- Konu Sahibi eylulum_88
-
- #21
çok saçma bir soru ama eşinizin burcu ne ?
ev işini, yemeği üzerine yıkın, bir de hamile kalmak istediğinizi, nasıl olsa onun evde olduğunu, çocuğa bakabileceğini söyleyin, akşam eve gelince önünüze yemek ,çay bekleyin,yaptıklarına güzel olmamış diye burun kıvırın, evinizde internet varsa ödeyemedim bahanesiyle kapattırın, 1 hafta sonra iş bulur :)
zor bir durum Allah kolaylık versin
konunun başını okuyunca aa ben mi yazmışım dedim.
biz de 6.5 yıl ilişkiden sonra evlendik 2 senedir evliyiz.
ben aslında eve kimin para getirdiğine pek takılmam, ama şu anda borçlarımız var sizin gibi ve sadece benim ödemem bana ağır geliyor.
bence eşin rahata alışmış, benim durumumu da anlatayım sana, çünkü çok benziyor.
evlenmeden önce eşim ailesinin firmasında çalışıyordu.
ama benim yakınımda olabilmek için şehir değiştirdi, iş değiştirdi.
türkiyenin gitmediği bölgesi kalmadı iş için.
yani eskiden hem çalışmayı severdi, işi nerede olsa peşinden gitti başka şehirlerde falan yaşadı, mecburiyetten de çalışıyordu.
sonra ben doğuya atandım senin gibi.
çok küçük bir yerdi ve de tehlikeli.
evlendik, o da işini bıraktı yanıma geldi.
ee tabi orada iş de yok. eşim özel sektörde çalışabilirdi sadece ama yok öyle bir iş zaten köy gibii bi yer.
neyse oradan kalktı iş buldu gitti başka şehre, bir süre çalıştı, ama maaşını alamadı vs. kalktı geldi tekrar yanıma.
bu arada borçlarımız oldu tabi.
tek maaşla nereye kadar..
bir de eşim iyice bunalıyordu, sürekli evde.. arkadaş falan edindi, kahveye falan çıkmaya başladı. ben de sinir olmaya başladım.
neyse eşimi sigortalı yaptık izmirde çalışıyor gösterdik 1-2 ay.
tayin oldum eş durumundan geldik izmire.
ama izmir merkez değil.
yine bi köy gibi yere.
ee yine iş yok.
gitti izmirde çalıştı
5 ay.
yılbaşında geldi eve ve ben bi daha gitmicem böyle ayrı yaşayamıyorum dedi.
ben de o sırada kurum değiştirdim.
şimdi oturduğumuz yere taşındık.
sonra da askerliğim var askere gidicem bana şimdi iş vermezler dedi. (işkura falan başvurdu ama bişey çıkmadı)
askere gidene kadar da 5 ay çalışmadı.
askerden dönünce ne olacak onu bilmiyorum işte...
kpss falan denicem diyor.
ama artık işsiz kalmasına tahammülüm yok.
bi sürü kredi borcumuz oldu tek başıma bu yüklerin altına girmek beni yordu...
sen de eşini bir şekilde istanbula annelerine gönder, kayınbabanla falan konuş bence. bir iş bulsunlar, sonra da eş durumundan gidersin.
İnşallah sorununuz çözülür..
keske zamaninda babaninizin sözünü dinleseydiniz
böyle bir adam sizi hasta eder
Asıl hatayı onu atandığınız yere götürmekle yapmışsınız. Küçük bir yer, iş yok bahanesine daha rahat sığınır orada. Onu istanbulda bıraksaydınız, tek başına bir ev geçindirme derdine düşseydi, parada göndermeden. Tabi anne babasınında destek olmaması lazım. O zaman bak nasıl çalışıyor ne iş olsa...
Ben çalışmayan kadına bile anlam veremiyorum yahuu...
