Eşim çalışmazsan ayrılırız diyor

Kreşe gider çalıştığı şu an.
Evden çalışması daha doğru olur.
Siz böyle ballandıra ballandıra anlatmışsınız da iş bulmak da öyle kolay değil.
Hele dw belli bir yaştan sonra.
Eğitimli yüksek lisans yapmış kaç bin kişi var şu an işsiz.
Bulamıyorum dememiş ki çalışmama bahanelerini sıralamış, iş bulamayana kim.ne diyebilir ?
 
ben çalışan biriyim, kendimi bildim bileli de çalışıyorum; üniversite yılları da dahil ve çocuğumun geleceği için çalışıyorum mantığını zerre anlamıyorum. asgari ücretle çalışacak bir kadın hangi geleceğe çalışacak? kadın sigortası için işe gidip gelecek. çocuk kreşte, ev ve işi aynı anda yürütmeye çalışacak. yıpranacak, sonuç? ne çocuğuna kendi bakabildi, ne de çalıştığı bir işe yaradı. bu sosyal baskıdan çok sıkıldım ben. hele hele bebeğini 3 aylık, 5 aylık bırakıp işe dönüp "e biz de döndük" diyenleri asla anlamıyorum. e normali bu mu? öyle mi olmalı? bu savunulacak bir durum mu? zorunluluk yoksa 2 yaş da küçük kreş için. 2 yaşında bir bebeğin kreşe gitmesini normalleştiren bu kapitalist sistemden nefret ediyorum. etimle, kemiğimle kadınları ve çocukları maddi, manevi sömüren bu sistemden nefret ediyorum ben.

Yok doğurup ertesi gün tarlada çalışmaya giden cefakar analar gibi yeni nesil de doğurup ertesi gün işe gitmeyi övüyor. Arkadaşlar çocuğu olmayan bence bu konuda çok yorum yapmasın :p hele hele evde çocuk çizgi film izlerken yanında oturmak falan demiş bazı arkadaşlar olayla bir alakaları olmadığı belli.

Bilmeyenler için yazayım. İnsan yavrusu kedi, köpek yavrusu gibi değil. Yemini koyun, suyunu koyun gidin diye bir olay yok. Avrupada 0-36 ay kreşleri olabilir ama mesela ben Bursada yaşıyorum. Burada kreş çocuğu dedikleri “bezden kurtulmuş” çocuk. Bu bezden kurtulma 2,5 yaşında oluyor. O zaman kabul ediyorlar kreşe. Yani siz “ben yarın doğuracağım ertesi güne de kreşinize yazılmak istiyorum” diye bir şey diyemiyorsunuz :p bu doğurup ertesi gün işe gitmek zorunda olan kadınların çoğunun annesi, kayınvalidesi gibi güvenilir beleş bakıcıları olduğunu düşünüyorum. Bu çok büyük şans evet ama herkes o şansa sahip değil.

2,5 yaşından önce işe başlayacaksanız ve anne/kayınvalide gibi seçeneğiniz yoksa bakıcı tutacaksınız. Burada hepimiz kadınız :p ev temizliğine gelen ablaları düşünün ne kadar zor. Bazısı uydurur gider, bazısına evi emanet edemezsin. Çok zordur iyi güvenilir temizlik yardımcısı bulmak. He bir de iyi, güvenilir bakıcı bulmayı düşünün. En kıymetlinizi bırakacaksınız çünkü. Ve o en kıymetliniz daha isteklerini anlatamayan, annesinin süt kokusunu özleyen, dilediğince emmek isteyen, gelişiminin en hızlı ve önemli olduğu çağda bir bebek. Bir kadın kreş yaşından önce çalışmaya mecburdur, memur değildir (2 yıl ücretsiz izin var), işe dönmezse kariyeri bitecektir, canı çalışmak ister anlarım çok da normal de, anne gibi güvenilir bakıcı olmayan bir kadına “bakıcı bul”u bu kadar rahat söylemez bana çok garip geliyor.

Ben doğaracağım bebeğimi bırakıp işe gideceğim, bakıcı benim bebeğe bakacak. Bakıcı doğuracak ama çalışacak diye o da başka bakıcı bulup çalışacak :p mecbur değilse ya da istenmiyorsa çok saçma bir durum oluşuyor.

Konu sahibş mecbur ama. O adama asla güvenilmez iğrenç adam. Keşke çocuk yapmadan önce bu çirkin yüzünü gösterseymiş de erken kurtulsaymış. Ben konu sahibinin yerinde olsam derhal iş bulup adamın kıçına tekmeyi basardım.

