Eşim bunu da yapmayı becermiş olabilir mi???

yemem

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
20 Temmuz 2012
25
0
86
İstanbul
Arkadaşlar ben daha önce eşimle boşanma kararı almamın nedenlerin yazmıştım. Eşim başlangıçta boşanmayı kabul etti. Ben eşyalarımı topladım evden çıkarken bir süre için çocuklarla anneme gideceğimi biz dönene kadar kendisine yaşayacak bir yer ayarlamasını söyledim. Bana sanki hiç bir şey yaşanmamış, konuşulmamış gibi anlamsızca bir süre baktıktan sonra benden asla boşanmayacağını, söyledi. Tabi ben şaşırdım çünkü onunda boşanmak istediğinden emindim. Sonra benden asla ayrılmayacağını, hiçbir şekilde anlaşmalı boşanmayacağını, istersem çekişmeli boşanma davası açabileceğimi, ama o durumda hakimin çocuklara velayet için kimde kalmak istediklerini soracağını, çocukların onu tercih edeceğini ve benimde çocuklarımdan ayrılmamak için onunla yaşamak zorunda kalacağımı söyledi. Bende gayet tabi çocuklarımın benimle kalmayı tercih edeceğini düşünerek olayı çirkinleştirmemesini, çocukların tercihinin belli olduğunu, artık kendisi ile yaşamamın mümkün olmadığını söyledim ve çocukları alarak evden çıktım. Yolda içime bir kurt düştü. Anneme gelince bir psikiyatrist arkadaşımı arayıp çocuklarla nasıl konuşmam, onlara nasıl davranmam gerektiğini sordum. Arkadaşımın tavsiyesi üzerine bu akşam çocuklara babalarının ve benim ayrı ayrı iyi insanlar olduğumuzu, ama bir arada yapamadığımızı vs. söyledim. Oğlum 'anne ben senden ayrılmak istemiyorum' deyince ben babamın yanında kalacağım seni artık her gece göremeyeceğim, sakın boşanmayın deyip ağlamaya başlayınca şok oldum. Oğlum ben babanla kalacağını hiç düşünmemiştim, benimle kalacağına kesin gözüyle bakıyordum deyince oğlum bana babasının beni çok sevdiğini, benden boşanmak istemediğini, benim annem ile yaşamak için babasından boşanmak istediğimi o sebeple onları seviyorsam boşanmamak gerektiğini söyleyerek odadan çıktı. Tabi ben bu arada perişan oldum, ne diyeceğimi bilemedim, ne yapacağımı düşünürken kızım babasının bana hiç kötü davranmadığını, sevmiyorum gibi bir sebeple ayrılırsam onunda aynen şu cümleyi kurarak'tabii ki babasıyla yaşamayacağını' söyledi. Bende babalarının bana kötü davrandığını söylediğimde babalarının beni hiç dövmediğini söyleyerek beni şaşkın bir halde bırakıp odadan çıktı. Bu iki çocuğa hayatım boyunca tek bir kez bile kızmadım, tüm boş zamanımı onlara ayırdım, yıllardır onlar için türlü aşağılanmaya katlandım, eğitimleri için elimden geleni yaptım ama onlar haftada 1 en gazla 2 saat gördükleri babalarını bana tercih ettiler. Bence eşim çocuklarla konuşup onları etkiledi çünkü annemle ayrı şehirlerde yaşadığımız için onunla birlikte yaşamam söz konusu dahi değil ama eşim her tartışmada annemle yaşamak istediğimi, annemi eşim ve çocuklarımdan daha çok sevdiğimi söyleyip durur. Psikiyatrist arkadaşımı aradım sakin olmamı, beni vazgeçiremeyeceklerini anladığında çocukların benimle kalmayı tercih edeceğini söyledi ama içim içimi yiyor. Üzüntüden ölmek üzereyim. Ne yapkalıyım arkadaşlar var mı böyle bir durumla karşılaşan aranızda??
 
