Eşim çalışmazsan ayrılırız diyor

Merhaba, 2 yaşında çocuğum var. Bulunduğumuz yerde bakacak kimsem yok. Kreşlere güvenemiyorum. Ayrıca çocuk derdini anlatabilene kadar istemiyorum, neler duyuyoruz. Allah tüm yavruları korusun. Eşimin kazancı artmasa da zaman zaman zorlansak da yetiyor aslında. Ama kendisi daha rahat etmek istediğini söylüyor. Her şey pahalandı malum. Ama sigarasından vazgeçmez. Babası gerektiğinde destek olur sağolsun. Benim mesleğim var, ama çok da alakalı işler yapmadım. Evlendiğimizde çalışıyordum, sonra ara verdim dil öğrendim, sınavlara girdim vs. Tam istediğim gibi bir işe girmiştim covid çıktı. Şimdi evden yapabileceğim işler bakmaya çalışıyorum. Eşim çok baskı yapıyor. Sürekli tarihler veriyor kendi çapında. Bi işe girmezsen çık git al çocuğu da git diyor. Çok soğutuyor kendinden de çalışmak fikrinden de. Kendini benimle bir tutuyor. Biraz sen çalış ben oturayım diyip gülüyor. Galiba en sonunda kalkıp gidicem, madem çalışmak zorundayım sana ne ihtiyacım var diyerek. İnanın ben kariyer insanıydım, ama çalışma şartları gerçekten hiç insancıl değil. Çalışırken de tüm param yola yemeğe kıyafete gidiyordu.
eşiniz doğru bir şeyi yanlış tutumlarla yapmaya çalışıyor. çalişmak kolay değil ama çocugunuza iyi bir gelecek için sizde çalışmalısınız .
 
Merhaba, 2 yaşında çocuğum var. Bulunduğumuz yerde bakacak kimsem yok. Kreşlere güvenemiyorum. Ayrıca çocuk derdini anlatabilene kadar istemiyorum, neler duyuyoruz. Allah tüm yavruları korusun. Eşimin kazancı artmasa da zaman zaman zorlansak da yetiyor aslında. Ama kendisi daha rahat etmek istediğini söylüyor. Her şey pahalandı malum. Ama sigarasından vazgeçmez. Babası gerektiğinde destek olur sağolsun. Benim mesleğim var, ama çok da alakalı işler yapmadım. Evlendiğimizde çalışıyordum, sonra ara verdim dil öğrendim, sınavlara girdim vs. Tam istediğim gibi bir işe girmiştim covid çıktı. Şimdi evden yapabileceğim işler bakmaya çalışıyorum. Eşim çok baskı yapıyor. Sürekli tarihler veriyor kendi çapında. Bi işe girmezsen çık git al çocuğu da git diyor. Çok soğutuyor kendinden de çalışmak fikrinden de. Kendini benimle bir tutuyor. Biraz sen çalış ben oturayım diyip gülüyor. Galiba en sonunda kalkıp gidicem, madem çalışmak zorundayım sana ne ihtiyacım var diyerek. İnanın ben kariyer insanıydım, ama çalışma şartları gerçekten hiç insancıl değil. Çalışırken de tüm param yola yemeğe kıyafete gidiyordu.
Eşinizin üslubu hiç hoş değil evet, ama sizin çalışmaya bakış açınız da bir o kadar doğru değil.

Ayrıca evlenirken çalışıp sonra işten ayrılan kadınlarda da bu kararı tek başına ve süresiz vermeyi doğru bulmuyorum. Çalışan bir eşi kafa olarak kendisine uygun bulup evlenen erkekleri adeta kandırmak oluyor bu bana göre. Erkekler yapınca benzerini kıyamet kopuyor, o zaman kadinlar da kendilerini nasıl tanıttıysa o şekilde devam etmeli.

Çocuk için örneğin 3 sene ara veriyorum sonra devam edicem diye ortak bir karar olmalı. Ama görünen o ki siz zaten çalışmayı sevmiyormussunuz hazır evlendim çocuk da yaptım ohh diyip eski zihniyetteki teyzeler gibi evliliği bir gelir kapısı olarak görmüşsünüz belli ki.

Çalışıyorsam sana ne ihtiyacım vardan ya da zaten tüm param gidiyordu demenize çalışmayı sevmemeniz anlaşılıyor.

Bir süre insanın sevmediği dönem olabilir hayatında ancak sizin geri dönmeye gerçek anlamda bir niyetiniz yok bence. Esiniz de bilememiş sizi nasıl ikna etsin tarzı değişmiş.

