Eşim çalışmazsan ayrılırız diyor

Eğitimli bir insansınız ancak çalışan kafasına tam olarak girememişsiniz hala.

Kariyer yönetiminde öncelikle belli bir maaşa çalışıldığı doğrudur ancak bir iş yerinde devam edebilirseniz zamanla kıdem atlanir, terfi alınır maaş fazlalaşir. Şu anda asgari şu kadar oldu denilse de çalışan insanlar arasındaki maaş farklarını duysanız emin olun bu şekilde düşünmez ve konusmazdiniz.

Bu nedenle maaşın tamamı kreşe falan gitmeyecek çalışmak boşa da olmayacak.
Kreşe gider çalıştığı şu an.
Evden çalışması daha doğru olur.
Siz böyle ballandıra ballandıra anlatmışsınız da iş bulmak da öyle kolay değil.
Hele dw belli bir yaştan sonra.
Eğitimli yüksek lisans yapmış kaç bin kişi var şu an işsiz.
 
Merhaba, 2 yaşında çocuğum var. Bulunduğumuz yerde bakacak kimsem yok. Kreşlere güvenemiyorum. Ayrıca çocuk derdini anlatabilene kadar istemiyorum, neler duyuyoruz. Allah tüm yavruları korusun. Eşimin kazancı artmasa da zaman zaman zorlansak da yetiyor aslında. Ama kendisi daha rahat etmek istediğini söylüyor. Her şey pahalandı malum. Ama sigarasından vazgeçmez. Babası gerektiğinde destek olur sağolsun. Benim mesleğim var, ama çok da alakalı işler yapmadım. Evlendiğimizde çalışıyordum, sonra ara verdim dil öğrendim, sınavlara girdim vs. Tam istediğim gibi bir işe girmiştim covid çıktı. Şimdi evden yapabileceğim işler bakmaya çalışıyorum. Eşim çok baskı yapıyor. Sürekli tarihler veriyor kendi çapında. Bi işe girmezsen çık git al çocuğu da git diyor. Çok soğutuyor kendinden de çalışmak fikrinden de. Kendini benimle bir tutuyor. Biraz sen çalış ben oturayım diyip gülüyor. Galiba en sonunda kalkıp gidicem, madem çalışmak zorundayım sana ne ihtiyacım var diyerek. İnanın ben kariyer insanıydım, ama çalışma şartları gerçekten hiç insancıl değil. Çalışırken de tüm param yola yemeğe kıyafete gidiyordu.
Bu adamla ömür boyu nasıl yaşayacaksınız,bebek daha küçük, kreş zamanına 2 yılı var ortalama..bakacak biri var mı, bakıcı fiyatları malüm,kreş fiyatları da maaşın yarisi kadar..Bir kadın bebeğini kendi büyütmenin tadını çıkarmak isteyebilir,biraz evimle,yuvamla ilgilenmek istiyorum diyebilir,ama bu şekilde konuşan bir adam size,bebeğe 3 kuruş verdiğinde burnundan getirecek..madem mesleğiniz var her zaman bir B planıniz olsun..şimdiden kendinizi hazırlayın..evlenmeden önce bunlar konuşulmadı mı,eşiniz evlenirsek illahaki çalışacaksın demiyor muydu
 
