Üzgünüm idrak ama kocan bu sefer haklı.
Aynı durumu eş ve ablasıyla yaşadığımdan biliyorum.
Kendi eşine göstermediğin özeniz, kardeşine serenatlar eşliğinde yaparsan durum bu kadar vahim olur.
Yok yemek yiyorduk zaten hani laf sokmadim cidden sadece öyle konuşulur ya bazen tamamen oylesine soylenmis bir lafti laf sokmak elestirmek falan degildi amacim ama adam alındı acaip ne oluyorsa he bu arada 38 yasina girdi bi hallendi bizimki deÜzgünüm ama haksızsın. Geçen yıl olsa seni haklı görürdüm ama şu an bakış açım değişti. Evle, seninle ve çocuklarla ilgisiz olması konusunda haklısın ancak bunun çözümü alakasız bir konuda laf sokmak yahut ters cevap vermek değil. Öyle yapınca daha kötüye gidiyor her şey. Zira o zaman adamların "böyle laf sokan kadına niye çaba sarf edeyim" deme hakkı doğuyor. Kendimden biliyorum :)
Çok alakasız olmuş verdiğin cevap. Onun yerine "şu an işim var sen ilgilenir misin doğru yemesin o kısmı" demek, daha çözüm odaklı bir davranış olmaz mıydı?
Bilmiyorum belki de ben kendimin farkında değilimdir. Belki eşim tarafından aşırı neşeli pozitif görünüyorum kardeşimin yanında. Ama bu pis lanet bir kıskanç olduğu gerçeğini değiştirmiyor.
Dengesiz davranıyor. Genelde fazla yumuşak ama sinirlenince de fazla tepkili ve ilgisiz. İyi bir babadır ama ilgi konusunda eksik. Sınır konusunda başarılı olamadığı için bana bırakır o kısmı. Müdahale etmez.
Biri yüksek ihtiyaçlı biri de özgür ruhlu iki çocuğa sahibim ne kadar zor olabilir çok iyi anlıyorum çünkü artık kuyruğu dik tutmaya çalışmıyorum dibe batmakta dünyanın çekirdeğine ulaşamama az kaldıZaten psikologların "zor mizaçlı çocuk" "diye tanımladıkları çocuk sınıfına giriyor kendisi. Bunda herkes, psikolog dahil hemfikiriz. O cepte. Ancak bir de zaman zaösn ayyuka çıkan, hiçbir yöntemin ve çözümün etkili olmadığı hırçınlık ve karşı çıkma nöbetleri var ki hayatımın orta yerine atom bombası gibi düşüyor sağolsun. Çaresizlik neymiş öğreniyorum o dönemlerde ki şu an o dönemdeyiz. Bir külotu giydirmek, bir montun fermuarını çekmek ne kadar zor olabilir mesela. Oluyor.
Deme öyle işin ucu bana geliyor.
Kendi açımdan cevaplayayım, dolayısıyla bu eşin açısından da olacak.
Kıskançlıktan ziyade, değer verilmediğinin yüzüne tokat gibi çarpması diyelim.
Bir çay istesen kırk takla atacakken, senin konunda kardeşin bir şeyler istediğinde adeta deterjan reklamlarındaki annelerin ‘kirlenmek güzeldir’ gibi anlamsız iyilik modeline girip, az önceki tüm gerilimi unutup yoluna devam etmek.
Bu his böyle bir şey.
İnsan yaşadıkça daha doğrusu yüzleştikçe ‘yahu ben çöp müyüm’ diyor maalesef.
Aa kaderdaşım:)Biri yüksek ihtiyaçlı biri de özgür ruhlu iki çocuğa sahibim ne kadar zor olabilir çok iyi anlıyorum çünkü artık kuyruğu dik tutmaya çalışmıyorum dibe batmakta dünyanın çekirdeğine ulaşamama az kaldı
Bilmiyorum belki de ben kendimin farkında değilimdir. Belki eşim tarafından aşırı neşeli pozitif görünüyorum kardeşimin yanında. Ama bu pis lanet bir kıskanç olduğu gerçeğini değiştirmiyor.