Merhaba.Yıllardır kk takip ediyorum.Bir sorunum var ve artık çok yoruldum sizinle paylaşmak biraz dertleşmek istedim.Eşimle 6buçuk yıldır birlikteyiz.Son 1.5yılında evliyiz.Eşim 1 yıldır işsiz ve doğru düzgün iş aramıyor.İşletme mezunu ve özel bi şirkette muhasebeci olarak çalışıyordu evlendiğimizde. Ayrıca babamla çok sorun yaşadım eşimi hiç istemedi.gayretsiz birisi daha iyisi için hiç uğraşmıyor diye hep beni vazgeçirmeye çalıştı. Hatta sözlüyken onu kpss zorla soktum kursa gitti aama ders çalışmıyordu.hatta bu yüzden ayrıldım ama dayanamdım gene barıştım.E vlendik ben yeni mezun olmuştum 2.5 ay kadar evde oturdum iş aramadım.2.5 ay sonunda işe başvurdum ve başladım.4 ay sonunda iş yerinde bazı sorunlar yaşayıp ayrıldım.Zaten atama bekliyordum atanana kadar çalışmak istemiyordum ama maddiyat işte.Bu arada eşiminde işinde sorunlar çıktı..bende biraz dayan ben işe başlıyım ayrılırsın ama ben işsizken olmaz diyordum.Bir akşam eve geldi ben istifa ettim dedi.Ne diycemi şaşırdım.Ama tamam dedim başka iş buluruz diye moral verdim destek oldum.o arada eşimi iş için arayanlar oldu tanıdıklar tatil yapıcam deyip onları geri çevirdi.Ailelerden gizledik durumu nasıl olursa bulucak diye.Zaman geçtikçe eşimde bi rahatlama başladı.İş aramadı evde yatıyodu bütün gün.Daha sonra ben işe başladım.Yoğun çalışıyordum eşim evde yatıyordu.Annem geldi memleketten eşim ailesinin evinde uyuyordu annemkaldığı sürece (ailesi memlekete gitmişti).Bide ben eşimin işi ist da diye atama tercihlerimde ist dışı tercih yapmadım sırf onun işi bozulmasın diye.özelde çalışmaya devam ettim.2atamayı böyle kaçırdım.Neyse eşimle kavgalarımız başladı.Bu arada kredi borcumuz vardı (eşim nişanlıyken benden habersiz çekmişti sonradan öğrendim) onu ödeyemedik.başka borçlar derken annelerinin taktığı bilezikleri bozdurup ödedim.benim zorumla bi mağazada satış danışmanı olarak iş buldu.gecesi gündüzü yoktu.sonu olan bi iş değildi ama idare ettik bi süre.o arada ona hep iş bak dedim benim zorumla başvurdu sadece.anneme anlattım dayanamayıp abime anlattım sonunda üzüldüler her konuda arkandayız dediler.babama söyleyemedim uzun süre haklı çıkmıştı çünkü.neyse bu arada bi atama daha oldu eşime ben neresi olursa gidicem daha fazla fedakarlık yapamıcam dedim ve uzak bi yere atandım şimdi.eşimede gelme benimle istda iş bul çalış ayrı kalalım bi süre sonra eş durumundan gelirim dedim.kabul etmedi yalnız gönderemem seni dedi.neyse tartışmaların sonunda geldi yanıma.bulunduğumuz yer çok küçük eşime iş imkanı yok.zaten iş arayanda yok.etrafımızdakiler iş bulalım diye söylüyolar eşimin niyeti yok.çok laf söyledim hep bağırdım ağladım yalvardım ben senin için neler yaptım babamı karşıma aldım dedim.eşim tek kelime etmiyo çabası gayreti yok hiç.ben böyle yaşayamam bak biticek herşey böyle devam edersen dedim.Boşanıcam dedim deme öyle diye ağladı.Eşim bana çok düşkün seviyo biliyorum üstüme titrer hep benim dedğim olsun ister.Ama nereye kadar bunlar yeter ki.kocan çalışmayınca ne saygı kalıyo sende ne sevgi.Eski duygularım yok öyle hissediyorum yani.Çekici bile gelmiyo çoğu zaman.Ailemden çok uzaktayım şuan sadece eşim var yanımda sırf oyüzden onunla konuşuyorum gülüyorm gibi geliyo çünkü ailemin yanındayken onun yokluğunu hiç hissetmiyorum.Çok uzun oldu biliyorum ama daha içimde neler var neler...Ne yapmalıyım bilmiyorum..ben gayretli biriyim çabalarım herzaman..o yüzden böyle şeylere katlanamıyorum..
