Merhabalar hanımlar,
Bu güzel ilginiz karşısında hepinizle oturup birer kahve içebilmek isterdim.
Gelişmelerden bahsedeyim.
Salı günü arkadaşımın muayenehanesine gittik oğlumla. Eşim çalışıyordu, gelemedi.
Önce birlikte girdik arkadaşımla odasına. Sohbet havasında bir müddet konuştuk önce. Daha sonra oğlumu yan odaya götürdük. Güzel oyuncaklar vardı. Oğlum oynamaya başlayınca arkadaşım "Karadutsarabi'yla uzun zamandır görüşemedik. Sen burada biraz oynasan da biz sohbet etsek olur mu?" diye sordu. Oğlum kabul edince arkadaşımın odasına geçtik. Arkadaşıma olan biteni anlattım. Daha sonra o odadan çıkıp oğlumun olduğu odaya geçti. Benim gelmememi istedi. Oğlumla bir müddet konuştu ve daha sonra yeniden yanıma geldi.
Kardeşiyle ilgili ne düşündüğünden, babasından, babaannesinden ve benden bahsetmişler. Arkadaşımın yorumu "Oğlun gerçekten çok olgun, eşin ve annesi daha duyarlı davranabilirlerse çocuğun zaten büyük bir problemi yok." oldu. En etkilendiğim kısımsa şu oldu, arkadaşım oğluma soruyor: "Karadutsarabi'na anne demek zorunda değilsin, biliyorsun değil mi?" ve oğlum da şunu söylüyor: "Bunu daha önce de sordular. Bence annem beni karnından çıkarmadı diye bu kadar üstüne gidiyorlar. O da istemez miydi bunu?"
O kadar mutluyum ki böyle bir oğlum olduğu için... Umarım o da en az benim kadar mutludur.
Daha sonra arkadaşım konuyla alakalı yazmış olduğu makaleleri verdi bana, bir tane de kitap önerdi. Onları okuyoruz eşimle Salı gününden beri. O sebeple biraz geç yazabiliyorum size.
Eşim oğlumuza daha dikkatli davranıyor. Ama bu aralar eskisinden daha fevri. Hala aşamadıklarımız var. Arkadaşım eşimle de görüşmek istediğini söyledi. Muhtemelen yetişkin psikiyatristine gitmesini önerecek eşime. Eşimin işleri bu aralar yoğun, haftaya bir gün erken çıkacak işten. Üçümüz gideceğiz.
Arkadaşımın tavsiyesi üzerine kayınvalidemle de konuştum. Dikkat edeceğini söyledi, umarım dikkatli olur.
Olanlar bu şekilde arkadaşlar. Çok teşekkür ediyorum desteğiniz için.
Önümüzdeki günler hepimize yeni güzellikler getirsin İnşallah...