Merhaba, 2 yaşında çocuğum var. Bulunduğumuz yerde bakacak kimsem yok. Kreşlere güvenemiyorum. Ayrıca çocuk derdini anlatabilene kadar istemiyorum, neler duyuyoruz. Allah tüm yavruları korusun. Eşimin kazancı artmasa da zaman zaman zorlansak da yetiyor aslında. Ama kendisi daha rahat etmek istediğini söylüyor. Her şey pahalandı malum. Ama sigarasından vazgeçmez. Babası gerektiğinde destek olur sağolsun. Benim mesleğim var, ama çok da alakalı işler yapmadım. Evlendiğimizde çalışıyordum, sonra ara verdim dil öğrendim, sınavlara girdim vs. Tam istediğim gibi bir işe girmiştim covid çıktı. Şimdi evden yapabileceğim işler bakmaya çalışıyorum. Eşim çok baskı yapıyor. Sürekli tarihler veriyor kendi çapında. Bi işe girmezsen çık git al çocuğu da git diyor. Çok soğutuyor kendinden de çalışmak fikrinden de. Kendini benimle bir tutuyor. Biraz sen çalış ben oturayım diyip gülüyor. Galiba en sonunda kalkıp gidicem, madem çalışmak zorundayım sana ne ihtiyacım var diyerek. İnanın ben kariyer insanıydım, ama çalışma şartları gerçekten hiç insancıl değil. Çalışırken de tüm param yola yemeğe kıyafete gidiyordu.
Maneviyat bir çocuğa ne kadar gerekliyse maddiyatta öyle ne yazık ki. Ben hamileyim şuan ve 6 aylık bırakacağım bebeğimi doğunca mecburum çünkü. Öpeyim seveyim ilgileneyim oyunlar oynayayım tüm gün onunla olayım tabi ki isterim ama ihtiyaçlarını fazlasıyla da karsilamak zorundayim esime destek olmam gerekiyor sonucta evlilik ortak bir yol. Ekonomi belli alım gücü belli tek maaşla geçinmek zor ve tek kişiye yüklenemez
 
Kreşe gider çalıştığı şu an.
Evden çalışması daha doğru olur.
Siz böyle ballandıra ballandıra anlatmışsınız da iş bulmak da öyle kolay değil.
Hele dw belli bir yaştan sonra.
Eğitimli yüksek lisans yapmış kaç bin kişi var şu an işsiz.
Biraz daha çalışmayıp üstüne bir kaç sene daha geçince peki daha mı kolay olacak sanıyorsunuz?

Ya da sürekli söylene söylene içinizi rahatlatıp yapılması gerekenlerden kaçtığınızı mı?

Valla durumu çok iyi plan, çok akıllı ilerleyen insanlar da var ona bakarsak. Azcık gözü yere dikmek yerine yukarı bakarsak ileriz. Ama neden yapamadığımız hikayeleri ile kaybeden olur sadece kendimizi kandırırız.
 
ben çalışan biriyim, kendimi bildim bileli de çalışıyorum; üniversite yılları da dahil ve çocuğumun geleceği için çalışıyorum mantığını zerre anlamıyorum. asgari ücretle çalışacak bir kadın hangi geleceğe çalışacak? kadın sigortası için işe gidip gelecek. çocuk kreşte, ev ve işi aynı anda yürütmeye çalışacak. yıpranacak, sonuç? ne çocuğuna kendi bakabildi, ne de çalıştığı bir işe yaradı. bu sosyal baskıdan çok sıkıldım ben. hele hele bebeğini 3 aylık, 5 aylık bırakıp işe dönüp "e biz de döndük" diyenleri asla anlamıyorum. e normali bu mu? öyle mi olmalı? bu savunulacak bir durum mu? zorunluluk yoksa 2 yaş da küçük kreş için. 2 yaşında bir bebeğin kreşe gitmesini normalleştiren bu kapitalist sistemden nefret ediyorum. etimle, kemiğimle kadınları ve çocukları maddi, manevi sömüren bu sistemden nefret ediyorum ben.
 
Maneviyat bir çocuğa ne kadar gerekliyse maddiyatta öyle ne yazık ki. Ben hamileyim şuan ve 6 aylık bırakacağım bebeğimi doğunca mecburum çünkü. Öpeyim seveyim ilgileneyim oyunlar oynayayım tüm gün onunla olayım tabi ki isterim ama ihtiyaçlarını fazlasıyla da karsilamak zorundayim esime destek olmam gerekiyor sonucta evlilik ortak bir yol. Ekonomi belli alım gücü belli tek maaşla geçinmek zor ve tek kişiye yüklenemez
tek maaşla zor orası öyle ama peki eşiniz çocuk konuusnda size gerçekten yardım olacak mı?
çalışan anne olmak fazlası ile zor, çooookk zor...
bebeğiniz altı aylık olup işe başladığında ne demek isteidğim anlayacaksınız, şimdi anlamanızı beklemyorum
 