İşin uzmanı değilim ama oğlunuzun durumu baba ile ilgili olabilir. Bizim de cılgın bir oğlan var ailede, babası ile vakit geçirdiği süreler uzadıkça müthiş bir yumuşama oldu.
Bir de pedagoglar resim, oyun ile de analiz yapıyorlar, bazı cocuklar duygularını resimle cok güzel anlatıyor. Doktorunuz oyun terapisi, resim analizi yaptı mı oğlunuza?, eğer yapmadıysa bu şekilde çalışan Bi doktora da danıiabilirsiniz.
Kıskanmak iyidir, zaten bu varsa sevgi vardır:)He öyle diyor zaten. Bana bir yemek veriyorsun bir sürü tafra ile. Kardeşine tatlı yaptın tatlı. Ben de tatlı istiyorum bundan sonra diyor. Nankör, zeytinyağlı sarma yaptım geçen kendisine ama görmez anacım görmez ajsjsjs.
Haklı olabilirsin. Belki değersiz hissettirmiş olabilirim. Öyle düşünmesem de o öyle hissetmiş olabilir. Kıskanıyosunuz kızıaaaam ahsjsjs.
Biri yüksek ihtiyaçlı biri de özgür ruhlu iki çocuğa sahibim ne kadar zor olabilir çok iyi anlıyorum çünkü artık kuyruğu dik tutmaya çalışmıyorum dibe batmakta dünyanın çekirdeğine ulaşamama az kaldı
Manzara film şeridi gibi gözümün önünden geçti şu an. Geçen gün oğlumu okuldan almaya gittik kızımla arabayı parkettigim yerdeki sitenin bahçesinde kedi varmış onu sevecekmiş hanımefendi kedi kaçtı gitti oğlum okuldan çıkacak dakikalar var ve kızım zırlaya zırlaya okul bahçesine girdik beklerken bacağıma sarıldı hala zirliyor ama duymuyormuş gibi davranıyorum çünkü ilk tepkimde iyice zıvanadan çıkacak velinin biri gelmiş kızınız ağlıyor diyor yaaaa farkindayim dedim kadin şok gercekten mi diyorAa kaderdaşım:)
Dibin dibi yok ama zorluğun zorluğu var.
Dün akşam dışarı kıyafetiyle sofraya oturmaya çalışan çocuğumla resmen anladım bunu.
1 saati aşan ağlama krizi sonrası, çıkarma savaşı verirken yara bere içinde kaldık ikimiz de.
Özgür ruhlu küçüğüm de korkudan ağlama krizine girmesiyle evde 3 adet çığlıklarla ağlayan insan olduk, baba da hepimize veryansın ediyordu, ablam size sessiz sessiz durumumuza içinden ağlıyordu
Eşim de sürekli aynı tavırlara giriyor kardeşim geldiğinde. Kardeşim bize sık sık gelir kalır, hatta kış boyu bizde kalma durumu var. Eşim de kardeşimi çok seviyor ve iyi anlaşıyor ama ona rağmen kardeşim gelince değişiyor.
Sitem ediyor. Kardeşime kahve yapsam hayatta çay istemeyen, kendisi yapan adam çay istiyor benden :)
Ben de sinir oluyor ve anlamlandıramıyordum bu durumu.
Burada bazı yorumlar gayet güzel ve makul geldi.
Odunlar dile gelmiş, iletişim kuruyorlar idrak :)))
Bu arada biz de boşanma sürecinden döndük, bizimki de geçen hafta gidip burun kıllarını aldırmış. Ne oluyor bunlara be? Aldatılıyor olmayalım
Manzara film şeridi gibi gözümün önünden geçti şu an. Geçen gün oğlumu okuldan almaya gittik kızımla arabayı parkettigim yerdeki sitenin bahçesinde kedi varmış onu sevecekmiş hanımefendi kedi kaçtı gitti oğlum okuldan çıkacak dakikalar var ve kızım zırlaya zırlaya okul bahçesine girdik beklerken bacağıma sarıldı hala zirliyor ama duymuyormuş gibi davranıyorum çünkü ilk tepkimde iyice zıvanadan çıkacak velinin biri gelmiş kızınız ağlıyor diyor yaaaa farkindayim dedim kadin şok gercekten mi diyor
Aaa ne oldu şaşırdım neden boşanma eşiği? Ne oldu ki ciddi bir sorununuz yoktu diye biliyorum.
