- 25 Temmuz 2024
- 31
- -32
- 22
Eşimle çok severek evlendik evlenmeden önce çok iyiydi aileme ve bana çok saygılıydı hep bizimle vakit geçirmek isterdi ailemi çok severdi masallardaki gibi bir ilişkiydi resmen ama evlendiğimiz ilk günden bambaşka birine dönüştü dünyam alt üst olmuştu suratını asmaya başladı ben de sürekli evlendiğine pişman mısın diyordum ama hayır diyordu başkalarının yanında gülüyordu benim yanımda gülmüyordu arada gülerdi beni kısıtlamaya çalışıyordu işe girmeme karışıyordu girme benim param ikimize de yeter diyordu arkadaşlarımdan soyutlamaya başlamıştı bana bi kredi kartı vermişti markette kalıp duruyordum sürekli ve markete çıkarken artık kartta para var mı diye sormak zorunda kalıyordum kaç kere konuşmama rağmen kendi karta para atıyordu mesela 500 tl attım gidebilirsin markete diyordu 500 tlden fazla alışveriş yapacağım belki daha sonra çocuk çok istediğini söyledi olmadıkça morali bozuluyordu derken hamile kaldığımı öğrendim çok sevindi ağladı sevinçten kabus burada başladı hiç ilgilenmemeye dışarı çıkarmamaya başladı çıksak ya annesigile yada annemlere geliyorduk evde de benimle sohbet etmek yerine tv izliyordu hep ben sürekli bu nedenlerden kavga çıkarmaya başladım yeter artık ne biçim insansın sen adam mısın gibi şeyler söyledim ilgisizlik tüm bunlar bide hamilelik hormonları beni çok etkiledi sürekli boşanmak istediğimi söyledim çünkü beni delirtmişti artık o da beni hep geri döndürdü kararımdan bebeğin ihtiyaclarını bile beraber mağazaya gidip almak yerine annesiyle gidip almıştım çok zoruma gitmişti beni götürmemişti daha sonra doğum yaptım herşey normaldi annesi cumartesi günü gelmişti daha sonra pazar günü napıyorsunuz diye aradı eşim uyuyoruz demesine rağmen habersiz kapıda bitti bende sinirlendim ve eşime dedim habersiz neden geliyor diye eşim de benimle kavga etti benim suratım asıldı annesi gitti annesi gider gitmez git babangile 3-5 gün kal dedi son zamanlarda bunu dillendirmeye başlamıştı kavgalarımızda ben de annesini aradım söyledim annesi geldi gidersen çocuğu elinden alırım dedi sen kimsin de çocuğumu elimden alacaksın diye bağırdım eşim bana bağırdı anneme bağırma elimden kaza çıkacak dedi daha sonra ikisinede bağırdım babamı çağırdım babam geldi eve babama evliliğimizdeki herşeyi anlattı özel denen şey kalmadı daha sonra gitsin istemiyorum annem duracak o gidecek demeye başladı ona rağmen durdum 1 hafta daha o 1 hafta da soğuktu hep zaten bende dayanamadım o işteyken eşyalarımı topladım babamı aradım babam gelip aldı Belki değerimi anlar dedim aradım son kez ben gidiyorum diye otur adam gibi oturduğun yerde dedi bunlar yaşanırken lohusayım bebeğim daha 20 günlük ,20 günlük bebekle evden çıkarmaya çalışmıştı yani babamgildeylen 10 gün haber bekledik ne ailesi ne o aramadılar sormadılar torun diye ölüyorlardı ortalıktan kayboldular daha sonra babam aradı eşimi barışacak mısınız boşanacak mısınız diye eşim de ben boşancam dedi kapattı telefonu daha sonra ben konuştum eşimle daha bebeğimiz 20 günlük napıyorsun kendine gel diye ama ne bebek umrundaydı ne ben aileme laf etti bi ton bana laf etti sen bana adam değilsin dedin küfürler ettin ben çekmemem bunları diye daha sonra dava açıcam dedi 1 ay oldu halen açmadı ailesi de ortada yok ne yapacağım bilmiyorum çıkmazdayım ailemin yaptığı iyilikler bile suç olmuş bir de babam buna araba için borç para vermişti onu bile vermedi 3 haftaya vericem diyip 3 ay oldu ben burda yuvam dağılıyor diye üzülürken Instagram açmış kendine orda takılıyor 10 günde şeytana dönüşmüş ben sevmiyorum seni istemiyorum dedi beni defalarca vazgeçiren adam
kesinlikle taviz vermeyin derim
