- 26 Aralık 2007
- 22.146
- 12.101
- 498
- Konu Sahibi karadutsarabi
- #61
allah çok büyük,baba ve babaannesi tarafından hor görülen miniğe sizi göndermiş,ne mutlu oğlunuza
- Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
Eşim, oğlum ve arada kalan ben...
- Konu Sahibi karadutsarabi
- Başlangıç Tarihi
- Konu Sahibi karadutsarabi
- #62
Çok duygulandım okurken, sizi tebrik ederim.
O kadar güzel benimseyip oğlum demişsiniz ki ..
Eşinizle bu durumu konuşsanız özellikle oğlunuzun o gece söylediği şeyi söyleseniz etkilenmez mi acaba ?
O kadar güzel benimseyip oğlum demişsiniz ki ..
Eşinizle bu durumu konuşsanız özellikle oğlunuzun o gece söylediği şeyi söyleseniz etkilenmez mi acaba ?
- Konu Sahibi karadutsarabi
- #63
Sevgili arkadaşım,üvey oğlunuzla bu kadar ilgilenmeniz çok hoş ancak anlatımlarınızda beni rahatsız eden bir durum var,yanılıyorsam lütfen beni düzeltin...
Bir çocuğun hayatında roller çok önemlidir..
Üvey oğlunuzun bir annesi var,kocasını başka bir adam için terk etmiş ya da halen evlilik dışı beraberlik yaşıyor olsa da ki sonuçda boşanmışlar,o kadın o çocuğun annesidir,evladını da isterse yanına alır,Ben oğlumu asla göndermem düşüncesi çok özür dilerim sizin bileceğiniz bir iş değildir,annesi isterse alır,çocuğu bu kadar aşırı sahiplenerek çocuğu annesinden uzaklaşdırmayın,çocuğa kötülük yaparsınız,onu sevin,ilgilenin ama onun hayatındaki yerinizi de bilin ve bildirin..
Allah yanınızdaki ve doğacak olan yavruyu da sizlere bağışlasın.
Bir çocuğun hayatında roller çok önemlidir..
Üvey oğlunuzun bir annesi var,kocasını başka bir adam için terk etmiş ya da halen evlilik dışı beraberlik yaşıyor olsa da ki sonuçda boşanmışlar,o kadın o çocuğun annesidir,evladını da isterse yanına alır,Ben oğlumu asla göndermem düşüncesi çok özür dilerim sizin bileceğiniz bir iş değildir,annesi isterse alır,çocuğu bu kadar aşırı sahiplenerek çocuğu annesinden uzaklaşdırmayın,çocuğa kötülük yaparsınız,onu sevin,ilgilenin ama onun hayatındaki yerinizi de bilin ve bildirin..
Allah yanınızdaki ve doğacak olan yavruyu da sizlere bağışlasın.
- Konu Sahibi karadutsarabi
- #64
Merhabalar hanımlar yeniden,
Akşam üstü eşim geldikten sonra ne oldu kısaca anlatayım.
Saat 5'e doğru biraz uzandım ve nasıl bir tutum sergilemem gerekiyor diye düşündüm. Düşündüm ki tepki göstererek ya da hırçınlaşarak oğlumu babasından daha da uzaklaştırırım.
Eşim 7.30 gibi evdeydi. Kötüydü, karmakarışıktı, bu belliydi halinden.
Ben başladım söze. "Kesinlikle haklısın hayatım. Yazın gönderelim çocuğu İstanbul'a. Gerçi adamı tanımıyoruz, dövse ya da istismar etse de bilemeyiz. Ama ne yapalım. Hep biz mi bakacağız yahu? Kaldıramıyoruz artık. Hatta bu yaz iyi geçerse kaydını aldırırız, orada yaşar artık. Bize ne? Biz görevimizi yaptık. Onlar baksın bundan sonra... Hem bu evde ona yer yok. Bebeğimiz doğacak. Bir aile olacağız." dedim.