Yok yahu aldatma yoktur benim kocam yapmaz aslanım kaplanım ajsjsj. Bir de şimdi onu düşünmeyelim aldatıyorlarsa pipileri düşsün inşallah.
Kıskanmak iyidir, zaten bu varsa sevgi vardır:)
Elbet başka türlü bir kıskançlıktan söz etmiyorum ama ilgi alaka kıskançlığı olmazsa zaten, meseleyi uzatmanın anlamı da kalmaz.
İdrak, eşine hak vereceğim hiç aklıma gelmezdi ya
Dibine kadar bu durumu yaşayan biriyim, benimki aşırı aşırı uç bir noktada ama gerçekten insana çok kötü hissettiren bir durum.
Ha evdeki biblo ha sen, o kadar vazgeçilmiş o kadar görünmez bir hale bürünmek çok büyük bir yürek sızısı.
Siz yolun başındasınız en azından, adam serzenişte bulunuyor.
Ben artık geçtim mesela, bu durum sevgimi de ha bitirdi ha bitirecek.
Ettiğim ve işittiğim hakaretler yaşadığım kavgalar değil, tam da bu durum benim sevgimi külleyecek.
Hala yasiyorum be idrak kendimi bu halde rüyamda görsem cimdik atıp uyandırdım ancak dibini sıyırarak yaşıyorum işte yetememek duygusu hep var ama kaça böleyim kendimi son üç yıldır eve para getirmek dışında yapamadığım şey kalmadı ama artık tükendiğimi hissediyorum ben bu kadar ezilirken hala iyiymisim gibi gören insanlara ağzımi bile acmiyorum cunku agzimdan cikan kelimeler israfa sebep olur bi sizin annenizle ilgili konunuzda bi de @filmdelisinin evliliğiyle ilgili konusunda çok ağlamıştım anla halimi isteBenim ikisi bir bedende toplanmış. Hem yüksek ihtiyaçlı hem özgür ruhlu :) Allah yardım etsin iki tane olsa ben o çekirdeği parçalamıştım çoktan. Bir taneye yetemiyorum.
Merhaba hatunlar
Henüz eşimle yaptığım kavganın sıcaklığı üzerimde iken konu açayım dedim. Çünkü salona gidip ümüğünü sıkmamak için zor tutuyorum kendimi. Beni tutun ki bir aile faciası gerçekleşmesin.
Bir süredir eşimin aileme karşı haklı sebeplerle soğukluğu vardı. Hak verdim, ses etmedim. Bir süre sonra bu soğukluk laf sokmalara evrildi. Orada bir dur dedim. Onlara da müsaade etmiyorum, sana da etmem dedim. Bunun ardından kardeşim ya da ailem her geldiğinde "kardeşinle sohbet edip gülüyorsun bana böyle değilsin" "onlar gelince maşallah ne yapsam ne etsem derdine düşüyorsun, beni böyle düşünmüyorsun" şeklinde çıkışlar yaptı. Hadi ona da bir şey demedim. Gelelim son mevzuya.
Kardeşim 24 yaşında erkek. İşi dolayısıyla haftada bir ya da iki kez benim yaşadığım semte yakın bir yere geliyor. Bazen bende kalıyor. Velhasılı şirketi artık daimi olarak bu tarafta çalışmasını istemiş. Ailemin evine çok uzak ve her gün gidip gelmesi mümkün değil. Eşim bu durumu öğrenince "sürekli olarak bizimle yaşayamaz ben doğru bulmuyorum ve istemiyorum" dedi. Ben de ona hak vererek "tabi ki hoş olmaz ama böyle bir talebi yok zaten" dedim. Neyse bir şekilde bu konu da kapandı. Bugün kardeşim beni aradı ve bu taraflarda ev aradığını, ev tutacağını ve yalnız yaşayacağını söyledi.