Arkadaşlar ben daha önce eşimle boşanma kararı almamın nedenlerin yazmıştım. Eşim başlangıçta boşanmayı kabul etti. Ben eşyalarımı topladım evden çıkarken bir süre için çocuklarla anneme gideceğimi biz dönene kadar kendisine yaşayacak bir yer ayarlamasını söyledim. Bana sanki hiç bir şey yaşanmamış, konuşulmamış gibi anlamsızca bir süre baktıktan sonra benden asla boşanmayacağını, söyledi. Tabi ben şaşırdım çünkü onunda boşanmak istediğinden emindim. Sonra benden asla ayrılmayacağını, hiçbir şekilde anlaşmalı boşanmayacağını, istersem çekişmeli boşanma davası açabileceğimi, ama o durumda hakimin çocuklara velayet için kimde kalmak istediklerini soracağını, çocukların onu tercih edeceğini ve benimde çocuklarımdan ayrılmamak için onunla yaşamak zorunda kalacağımı söyledi. Bende gayet tabi çocuklarımın benimle kalmayı tercih edeceğini düşünerek olayı çirkinleştirmemesini, çocukların tercihinin belli olduğunu, artık kendisi ile yaşamamın mümkün olmadığını söyledim ve çocukları alarak evden çıktım. Yolda içime bir kurt düştü. Anneme gelince bir psikiyatrist arkadaşımı arayıp çocuklarla nasıl konuşmam, onlara nasıl davranmam gerektiğini sordum. Arkadaşımın tavsiyesi üzerine bu akşam çocuklara babalarının ve benim ayrı ayrı iyi insanlar olduğumuzu, ama bir arada yapamadığımızı vs. söyledim. Oğlum 'anne ben senden ayrılmak istemiyorum' deyince ben babamın yanında kalacağım seni artık her gece göremeyeceğim, sakın boşanmayın deyip ağlamaya başlayınca şok oldum. Oğlum ben babanla kalacağını hiç düşünmemiştim, benimle kalacağına kesin gözüyle bakıyordum deyince oğlum bana babasının beni çok sevdiğini, benden boşanmak istemediğini, benim annem ile yaşamak için babasından boşanmak istediğimi o sebeple onları seviyorsam boşanmamak gerektiğini söyleyerek odadan çıktı. Tabi ben bu arada perişan oldum, ne diyeceğimi bilemedim, ne yapacağımı düşünürken kızım babasının bana hiç kötü davranmadığını, sevmiyorum gibi bir sebeple ayrılırsam onunda aynen şu cümleyi kurarak'tabii ki babasıyla yaşamayacağını' söyledi. Bende babalarının bana kötü davrandığını söylediğimde babalarının beni hiç dövmediğini söyleyerek beni şaşkın bir halde bırakıp odadan çıktı. Bu iki çocuğa hayatım boyunca tek bir kez bile kızmadım, tüm boş zamanımı onlara ayırdım, yıllardır onlar için türlü aşağılanmaya katlandım, eğitimleri için elimden geleni yaptım ama onlar haftada 1 en gazla 2 saat gördükleri babalarını bana tercih ettiler. Bence eşim çocuklarla konuşup onları etkiledi çünkü annemle ayrı şehirlerde yaşadığımız için onunla birlikte yaşamam söz konusu dahi değil ama eşim her tartışmada annemle yaşamak istediğimi, annemi eşim ve çocuklarımdan daha çok sevdiğimi söyleyip durur. Psikiyatrist arkadaşımı aradım sakin olmamı, beni vazgeçiremeyeceklerini anladığında çocukların benimle kalmayı tercih edeceğini söyledi ama içim içimi yiyor. Üzüntüden ölmek üzereyim. Ne yapkalıyım arkadaşlar var mı böyle bir durumla karşılaşan aranızda??

Çocukların kaç yaşında canım?
 
bence çocuklarda olayın şokundadırlar,
babası ne kadar bakabilcek
bavullarını toplayıp gitseler bile 3 günden fazla anneden ayrılamaz bir çocuk
Allah yardımcın olsun
 
bence çocuklarda olayın şokundadırlar,
babası ne kadar bakabilcek
bavullarını toplayıp gitseler bile 3 günden fazla anneden ayrılamaz bir çocuk
Allah yardımcın olsun

Çocuklara bakabilir, zaman ayırmaz ama baktırabilir nihayetinde o yüzden endişeliyim..
 
babaları çocukları iyi doldurmuş anlaşılan. siz değil de başka biri gıyabınızda konuşsa.
mesela bi arkadaşınız çocuklarla konuşup sizin ne kadar acı çektiğinizi, sırf onlar için katlandığınızı ayrıca boşanma durumunda annenize gitmiyeceğinizi filan anlatsa. ne kadar üzüldüğünüzü yaptığınız fedekarlıkları filan.

babalarıdır nihayetinde ama en kötü anne bile en mükemmel babadan iyi bakar çocuklara diye düşünüyorum. en azından 15 yaşlarına kadar.
 