Eşimin suratı değişti. "Ne demek yeri yok yahu? Oğlumuz o bizim. Kaydını aldırmayız. Ben herkes için daha iyi olur diye yazın göndeririz demiştim." demeye başladı. Beklediğim tepkiydi bu, sahiplenmeye başlamıştı oğlumuzu. "Ya ama şimdi bebek geliyor. Biz mutlu bir aileyiz. Onun yeri pek yok yani yanımızda." dedim. İyice şaşırdı ve korumaya başladı sonunda oğlumuzu, "Ne diyorsun Karadutsarabi, oğlumuz bebeğe çok sevindi. Hep yanımızda yeri var." Ben de onun oğlumuza yaptığı, bana batan hareketleri bir bir kendim düşünüyormuşum ve destekliyormuşum gibi konuşmaya devam ettim. "Her gece altını ıslatıyor. Bebek gibi, bu ne ya? Ne çekeceğim ben onu?" diyorum örneğin, eşim hemen "Ama o daha küçük, kardeşini kıskanıyordur. Çok normal değil mi?" diyor anında.
Biz böyle böyle rolleri değiştik. Eşim kendisine dışarıdan baktı ve kendini yargıladı. Yeterli geldiğini düşündüğüm noktadaysa "E madem böyle düşünüyordun, neden oğlumuza benim dile getirmemden bile rahatsız olduğun şeyleri bizzat yaşattın, yaşatıyorsun?" dedim. Bunun ona çok zarar verdiğini, oğlumun bana gece söylediği cümleyi söyledim eşime. Afalladı. Böyle yaptığını fark etmediğini söyledi.
Bu şekilde konuşmayı sürdürdük. Psikiyatrist konusunu açmadım henüz. Bu gece için fazla ağır olabilirdi. Ama oğlumuzu götürdükten sonra ona da söyleyeceğim yardım alırsa güzel olacağını.
Şimdi eşim annemden oğlumuzu almaya gitti. Baba oğul yalnız kalsınlar diye ben gitmedim. "Gelirken gönlünü al lütfen, en azından dondurma yemeye götür." dedim. Göz kırptı, halledeceğini söyledi.
Umarım devamı da gelir bu çözümün.
Çok teşekkür ederim hanımlar desteğiniz için. Gerçekten çok iyi geldiniz bana.
Akşam üstü eşim geldikten sonra ne oldu kısaca anlatayım.
Saat 5'e doğru biraz uzandım ve nasıl bir tutum sergilemem gerekiyor diye düşündüm. Düşündüm ki tepki göstererek ya da hırçınlaşarak oğlumu babasından daha da uzaklaştırırım.
Eşim 7.30 gibi evdeydi. Kötüydü, karmakarışıktı, bu belliydi halinden.
Ben başladım söze. "Kesinlikle haklısın hayatım. Yazın gönderelim çocuğu İstanbul'a. Gerçi adamı tanımıyoruz, dövse ya da istismar etse de bilemeyiz. Ama ne yapalım. Hep biz mi bakacağız yahu? Kaldıramıyoruz artık. Hatta bu yaz iyi geçerse kaydını aldırırız, orada yaşar artık. Bize ne? Biz görevimizi yaptık. Onlar baksın bundan sonra... Hem bu evde ona yer yok. Bebeğimiz doğacak. Bir aile olacağız." dedim.
Eşimin suratı değişti. "Ne demek yeri yok yahu? Oğlumuz o bizim. Kaydını aldırmayız. Ben herkes için daha iyi olur diye yazın göndeririz demiştim." demeye başladı. Beklediğim tepkiydi bu, sahiplenmeye başlamıştı oğlumuzu. "Ya ama şimdi bebek geliyor. Biz mutlu bir aileyiz. Onun yeri pek yok yani yanımızda." dedim. İyice şaşırdı ve korumaya başladı sonunda oğlumuzu, "Ne diyorsun Karadutsarabi, oğlumuz bebeğe çok sevindi. Hep yanımızda yeri var." Ben de onun oğlumuza yaptığı, bana batan hareketleri bir bir kendim düşünüyormuşum ve destekliyormuşum gibi konuşmaya devam ettim. "Her gece altını ıslatıyor. Bebek gibi, bu ne ya? Ne çekeceğim ben onu?" diyorum örneğin, eşim hemen "Ama o daha küçük, kardeşini kıskanıyordur. Çok normal değil mi?" diyor anında.
Biz böyle böyle rolleri değiştik. Eşim kendisine dışarıdan baktı ve kendini yargıladı. Yeterli geldiğini düşündüğüm noktadaysa "E madem böyle düşünüyordun, neden oğlumuza benim dile getirmemden bile rahatsız olduğun şeyleri bizzat yaşattın, yaşatıyorsun?" dedim. Bunun ona çok zarar verdiğini, oğlumun bana gece söylediği cümleyi söyledim eşime. Afalladı. Böyle yaptığını fark etmediğini söyledi.