Ben de yemek yerken bu durumu eşime anlattım. Sonra da taşınırken yardım ederiz falan dedim. "orası uzak arabayla alır sonra eve bırakır seni" dedi. Bu cümle bahane arıyorum, kavga çıkaracağım demekti. Beklediğim de oldu. Yok sen gidip çamaşırını da yıkarsın, yok yemeğini de yaparsın şeklinde saçma sapan aptalca çıkışlar yaptı. Tepem attı ve "sana mı soracağım gerekirse yaparım tabi ki" diye bağırdım. Bu sefer "çocuğun okul çıkışına yetiştirsin o zaman ben almam" dedi. Ben de "merak etme senin ailen senden daha insan. Yetişemezsem onlara rica ederim alırlar" dedim. Söylene söylene çıktı evden.
Bir müddet sonra telefonla aradı. "sen kardeşine konuştuğun gibi bana konuşmuyorsun. Onlara gösterdiğin ilgiyi bana göstermiyorsun. Onların yanında farklısın bana farklısın. Ben de bundan sonra ablamlarla sorun yaşadığında senin yanında olmayacağım gör bak nasıl oluyormuş" dedi. Ben de "sen neyin kafasını yaşıyorsun? Sen kardeşimle sorun yaşamadın ki, sidik yarıştırdığın mevzunun konuyla ne alakası var kalbinden pislik akıyor. Sen böyle haset değildin ne oluyor sana" dedim.
Saçma salak çocukça konuşmalara devam etti. Meseleyi aileme ve evliliğime yeterli özeni göstermediğime kadar getirdi. Hatta oğlumla ilgili de söyleniyormuşum. "sana ne la? Kendi doğurduğuma söylenirim senden izin mi alıcam? Baba ol da bakımına ortak ol madem" dedim. Bağır çağır bir yere varamadan konu kapandı. Şimdi içeride oturuyor gudubet, haset varlık.
Yahu bu adam böyle değildi. Şu hayatta en tahammül edemediğim insan tipi, haset ve kıskanç olandır. Ben sırf haset diye 20 yıllık dostumu çıkardım hayatımdan. Nefret ediyorum bu hasletten. Dolayısıyla şu an aşırı öfkeliyim eşime. Boğsam öfkem geçmez.
Hayır başından beri böyle olsa adam anlarım da zerre hasetlik yoktu ne oldu andropoza mı giriyor anlamıyorum ki.
Zaten oğlum zıvanadan çıkmış durumda. Elim ayağım titriyor artık tahammül edemiyorum yeni pedagog arayışındayım. Bir de 36 yaşında koca adam 3 yaşına geri dönünce hepten tahammülüm azaldı.
Yahu yaşım olmuş 32. Tamam artık diyorum gerekli olgunluğa eriştik. Artık medeni iki insan olarak "sahi oğlumuzu golfe mi göndersek baleye mi tatlım" konuşması eşliğinde filtre kahvemizden birer yudum alırız diye düşünürken, hala 20 yaşında ergenlikten yeni çıkmış iki sevgilinin paçozluk akan kavgalarını sürdürüyoruz ya buna üzülüyorum. Vallahi deli çıkacağım artık.
Hasetiz bizBelki eşim ailesine hiç düşkün değil diye empati yapamıyor olabilirim. Bir tek oğluna aşırı düşkündür onu da kıskanmam zaten.
Elbette kötü hissettirir eğer böyle hissetmesine sebep oluyor isem. Ancak dediğim gibi biz daha yeni yeni ölü toprağını atıyoruz üstümüzden ve bu hasetlik halleri geriye atıyor bizi. Bunlar hep negatiflik anacım shsjsjs.
Seçtiğin kelimelere gülerek okudum cok hos ☺ okadar haklisin ki ne desem yersiz kalacak umarim cabuk aşarsınızMerhaba hatunlar
Henüz eşimle yaptığım kavganın sıcaklığı üzerimde iken konu açayım dedim. Çünkü salona gidip ümüğünü sıkmamak için zor tutuyorum kendimi. Beni tutun ki bir aile faciası gerçekleşmesin.
Bir süredir eşimin aileme karşı haklı sebeplerle soğukluğu vardı. Hak verdim, ses etmedim. Bir süre sonra bu soğukluk laf sokmalara evrildi. Orada bir dur dedim. Onlara da müsaade etmiyorum, sana da etmem dedim. Bunun ardından kardeşim ya da ailem her geldiğinde "kardeşinle sohbet edip gülüyorsun bana böyle değilsin" "onlar gelince maşallah ne yapsam ne etsem derdine düşüyorsun, beni böyle düşünmüyorsun" şeklinde çıkışlar yaptı. Hadi ona da bir şey demedim. Gelelim son mevzuya.