Hata sizde. 15 sene sonra ayrılmak isterse kişisel planınız nedir? Bu sırada siz sörf evde kalmaya devam için ikinci cocukta yaparsınız. 17 sene çalışma hayatından uzak kalmış bir şekilde 2 çocukla ne yapacaksınız? Demem o ki azcık ileri görüşlü olun. Hayat bu. İnsanlar bosanabilir, eşlerden birisi ölebilir. Kişinin sadece gelirini eşe bağlaması bu devirde kabul edilebilir bir zihniyet dahi değil.
 
Merhaba, 2 yaşında çocuğum var. Bulunduğumuz yerde bakacak kimsem yok. Kreşlere güvenemiyorum. Ayrıca çocuk derdini anlatabilene kadar istemiyorum, neler duyuyoruz. Allah tüm yavruları korusun. Eşimin kazancı artmasa da zaman zaman zorlansak da yetiyor aslında. Ama kendisi daha rahat etmek istediğini söylüyor. Her şey pahalandı malum. Ama sigarasından vazgeçmez. Babası gerektiğinde destek olur sağolsun. Benim mesleğim var, ama çok da alakalı işler yapmadım. Evlendiğimizde çalışıyordum, sonra ara verdim dil öğrendim, sınavlara girdim vs. Tam istediğim gibi bir işe girmiştim covid çıktı. Şimdi evden yapabileceğim işler bakmaya çalışıyorum. Eşim çok baskı yapıyor. Sürekli tarihler veriyor kendi çapında. Bi işe girmezsen çık git al çocuğu da git diyor. Çok soğutuyor kendinden de çalışmak fikrinden de. Kendini benimle bir tutuyor. Biraz sen çalış ben oturayım diyip gülüyor. Galiba en sonunda kalkıp gidicem, madem çalışmak zorundayım sana ne ihtiyacım var diyerek. İnanın ben kariyer insanıydım, ama çalışma şartları gerçekten hiç insancıl değil. Çalışırken de tüm param yola yemeğe kıyafete gidiyordu.
Tekmeyi bas ne duruyorsun al cik annen baksin calis her ay kıyafet mi alıyorsunuz ki kıyafete gidiyor demişsiniz yol yemek ihtiyac ama kıyafetin fazlası israf kanaatimce. Sen çalış ben yatayım diye diye hayalini gerceklestirmeyin.
 
Eşiniz çalışmanızı isteyebilir isteme konusunda çokta haklı , ammmaaa çalışmıyorsan kapı orda ne demek!!!! Annelikte bir iş.
2 yaşında daha bebe. 3-4 yaş olsa zaten kreşe verilecek.
Yaptığı çok ayıp.
Bir erkek evini ailesini geçindirmek zorunda.
Madem yapamayacaktı evlenmeseydi çocuk yapmasaydı.
Kimse kusura bakmasın taş taşır yine bakar adam olan.
Bu süreçte elbet siz de iş ararsınız bu tarih vererek olacak iş değil ki 🤷🏼‍♀️ Siz iş kovalarsınız gerisi nasiptir
 
Merhaba, 2 yaşında çocuğum var. Bulunduğumuz yerde bakacak kimsem yok. Kreşlere güvenemiyorum. Ayrıca çocuk derdini anlatabilene kadar istemiyorum, neler duyuyoruz. Allah tüm yavruları korusun. Eşimin kazancı artmasa da zaman zaman zorlansak da yetiyor aslında. Ama kendisi daha rahat etmek istediğini söylüyor. Her şey pahalandı malum. Ama sigarasından vazgeçmez. Babası gerektiğinde destek olur sağolsun. Benim mesleğim var, ama çok da alakalı işler yapmadım. Evlendiğimizde çalışıyordum, sonra ara verdim dil öğrendim, sınavlara girdim vs. Tam istediğim gibi bir işe girmiştim covid çıktı. Şimdi evden yapabileceğim işler bakmaya çalışıyorum. Eşim çok baskı yapıyor. Sürekli tarihler veriyor kendi çapında. Bi işe girmezsen çık git al çocuğu da git diyor. Çok soğutuyor kendinden de çalışmak fikrinden de. Kendini benimle bir tutuyor. Biraz sen çalış ben oturayım diyip gülüyor. Galiba en sonunda kalkıp gidicem, madem çalışmak zorundayım sana ne ihtiyacım var diyerek. İnanın ben kariyer insanıydım, ama çalışma şartları gerçekten hiç insancıl değil. Çalışırken de tüm param yola yemeğe kıyafete gidiyordu.
Hey yavrum hey.. şimdinin kadınını beğenmeyip geçmişle kıyaslayanların zamane erkeklerinin halinden haberi var mı acaba? Çoğu da çalışıp, ev geçindirmek zor geliyor diye evlenmiyor bile; ay sinirim bozuldu evde yatsalardı da kadın geçindirseydi bide be hoşlarına gider bunların.. kusura bakmayın size de tavsiye de bulunamadım ama çok sinir bozucu cidden. Keşke bu sorumluluğu alamayacağını evlenmeden söyleseydi.
 