Bu şekilde konuşmayı sürdürdük. Psikiyatrist konusunu açmadım henüz. Bu gece için fazla ağır olabilirdi. Ama oğlumuzu götürdükten sonra ona da söyleyeceğim yardım alırsa güzel olacağını.
Şimdi eşim annemden oğlumuzu almaya gitti. Baba oğul yalnız kalsınlar diye ben gitmedim. "Gelirken gönlünü al lütfen, en azından dondurma yemeye götür." dedim. Göz kırptı, halledeceğini söyledi.
Umarım devamı da gelir bu çözümün.
Çok teşekkür ederim hanımlar desteğiniz için. Gerçekten çok iyi geldiniz bana.
- Konu Sahibi karadutsarabi
- #65
Sevgili arkadaşım,üvey oğlunuzla bu kadar ilgilenmeniz çok hoş ancak anlatımlarınızda beni rahatsız eden bir durum var,yanılıyorsam lütfen beni düzeltin...
Bir çocuğun hayatında roller çok önemlidir..
Üvey oğlunuzun bir annesi var,kocasını başka bir adam için terk etmiş ya da halen evlilik dışı beraberlik yaşıyor olsa da ki sonuçda boşanmışlar,o kadın o çocuğun annesidir,evladını da isterse yanına alır,Ben oğlumu asla göndermem düşüncesi çok özür dilerim sizin bileceğiniz bir iş değildir,annesi isterse alır,çocuğu bu kadar aşırı sahiplenerek çocuğu annesinden uzaklaşdırmayın,çocuğa kötülük yaparsınız,onu sevin,ilgilenin ama onun hayatındaki yerinizi de bilin ve bildirin..
Allah yanınızdaki ve doğacak olan yavruyu da sizlere bağışlasın.
Yazımın tamamını okumamışsınız sanıyorum. Annesi evime gelip istediği an ve istediği süre görebilir oğlumu. Bizde de kalabilir. Birkaç kez ısrar da ettim kendisine hatta önceleri bu konuda. Ama sıcak bakmadı.
Ben oğlumu bilmediğim adamın evine göndermem. Eşim tanıyor olsaydı, yine gönderirdim. Ama ikimiz de tanımıyoruz. Çok üzgünüm. Ve evet, sahipleniyorum oğlumu. Çünkü onu çok seviyorum. Başına bir şey gelse içim yanar.
Bu arada bana anne demeyi kendisi istedi. Asla baskı yapmadım bu konuda. Hatta o dönemlerde oğlumla atlayıp İstanbul'a gittik biz, teyzemde kaldık. Oğlumun ihtiyacı var diye düşündüm, demek ki anne eksikliği yaşıyor. Ve bu arada eşimin eski eşine sordum, "Bakın, bana anne diyor. Ama bu sizi yaralayacaksa, üzecekse lütfen söyleyin. Ben uygun bir dille annesi olmadığımı anlatırım." dedim. Eşimin eski eşi de "Ben yanında olamıyorum ama sürekli. Şanslı bir kadınım ayrıca, oğlumu gözünden kıskanan yeni bir annesi var. Benim açımdan bir sakınca yok." dedi. Herkesin rızası var bu işte yani.
