Eşim, oğlum ve arada kalan ben...

Merhabalar hanımlar,

İkinci oğluma hamileyim. Bir de 9 yaşında bir oğlum var eşimin ilk eşiyle evliliğinden.

Hamile kalmadan oğlumla oturup konuştuk, onun rızasını aldık. Zaten çok zeki, anlayışlı bir çocuktur.
Geçen haftaya kadar da bir problemimiz yoktu. Ne olduysa o gün oldu. Kayınvalidem oturmaya gelmişti. Ben ilk kez bebek bakacağım. Zorluklarından ve güzelliklerinden bahsediyordu. "Gece altını ıslattığında uyanmak zor gelecek kızım ama uyanıp o güzel yüzünü görünce iyi ki de doğurmuşum diyeceksin ve tuhaf ama uykunu böldüğü için sevgin katlanacak." gibilerinden bir cümle kurdu. O an oğlumun gözleri parladı.

Bir gün sonra gece oğlum altını ıslatmış, feryat figan bağırıyor. Hemen oğlumu yıkadım, uyuttum yeniden.
Bu alt ıslatma olayı bu geceye kadar her gece oldu. Eşime psikiyatriste götürelim dediğimdeyse "Buncacık şeyde toparlanıp gidersek esas o zaman problem yaratmış oluruz." dedi her seferinde.

Dün geceye geliyorum, ben yine oğlumu yıkadım. Tam banyodan çıkıyoruz, eşim uyanmış. Banyo kapısında sıkıştırdı resmen oğlumu, nasıl bağırıyor... Oğlumu kaçırırcasına odasına götürdüm, onunla birlikte uzandım. Derken oğlum "Anne, babam ve sen beni daha fazla seveceksiniz sanmıştım ama şimdi babam benden nefret ediyor. Eğer siz de ayrılırsanız sakın beni bırakıp gitme." diyerek ağlamaya başladı. Öyle bir şey olmadığını, onu çok sevdiğimizi anlattım. Her zaman yanında olacağımızı söyledim. Oğlum uyudu daha sonra.

Eşim bir saat önce işe gitti. Oğlum uyuyor. Ama tabi benim gözüme şu saate kadar uyku girmedi. Çocuk ve ergen psikiyatristi arkadaşımı aradım az önce. Salı günü görüşeceğiz. Bu sorunu çözeceğimize inanıyorum. Oğlum çok anlayışlı dediğim gibi, bununla ilgili bir sıkıntım yok.

Esas derdime geleyim. Sabaha kadar düşünürken eşimin oğlumuza ne kadar tuhaf davrandığını ve bunun onu ne kadar etkilediğini daha iyi anladım. Mesela en basit örnek, bebeğin odası boyandı, eşim oğlumu odaya sokmuyor yahu. Pisletirmiş. İkisi de evlatlarımız. Eşim nasıl kardeş kayırıyor, bu kadar bencil ve duygusuz olabiliyor. İşte bunu aklım almıyor.

Kayınvalidem ve arkadaşları neredeyse her gün bebeğe bir şeyler alıyorlar ya da örüyorlar ve onları getiriyorlar. Her seferinde büyük oğlumu kast ederek "Anne, ona da ufak da olsa bir şeyler getirsen?" demekten dilimde tüy bitti. Artık evimde hazır minik hediyeler bulunduruyorum. Kayınvalidem küçük oğluma bir şeyler getirdiğinde büyük oğluma da babaannesi getirmiş gibi o hediyeleri veriyorum. Kayınvalidem ve gün arkadaşları bize geldiklerinde sürekli doğacak oğlumdan bahsediyorlar, büyük oğlum artık babaannesi geldiğinde odasından çıkmıyor.

Arada kalmaktan hakikaten yoruldum. Boşanmak istemiyorum, eşimi seviyorum ama bunlarla nasıl baş edeceğimi bilmiyorum artık.

Kırıcı olmak asla istemiyorum. Lütfen bu süreçte eşime ve kayınvalideme nasıl davranmam gerektiği konusunda yardımcı olun.
Şimdiden sonsuz teşekkürler.