Merhaba.Yıllardır kk takip ediyorum.Bir sorunum var ve artık çok yoruldum sizinle paylaşmak biraz dertleşmek istedim.Eşimle 6buçuk yıldır birlikteyiz.Son 1.5yılında evliyiz.Eşim 1 yıldır işsiz ve doğru düzgün iş aramıyor.İşletme mezunu ve özel bi şirkette muhasebeci olarak çalışıyordu evlendiğimizde. Ayrıca babamla çok sorun yaşadım eşimi hiç istemedi.gayretsiz birisi daha iyisi için hiç uğraşmıyor diye hep beni vazgeçirmeye çalıştı. Hatta sözlüyken onu kpss zorla soktum kursa gitti aama ders çalışmıyordu.hatta bu yüzden ayrıldım ama dayanamdım gene barıştım.E vlendik ben yeni mezun olmuştum 2.5 ay kadar evde oturdum iş aramadım.2.5 ay sonunda işe başvurdum ve başladım.4 ay sonunda iş yerinde bazı sorunlar yaşayıp ayrıldım.Zaten atama bekliyordum atanana kadar çalışmak istemiyordum ama maddiyat işte.Bu arada eşiminde işinde sorunlar çıktı..bende biraz dayan ben işe başlıyım ayrılırsın ama ben işsizken olmaz diyordum.Bir akşam eve geldi ben istifa ettim dedi.Ne diycemi şaşırdım.Ama tamam dedim başka iş buluruz diye moral verdim destek oldum.o arada eşimi iş için arayanlar oldu tanıdıklar tatil yapıcam deyip onları geri çevirdi.Ailelerden gizledik durumu nasıl olursa bulucak diye.Zaman geçtikçe eşimde bi rahatlama başladı.İş aramadı evde yatıyodu bütün gün.Daha sonra ben işe başladım.Yoğun çalışıyordum eşim evde yatıyordu.Annem geldi memleketten eşim ailesinin evinde uyuyordu annemkaldığı sürece (ailesi memlekete gitmişti).Bide ben eşimin işi ist da diye atama tercihlerimde ist dışı tercih yapmadım sırf onun işi bozulmasın diye.özelde çalışmaya devam ettim.2atamayı böyle kaçırdım.Neyse eşimle kavgalarımız başladı.Bu arada kredi borcumuz vardı (eşim nişanlıyken benden habersiz çekmişti sonradan öğrendim) onu ödeyemedik.başka borçlar derken annelerinin taktığı bilezikleri bozdurup ödedim.benim zorumla bi mağazada satış danışmanı olarak iş buldu.gecesi gündüzü yoktu.sonu olan bi iş değildi ama idare ettik bi süre.o arada ona hep iş bak dedim benim zorumla başvurdu sadece.anneme anlattım dayanamayıp abime anlattım sonunda üzüldüler her konuda arkandayız dediler.babama söyleyemedim uzun süre haklı çıkmıştı çünkü.neyse bu arada bi atama daha oldu eşime ben neresi olursa gidicem daha fazla fedakarlık yapamıcam dedim ve uzak bi yere atandım şimdi.eşimede gelme benimle istda iş bul çalış ayrı kalalım bi süre sonra eş durumundan gelirim dedim.kabul etmedi yalnız gönderemem seni dedi.neyse tartışmaların sonunda geldi yanıma.bulunduğumuz yer çok küçük eşime iş imkanı yok.zaten iş arayanda yok.etrafımızdakiler iş bulalım diye söylüyolar eşimin niyeti yok.çok laf söyledim hep bağırdım ağladım yalvardım ben senin için neler yaptım babamı karşıma aldım dedim.eşim tek kelime etmiyo çabası gayreti yok hiç.ben böyle yaşayamam bak biticek herşey böyle devam edersen dedim.Boşanıcam dedim deme öyle diye ağladı.Eşim bana çok düşkün seviyo biliyorum üstüme titrer hep benim dedğim olsun ister.Ama nereye kadar bunlar yeter ki.kocan çalışmayınca ne saygı kalıyo sende ne sevgi.Eski duygularım yok öyle hissediyorum yani.Çekici bile gelmiyo çoğu zaman.Ailemden çok uzaktayım şuan sadece eşim var yanımda sırf oyüzden onunla konuşuyorum gülüyorm gibi geliyo çünkü ailemin yanındayken onun yokluğunu hiç hissetmiyorum.Çok uzun oldu biliyorum ama daha içimde neler var neler...Ne yapmalıyım bilmiyorum..ben gayretli biriyim çabalarım herzaman..o yüzden böyle şeylere katlanamıyorum..
bence eşin depresyonda tedavi olmadan verimli olamaz birde bunu dene
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?