ben çalışan biriyim, kendimi bildim bileli de çalışıyorum; üniversite yılları da dahil ve çocuğumun geleceği için çalışıyorum mantığını zerre anlamıyorum. asgari ücretle çalışacak bir kadın hangi geleceğe çalışacak? kadın sigortası için işe gidip gelecek. çocuk kreşte, ev ve işi aynı anda yürütmeye çalışacak. yıpranacak, sonuç? ne çocuğuna kendi bakabildi, ne de çalıştığı bir işe yaradı. bu sosyal baskıdan çok sıkıldım ben. hele hele bebeğini 3 aylık, 5 aylık bırakıp işe dönüp "e biz de döndük" diyenleri asla anlamıyorum. e normali bu mu? öyle mi olmalı? bu savunulacak bir durum mu? zorunluluk yoksa 2 yaş da küçük kreş için. 2 yaşında bir bebeğin kreşe gitmesini normalleştiren bu kapitalist sistemden nefret ediyorum. etimle, kemiğimle kadınları ve çocukları maddi, manevi sömüren bu sistemden nefret ediyorum ben.
çok haklı doğru bir yorum
ben çalışan bir anneyim hem anneye hem çocuğa zulüm
 
Bu çalışan işte yükselir kazanır falan da şans işi bana ne vaatler verildi zamanında hedeflere ulaşınca dalga geçer gibi 100 lira zam aldım.
girme işe falan eşin söylensiz dursun, gurur falan da yapma, bakmak zorunda size, sen uygun gördüğün gün zaman girersin işe, şuan düzen değiştirecek halind eyok, çok istiyorsa kenbdi çeksn gitsin, nafakanızı da öder, boşver sallama duyma kırılma bile
 
tek maaşla zor orası öyle ama peki eşiniz çocuk konuusnda size gerçekten yardım olacak mı?
çalışan anne olmak fazlası ile zor, çooookk zor...
bebeğiniz altı aylık olup işe başladığında ne demek isteidğim anlayacaksınız, şimdi anlamanızı beklemyorum
Kusura bakmayın ama çevremde bir çok anne bebeğini bırakıp çalışmak zorunda kaldı ve bir şekilde baş ediyorlar bununla. Benim kendi annem de beni 40 günlük bırakmak zorunda kalmış kirayı ödeyemedikleri icin. Ben anne olmadığım için sizi şuan anlamıyorum olunca anlayacağım belki ama siz gerçek zorluk nedir bilmiyorsunuz umarım hiç anlamazsınız 🙂
 
Ev hanımı değilim, eskiyi anlatıyorum.
İşte ben liseden beri tüm okul hayatımda dahil olmak üzere çalıştığım için hiç eskiden ev hanımlığı yapma şansım olmadı babam olmadığı için çalışıp okumak durumunda kaldım 18 yıldır hiç ara vermeden çalışıyorum evlendim hala çalışıyorum ama eşimin bana ister çalış ister çalışma ne istiyorsan öyle yap demesi bir kere daha ne kadar şanslı olduğumu gösteriyor çünkü bana babamın yapmadığını yapıyor eşim tabi ki okudum kariyer yaptım ama eşime bir adam olarak güvenemiyorsam çocuk olduğunda çalışmak istemiyorsam bu bir annenin en doğal hakkıdır adam olan evini geçindiremiyorsa hiç evlenmeyecek eşimle evlenmeden önce evlilik niyetiyle görüştüğüm bir çok erkek maaşımı sordu ilk başta ben öylelerini eşim yapmam benim maaşım beni ilgilendirir ister çalışırım ister çalışmam ev hanımlığını hiç yaşamamış biri olarak yarın bir gün çocuğum olduğunda onunla ilgilenmek istersem eşime rahatlıkla güvenebilirim konu sahibinde o güven asla yok öyle bir adamın kıçına tekmeyi basması lazım birini beslemek isteseydim köpek alıp beslerdim en azından onlar sadıklar
 