Sizin yerinizde olmak hic ama hic istemezdim
Cok uxuldum bu sozleri duymaktansa inan olurum daha iyidir :(
 
benim de başımda aynı modelden var. çocuğum daha çok küçük ama babası olacak adam çocuğumu bana karşı doldurmakla tehdit ediyor ve boşanma davasından vazgeçmemi sağlamaya çalışıyor. boşanırsak da ileride çocuğun beynini yıkayıp velayetini alacakmış. ama ben (belki kendimi kandırıyorum ama) ileride bunları yapacağına inanmıyorum. hiç bir erkek çocuk sorumluluğu alamaz. en fazla 3 gün bakar , geri gönderir. bence adam çocukları kullanıp sizi boşanmaktan vazgeçirmeye çalışıyor. yoksa derdi çocuk falan değil. çocuklarınız da muhtemelen babalarına inanmış ilk etapta ama uzun vadede muhtemelen sizi tercih ederler. ha çocuklarınızın içten içe ne hissettiğini ne istediğini siz daha iyi anlarsınız; o ayrı...
 
Bence boşanmamak için çocukları size karşı koz olarak kullanıyor kaybetmek istemeyip geri dön diye ama boşanma olacağı zaman ve velayet konuşulduğu zaman alacağına ihtimal vermiyorum hem nasıl bakacak iki çocuğa annesi ile yakınlar mı ayrıca nasıl bir vicdandır ki bu o kadarcık çocukları annesinden ayırmayı düşünebiliyor. Mahkeme de her iki çocuğun babasına verilmesini onaylamaz zaten biri mutlaka sizde kalır. Sen mahkemeye kendi aile şartların ile eşinin şartlarını söylersin iyi bir avukat tutarsın, çocuklarına ilgi gösteremeyeceğini, yoğun çalıştığını, ihtiyaçlarını karşılayamayacağını vs anlatırsın zaten günde 2-3 saat ancak görüyorlarmış babalarını normalde de. Bu çocuklar yalnız mı büyüsün. İyi bir avukatla bu işi çözersiniz.
 
çocuğa bakamaz ama gider dediği gibi bakacak birini bulur belki de evlenir tekrardan zor ya arada çocuklar olmasa alır başını gidersin
 
Hani büyükler hep der ya çocukların önünde kavga olmaz, çocuklara belli etmeyin diye.. Benim gittiğim aile psikoloğu ise şiddet olmadığı sürece ve seviyenin korunduğu sürece kavgaların çocukların yanında da yapılabileceği ancak barışma olduğunda da mutlaka onu da görmeleri gerektiğini söylemişti. Sonrasında çocuklar aslında hiç bir sorun yok neden böyle oldu ki kurgulara giriyorlar demişti..

Sabırlı olun, gerçekten kararlıysanız yolunuzdan dönmeyin. Çekişmeli boşanma için de acele etmeyin, başlangıçta çocukları kullanarak boşanmam etmem git sen nasıl boşanırsan boşan sözleri çok konuşuluyor, araya iyi bir avukat koyun o sizin yerinize görüşmeleri yapsın. Siz artık devreden çıkın. Çocuklarınıza her zaman onları çok sevdiğinizi ve sevmeye devam edeceğinizi babalarından ayrıldığınızı ama sizlerden hiç bir zaman ayrılmadığınızı anlatın ki anlatmışsınızdır, bunu sık sık tekrarlayın istedikleri zaman babalarını görebileceklerini bunun için sadece söylemelerinin yeterli olduğunu söyleyin.. Çok zor bir süreç ancak unutmayın ki siz mutluysanız çocuklarınızı mutlu edebilirsiniz bazen akışına ve oluruna bırakmak gerekir. Çocuklarınız aslında babayı seçmiş değiller, siz boşanmak istediğiniz için suçluluk duygusuyla kızgınlıkları birleştirip size ceza veriyorlar... Çocuklar bazen düşündüğünüzden daha farklı düşünebiliyor davranabiliyor.. Bu bir seçim değil, idrak durumu. Anlamalarına zaman verin, onlara zaman tanıyın.
 