Öncelikle sizi tebrik ediyorum büyük çocuğunuzu öz babasından daha çok düşündüğünüz için...Eşinizi ve kayınvalidenizi karakter olarak tanımadığım için net birşey söyleyemem ama kendim böyle bir durumda olsam kesinlikle büyük oğlumuza daha ilgili davranmazsa (bahsettiğiniz konularda) ya boşanacağımı ya da çocuğu aldıracağımı söylerdim...Eğer şimdiden önüne geçmez iseniz daha da büyüyecektir sorun doğum yaptıktan sonra...

cok enteresan, sen baskasının cocuguna oğlum dıyorsun, sahıplenıyorsun, kayırmıosun, onun ıcın herseyı dusunuyorsun ama eşin evlat ayrımı yapıo dogru anladım dımı...
bence sen eşini dinleme, aramıssın zaten arkadasını, terapiye gıdın tatlım. babaannesi geldiginde odasından cıkmamasıda isabet bence. o densız kadının yanında bende olsam durmak ıstemem. soyledıgın halde nıye buyuk torununa ufacık bısey almaz yada ormez cok mu zormus yani... babaannesi olucak densız geldıgınde bence hıııc cıkmasın yanına. zira cok sinir oldum o zâta.
az kalmıs dogumunada zaten.. yorgunum halsızım kotu hıssedıorum bahanelerıyle mısafır kabul etme pek fazla. ya da işim var de bısey uydur cagırma. sen buyuk oglanı al parka gıt gezın yuruyus yapın. simit yiyin, martılara simit atın sahılde ne bılıyım. üzüldüm cocuga ama bı yandanda ıyıkı senın gıbı ınce fıkırlı, anlayıslı bı annesı var yanında..

Sizi o kadar takdir ettim ki öz üvey ayrımı yapmak istemiyorum amaa öz babasından bile daha hassas korumacı ve duyarlı yaklaşıyorsunuz zaten olayı anlatırken ve oğlum derken de bu samimiyetiniz fazlasıyla yansıyor.Aklınızdan boşanmayı geçirmeyin lutfen "OĞLUNUZ"UN size ihtiyacı var...

xxmutluxx .!.:

Öncelikle sizi tebrik ediyorum büyük çocuğunuzu öz babasından daha çok düşündüğünüz için...Eşinizi ve kayınvalidenizi karakter olarak tanımadığım için net birşey söyleyemem ama kendim böyle bir durumda olsam kesinlikle büyük oğlumuza daha ilgili davranmazsa (bahsettiğiniz konularda) ya boşanacağımı ya da çocuğu aldıracağımı söylerdim...Eğer şimdiden önüne geçmez iseniz daha da büyüyecektir sorun doğum yaptıktan sonra...

Genişletmek için tıkla...

Teşekkür ederim güzel duygularınız için.
Evet, olaylar daha da büyür diye çekiniyorum. Oğlumu aldıramayacağımı biliyor, 10 hafta sınırını bir hayli geçtik çünkü. Ama boşanacağımı söylemek fikri mantıklı geliyor. Aslında oğlumu da alıp birkaç gün anneme geçmek istiyorum. Tek korkum eşimin iyice zıvanadan çıkması...

karadutsarabi .!.:

Teşekkür ederim güzel duygularınız için.
Evet, olaylar daha da büyür diye çekiniyorum. Oğlumu aldıramayacağımı biliyor, 10 hafta sınırını bir hayli geçtik çünkü. Ama boşanacağımı söylemek fikri mantıklı geliyor. Aslında oğlumu da alıp birkaç gün anneme geçmek istiyorum. Tek korkum eşimin iyice zıvanadan çıkması...

Genişletmek için tıkla...

Eğer eşinizin boşanırım demenizi kaldıramayacağını,olayların büyüyeceğini düşünüyorsanız o davranışlarını düzeltene kadar annenize geçin ve gerçekten düzeldiğini görene kadar gelmeyeceğinizi söyleyin...Eşiniz siz hamile kalmadan önce oğlunuza karşı davranışları nasıldı... Ya öz evladı nasıl ayırabilirki üvey olsa anlam verebilirim bir nebze ama kendi öz çocuğu

xxmutluxx .!.:

Eğer eşinizin boşanırım demenizi kaldıramayacağını,olayların büyüyeceğini düşünüyorsanız o davranışlarını düzeltene kadar annenize geçin ve gerçekten düzeldiğini görene kadar gelmeyeceğinizi söyleyin...Eşiniz siz hamile kalmadan önce oğlunuza karşı davranışları nasıldı... Ya öz evladı nasıl ayırabilirki üvey olsa anlam verebilirim bir nebze ama kendi öz çocuğu

Genişletmek için tıkla...

Kestiremiyorum açıkçası. O yüzden en mantıklısı bir süre anneme geçmek sanırım...

