor aslında."onlar orda geziyor,dolaşıyor,başbaşa kalıyorlar ama ben çocuk derdiyle uğraşıyorum.eski eşimin hayatı çok güzel,benimkisi sorunlu"...asıl ederdi çocuğu ya da siz değilsiniz kesinlikle.sizi ve oğlunuzu çok sevdiğine eminim ben.eşinizin bir psikologla görüşmesi gerekiyor,geçmiş yaşantısından biriktirdiği çözümlenmemiş bazı sorunları olduğunu düşünüyorum ve bunun acısınıda zavallı çocuktan çıakrıyor.çünkü o annesinin oğlu eşinizin gözünde.siz eşinizi psikolojik destek konusunda ikna edebilirsiniz.çözümlenemeyecek hiçbir sorun yoktur,lütfen üzmeyin kedinizi.
 
Son düzenleme:
Back