Hamilelikte, çocuğun ilk yılında falan tamam ama zamanı geldi diyor. Ben gerekirse çocuğuma kendim çalışır bakarım ailem destek olur, ailem arkamda ama neden yani çok üzücü, sabrediyorum iyi şeyler düşünmeye çalışıp ama iyice azıttı. Annenin evine de gitsen çalışıp çocuğa bakmak zorundasın çalış işte diyor. İyi de o zaman sen nasıl eşsin.

Yahu böyle bir adama nasıl aşık olup da evlendiniz? Sonra nasıl ortak bir çocuk yapalım dediniz?

Eşiniz eş değil. Asla güvenenileceğiniz biri değil. Evlilikte güven yoksa başka bir şeyin anlamı yok. Adam boşandığınız durumu düşünmüş, ananızın evine yollamış orada da çalışıp çocuğa bakacağınızı aklında canlandırıp size aktarmış. Bu evlilik bitmiş zaten. Yani hastalanıp çalışamayacak hale gelseniz bu adamla evli olmak ister misiniz? Tam tersi adam çalışamasa içinizde hep bileceksiniz aynı durumda siz olsaydınız bakmayacağını. Nasıl bakacaksınız bu adama?

Etrafta iyi bir bakıcı ya da kreş bakın aynı anda da iş bakın. Bulduğunuz gibi işe girip adamı boşayın. Yok bu şehirde yaşamak istemem derseniz hemen boşanma davası açıp annenizin evine dönüp orada iş bakın. Sakın “çocuğum için bu evliliği devam ettirmeye çalışayım” diye düşünmeyin. Hayat böyle gitmeyecek. Yıllar sonra başınıza iş gelir, bu adamla kalırsınız. Yıllarınız bu iğrenç tiple geçmiş gitmiş mutsuz bir hayat. Çok pişman olursunuz. Hemen kesip atın ki hayatınızda 1 gün bile daha bu adamla geçmesin.
 
Merhaba, 2 yaşında çocuğum var. Bulunduğumuz yerde bakacak kimsem yok. Kreşlere güvenemiyorum. Ayrıca çocuk derdini anlatabilene kadar istemiyorum, neler duyuyoruz. Allah tüm yavruları korusun. Eşimin kazancı artmasa da zaman zaman zorlansak da yetiyor aslında. Ama kendisi daha rahat etmek istediğini söylüyor. Her şey pahalandı malum. Ama sigarasından vazgeçmez. Babası gerektiğinde destek olur sağolsun. Benim mesleğim var, ama çok da alakalı işler yapmadım. Evlendiğimizde çalışıyordum, sonra ara verdim dil öğrendim, sınavlara girdim vs. Tam istediğim gibi bir işe girmiştim covid çıktı. Şimdi evden yapabileceğim işler bakmaya çalışıyorum. Eşim çok baskı yapıyor. Sürekli tarihler veriyor kendi çapında. Bi işe girmezsen çık git al çocuğu da git diyor. Çok soğutuyor kendinden de çalışmak fikrinden de. Kendini benimle bir tutuyor. Biraz sen çalış ben oturayım diyip gülüyor. Galiba en sonunda kalkıp gidicem, madem çalışmak zorundayım sana ne ihtiyacım var diyerek. İnanın ben kariyer insanıydım, ama çalışma şartları gerçekten hiç insancıl değil. Çalışırken de tüm param yola yemeğe kıyafete gidiyordu.