- Konu Sahibi karadutsarabi
- #66
karadutsarabı aklımdaydın gerçekten
acaba eşı ne tepkı verdı dıye düşünüyordum
rollerı değıştırmen çok ıyı olmuş
umarım eşıne ders olmuştur, farklı açıdan bakması onun ıçınde yararlı olmuş konuşmanıza bakılırsa
acaba dıyorum yazın hep beraber ıstanbula gıtsenız? Hem çocuğunuz annesını görür
sızede değışıklık olur
hem senın ıçın rahat yakınında olursan
hemde oğlunuz sızı özler sıze gelmek ısterse yanınıza alırsınız
gerçekten bır kez daha tebrık edıyorum senı
acaba eşı ne tepkı verdı dıye düşünüyordum
rollerı değıştırmen çok ıyı olmuş
umarım eşıne ders olmuştur, farklı açıdan bakması onun ıçınde yararlı olmuş konuşmanıza bakılırsa
acaba dıyorum yazın hep beraber ıstanbula gıtsenız? Hem çocuğunuz annesını görür
sızede değışıklık olur
hem senın ıçın rahat yakınında olursan
hemde oğlunuz sızı özler sıze gelmek ısterse yanınıza alırsınız
gerçekten bır kez daha tebrık edıyorum senı
- Konu Sahibi karadutsarabi
- #67
karadutsarabı aklımdaydın gerçekten
acaba eşı ne tepkı verdı dıye düşünüyordum
rollerı değıştırmen çok ıyı olmuş
umarım eşıne ders olmuştur, farklı açıdan bakması onun ıçınde yararlı olmuş konuşmanıza bakılırsa
acaba dıyorum yazın hep beraber ıstanbula gıtsenız? Hem çocuğunuz annesını görür
sızede değışıklık olur
hem senın ıçın rahat yakınında olursan
hemde oğlunuz sızı özler sıze gelmek ısterse yanınıza alırsınız
gerçekten bır kez daha tebrık edıyorum senı
Bizi düşündüğünüz için çok teşekkür ediyorum.
Ben hamile olduğumdan eskisi kadar sık seyahat edemiyorum.
Ama oğlumu da alıp teyzeme geçebilirim bir süreliğine, dediğiniz gibi.
- Konu Sahibi karadutsarabi
- #68
evet canım hamılelıkte zor olur ama doktorunda sorun etmezse bı hafta sonu ıçın gıtmenızde sakınca olmaz bence
gerçı nerde oturuyosunuz çocuğun aılesıne uzak mısınız bılmıyorum ama
hem eşınız ıçın hem çocuğunuz ıçın faydalı olucağını düşünüyorum
hem teyzenızde varmış, konaklama konusunda rahat edersınız
- Konu Sahibi karadutsarabi
- #69
sen çok yüce gönüllü bir insansın arkadaşım.bence Allah bu iyiliklerini her zaman önüne çıkaracak senin.çok içten dua ediyorum Allah gönlüne göre versin
- Konu Sahibi karadutsarabi
- #70
Tebrikler bence cokta yardima ihtiyaciniz yok...cok yonlu dusunebilen bir annesiniz...bir uzmandan yardim almaniz cok iyi bir fikir ve sizin bunuda yapacaginiza inaniyorum...Bu sorunu cozseniz bile oglunuzla ilgili bir uzmanla gorusmeniz lazim bence...bundan sonraki hayati icinde dogru yonlenebilmeniz icin...bence oglunuzun durumu zor sizde sansiniz onun icin ama bir gun butun yasadiklarini sorgulayip bunalima girebilir...en azindan iliskinizin dogrulugunu onaylatmaniz acisindan uzamana danismak iyi fikir bence... - Konu Sahibi karadutsarabi
- #71
evet canım hamılelıkte zor olur ama doktorunda sorun etmezse bı hafta sonu ıçın gıtmenızde sakınca olmaz bence
gerçı nerde oturuyosunuz çocuğun aılesıne uzak mısınız bılmıyorum ama
hem eşınız ıçın hem çocuğunuz ıçın faydalı olucağını düşünüyorum
hem teyzenızde varmış, konaklama konusunda rahat edersınız
İzmir'deyiz biz.
Eşim gelmiyor biz gidersek ve orada beni sürekli arayıp ne zaman döneceğimizi soruyor. Daha önce birkaç kez gittik oğlumla, oradan biliyorum.
Doktoruma danışacağım bu konuyu. Yazın belki daha riskli olabilir doğuma yaklaştığım için ama mayıs ayında gidebiliriz bir haftasonu.
