- 27 Eylül 2012
- 2.647
- 843
- 198
- Konu Sahibi siyahbeyaz2012
-
- #81
Kılolarını ver sacına makyajına dıkkat et kendını yenıle ınanın arkadaslar hepsı hıkaye benımde 3.5 aylık uyku duzenı olmayan bır oglum var ve bunları yapmak ımkansız evet arkadasın kocası daha anlayıslı olabılır ama degıl benım esımde yengeme cocuk dogdu karım degıstı kavgalarımız basladı dıye yakınıyodu 2 hafta once ama gun gectıkce hersey duzelıcek ısallah
konu sahıbı arkadasım esın zamanla babalıgı ogrnecek merak etme senı gormese gozu bebegını gorecek sen rol yaptıgını unut hersey duzelıcek bıraz sabır kendını uzme kı sutun kesılmesın
kılolarımı verıyorum 2 aya yakındır dıyet yapıyorum 21 kılo almıstım 8ı kaldı ..Sacıma da gecen ay keratın bakımı
falan yaptırdım yanı herseyı yaptım yapıyorum,zaten sısmansın demıyor bana kılo almıssın dıyen herkesı tersler
esım''dogum yaptı tabı alacak''dıye..Bunlar degıl kızlar..Eskı kavga ve kötu gunlerı kendı ıcınde bırıktırmıs ve cocuktan
sonrakı degısımını bunla baglıyor sadece..Baska hıcbır sebep yok dıyor..Babalıgı cok cok ıyı,o yuzden ona ıhtıyac
duyuyorum ya..İlk gunden berı altını gazını mamasını uyutmayı cogu seye hep yardımcı(Hatta nazara baglıyorum
doguma gırmıstı sonra bebegı tutusu,gaz cıkarısına herkles bayılmıstı,
kocanın kıymetını bıl herkes yapmaz dedı herkes ,olan oldu((Bu 3 gundur
bu yuzden cok bosluktayım..(
Kızlar aslında rest cekıp boşamayı dusunmedım degıl,ama tam o dönemde 4 yasında kızı olan bosanmıs ve aılesıne dönen bır arkadasım ;şiddet yanlısı ,aldatan ıgrenc esını bosadıgına cok pişman oldugunu ve gerı dön dese hemen dönecegını söyleyene kadar bunu dusunuyordum..Kız adamı hıc sewmıyordu ve bebegı 5 aylıkken hatta hamıleyken de terk etmıstı sonunda bosandılar..Şimdi hıc sevmeyen ve gayet guzel bır kız olan arkadasım bile esını özluyor..Kızının neden babam bızım evde degıl sorularına maruz kaldıkca daha da daralıyor..Hatta gel dese kosarım hemen ama yuz vermıyor dıyor..Eee ben delı gıbı sevıyorum,eşim cok duzgun bırı ,yemegımı kahvaltımı bıle hazırlar,ütü-dıkıs dıker..anam babam kolum bacagımdır..Neden kaybedeyım ve neden pişmanlık yasayayım kı..Yani, esım benım tartısmalarıma tahammul sınırını asmısken blöf yapacak gucte degılım ,elimden gelenı yaptım demek ıstedıgım ıcın az daha dayanıyorum..Haksız mıyım kızlar?
Bir de hepınıze benden tavsıye;asla buyuk konusmayın..Benım butun buyuk konustuklarım basıma geldı ve sımdı şok ıcındeyım,
ne aldatılmayı affedecek ne de benı sevmeyene platonık asık gıbı yasayan bırı olamazdım oldum ,kocama aynı evın ıcınde platonık
asık gıbı oldum((Bir de ben butun herşeyın kadınlardan beklenmesıne cok sasırıyorum,neden erkegı elınde tut denır kı,evlenene
kadar erkek tavlar;sonra kadın elınde tutmaya calısır..Cok garıp gelıyor bunlar bana..
Bir de cocuklu bosanan kadınların ask yasamayıp hayatını cocuguna adamasına laf ederdım,şu an aynen de bunu dusunuyorum
bır kız bebek annesı olarak asla kımseyle evlenmem ve hayatımı da kızıma verırım ..Ama onu babasıyla yasatacagım hayatı yasatabılme sansım asla olmayacak ,eşim kendı ısını yaptıgı ıcın yuksek bır maası var ama ben öylesıne bır ıse gırebılecegım ıcın
en yuksek 1200 falan alırım heralde..Ayrıca ıkı kısının sevgısı olmayacak,aılem kızımı ıstedıgım sekılde yetıstırmeme ızın vermeyecek ,
hep sımartacak ,herseyıme mudahale edecekler..( Okula gıttıgınde soracak ''herkesın babası geldı benım babam neden yanımda yasamıyor ''dıye vs..