Eşiniz bu usluba nasıl ulaştı bilemiyorum, yaptığı yanlış orası net
Ama sizin davranışınızda yanlış ; çalışmamak için kullandığınız argümanların hiç bir anlamı yok
Evet zordur çocukla çalışmak, her şeyin fiyatı uçuk vs... ama devir artık tek maaş devri değil, erkek evini bakacak devri değil
Babası destek oluyor diyorsunuz anne babalarda aile kurmuş yetişkinlere destek vermek zorunda değil
Bu devirde siz çalışmamayı hak görürken adamın sigarasını da araya sıkıştırıyorsunuz, düşünce şekliniz doğru değil, kariyer insanı hiç değilsiniz kusura bakmayın. Şu an herkes zorlanıyor geçinmek için, erkeklere artık çok kızamıyorum bir kg etin 230 lira, 1 lt sütün 25 lira olduğu ülkede tek başına sorumluluk yüklenmek imkansız. Çalışma hayatına bir yerden başlamak zorundasınız, ilk yıllar zordur ama sonra oturur kazanç meselesi her şeyden önce sigortanız ödenir az şey mi ? Kendi geleceğiniz için başlamanız gerek
 
Maddi imkansızlıklar çok zorlamıyorsa bence 2 yaşındaki çocuğu kreşe göndermek pek mantıklı değil. En azından 3-4 yaşına gelene kadar kreş fikri ertelenmeli ama sizin durumunuz farklı. Bu adamın ağzına laf vereceğinize işe girip çalışın. Kameralarla takip edebildiğiniz güvenilir kreşler de var. Çalışan annelerin hepsi çocuğuna bakacak bir aile büyüğü bulamıyor sonuçta kreşlere küçük yaşta giden bir sürü çocuk var. Çalışan tüm hanımlar çocukla birlikte kariyere 4 yıl ara verecek fırsatı bulamıyor maalesef. Çocuğu 6 aylıkken işe dönenler var. Siz de başarırsınız diye düşünüyorum.

Adamın üslubu sinirimi bozdu. Konuşmayı öğrensin önce mağara adamı. Sanki kendisiyle evli olmak büyük bir lütufmuş da çocuğu siz tek başınıza yapmışsınız gibi davranıyor. Ev işlerine yardım ediyor mu, çocuğun bakımında sorumluluk alıyor mu? Tüm işleri siz yapıp üstüne bir de işe girip çalışacaksanız bu adama ihtiyacınız yok çünkü o açıdan diyorum.
 
Beni de son zamanlarda bu düşünce yokluyor. Evliyken çalışmaktan iyice soğuttu adam. Allah akıl fikir versin keşke bir mucize olsa da değişse. Benim için en son çaredir boşanmak. Mutlu bir ailede büyüdüm, ben de istedim mutlu olayım. Manipüle ediyor beni, konu açıp fikir almak istedim.
Kusura bakmayın da bu sorunun tek çaresi boşanmak ya da çalışıp bu kocanın istediklerini yerine getireceksiniz sanırım sizin zaten niyetiniz asla boşanmak değil başka nasıl bir tavsiye verilicek size onu da anlamadım eşine çocuğuna bakamayan adamdan koca mı olur onu da anlamadım eve para getirmediğiniz sürece gözünde değeriniz yok sizi geçtim çocuğunuzun değeri yok merak etmeyin kocasız da yaşanıyor çocuğunu eşine tercih eden kadınlardan olmayın koca her zaman bulunur önemli olan çocuğunuz
 
Merhaba, 2 yaşında çocuğum var. Bulunduğumuz yerde bakacak kimsem yok. Kreşlere güvenemiyorum. Ayrıca çocuk derdini anlatabilene kadar istemiyorum, neler duyuyoruz. Allah tüm yavruları korusun. Eşimin kazancı artmasa da zaman zaman zorlansak da yetiyor aslında. Ama kendisi daha rahat etmek istediğini söylüyor. Her şey pahalandı malum. Ama sigarasından vazgeçmez. Babası gerektiğinde destek olur sağolsun. Benim mesleğim var, ama çok da alakalı işler yapmadım. Evlendiğimizde çalışıyordum, sonra ara verdim dil öğrendim, sınavlara girdim vs. Tam istediğim gibi bir işe girmiştim covid çıktı. Şimdi evden yapabileceğim işler bakmaya çalışıyorum. Eşim çok baskı yapıyor. Sürekli tarihler veriyor kendi çapında. Bi işe girmezsen çık git al çocuğu da git diyor. Çok soğutuyor kendinden de çalışmak fikrinden de. Kendini benimle bir tutuyor. Biraz sen çalış ben oturayım diyip gülüyor. Galiba en sonunda kalkıp gidicem, madem çalışmak zorundayım sana ne ihtiyacım var diyerek. İnanın ben kariyer insanıydım, ama çalışma şartları gerçekten hiç insancıl değil. Çalışırken de tüm param yola yemeğe kıyafete gidiyordu.
lütfen gurrulu olun biraz, eşinizede gurursuzluğunuzu ispat ediyorsun uz. gözden düşüyorsunuz adam size nasıl saygı duyacak
 
X