- Konu Sahibi karadutsarabi
- #72
tebrikler birçok insanın yapamayacağını yapmışsınız
insanlar kendi çocuklarına sabredemiyorken siz eşinizin çocuğuyla ne güzel iletişim kuruyorsunuz
umarım annesiylede görüşmesi konusundada güzel bir kararaa varırsınız
insanlar kendi çocuklarına sabredemiyorken siz eşinizin çocuğuyla ne güzel iletişim kuruyorsunuz
umarım annesiylede görüşmesi konusundada güzel bir kararaa varırsınız
- Konu Sahibi karadutsarabi
- #73
evet doğru ızmır baya uzak hamıle bıde o yaz sıcağında gıtmen sakıncalı olabılır
mayıs gıbı gıdersen daha ıyı olur
eşını boşver sen, hem çocuk gıtsın bıraz onlarda kalsın dıyor, hemde ne zaman dönceksınız dıye arayıp soruyor
- Konu Sahibi karadutsarabi
- #74
evet doğru ızmır baya uzak hamıle bıde o yaz sıcağında gıtmen sakıncalı olabılır
mayıs gıbı gıdersen daha ıyı olur
eşını boşver sen, hem çocuk gıtsın bıraz onlarda kalsın dıyor, hemde ne zaman dönceksınız dıye arayıp soruyor
Eşim onu kızgınlıkla söyledi. Sakinleşememişti.
Normalde asla eski eşinin evine sokmaz oğlumuzu. Eski eşinin de o yönde bir talebi yok zaten. Uygun olduğunda gelip görüyor elbette. Bir de dediğim gibi kadına zorluk olmasın diye oğlumun annesini özlediğini düşündüğüm zamanlarda ben götürüyordum. Hamile kaldıktan sonra yalnızca bir kez götürebildim. Onun haricinde her zaman kendisine de söylerim, "Bu ev senin de evin, boşver onu (Yani eşimi, çünkü eşim konuşamuyor eski eşiyle normal biçimde. Yalnızca kavga ediyorlar.). İstediğin zaman gelip görebilirsin oğlunu."
Ekleme: Öğlen biraz uyuyunca uyku düzenim bozulmuş benim. Saat de epey geç olmuş. Ben uyuyorum, iyi geceler diliyorum size ve diğer arkadaşlara. Yeniden çok teşekkür ederim ilgisinden dolayı herkese.
Son düzenleme:
- Konu Sahibi karadutsarabi
- #75
sen nasıl iyi bir annesin yaa allah senden razı olsun boşanma sakın o çocuk o ailenin elinde ne olur kimbilir ne kadar acı ne kadar kötü
(( ama neyseki sen varsın başında.bence eşini al karşına konuş ona anlat .bebeginiz dogduktan sonra daha da kötüye gitmesin 
- Konu Sahibi karadutsarabi
- #76
Benimde eşimin ilk evliliğinden 1 oğlu var, 1 oğlumuz daha oldu. Seni çok iyi anlıyorum çünkü bende eşimin oğluyla tanıştığımda 8 yaşındaydı. Annesinde kalıyor, bize de tatillerde geliyor. Çok seviyorum kendisini. Diyeceğim şu ki, ilk tanıştığımızda "şimdi ben sana Anne mi diyeceğim" oldu. bende "hayır, senin annen var ben ablan olacağım" dedim. Boynuma sarılmıştı hiç unutmam. Sonra ilk tatilimizde bana kan kusturdu resmen, ben hep alttan aldım. Babası hiç karışmadı (iyide yapmış). Bana "Sen olmasaydın şimdi annem, babam ben ne güzel bir tatil yaşardık", "senin çocuğun kardeşim asla olmayacak", "filmlerdeki gibi mutlu olmayacak mıyız hiç" gibi cümleler. bana ters konuşmalar. Tatil bitti, geldi benden özür diledi. "ben seni çok üzdüm, bilerek yaptım. Senin yerinde annem olsaydı keşke dedim. ben erken evlenmeyeceğim, 30 yaşımda evleneceğim, düğünüme sende gel. Benim çocuklarımı sende sev." Şimdi 16 yaşında koca bir delikanlı oldu bizim oğlumuzda. Beni çok sever, bende onu. Hatta 3 yıl önce babası hastanede yoğun bakımdayken bende kalıyordu da, annesi derhal eve gel dediğinde. "ben babamda kalacağım" dedi. annesi "babanın olmadığı evde ne işin var" dediğinde "ablam var, hem babam beni hissedecek, kendine gelecek" dediğinde ne kadar etkilenmiştim. Beni yalnız bırakmadı. İşte babası hastanede yattığı zamanlarda bir başka olgunlaştı oğlumuz. Kardeşini de çok seviyor şükür. Ben hiç kızmadım mı, kızdığım zamanlarım oldu çok. Öyle yanlış anlamasın diye özel muamele göstermedim. Misal vereyim, çok dağınık olduğunda topla şu eşyalarını, dağınık olma çok demişimdir. Bana hiç kızmamıştır, deiğimi yapmıştır sağolsun. Yani demem o ki evladım yoktu belki ama evladıma nasıl davranacaksam öyle davrandım. Sevginin gücü tartışılmaz, biz abla kardeş olduk. Sende mükemmel bir kişiliksin, aynı evde yaşıyorsun. Oğluna ANNELİK yapıyorsun. Babası umarım hatalarını düzeltir. Çocukların en etkilendiği kalıcı dönemleri. Oğlumuz babasından nefret ederdi çünkü annesi hep kötü anlatmış, iyileri anlatmamış. Bana anlatırdı hep sır gibi, ben yanlış anlamışsındır, babanı yaşa ve gör derdim, şimdi babasını çok seven bir evlat, çünkü büyüdü, yaşadı ve gördü. Yazık oğlunuzu kötü etkilemsin bu olaylar...
