merhabalar kızlar, sürekli içime sinmeyen sürekli düşündüğüm konular var kendime çokta kızgınım hemen anlatıyorum uzatmadan,
ben 2. 5 yıllık evliyim eşimle severek evlendık yanı en azından ben öyle düşünüyorum evlendiğimizden beri sürekli aksilikler,sürekli bişeyler ben vajinismus oldum yaklasık 6 ay çektım bu sıkıntıyı zaten evliliğimi doya doya yaşayamadım. eşim evlendikten sonra işşsiz kaldı 1 sene ben bu süre zarfında hemen işe girip çalıştım mejburiyetten ailesi hep benım yanımda oldu hep desteklediler, bende onlara karşı öyleydim tabiki
ama vajinismus olayını butun ailesine duyurmustu odönemde yaşadığım psikolojık baskıyı tahmin bile edemessiniz, bende sürekli yetersizlik özgüvensizlık durumları ve calışmadığı dönemde de sürekli bira içip takılan biri haline gelmişti zaten neyse ben bu durumları içimde aşıp yendim oda 1 sene sonrasında işe girdi normal hayatımıza döndük ama ben eşimin benimle ilgienmesini zaman geçirmesini istedim. yani işe girdiğinden beri sadece kirayı öderim sen geri kalanını öde birikim yapma gezelim tozalım dıyen bıri ki ben asla para muhabbeti yapmam hep veren kişi ben oldum ama artık tek taraflı olunca kendimi aptal gibi hissediyoruum çevrem tarafından beğenilen ayakları ustunde duran biriyim bu konular çok zoruma gidiyo düşünün 1 gülle mutlu olabilen karısı var ve beni mutlu etmek için hiçbirşey yapmadı
ve benım ailem bu adamı hiç ama hiç istemedi sen ayaklarının ustunde duran bırısın neden böyle zayıf güçsüz suratsız bırıyle evlenıyosun dıye
gerçekten cok yıprandım. birlıkte hiçbişey yapamaz olduk tek keyıf aldığı şey içmek, bende içkiden sıgaradan nefret eden biriyım para biriktirip ev alalım dıyoeum hiç öyle düşünceleri yok
sürekli tartışma sürekli laf sokma içki derken artık ailesine anlattım durumları tabı onlarda güzelce dinleyıp yanımda oldular sandım taki yaklasık 2 ay önce ilgisizliğinden şikayet edip tartışma boyutuna geçene kadar
sürekli kazandığımız parayı yıyelım içellim gezelim tozalım kafasında, ileri düşünüp bişeyler yapma cabasında değil bende doldum tartısma başladı kalktı akşam işten gelip yaptığım yemeklerimi döktu sonra bira aldı geldı mutfakta içti daha sonrasında hakaretler bagırmalar tartışmalar
derken kalktım ertesi gün aileme gittim ailesi hepsi karsımda yok ben oğullarını onlara şikayet etmişim yok ben sürekli tartısma çıkartıyormusum falan filan
sonra 15 gün ailemin yanında kaldım sonra geldi aldı benı evime döndüm.
birbirimize sözler verdik daha sakın anlayıslı olucaz bırbırımıze diye
yani bıraz karısık oldu ama benimde beynım yandı bazende gelir sarılır öper
bazen çok ağır cümleler söyler
her neyse ben evime döndükten sonra annesini aradım ama şikayet için değil
bana kullandıkları cümleler;
sen benim oğlumu üzüyosun
sen ev işli bilmiyosun
benim oğlum çok sabırlı
benım oğlum senı 6 ay çektı başkası olsaydı kapının onune koyardı daha neler neler
sen el kızısın ben sana annen gibi davrandım yuz buldun benım oğlumu bana şikayet ettın falan filan
ama ölseydım bu cumlkeleri duyacagıma keske
asla hazmedemiyorum asla...