Kendim de neredeyse 10 aylık bebeğime kendim bakıyorum. Eski işimden teklif geliyor ikide bir dönmüyorum. Annem veya kayınvalidem bakabilecek durumda değil. Kreş yok :p (2,5 yaşından çnce kabul edilmiyor burada) yani bakıcı bulmam lazım. Hiçbir bakıcı (filipinli ingilizce öğretenler dahil) anneden daha iyi bakamayacağına göre kızım için en doğrusu bu. Ama 1 yıldan sonra sütü azaltıp ben işe dönebilirim bakıcı olarak da eşim iştem çıkıp bakabilir diye düşünüyorum. Kendisi işte mutsuz hem kızına bakar çiçek gibi hem iş stresinden kurtulur. Ben de işe dönünce elin kadını çocuğuma nasıl davranıyor diye fıtık olmam. Ama biz çocuğu çok geç yaptık. Bugünler için iyi birikim yaptık da böyle rahatız. Maddi durum yüzünden çalışmak zorunda olan ya da kariyere bayıldığı için isteyerek çalışıp çocuğu bakıcıya bırakan kadınlara laf atmıyorum. (Ta ki onlar da çocuğuna kendi bakmak isteyen kadın laf atmadığı sürece)
 
Bulamıyorum dememiş ki çalışmama bahanelerini sıralamış, iş bulamayana kim.ne diyebilir ?
Çalışmak istemiyorsa kime ne ya.
Kocası rahatsızsa onu ilgilendirir bir tek.
Burda çalışmayan kadınlara çalış çalış size ne oluyor yani .
 
Çalışmak istemiyorsa kime ne ya.
Kocası rahatsızsa onu ilgilendirir bir tek.
Burda çalışmayan kadınlara çalış çalış size ne oluyor yani .
Koca ve ailesi de artik çalış çalış diyor sorun orada zaten.baba evinde olsan ana, baba diyor.yani artık hayatımızdaki herkes böyle diyor zaten.😄
Bu arada başkalarının hayatına yorum yapma üzerinde kurulmuş bir sitede size ne falan filan yazılınca çok gıcık oluyorum ben.
 
Çalışmak istemiyorsa kime ne ya.
Kocası rahatsızsa onu ilgilendirir bir tek.
Burda çalışmayan kadınlara çalış çalış size ne oluyor yani .
Maalesef kadınların çoğunda böyle bir saplantı var. Kadın kadını zorluyor. Bir kadın çalışmak zorunda değil. Önceliği evi ve çocuğudur. Çocuğu yoksa zaten çalışmak isterse de çalışır.
Bir erkek karısını çalışmaya zorluyorsa sorun var demektir. Kimse bana ekonomi şöyle böyle demesin. Eskinin şartları da zordu şimdi de zor. Hele ki çocuklu kadına bu baskıyı yapmak zalimliktir nokta.
 
Valla katılmıyorum ben.evlilik buluşmalarında maaş sormak tam bir rezillik.ama çalışan biri istenebilir. Bazı insanlar çalişmayı sadece para açısından düşünmeyebiliyor.bir hayat görüşü, yaşam stili olarak isteyebilir.çalışmıyorken de okula gidiliyor, kursa falan gidiliyor.boş durmanın insan doğasına uygun olduğunu düşünmüyorum ben.bence siz babanızdan kalan travmalarınızin etkisi olduğu için eşiniz ister çalış ister çalışma dediğinde kendinizi değerli hissetmişsiniz.biri bana ister çalış ister çalışma dese tam tersi hoşuma gitmez mesela.vizyonunun bana uygun bir erkek olmadığını düşünürüm.ilişkimi gözden geçiririm.bu işler biraz bakış açısı.ama dediğim gibi yüksek maaş peşinde koşmak da terbiyesizlik.
Bu arada çocuk çok küçükken eyvallah da sırf çocuk doğurduğu için çalışmama hakkı olması gerektiğini düşünmüyorum.zamanında gerekli izinler veriliyor zaten.
Ferhan devletin verdiği doğum izni çok çok az. Çocuk daha birkaç aylıkken işe dönmek zorunda kalıyor insanlar. Ücretsiz iznimi de kullanıp son dk işe dönmekten vazgeçmiştim; hayatımın en doğru kararıydı diyebilirim. En yanlış kararı ise oğlum 1.5 yaşındayken işe dönerek verdim. Çocuk anne şefkatinden mahrum kaldı. Kaliteli zaman çocuk büyüdükçe anlam ifade etmeye başlıyor. 2 yaş bebesi anne sıcaklığı ister, hiç birşey olmasa bile annesini yanında ister. Şartlar çok zorlayıcı değilse anneler gayette çalışmama hakkına sahiptir. Kocanın sorumluluğu da evi geçindirmektir.