- 1 Nisan 2012
- 3.281
- 577
- 198
- Konu Sahibi karadutsarabi
- #77
ne güzel bir insansınız siz,oğlunuz çok şanslı,sizin yerinizde anlayışlı biri olmasaydı o çocuğun psikolojisi gerçekten kötü etkilenirdi,ama eşinizin anlattığınız gibi davranması konusunda ne diyeceğimi bilemedim,inşallah düzelir..
- 21 Aralık 2009
- 33.534
- 18.228
- 498
- Konu Sahibi karadutsarabi
- #78
Ben de okurken hayretlere düştüm hatta yukarı çıktım yeniden okudum acaba yanlış mı okudum diye. Gerçekten yürekten tebrik ederim ben de bu denli bir vidana sahip olduğunuz için… üstelik hamileyken yani kendi çocuğunu doğurmaya ve içinde sevgisi oluşmaya başladığı bir dönemde bir başkasının çocuğuna oğlum diyebilmek..
Bunun karşılığını zaten iki dünyada da alırsınız fazlasıyla yapabilmek marifet, sabır işi gerçekten ki insan kendi çocuğuna dayanamıyor. Kayınvalidenizin konuşma tarzı, üslubu çok hoşmuş yumuşak bir kadın gibi.. olayı şöyle yorumluyorum…
1.) Eşiniz size karşı mahcup durumda.. hatta öylesine ki kendi annesinden bile daha sabırlı olduğunuzu düşünüyor.. bunun altında eziliyor..
2.) Kendi çocuğunuz doğduktan sonra bu altını ıslatma vs gözünüze batacağını düşündüğü için bir çeşit bunun dışarı çıkması hiddetlenmesi.
3.) Her şey o kadar yoğun ki onun için de biz kadınlar nasıl yaşıyorsak hamilelik psikolojisini erkekler de farklı yaşıyor. İki kadın 2 çocuk aynı evde kafasından geçenleri bilemeyiz.
Doğumdan sonra düzene girer bence. En nihayetinde ikisi de onun çocuğu farklı hissedemez. Belki uygun bir ortamda konuşmak yerinde olabilir. Bir kez daha tebrikler…
- Konu Sahibi karadutsarabi
- #79
oğlunuzu sahiplenmeniz çok güzel ,eşinizin hareketleri de hatalı ama konuşup düzeltme yoluna gidebilirsiniz ,hamileliğin verdği duygusallıktan biraz fazla etkilenmişsiniz haklı olarak ama boşanmayı düşünmeniz anlamsız
- 10 Aralık 2007
- 98
- 88
- 623
- Konu Sahibi karadutsarabi
- #80
canım ben 41 yaşında bir bayanım babam ikinci hanımıyla evlendi ve şu anda 18 yaşında bir kızı daha var babam hep o ayrımı yaptı bana babaannem halalarım hep o kıza değer veriyorlar ne istiyorum biliyormusun hepsinin, babamın o kadının ve çocuğunun acı çekerek ölmelerini bir kuruş kalmasın diye ikinci eşinin üstüne yapmış malları babamdan öyle nefret ediyorumki toprağın altına bile girse kinim geçmez onun için üzgünüm ama senide böyle bir gelecek bekliyor oğlun olarak benimsemişsin ama o çocuk babasından ve doğacak olandan hep nefret edicek babamın eşi bana annemden bile iyi davranıyor ama ama ama olmuyor sevmiyoruuuuuuum.Seni üzmek istemezdim ama böyle