benım ailemde eşimi istemişyo zaten sevmıyolardı bırde benı üzünce iyice güvenleri bitti arkandayız boşan istiyosan diye
ben bir sans daha verdim affettim ama içim hiç rahat değil güçsüz biri değilim ama özgüvenım bıttı
bana bişeyle r söyeleyin kızlar ben nerde hata yapıyorum
ı
ben 2. 5 yıllık evliyim eşimle severek evlendık yanı en azından ben öyle düşünüyorum evlendiğimizden beri sürekli aksilikler,sürekli bişeyler ben vajinismus oldum yaklasık 6 ay çektım bu sıkıntıyı zaten evliliğimi doya doya yaşayamadım. eşim evlendikten sonra işşsiz kaldı 1 sene ben bu süre zarfında hemen işe girip çalıştım mejburiyetten ailesi hep benım yanımda oldu hep desteklediler, bende onlara karşı öyleydim tabiki
ama vajinismus olayını butun ailesine duyurmustu odönemde yaşadığım psikolojık baskıyı tahmin bile edemessiniz, bende sürekli yetersizlik özgüvensizlık durumları ve calışmadığı dönemde de sürekli bira içip takılan biri haline gelmişti zaten neyse ben bu durumları içimde aşıp yendim oda 1 sene sonrasında işe girdi normal hayatımıza döndük ama ben eşimin benimle ilgienmesini zaman geçirmesini istedim. yani işe girdiğinden beri sadece kirayı öderim sen geri kalanını öde birikim yapma gezelim tozalım dıyen bıri ki ben asla para muhabbeti yapmam hep veren kişi ben oldum ama artık tek taraflı olunca kendimi aptal gibi hissediyoruum çevrem tarafından beğenilen ayakları ustunde duran biriyim bu konular çok zoruma gidiyo düşünün 1 gülle mutlu olabilen karısı var ve beni mutlu etmek için hiçbirşey yapmadı
ve benım ailem bu adamı hiç ama hiç istemedi sen ayaklarının ustunde duran bırısın neden böyle zayıf güçsüz suratsız bırıyle evlenıyosun dıye
gerçekten cok yıprandım. birlıkte hiçbişey yapamaz olduk tek keyıf aldığı şey içmek, bende içkiden sıgaradan nefret eden biriyım para biriktirip ev alalım dıyoeum hiç öyle düşünceleri yok
sürekli tartışma sürekli laf sokma içki derken artık ailesine anlattım durumları tabı onlarda güzelce dinleyıp yanımda oldular sandım taki yaklasık 2 ay önce ilgisizliğinden şikayet edip tartışma boyutuna geçene kadar
sürekli kazandığımız parayı yıyelım içellim gezelim tozalım kafasında, ileri düşünüp bişeyler yapma cabasında değil bende doldum tartısma başladı kalktı akşam işten gelip yaptığım yemeklerimi döktu sonra bira aldı geldı mutfakta içti daha sonrasında hakaretler bagırmalar tartışmalar
derken kalktım ertesi gün aileme gittim ailesi hepsi karsımda yok ben oğullarını onlara şikayet etmişim yok ben sürekli tartısma çıkartıyormusum falan filan
sonra 15 gün ailemin yanında kaldım sonra geldi aldı benı evime döndüm.
birbirimize sözler verdik daha sakın anlayıslı olucaz bırbırımıze diye
yani bıraz karısık oldu ama benimde beynım yandı bazende gelir sarılır öper
bazen çok ağır cümleler söyler
her neyse ben evime döndükten sonra annesini aradım ama şikayet için değil
bana kullandıkları cümleler;
sen benim oğlumu üzüyosun
sen ev işli bilmiyosun
benim oğlum çok sabırlı
benım oğlum senı 6 ay çektı başkası olsaydı kapının onune koyardı daha neler neler
sen el kızısın ben sana annen gibi davrandım yuz buldun benım oğlumu bana şikayet ettın falan filan
ama ölseydım bu cumlkeleri duyacagıma keske
asla hazmedemiyorum asla...
benım ailemde eşimi istemişyo zaten sevmıyolardı bırde benı üzünce iyice güvenleri bitti arkandayız boşan istiyosan diye
ben bir sans daha verdim affettim ama içim hiç rahat değil güçsüz biri değilim ama özgüvenım bıttı
bana bişeyle r söyeleyin kızlar ben nerde hata yapıyorum
ı