Yanı,ben önceden yaptıgım butun hataları kabullenıyorum ;bu yuzden zaten aldatılmama ragmen hamılelıkte 3ay,sımdı 8 ay
olmak uzere 3,5 yılın 1 yılında da ben elımden gelenı yapmıs oluyorum ve son olarak da danısmana gıtmek ısterdım ;bır de bebegımın
diş dönemı gıbı zor zamanlarında babasının destek olmasını ...
Çok sey mı ıstıyorum ..Ben o pişman oldugunda coktan duzenımı kurmus,ailemın yanına yerlesmıs olacagım..Zaten asla
pişman olmaz bosanan erkekler bence..Bekar hayatına dönecek; gelsın kızlar gıtsın barlar ..Tek basına kafa rahat dert yok,
tasa yok,borc yok,bebek sesı yok,sorumluluk yok..Neden dönsun kı??
Bir de bosanan arkadaslarımın eslerı bır ıkı yıl nafaka verdıkten sonra karıya kıza yedırmeyı tercıh ettıler..Yanı ben devamlı nafaka ödeyecek ve gerektıgınde gelecek olsa ;ekonomık özgurlugum olsa daha az dusunurdum..İş bulsam da ne o işe,ne esıme guvenemem bır bebeği tek buyutmek ıcın..
Kızlar inanın kızımdan dolayı düşünmeye bile vakit bulamıyorum( Çünkü devamlı peşimde ve aglayıp duruyor 2-3 haftadır tek
bakıyorum aılem sehırdısında ve ıyıce bunaldım( Ben magdurum evet;
-Çunkı esım bu dusuncelerının hıcbırını daha önce bana söylemedı uyarmadı hep mı rol yaptı o zaman??Ben nasılsa söyler
dıye dusundum ,o yuzden de cocuk kararı aldım;yoksa bıten evlılıge cocuk getırecek ınsan degılım..
-Çunkı aılem konusunda ben cok empatı yaptım,hep arayı saglamaya calıstım..Hamılelıgım evın ıcınde aılem ve aksamları
esımın üzmelerıyle gectı..Esim asla aılemden rahatsız oldugunu söylemedı ,hala da öyle bırsey demedı ..
-Çünki ben eşim için çok çabaladım ,hiçbir zaman onun dedıgı kadar kötu davranmadım;o sadece tavrının karsılıgını
gördu..
-Hamıleyken benım kocam melek gıbı,degerını bılecegım dedım ve hep ıyı davrandım,oysa evlılık yıldönumumuzde bıle
o kasarla görusuyormus(
-Ben yemek yapmayı bılmıyordum,ev işi hiç yaptırmadı aılem benı hep şımarttı ,ama esım ıcın hergun bırseyler denemeye,
yapmaya calıstım.(Özellıkle ılk yıllarda)
Bir de ''aılem duymasın'' deme sebebım : Onların üzülmesını ıstemıyorum,duysalar hemen hasta olurlar..Benı cok fazla
dusunuyorlar,hala cocukmusum gıbı davranıyorlaR..Ben onları uzmek ıstemıyorum ,onlara göre bosanma garip gelıyor..
Hele de cocukla bosanma ..Bır de destek olmayacaklarını dusunuyorum korkuyorum ,arkamda olacaklarını kabulleneceklerını
bılsem hemen söylerdım ve ayrılırdım belkı de..Kendımı yapayalnız hıssedıyorum,kımseye anlatamıyorum bunları(
Bır de aıleme somut sebep olarak ne demelıyım sızce kızlar??
Anladım...
Eğer başka bir kadın yok diyorsanız ve eminseniz
biraz kendi haline bırakın bakalım.
O sizi aramıyorsa siz de onu aramayın.
İki taraftan birisi sıkıştırdıkça diğer taraf boğulacaktır .
Eşinizi siz daha iyi tanıyorsunuz.
Boşanacağım sözü blörf mü yoksa ciddi mi sizce?