Kardeşim 24 yaşında erkek. İşi dolayısıyla haftada bir ya da iki kez benim yaşadığım semte yakın bir yere geliyor. Bazen bende kalıyor. Velhasılı şirketi artık daimi olarak bu tarafta çalışmasını istemiş. Ailemin evine çok uzak ve her gün gidip gelmesi mümkün değil. Eşim bu durumu öğrenince "sürekli olarak bizimle yaşayamaz ben doğru bulmuyorum ve istemiyorum" dedi. Ben de ona hak vererek "tabi ki hoş olmaz ama böyle bir talebi yok zaten" dedim. Neyse bir şekilde bu konu da kapandı. Bugün kardeşim beni aradı ve bu taraflarda ev aradığını, ev tutacağını ve yalnız yaşayacağını söyledi.
Ben de yemek yerken bu durumu eşime anlattım. Sonra da taşınırken yardım ederiz falan dedim. "orası uzak arabayla alır sonra eve bırakır seni" dedi. Bu cümle bahane arıyorum, kavga çıkaracağım demekti. Beklediğim de oldu. Yok sen gidip çamaşırını da yıkarsın, yok yemeğini de yaparsın şeklinde saçma sapan aptalca çıkışlar yaptı. Tepem attı ve "sana mı soracağım gerekirse yaparım tabi ki" diye bağırdım. Bu sefer "çocuğun okul çıkışına yetiştirsin o zaman ben almam" dedi. Ben de "merak etme senin ailen senden daha insan. Yetişemezsem onlara rica ederim alırlar" dedim. Söylene söylene çıktı evden.
Bir müddet sonra telefonla aradı. "sen kardeşine konuştuğun gibi bana konuşmuyorsun. Onlara gösterdiğin ilgiyi bana göstermiyorsun. Onların yanında farklısın bana farklısın. Ben de bundan sonra ablamlarla sorun yaşadığında senin yanında olmayacağım gör bak nasıl oluyormuş" dedi. Ben de "sen neyin kafasını yaşıyorsun? Sen kardeşimle sorun yaşamadın ki, sidik yarıştırdığın mevzunun konuyla ne alakası var kalbinden pislik akıyor. Sen böyle haset değildin ne oluyor sana" dedim.
Saçma salak çocukça konuşmalara devam etti. Meseleyi aileme ve evliliğime yeterli özeni göstermediğime kadar getirdi. Hatta oğlumla ilgili de söyleniyormuşum. "sana ne la? Kendi doğurduğuma söylenirim senden izin mi alıcam? Baba ol da bakımına ortak ol madem" dedim. Bağır çağır bir yere varamadan konu kapandı. Şimdi içeride oturuyor gudubet, haset varlık.
Yahu bu adam böyle değildi. Şu hayatta en tahammül edemediğim insan tipi, haset ve kıskanç olandır. Ben sırf haset diye 20 yıllık dostumu çıkardım hayatımdan. Nefret ediyorum bu hasletten. Dolayısıyla şu an aşırı öfkeliyim eşime. Boğsam öfkem geçmez.
Hayır başından beri böyle olsa adam anlarım da zerre hasetlik yoktu ne oldu andropoza mı giriyor anlamıyorum ki.
Zaten oğlum zıvanadan çıkmış durumda. Elim ayağım titriyor artık tahammül edemiyorum yeni pedagog arayışındayım. Bir de 36 yaşında koca adam 3 yaşına geri dönünce hepten tahammülüm azaldı.
Yahu yaşım olmuş 32. Tamam artık diyorum gerekli olgunluğa eriştik. Artık medeni iki insan olarak "sahi oğlumuzu golfe mi göndersek baleye mi tatlım" konuşması eşliğinde filtre kahvemizden birer yudum alırız diye düşünürken, hala 20 yaşında ergenlikten yeni çıkmış iki sevgilinin paçozluk akan kavgalarını sürdürüyoruz ya buna üzülüyorum. Vallahi deli çıkacağım artık.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?