Ben düşündüm eşim neden böyle diye, başım ağrıyana kadar düşündüm bu sabah. Eşim, eski eşinden nefret ediyor. Her fırsatta beni onunla kıyaslıyor. Acaba diyorum evlatlarımıza da aynı kıyasla mı yaklaşıyor... Ama yine de aklım almıyor. Eşime sorduğumda yok öyle bir şey o da benim evladım diyor ama bildiğiniz gibi "ayinesi iştir kişinin lafa bakılmaz." Küçücük çocuğun hiçbir suçu yok ve ben yaşadığım sürece oğlumu ezdirmem.

Ekleme: Kusura bakmayın, eşimin önceki davranışlarını sormuşsunuz. Onu da yanıtlayayım. Çok iyi bir iletişimleri yoktu. Ama bana batacak hareketleri de yoktu eşimin...

karadutsarabi .!.:

Kestiremiyorum açıkçası. O yüzden en mantıklısı bir süre anneme geçmek sanırım...

Ben düşündüm eşim neden böyle diye, başım ağrıyana kadar düşündüm bu sabah. Eşim, eski eşinden nefret ediyor. Her fırsatta beni onunla kıyaslıyor. Acaba diyorum evlatlarımıza da aynı kıyasla mı yaklaşıyor... Ama yine de aklım almıyor. Eşime sorduğumda yok öyle bir şey o da benim evladım diyor ama bildiğiniz gibi "ayinesi iştir kişinin lafa bakılmaz." Küçücük çocuğun hiçbir suçu yok ve ben yaşadığım sürece oğlumu ezdirmem.

Genişletmek için tıkla...

Ne kadar güzel bir kalbin var, hayran oldum sana. Yanlış okuduğumu sandım, bir daha okudum, gerçekten çok güzel bir kalbin var. Eşin farkında olmadan yapıyor bence, eski eşine karşı içindeki nefretin dışa vurumu diye düşünüyorum. Ve anladığım kadaıyla eşin kinci bir insan, oğlunu alıp annene gitmeniz daha da alevlendirir olayları bence. Eşinle oturup konuşsan, oğlumuz çok olgun ama sonuçta çocuk ve küçük, senin sevgine ihtiyacı var, onun tarafından görmeye çalışsan biraz, o da ben de çok üzlüyoruz desen faydası olur mu sence

edanaz .!.:

Ne kadar güzel bir kalbin var, hayran oldum sana. Yanlış okuduğumu sandım, bir daha okudum, gerçekten çok güzel bir kalbin var. Eşin farkında olmadan yapıyor bence, eski eşine karşı içindeki nefretin dışa vurumu diye düşünüyorum. Ve anladığım kadaıyla eşin kinci bir insan, oğlunu alıp annene gitmeniz daha da alevlendirir olayları bence. Eşinle oturup konuşsan, oğlumuz çok olgun ama sonuçta çocuk ve küçük, senin sevgine ihtiyacı var, onun tarafından görmeye çalışsan biraz, o da ben de çok üzlüyoruz desen faydası olur mu sence

Genişletmek için tıkla...

Çok teşekkür ederim bu ince sözleriniz için. Çok mutlu ettiniz beni.
Oğlumun gece babası üstüne yürüdüğündeki halini gördüm ya... Aklımdan çıkmıyor, gözümün önüne geliyor sürekli. Gidip gidip öpüyorum oğlumu uyurken.
Babası o halini gördüğü halde sakinleşmedi. Ben aralarına girmeseydim ne yapacaktı bilmiyorum ama gözü dönmüştü. O yüzden ne konuşayım, ne diyeyim inanın bilmiyorum. Eşimi tanıyamıyorum ki ben. Karşıma aldığımda hangi yaşanmışlığa istinaden konuşacağım kendisiyle...

karadutsarabi .!.:

Kestiremiyorum açıkçası. O yüzden en mantıklısı bir süre anneme geçmek sanırım...

Ben düşündüm eşim neden böyle diye, başım ağrıyana kadar düşündüm bu sabah. Eşim, eski eşinden nefret ediyor. Her fırsatta beni onunla kıyaslıyor. Acaba diyorum evlatlarımıza da aynı kıyasla mı yaklaşıyor... Ama yine de aklım almıyor. Eşime sorduğumda yok öyle bir şey o da benim evladım diyor ama bildiğiniz gibi "ayinesi iştir kişinin lafa bakılmaz." Küçücük çocuğun hiçbir suçu yok ve ben yaşadığım sürece oğlumu ezdirmem.