Son olarak ister çalış ister çalışma imkanını sunan erkek neden vizyonsuz olsun? Mevcut şartlarda bu bir lüks.
 
E tamam sana başarılar iş hayatında.
Ne kızıyorsun
Benim tuzum kuru zaten hanım efendi, çok şükür basaranlardan birisiyim.

Gözü açılmamış 10 sene sonra ağlayacak insanlara da kendimce gelecekten mesaj vermeye bir sarsmaya çalışıyorum ancak görüyorum ki kafa yapımız farklı.

O nedenle sizlere başarılar asıl.
 
Merhaba, 2 yaşında çocuğum var. Bulunduğumuz yerde bakacak kimsem yok. Kreşlere güvenemiyorum. Ayrıca çocuk derdini anlatabilene kadar istemiyorum, neler duyuyoruz. Allah tüm yavruları korusun. Eşimin kazancı artmasa da zaman zaman zorlansak da yetiyor aslında. Ama kendisi daha rahat etmek istediğini söylüyor. Her şey pahalandı malum. Ama sigarasından vazgeçmez. Babası gerektiğinde destek olur sağolsun. Benim mesleğim var, ama çok da alakalı işler yapmadım. Evlendiğimizde çalışıyordum, sonra ara verdim dil öğrendim, sınavlara girdim vs. Tam istediğim gibi bir işe girmiştim covid çıktı. Şimdi evden yapabileceğim işler bakmaya çalışıyorum. Eşim çok baskı yapıyor. Sürekli tarihler veriyor kendi çapında. Bi işe girmezsen çık git al çocuğu da git diyor. Çok soğutuyor kendinden de çalışmak fikrinden de. Kendini benimle bir tutuyor. Biraz sen çalış ben oturayım diyip gülüyor. Galiba en sonunda kalkıp gidicem, madem çalışmak zorundayım sana ne ihtiyacım var diyerek. İnanın ben kariyer insanıydım, ama çalışma şartları gerçekten hiç insancıl değil. Çalışırken de tüm param yola yemeğe kıyafete gidiyordu.
Öncelikle eşinizin üslubu çok çok ama çok çirkin buna karşılık sizin de uslubunuz madem çalışmak zorundayım sana ne ihtiyacım var düşüncesi hoş değil.

Her şeyden bağımsız düşünecek olursam ben de aynı durumdayım. Çalışıyordum işimden ayrıldım şehir değiştirdim oğlum oldu şimdi 3 yaşında ve okula gidiyor. Başlarda çok tedirgin ediciydi ama şimdi o da ben de alıştım. 2 yaş erken gibi gelebilir ama kendi şartlarınızı imkanlarinizi da düşünün tabi ki. Ben hayat müşterek noktasından bakıyorum duruma ama eğer zorlansaniz da bir yıl idare edebilecek gibiyseniz öncelik elbette çocukta olmalı. Biz de zorlanıyoruz ama şimdi oğlum okula başladı ben de iş arıyorum.

Eşinizle oturup konuşun bu durumu ve çözün derim çünkü kullanılan cümleler çok kırıcı. Evliliginize zarar verir
 
Benim tuzum kuru zaten hanım efendi, çok şükür basaranlardan birisiyim.

Gözü açılmamış 10 sene sonra ağlayacak insanlara da kendimce gelecekten mesaj vermeye bir sarsmaya çalışıyorum ancak görüyorum ki kafa yapımız farklı.

O nedenle sizlere başarılar asıl.
Ben çalışıyorum da çalışmak istemeyen kadınlarda olabilir.
Çocuğunu büyütmek istemiş kadın .
 
