Geçenlerde gene konu açmıştım gene eşim yapacağını yaptı
4 gündür öyle hastayım ki farenjit olmuşum sesim gitti eklem ağrısı ayağa kalkamaz hale geldim 2 yaşında kızımız var çocuğa bakamadım yerimden kıpırdayamaz oldum annem geldi 2 gündür bizdeydi bugünde kendime geldim biraz sabah kahvaltı hazırlayayım dedim annem evine dönecekti patates kızartması yaptım biraz tuzunu fazla atmışım eşim bana demediğini bırakmadı küfürler beddualar hakaretler neler neler .. annem de şahit oldu tabi bunlara eşim üstüme yürüdü vurmaya kalktı annem ağlamaya başladı kızım sahipsiz değil sen kızıma böyle davranamazsın diye pislik insan da kızına sahip çıksaydın o zaman sevgiliyken gezip dolaşıyorduk sahip çıksaydın,kızına akıl ver o zaman bir şey beceremiyor beni çıldırtıyor hiçbir şey beceremiyor ne yemek (herkes yaptığım yemeklere bayılır tek kusur bulan kendisi)temizlik çocuk bakması onun aç karnını doyuran benim kıyafetini ihtiyacını alan benim bana saygısı olacak ben köpek gibi çalışıyorum bana saygısı olacak ben istediğim her şeyi derim ağzıma ne geliyorsa susacak bana geri cevap vermeyecek dedi . Delirdim bende ağlama krizine girdim sen dedim nasıl bir insansın sevgiliyken neden bu yüzünü göstermedin tek çalışan insan sen misin sırf para getiren sensin diye her şey deme hakkın mı var saatlerdir sövüyorsun bana affedersiniz (beni kötü yollardan almış muamelesi yapıyor) bana demediğin namusuma çirkin söz kalmadı dedim eşim sürekli böyle delirip delirip duruyor sonra birkaç saat sonra bir şey olmamış gibi bana sırnaşıyor 2 kez hem psikolog hem psikiyatriye gittik duygu düşünce bozukluğu çıktı eşimde ilaçları bir ay içti düzeldi ilaçları bıraktı sonra gene delirdi böyle ağzına geleni sayıyor ben sinir hastasıyım beni alttan alacaksın diyor doktor sinir hastası olmadığını söyledi öyle bir teşhisin yok buna sığınmaya çalışıp böyle yapamazsın diyorum annesini aradı hemen bize gel diye kadın geldi beni eşim sonra evden kovdu topla eşyalarını git kızımızın yüzünü bile göremeyeceksin dedi ben onsuz gitmem dedim evde eşyaları kırmaya başladı sonra ben eşyalarımı topladım tam evden çıkacağım “hee gidiyorsun öyle mi dünden meraklısın sen boşanmaya zaten deyip gene çıldırdı hakkım haram olsun” diye bağırmaya başladı
Kızımı öpüp koklayamadan ayrıldım evden ağlaya ağlaya saatlerdir ağlıyorum kızımı öyle özledim ki bana davayı aç mahkeme görene neticelene kadar çocuk yok sana mahkeme bana verir zaten diyor sonra pişman oluyor özür dilemeye yeltelenip gene deliriyor benim akıl sağlığımla oynadı sabahın 8 inden beri ağzıma su dışında bir şey sürmedim yerimde duramıyorum aklım kızımda çocuğu almış annesine geçmişler kaynanamı arıyorum çocuk nasıl diye 3 saatte anca cevap atıyor oda 2 senedir kızımdan ilk kez ayrı yatıcam bu gece çok kötüyüm ne yapacağım ben yüzüm niye hiç gülmüyor şu hayatta adam evlenirken melek gibiydi çocuk doğdu adam bambaşka bir insana dönüştü ben kızımdan ayrı duramam yaşayamam benle yaşayacak diyor madem kızını bu kadar düşünüyorsun da onun yanında bana neden saldırıp bağırıyorsun birde sesi öyle gür ki yıktı geçti ortalığı ..