yani şimdi burda çocuklarını kötülersem herkes ve sende bana kızacaksın ama söylemeden yapamıcam.. çocukların çok küçük değil ki, nasıl sana böyle laflar ederler.. tamam gün gibi aşikar, babaları olacak herif çocukları işlemiş, doldurmuş. ama öyle dahi olsa evlatların gönlünün her daim anneden olması gerekmez mi? vicdan olarak, doğal olarak bikere..

bide utanmadan seni hiç dövmedi ki demişler.. biliyorum evlada söylenmez bu laf ama ben o an sizin yanınızda olsaydım onu söyleyen çocuğa derdim ki, inşallah ilerde senin eşin de seni dövmek dışında her haltı yer.. sonra evladın sana dayak yemedin ki ne ayrılıyon der. o zaman sen de yanar kavrulursun derdim..
yani çok sinirlendim şuan...
babalarında kalmak istiyolarsa da bırak kalsınlar.. nasıl olsa kimin ne mal olduğunu 3 gün içinde anlayıp yana yakıla senin yanına koşarlar..

sakın kocan olacak herifin tuzağına düşme. adam planların en adisini, en çirkefini yapıyo bide sana anlatıyo utanmadan.. nasıl olsa çocuklar bende kalmak isteyecek ve nasıl olsa sende bu sebepden ayrılamayacaksın. valla bunu diyen ve bu şerefsizliği yapan adamdan öyle bir ayrılırdım ki, yani cümle aleme ibret olurdu...
2 gün sonra çocuklar beni seçtiğinde, öyle sap gibi kalırdı ortada o herif.. :41:
 
çocuklarımın biri 9 diğeri 11 yaşında.

korkma çocuklar senı seçer bize de hakim sromuştu ve ben 9 yaşındaydım

o yaşta zaten problemleri biliyor çocuklar ve anlıyorlar

doğal olarak senı seçecekler.
 
Bence boşanmamak için çocukları size karşı koz olarak kullanıyor kaybetmek istemeyip geri dön diye ama boşanma olacağı zaman ve velayet konuşulduğu zaman alacağına ihtimal vermiyorum hem nasıl bakacak iki çocuğa annesi ile yakınlar mı ayrıca nasıl bir vicdandır ki bu o kadarcık çocukları annesinden ayırmayı düşünebiliyor. Mahkeme de her iki çocuğun babasına verilmesini onaylamaz zaten biri mutlaka sizde kalır. Sen mahkemeye kendi aile şartların ile eşinin şartlarını söylersin iyi bir avukat tutarsın, çocuklarına ilgi gösteremeyeceğini, yoğun çalıştığını, ihtiyaçlarını karşılayamayacağını vs anlatırsın zaten günde 2-3 saat ancak görüyorlarmış babalarını normalde de. Bu çocuklar yalnız mı büyüsün. İyi bir avukatla bu işi çözersiniz.

Ben avukatım ve eşimde avukat. Dolayısı ile ilimizde hukuki süreci biliyoruz. Mahkeme çocukları psikolağa yönlendirecek snra talep halinde hakim çocuklara kalmak istedikleri yeri soracak..
 
çocuklar seni vazgeçirmek için böyle diyorlar, yoksa babalarıyla yaşama gibi bir dertleri olduğunu sanmıyorum.
 
sakın çokcukları babalarına karşı doldurma çünki bende aynı durumu yaşadım babam bana annemi kötüledi ama ben anneme daha çok düşkün oldum şimdi erkek ya çocuklar babayı daha yakın bulurlar aynı şeyleri sevdikleri için bence çocuklarınızla çok güzel vakit geçirin onları mutlu edin mesela sıkıcı olsa bile maç izleyin çok zevk alıyormuş gibi yada top fln oynayın onlarla emin ol düzelir eşin sana karşı beynini yıkamış çocukların aynısını sen yaparsan 2nizde çocukların güvenini kaybedersiniz
 
Back
X