Maalesef kadınların çoğunda böyle bir saplantı var. Kadın kadını zorluyor. Bir kadın çalışmak zorunda değil. Önceliği evi ve çocuğudur. Çocuğu yoksa zaten çalışmak isterse de çalışır.
Bir erkek karısını çalışmaya zorluyorsa sorun var demektir. Kimse bana ekonomi şöyle böyle demesin. Eskinin şartları da zordu şimdi de zor. Hele ki çocuklu kadına bu baskıyı yapmak zalimliktir nokta.
Bazıları sırf maaşı için tercih edildiğini çok iyi bildiği için bu öfke normal.
Ben hayatım boyunca çalıştım ama beni maaşım için tercih eden adama gram saygım olmaz çocuğum olursa kendim yetiştirmek isterim.
Kime ne
 
Aklı sıra da çalışmayan kadınları aşağılıyorlar.
Kadının çalışması kendi ayakları üzerinde durması çok önemli evet de.
Yani bakıyoruz kadın köle gibi hem evde çalış hem para getir eve hala doğru düzgün muamele görmüyor.
Benim ekonomik özgürlüğüm var diye kendini teselli ediyor sonra
Nerede özgürlük.
Çalış diyebilirsin hemcinsine ama geçen bir konu vardı kadına evde yatmışsun adam haklı diyen bir sürü yorum oldu dikkatimi çekti.
Kimeee neee
 
Valla katılmıyorum ben.evlilik buluşmalarında maaş sormak tam bir rezillik.ama çalışan biri istenebilir. Bazı insanlar çalişmayı sadece para açısından düşünmeyebiliyor.bir hayat görüşü, yaşam stili olarak isteyebilir.çalışmıyorken de okula gidiliyor, kursa falan gidiliyor.boş durmanın insan doğasına uygun olduğunu düşünmüyorum ben.bence siz babanızdan kalan travmalarınızin etkisi olduğu için eşiniz ister çalış ister çalışma dediğinde kendinizi değerli hissetmişsiniz.biri bana ister çalış ister çalışma dese tam tersi hoşuma gitmez mesela.vizyonunun bana uygun bir erkek olmadığını düşünürüm.ilişkimi gözden geçiririm.bu işler biraz bakış açısı.ama dediğim gibi yüksek maaş peşinde koşmak da terbiyesizlik.
Bu arada çocuk çok küçükken eyvallah da sırf çocuk doğurduğu için çalışmama hakkı olması gerektiğini düşünmüyorum.zamanında gerekli izinler veriliyor zaten.
Neyseki kimse sizin düşünce yapınıza uyarak yaşamıyor sizin düşünce yapınız sizi bağlar ben özgür bir bireyim evlilik şartlarım da bu evlenmeden önce de evlilikten sonra da kimse bana ne yapıp yapmayacağımı söyleyemez bu düşünce yapısında olan bir adamla da evlenmedim kimsenin ne yapıp yapmayacağına sizin düşünce şeklinizle karar verilmiyor benim neye hakkım olduğuna siz karar veremezsiniz ve sizin düşünce şekliniz de bana göre doğru değil siz ev hanımlığı yapmış birisiniz ben hiç ev hanımı olmadım istersem de olurum çocuğumla ilgilenmek isterim eşimin maddi durumu da gayet buna uygun ve bana çalış diye diretmiyor ne istersem onu yapabileceğimi söylüyor evet bu saygı duymaktır ve değer vermektir böyle bir adam olduğu için onunla evlendim zaten sizin eşiniz sizi çalışmadığınız için değerli bulmuyorsa ve buna mecbur olduğunuza inandıysanız da o sizin probleminiz
 
Aklı sıra da çalışmayan kadınları aşağılıyorlar.
Kadının çalışması kendi ayakları üzerinde durması çok önemli evet de.
Yani bakıyoruz kadın köle gibi hem evde çalış hem para getir eve hala doğru düzgün muamele görmüyor.
Benim ekonomik özgürlüğüm var diye kendini teselli ediyor sonra
Nerede özgürlük.
Çalış diyebilirsin hemcinsine ama geçen bir konu vardı kadına evde yatmışsun adam haklı diyen bir sürü yorum oldu dikkatimi çekti.
Kimeee neee
Evde çalışma bölümü yapamamak özel hayat tasarrufuna giriyor çünkü.insanlar sizin evi içi sorunlarınızı gözetmek zorunda değil.öyleyse alacaksin adamı karşına baba baba konuşacaksın yaptıracaksın.yaptıramıyorsan da çözüm o kocadan ayrılmaktır, ya da karar verip yemek ve temizlik şirketleriyle anlaşmaktır. sinek kadar kocam olsun basımda dursun deyip tüm eğitimini, kariyerini çöpe atmak değil.
Hem bu şekilde çalışmayarak ataerkilliğe hizmet etmek, hem de ataerkillikten şikayet etmek de fena çelişki doğrusu.zaten çalışmama hâla yaygın olduğu için ataerkiliz.bizin ne dediğimiz önemli mi allah aşkına.devlet size aman bu kadar seme kocana yemek yapmışsın diye maaş bağlamayacak.iş başvurusunda bravo 3 çocuk büyütmüşsün demeyecekler.sonra da nasıl boşanalim nasıl yapalim.annemler laf çakiyor gidemiyorum falan filan.bu durumları yaşayacak olan biz değiliz.ben işim yok diye senelerce evlenmemiş bir kadınım ciddi ilişkilerim olmasına rağmen.konuşmaya da hakkım olduğunu düsünüyorum bu yüzden.kararımdan da gayet memnunum.çalışmıyorum diye kendi seviyemde görmediğim biriyle evlenecektim çünkü.
 