Ekleme: Kusura bakmayın, eşimin önceki davranışlarını sormuşsunuz. Onu da yanıtlayayım. Çok iyi bir iletişimleri yoktu. Ama bana batacak hareketleri de yoktu eşimin...

Genişletmek için tıkla...

Eski eşiyle sizi kıyaslıyor ise annenize gitmeniz de kafasında bak ikisi de aynı izlenimi yaratmasın daha da En iyisi uzmanla görüştükten sonra karar vermek sanırım..Eşinize karşınıza alıp anlatsanız yaptıklarını...Belki gerçekten farkında değildir

karadutsarabi .!.:

Çok teşekkür ederim bu ince sözleriniz için. Çok mutlu ettiniz beni.
Oğlumun gece babası üstüne yürüdüğündeki halini gördüm ya... Aklımdan çıkmıyor, gözümün önüne geliyor sürekli. Gidip gidip öpüyorum oğlumu uyurken.
Babası o halini gördüğü halde sakinleşmedi. Ben aralarına girmeseydim ne yapacaktı bilmiyorum ama gözü dönmüştü. O yüzden ne konuşayım, ne diyeyim inanın bilmiyorum. Eşimi tanıyamıyorum ki ben. Karşıma aldığımda hangi yaşanmışlığa istinaden konuşacağım kendisiyle...

Genişletmek için tıkla...

Hiçbir yaşanmışlığa istinaden konuşma, oğlunun gözüyle gör ve konuş. Onun vicdanına hitap et, ne olursa olsun çocuğu ve eski eşinden ne kadar nefret ederse etsin çocuğuna karşı direncim bir yerde kırılacaktır.

canım, okuduğumda boşanacak kadar bi problem olmadığını görüyorum..eşin ve kayınvaliden galiba biraz sabırsız..

eşin oğlunuzun küçük bebeğinizi kıskanacağını düşünerekten bu kadar fevri davranıyor olmasın? baştan ipleri eline almak gibi..ama en büyük hatadır bu, bir çocuğa güzellikle anlatmak yerine bağırıp kızarak korkutmak..eşin de stres altındadır, güzelce konuşsan..

ve bence oğluna bunun açıklamasını sen yap..
ben senin yerinde olsam şöyle derdim..babasının ve babannesinin biraz heyecanlandıkları için ilgisiz gibi göründüklerini fakat öyle olmadıklarını..onun da doğmadan önce çevresindeki herkesin ona odaklandığını.. küçük bebeğin bakıma muhtaç olduğunu, derdini anlatamadığını ve en önemlisi ikisinin sevgi katında aynı olduğunu ama onun yeni doğmasıyla ihtiyaçlarının daha çok olacağını ve buna benzer örnekleri bir güzel anlatırdım..

oğlum çok zeki ve anlayışlı diyorsun, bu senin için çok çok büyük bi artı..bnu da anlayacağından şüphem yok öyleyse..

babannesinin yaptığını hiç iyi karşılamadım, görmüş geçirmiş biri..büyük kardeşe de bir şeyler almalı..ama almasa da kendi bilir, sen kendi yöntemini uygula, gücenmesi, üzülmesi gereken sen değilsin burda, kayınvaliden.

eşinle de güzelce konuş..en azından akşamları eve gelirken haftanın değişik günleri büyük oğlunuza bir şeyler alsın, onu mutlu edecek..

eminim problemleriniz çözülür..boşanmayı düşünecek kadar karamsar olma..eşini de böyle söyleyerek kendisini düzelttirmeye çalışma..tatlı dil yılanı deliğinden çıkarır.

allah analı babalı büyütsün, hayırlı olsun bebeğiniz..

edanaz .!.:

Hiçbir yaşanmışlığa istinaden konuşma, oğlunun gözüyle gör ve konuş. Onun vicdanına hitap et, ne olursa olsun çocuğu ve eski eşinden ne kadar nefret ederse etsin çocuğuna karşı direncim bir yerde kırılacaktır.

Genişletmek için tıkla...