Merhaba.ilk anlatımınızı okuduğumda çok üzüldüm.Belki de anlatım tarzınız etkiledi.Fakat şu alıntı yaptığım kısımda ve aralardaki paylaştıklarınızda sizin neden vazgeçemediğinizi anlayamadım.Yani siz bu adamı seviyor musunuz?Yoksa hem kişisel hem maddi olarak verdiği konfordan vazgeçmek mi zor geliyor.Eğer 2.siyse (adam bunu hissetmiş olabilir.) bence ayrılma kararınızdan vazgeçmeyin.Çünkü bu bir süre sonra duygusal açıdan rahatsızlık verici olur.Ama seviyorsanız size tavsiye edeceğim 1 2 şey var:
Öncelikle eşinizi 4 5 gün aramayın,sormayın.Durumu değerlendirmesini bekleyin.4 5 gün sonra daha da arayı açıp duruma,bekar hayatına alışmaya başlamasına fırsat vermeden arayın,sakince ve yumuşak bir ses tonuyla hatırını falan sorup konuya girin.Deyin ki 'sakinleştin mi ya da yatıştın mı?(bunu özellikle söyleyin.Çünkü bu kelimeyle kendisini sorgulamasına yardımcı olacağınızı düşünüyorum.Diyecek ki 'Ben sanırım çok gerildiğim için böyle bir karar aldım.'Aynı zamanda siz de gözünde anlayışla karşılamış durumuna geleceksiniz.Vereceği tepki olumluysa deyin ki (müsaitse buluşup yüz yüze konuşmak daha etkili olur.Seninle görüşmek istiyorum deyin.Konuşmak demeyin.Bu kelime erkekleri ürkütüyor.Bi de görüşmek istemezse diye günü saati siz verin.uygun musun deyin.diğer türlü tmm ben seni ararım deyip sallayabilir.Cümlelerinizi atlatamayacağı şekilde kurun.) 'x ben nasıl bu duruma geldiğimizi anlayamıyorum.Ama ayrılsak bile hatalarımızı ya da hatamı görmek istiyorum.Yanlış anlama seni ayrılmaman konusunda zorlamak istemiyorum.(bunu özellikle söyleyin.Çünkü sizin vazgeçemedğinizi düşünmesin.)Ayrılırsak aklımda acabalar kalmasını istemiyorum.Özellikle çocuğumuz için bunu yapmak zorunda olduğumu düşünüyorum.Bu beni vicdanen rahatlatacak.' falan diyerek konuşmaya girin.'Hatalarımı söyler misin?'deyin.(Ayrılmak istemediğiniz için siz onun hatalarından bahsetmeyin.Bu ortamı gerebilir.Hatta ben şunu şunu yaptım gibi fazla abartmadan kendinizi eleştirin.Onun söylediklerinde katıldığınız yerleri de 'haklısın öyle yaptım' falan deyip destekleyin.Sonlara doğru 'aile terapistine gidersek içimde uhde kalmayacak.Bu evliliğe dair elimden gelen her şeyi yaptım demek istiyorum.Bana eş olarak değil de dostum olarak destek olur musun?' deyin.Arada da onu özlediğinizden ,onu sevdiğinizden size yaptığı iyiliklerden bahsedin.Tşk edin.Helallik isteyin mesela.Unutmayın.AŞKDA GURUR OLMAZ.Zorlanıp bir erkeğe ihtiyaç duyarsanız kızınızın üvey babayla büyümek zorunda kalacağını,bunun son tercihiniz olacağını falan vurgulayın ki kaybetme korkusunu hissetsin.Muhtemelen yumuşayacaktır.Kesinlikle gerginleştirmeyin ortamı..O gerginleştirse de altdan alıp yumuşatın.Unutmayın bu görüşme şansını size 1 kez verir.(Çünkü gitmeyi kafaya koymuş.)İyi değerlendirin.Yumuşamışsa 2. kez görüşmeyi orda planlayın.Yok yumuşamamışsa da şöyle yapın:
(Bir kez görüştüğünüzü,yumuşamadığını ve henüz sonuca ulaşmadığınızı farz ederek yazıyorum.)20 gün 1 ay falan geçsin.Arayın deyin ki 'x ben seni şunun için rahatsız ettim.Henüz bir karara bağlamış değiliz.Ama ben netleştirip hem kafamı rahatlatmak istiyorum.Hem de yeni düzenimi kurmaya başlamak zorundayım.Sen ne düşünüyorsun' falan deyin..Muhtemelen bu görüşmede kesin tavrını belli eder.Tabii tüm bunları başka bir kadın olmadığını varsayarak yazdım.Bi de sorun kadın değilse eğer sanırım sizin tavrınızı çözmüş biraz blöf yapıyo ya da blöf değilse de sizin kabul edeceğinizden emin gibi davranıyor.Gezip gelecek azcık.:))Hey yarabbim ya.Şu erkeklere akıl fikir ver.