Son düzenleyen: Moderatör:
Bence kalkın gidin , bu ne yaa , resmen bedava ekmek yok demeye getirmiş kendi çocuğunu gözden çıkarmış. Bırakın gidin baba evine yalnız kalsın bakalım dünya kaç bucak
Merhaba, 2 yaşında çocuğum var. Bulunduğumuz yerde bakacak kimsem yok. Kreşlere güvenemiyorum. Ayrıca çocuk derdini anlatabilene kadar istemiyorum, neler duyuyoruz. Allah tüm yavruları korusun. Eşimin kazancı artmasa da zaman zaman zorlansak da yetiyor aslında. Ama kendisi daha rahat etmek istediğini söylüyor. Her şey pahalandı malum. Ama sigarasından vazgeçmez. Babası gerektiğinde destek olur sağolsun. Benim mesleğim var, ama çok da alakalı işler yapmadım. Evlendiğimizde çalışıyordum, sonra ara verdim dil öğrendim, sınavlara girdim vs. Tam istediğim gibi bir işe girmiştim covid çıktı. Şimdi evden yapabileceğim işler bakmaya çalışıyorum. Eşim çok baskı yapıyor. Sürekli tarihler veriyor kendi çapında. Bi işe girmezsen çık git al çocuğu da git diyor. Çok soğutuyor kendinden de çalışmak fikrinden de. Kendini benimle bir tutuyor. Biraz sen çalış ben oturayım diyip gülüyor. Galiba en sonunda kalkıp gidicem, madem çalışmak zorundayım sana ne ihtiyacım var diyerek. İnanın ben kariyer insanıydım, ama çalışma şartları gerçekten hiç insancıl değil. Çalışırken de tüm param yola yemeğe kıyafete gidiyordu.
 
Bazıları sırf maaşı için tercih edildiğini çok iyi bildiği için bu öfke normal.
Ben hayatım boyunca çalıştım ama beni maaşım için tercih eden adama gram saygım olmaz çocuğum olursa kendim yetiştirmek isterim.
Kime ne
Ahhh anlatabilsek. Bunu söyleyince suçlu biziz. Çocuk bizim kardeşim. Ben büyütmek istersem ben büyütürüm. Bakıcıya vermek zorunda değilim. Vermek isteyen versin. Biz de çalışıyoruz çocuğumuz da var diyenler o sizin tercihiniz. Bir kadın çocuğunu büyütmeye yönelebilir. Kimse bunu eleştiremez. Maaş için benle birlikte olan adam da benden uzak dursun. Zaten ben de maaşı yüksek olsun şusu olsun busu olsun diyen bir kadınsam da erkek de böyle bir kadından uzak dursun. Evlilik şirket ortaklığı değildir.
 
Evde çalışma bölümü yapamamak özel hayat tasarrufuna giriyor çünkü.insanlar sizin evi içi sorunlarınızı gözetmek zorunda değil.öyleyse alacaksin adamı karşına baba baba konuşacaksın yaptıracaksın.yaptıramıyorsan da çözüm o kocadan ayrılmaktır, ya da karar verip yemek ve temizlik şirketleriyle anlaşmaktır. sinek kadar kocam olsun basımda dursun deyip tüm eğitimini, kariyerini çöpe atmak değil.
Hem bu şekilde çalışmayarak ataerkilliğe hizmet etmek, hem de ataerkillikten şikayet etmek de fena çelişki doğrusu.zaten çalışmama hâla yaygın olduğu için ataerkiliz.bizin ne dediğimiz önemli mi allah aşkına.devlet size aman bu kadar seme kocana yemek yapmışsın diye maaş bağlamayacak.iş başvurusunda bravo 3 çocuk büyütmüşsün demeyecekler.
ataerkillik kadının çalışmaması değil, erkeğin kadını sömürmesidir. erkek kadını çalışırken de sömürebilir. bu tamamen zihniyet meselesi yani. siz çalışan kadınların ataerkil zihniyete maruz kalmadığını zannediyorsanız çoook yanılıyorsunuz.
 
X