Yok hayır, yanlış anlattım kendimi.
Elbette konuşacağım eşimle. Bugün aslında bitiremediği işler yoksa çalışmıyor. İşe gidiyorum deyip çıktı gitti. Kaçta gelecek bilmiyorum ama geldiğinde konuşacağım.
Korkum, eşim eskisi gibi değil kesinlikle. Nasıl aynı dili yakalayacağım, bilemiyorum.
Vicdanına hitap edeceğim, dediğiniz gibi. Umarım ne yaptığının farkına varır.

arkadaşım sizin ne kadar güzel ve tertemiz bir kalbiniz var öyle,yazdıklarınızı okudukça hayran kaldım..her "oğlum" deyişiniz ne kadar içten,tebrik ediyorum sizi.büyük oğlunuzda kardeş kıskançlığı yavaş yavaş başlamış ve bunlar çok normal şeyler.ama altını ıslattığı için üstüne yürümek çok sakıncalı.çocuk bu durumu daha da abartabilir.sonuçta iyi de kötü de olsa sonunda babasının dikkatini üzerine çekebildi değil mi?bağırsa,kızsa bile babası onunla ilgilendi,bu çocuk için aslında istediğini elde etmek oldu. o sadece biraz ilgi ve sevgi istiyor bence,hepsi bu..siz zaten elinizden geleni yapıyorsunuz ama ben burada en büyük kabahati eşinizde görüyorum.yeni bir bebeği olacak diye diğer çocuğunu fark etmeden dışlamaya başlamış ve bu büyük çocukda çok derin yaralar açabilir aman dikkat! bize böyle anlattığınız gibi eşinizle de konuşun lütfen,oğlunuzun ne kadar üzüldüğünü anlatın.bebeğe yapılan her hazırlıkta abisine de görevler verin.alış-veriş mi yapılacak birlikte çıkın,o arada abiye de ufak-tefek şeyler alın.hatta bazen sürpriz hediyeler alıp bak bunu kardeşin sana yollamış,abisini çok seviyor,doğunca en çok seni merak ediyor,görmek istiyor vb...cümleler kurun.oğlunuza babasının onu çok sevdiğini ve asla vazgeçmeyeceğini sacede kardeşi doğacağı için heyecanlandığını söyleyin.sen doğacağın zamanda böyleydi falan gibi hikayeler anlatın.ama lütfen babasını ikna edin çocuğa kötü davranmasın,şu anda en son yapılacak şey bile değil bu.

harika bir insansınız.eşiniz öz oğluna bu denli ayrımcı davranırken siz oğlunuzu düşünüp hediyelleri babannesi almış gibi yapmanız inceliğiniz.böyle insanlar kalmış demekki.eşinize diycek söz bulamıyorum yazık öz oğlu onun.

siz çok özel bir annesiniz.
umarım hep kendiniz gibi insanlarla karşılaşırsınız.

eşinizin tutumlarının eski eşinden nefret etmesiyle alakalı olduğunu düşünmüyorum ben.
etrafımda o kadar çok ki anlattığınıza uyan örnekler.
erkeklerin ilk çocuklardan (özelliklede bu çocuk erkekse) beklentileri çok fazla oluyor bazen.
onlardan hep mükemmel olmalarını bekliyorlar.
benim eşimde oğlumun üstüne çok gider,her konuda büyük bir adam gibi davranmasını beklerdi,
o kadar ki çocuk sınavdan 99 aldım der,eşim neden 100 almadın der.
kızım 80 aldım der kızıma aferim sana der.
ben konuşurum anlatırım 1 hafta sonra gene eskisine dönerdi.
geçen sene oğlum iyice agresifleşmeye başladı(10 yaşındaydı)
okulda öğretmeni de farketmiş durumu ve beni okula çağırdı,ve bu çocuğa ne oldu dedi.
babasının çok üstüne geldiğini anlattım ve onunla konuşmasını rica ettim çünkü ben çözemiyordum.
öğretmen eşimi çağırıp,benim anlattıklarımı söylemeden ,oğlum evdeki yaşadıklarını,duygularını bir kompozisyonda anlatmış gibi eşime anlatmış ve kızmış.
eşim eve geldiğinde kötüydü.ben bu çocuğa kötümü davranıyorum diye kendini sorguluyordu.
artık çocuklarla ilgili hiçbirşeye karışmayacağına yemin etti.
çok şükür atlattık o günleri.
bence sizde öğretmenini araya sokmayı bir deneyin.
sizin korumacı tavrınızdan dolayı abarttığınız düşünebilir eşiniz.

ne tatli kadinsin sen yaa,tebrik ediyorum tum kalbimle.
cocuk psikologu kesinlikle cok faydali olur,benim oglumla babasinin arasi cok soguktu, hep arada kalirdim( cocuk o zaman 5-6 yaslarindaydi)tam bir yil psikologa gittik ailece ,sorun kalmadi,ama biz de kadin ne dediyse yaptik .hâlâ o psikologu saygi ve sevgiyle anarim.bir sure duzenli olarak giderseniz bu sikinti biter,bosanmaya gerek yok canim.