Eğer olumlu sonuçlanıp dönerse eşiniz size bi kaç tavsiyem olacak.Eşinize biraz kendini erkek hissettirin.Ev işlerini ona yıkmayın.Sizin için zor olacak ama biraz fedakarlık edin.Yapmadım dediğiniz şeyleri yapın.Sizin yapmanızın uygun olduğu fakat onun yaptığı şeyleri yapmaya başlayın.Normalde de yapmamanız gereken küfrü etmeyin.Emir vermeyin.Rica edin.Yaptığı iyi şeyler için onu övün.Teşekkür edin.Kötüleri görmeyin bir müddet.(Zor olacak ama..)Ve lütfen ailenizle onun arasında köprü olun.Ailenize müdahale ettirmeyin.Gerekirse yanlarında onu savunun.Bunu yapamıyorsanız evinizi ayırın.Geliri iyi demişsiniz.Kiranız 300 değil de 600 olsun.belki komşunuzun evinde ucuza oturmak da onu rahatsız ediyordur.Her erkek düşündüğünü söylemiyor maalesef.Huzur satın alınamıyor.Onu önemseyin.Kendinize de önem verin.Gerekirse çocuğunuzu annenize bırakıp (onlara kızgınsa yanınıza da almanızı isteyebilir.Bunu kabul edin.) birlikte vakit geçirin.Bir müddet sadece ONUN ÇOCUĞUNUN ANNESİ OLMAYI BIRAKIP ONUN EŞİ OLUN.Döndükten bi kaç ay sonrada uygun vakit de ve uygun bir üslupla muhabbet ederken bu konuyu açarak onun hatalarını da görmesini sağlayın.Bunu yapın ki içinizde kalmasın.
Uzunca yazdım.Bana göre dışardan bakınca nasıl çözüm bulunabileceğini dilim döndüğünce anlatmaya çalıştım.Neden ben fedakarlık ediyorum diyebilirsiniz ama bence o baştan etmiş fedakarlığı.Sizin tavrınız onu zorlamış görünüyor.İnşallah bu size umut değilde çözüm olur.İnşallah faydası olur da huzurunuza kavuşursunuz.Bende dualarınızdan nasibimi alırım..Bebeğiniz için dua edicem..
kızlar tavsıyelerınız cok cok guzel ama hepsını denedım ınanın,basbasa gıdıp konusalım dedım ıstemedı ;evde konusmamız
kavgaya neden oluyor dısarda konusalım dedım olmadı..Yemek,ev ıslerın herseyde annem yardım edıyor sagolsun,o buraya
tasındıgımızdan berı hıc ıs yapmıyor kı ..Ben de özenlı davranıyorum ama bebegım cok gec uyuyor ,erken uyumasını
saglamam ıcın banyo vs gıbı yardıma ıhtıyacım oluyor ama o yorgun dıye dıretmemeye calıstım;bır duzen de olmadı(Bır
de esım konusmaz evlendıkten berı tuhaf ıs nasıldı ıyıydı bu kadar..sonra tv..Hasta dıyebılırım tv na..cocuk gıtse
de tvdan kafasını kaldırmaz(Hatta 5 gun dıs agrısından gebermıstım ve neyın var demedı ,o kadar yokum artık
onun gözunde(
Kırmızıoje bırkac hafta falan dedın de aılemın yakınındayım adamı görmedıklerınde nasıl acıklayayım cnm''evı terk
ettı mı ''dıyeyım??Burda olmasam coktan o gereken hava alma arasını verırdım ama nafıle..B
iyi dıleklerınız ıcın tesekkurler,tasınma sansımız yok cunkı borclarımız cok ve ben işe gırmeyı dusundugum ıcın aıleme
yakın yerler bakıyoruz oralar da 850den baslıyor en kötu evler
sunny maddı acıdan hıc dusunmedım cunkı babam sagolsun esımın maası yetmedıgınde hep destek oldu,onlar
bızı gecındırdı desem yerıdır..babamın durumu ıyı zaten ,ama neden cocuguma babam bakacak kı??Babası kımse
o bakmak zorunda..Ben cocugumu bosanan aıle cocugu olsun dıye dogurmadım,ogretmen arkadasılarımla
cok konusurduk hep bosanan aılelerın cocukalrının en arıza,en sorunlu cocuklar oldugunu söylerlerdı..Ben bebegımın
gelecegını dusunuyorum ve de sevdıgım ıcın kaybetmek ıstemıyordum ama son yasananlardan sonra ben de pek
onunla gelecek dusunemıyorum( gurursuz demıssın,hangı laflardan sonra gurrursuz buldun benı ve cocugun var mı
merak ettım??
Sanırım size de blöf geldi.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?