Kusura bakmayın ama çevremde bir çok anne bebeğini bırakıp çalışmak zorunda kaldı ve bir şekilde baş ediyorlar bununla. Benim kendi annem de beni 40 günlük bırakmak zorunda kalmış kirayı ödeyemedikleri icin. Ben anne olmadığım için sizi şuan anlamıyorum olunca anlayacağım belki ama siz gerçek zorluk nedir bilmiyorsunuz umarım hiç anlamazsınız 🙂
nedir gerçek zorluk
 
Bu adamla ömür boyu nasıl yaşayacaksınız,bebek daha küçük, kreş zamanına 2 yılı var ortalama..bakacak biri var mı, bakıcı fiyatları malüm,kreş fiyatları da maaşın yarisi kadar..Bir kadın bebeğini kendi büyütmenin tadını çıkarmak isteyebilir,biraz evimle,yuvamla ilgilenmek istiyorum diyebilir,ama bu şekilde konuşan bir adam size,bebeğe 3 kuruş verdiğinde burnundan getirecek..madem mesleğiniz var her zaman bir B planıniz olsun..şimdiden kendinizi hazırlayın..evlenmeden önce bunlar konuşulmadı mı,eşiniz evlenirsek illahaki çalışacaksın demiyor muydu
Kreş zamanı 0-36 ay. 36 aydan sonra meb’e bağlı anaokulları var.
 
ben çalışan biriyim, kendimi bildim bileli de çalışıyorum; üniversite yılları da dahil ve çocuğumun geleceği için çalışıyorum mantığını zerre anlamıyorum. asgari ücretle çalışacak bir kadın hangi geleceğe çalışacak? kadın sigortası için işe gidip gelecek. çocuk kreşte, ev ve işi aynı anda yürütmeye çalışacak. yıpranacak, sonuç? ne çocuğuna kendi bakabildi, ne de çalıştığı bir işe yaradı. bu sosyal baskıdan çok sıkıldım ben. hele hele bebeğini 3 aylık, 5 aylık bırakıp işe dönüp "e biz de döndük" diyenleri asla anlamıyorum. e normali bu mu? öyle mi olmalı? bu savunulacak bir durum mu? zorunluluk yoksa 2 yaş da küçük kreş için. 2 yaşında bir bebeğin kreşe gitmesini normalleştiren bu kapitalist sistemden nefret ediyorum. etimle, kemiğimle kadınları ve çocukları maddi, manevi sömüren bu sistemden nefret ediyorum ben.
Hislerime tercüman olmuşsunuz.
 
İşte ben liseden beri tüm okul hayatımda dahil olmak üzere çalıştığım için hiç eskiden ev hanımlığı yapma şansım olmadı babam olmadığı için çalışıp okumak durumunda kaldım 18 yıldır hiç ara vermeden çalışıyorum evlendim hala çalışıyorum ama eşimin bana ister çalış ister çalışma ne istiyorsan öyle yap demesi bir kere daha ne kadar şanslı olduğumu gösteriyor çünkü bana babamın yapmadığını yapıyor eşim tabi ki okudum kariyer yaptım ama eşime bir adam olarak güvenemiyorsam çocuk olduğunda çalışmak istemiyorsam bu bir annenin en doğal hakkıdır adam olan evini geçindiremiyorsa hiç evlenmeyecek eşimle evlenmeden önce evlilik niyetiyle görüştüğüm bir çok erkek maaşımı sordu ilk başta ben öylelerini eşim yapmam benim maaşım beni ilgilendirir ister çalışırım ister çalışmam ev hanımlığını hiç yaşamamış biri olarak yarın bir gün çocuğum olduğunda onunla ilgilenmek istersem eşime rahatlıkla güvenebilirim konu sahibinde o güven asla yok öyle bir adamın kıçına tekmeyi basması lazım birini beslemek isteseydim köpek alıp beslerdim en azından onlar sadıklar
Valla katılmıyorum ben.evlilik buluşmalarında maaş sormak tam bir rezillik.ama çalışan biri istenebilir. Bazı insanlar çalişmayı sadece para açısından düşünmeyebiliyor.bir hayat görüşü, yaşam stili olarak isteyebilir.çalışmıyorken de okula gidiliyor, kursa falan gidiliyor.boş durmanın insan doğasına uygun olduğunu düşünmüyorum ben.bence siz babanızdan kalan travmalarınızin etkisi olduğu için eşiniz ister çalış ister çalışma dediğinde kendinizi değerli hissetmişsiniz.biri bana ister çalış ister çalışma dese tam tersi hoşuma gitmez mesela.vizyonunun bana uygun bir erkek olmadığını düşünürüm.ilişkimi gözden geçiririm.bu işler biraz bakış açısı.ama dediğim gibi yüksek maaş peşinde koşmak da terbiyesizlik.
Bu arada çocuk çok küçükken eyvallah da sırf çocuk doğurduğu için çalışmama hakkı olması gerektiğini düşünmüyorum.zamanında gerekli izinler veriliyor zaten.
 
