Merhaba kadınlar kulübü ailesi.Yaklaşık 1 yıl önce hiç planımda yokken hayatımın aşkını bulduğuma inanarak çok kısa süre içerisinde evlendim. Hayallerimiz, yaptıkları, davranışları, vaatleri, her zaman bana hassasiyetle yaklaşımı evlenmeden önce ona aşık olmama sebepti. Evlendiğimiz ilk gün kendi kendine konuştuğunu farkettim. Banyoya gitmişti ama sesler geliyordu ancak ben ilk zamanlar mutluluktan şarkı söylüyor sandım çünkü fazla yüksek sesli değil ve hızlı hızlı birşeyler söylüyor eşim. Sonraki zamanlarda artık takip etmeye başladım acaba ne diyor diye ama hiçbir zaman tam ne dediğini anlayamadım çünkü dediğim gibi çok hızlı konuşuyor. Ayrıca konuşurken mesela kahve yapıyorsa o işini yaparken cezveye kahve paketine bakarak filan konuşuyor yani hem işini yapıyor hem konuşuyor gibi diyebiliriz. Beni korkutan sadece konuşması değil konuşurken sesli sesli kahkaha bile atıyor. Hatta dayanamadım birgün gelin üçümüz konuşalım birlikte gülelim dedim yanına gittiğim an sustu ve sorumu duymamış gbi cevap bile vermedi kendi kendine elindeki işe bakarak gülümsüyordu.Yani özetle hem kendi kendine konuşuyor kahkaha da var ayrıca gülümsüyorda birde sen konuşuyorsun kahkaha atıyorsun dediğimde inkar ediyor sinir oluyorum.
Sadece buda değil evlendikten kısa süre sonra hamile kaldım.Hamileyken markete gidiyoruz eve dönünce poşetleri bana taşıtmak istiyor. Durumumu sakince açıklıyorum çocuğumuz düşebilir diyorum ancak amaan birşey olmaz diye önemsemiyor. Bununla bitmedi 5 kiloluk su bidonlarını bile taşıtmaya kalkmışlığı olmuştu bu durumda kavga ettik çocuğumu düşürmek istemiyorum istersen döv taşımayacağım diye bağırdım ancak yüzünde hiçbir ifade şaşırma olmadı önemsemedi oflayarak kendisi taşıdı.
Genel olarak yüz ifadesi durgun mimiksiz ve sürekli telefonuyla ilgilenir. Sosyal çevresi yok gibi kısıtlı çünkü kimseye güvenmiyormuş öyle diyor.
Eşimin köyünde herkesle konuşurken dikkat etmeliymişim çünkü gene kimseye asla güvenilmezmiş öyle diyor aşırı şüpheci. Ben oradayken eve birileri gelsin hemen diğer odaya git aşkım sen keyfine bak diyor milletin içine çıkmamı istemiyor
Sürekli olarak gelecek hakkında planlar yapıyor ama öyle böyle değil plan üstüne plan hiç durmadan plan yapıyor şöyle yapacağım böyle edeceğim gibi
Arabayla eve dönerken araba temiz olsada araba yıkamacıya giriyoruz hamile halimle sıcaktan bayılacak gibi oluyorum nolur beni eve bırak sen arabanı istediğin kadar temizle diyorum. Birşey olmaz 5 dk sürüyor zaten diyor önemsemiyor... Üstelik eve dönüncede dakikalarca arabayı inceleye inceleye eve çok geç giriyor pencereden şaşkınlıkla izliyorum arabadan ayrılamıyor.
Ben üşüyorum, karnım ağrıyor vs dediğimde ama ben üşümüyorum ki diyor veya bir insanın karnımı ağrırmış ya benim hiç ağrımadı gibi saçma cevaplar veriyor.
Bunlar sadece birkaçıydı...
Yani sizde okuyun benmi abartıyorum. Eşimi psikiyatriste gitmeye ikna edemiyorum benim birşeyin yok diyor. Aile danışmanlığına gidelim diyor. Sizce aile danışmanına herşeyi detaylıca anlatsam tanısı konulup tedavisi olabilir mi? Benzer durumu yaşayan varmı?
Miknatiss 'in eşine daha önce tanı konmuş bile olabilir ama aileler hastalığı kabul etmediğinden tedaviyi de reddediyor, henüz beyefendiye hastalığı şu diyemeyiz fakat bildiğim kadarıyla şizofren tanısı konan hastalara doktorları evlenmemesi tavsiyesi veriyor, bildiğim birkaç şizofren hastası kişi var, ne yazık ki aileleri uzunca süre bu hastalığı herkesten saklamış, 2 tanesi hastalık gizlenerek evlendirilmiş zira bazı aileler evlenirse düzelir mantığında lakin evlilik sonrası işler daha da kötüye gitmiş.
hatta konu bile açmayı düşündüm demek ki benim gibi olan varmış.
sorun bizde mi acaba yoksa konuşmayanlarda mı.ama ben konuşup acayip rahatlıyorum.kafamdaki konuları eskitiyorum konuşacak kimse yok çünkü etrafımda.ama dışardan nasıl görünüyorum bilemiyorum.