Biraz daha çalışmayıp üstüne bir kaç sene daha geçince peki daha mı kolay olacak sanıyorsunuz?

Ya da sürekli söylene söylene içinizi rahatlatıp yapılması gerekenlerden kaçtığınızı mı?

Valla durumu çok iyi plan, çok akıllı ilerleyen insanlar da var ona bakarsak. Azcık gözü yere dikmek yerine yukarı bakarsak ileriz. Ama neden yapamadığımız hikayeleri ile kaybeden olur sadece kendimizi kandırırız.
E tamam sana başarılar iş hayatında.
Ne kızıyorsun
 
Ben burada yazilanlari okudukca kanim donuyor. bir cok insan evliligi kendilerine baktiracak kapi olarak görüyor anladigim kadariyla. Bu mantikla kadinlar daha cok dayak yer, evden atilir, her türlü asagilamayi görürler. Bir kadin olarak calismak ve hayatin icinde olmak zorundayiz. Ayni bu sekilde de evliliklerimizi yapmak durumundayiz. Bu adam iyi bana bakar iyi maasi var evi gecindirirden ziyade ben bu insanlar bir ömür evin icinde gecinebilir miyim sekilinde dusunmek zorundayiz. Benim görüsümde evlilik yapmak isteyen kari ve kocalarin kendi imkanlarinin olmasi, hayatlarini bir sekilde idare edebilecek olgunluga ulastirmis olmalari lazim.

Cocuk konusuna gelecek olursak da, bu cocuklar mantar gibi agacin dibinde yetismiyor. Bu sebeple de anne ve baba olarak cocuklarin da sorumluluklari bölüsülmelidir eger ki iki tarafta calisiyorsa. Biri cocukla ilgileniyorsa digeri aksam yemegini hazirlayabilir mesela... Benim kocam yapmiyor falan filan bahaneleri de bir kenara birakalim bence hanimlar cünkü herkes elini tasin altina sokmak zorunda eger ki iki taraf da tüm gün baska iste calisiyorsa.

Bir diger konuda, ee benim calistigim krese, yola gidiyor hic ise gitmem bahanesi. Günü kurtarmak icin bahane ariyorsak bence birebir cok güzel bir bahane ama uzun soluklu düsünen icin sacmaliktan baska bir sey degil. Bunun emekliligi ve sigortasi var. Kocanizin isinin garanti oldugunu kim soyledi size? Bir gun esinizi isten cikardiklarinda ne yapacaksiniz o zamanda mi krese ve yola gidiyor maasimim gerek yok diyeceksiniz.
Daha bir sürü sey yazarim ama simdiden cok uzun oldu. Hanimla aklinizi basiniza toplayin. Bu hayat 2-3 günlük degil sizinlerin cogunuzun cocugu var. Hayatin binbir türlü hali var.
 
X