• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Eşim boşanmaya karar verdi evi terk etti ne yapacağımı bilmiyorum:((

Sanırım eski arkadaşıyla eşlerini çekiştirmekten fazlasını yapmışlar:((((
Erkeklerdeki keskin değişiklikler genelde buna işaret eder.
Ve genelde bu haltı yerken, sizi ezip ,hatalı olduğunuza inandırıp , kendinizi suçlamanızı sağlarlar.
 
biz nasıl eşimiz ailesiyle yaşamak istemezsek erkekler de eşinin ailesiyle yaşamak istemez birde sen çalışmıyormuşsun o zaman annenlerle aynı çatı altın da ne işin var bebeğine kendin bakabilirsin ev hanımıymışsın orada olmanın bahanesi ne merak ettim.
Hamileligin boyunca cinsel hayatınız olmamış bu adam o süreçte ne yaptı insan nadir de olsa hiç birlikte olmaz mı 9 ayda o alışmıştır zaten kardeş gibi yaşamaya.
Sen biraz annemcisin bence o bunlardan da sıkılmıştır ayrılalım dediginde aileme söylemem için zaman ver.
Ailen aranız da sorun oldugunu anlayamıyor mu.
Taşının oradan kendi bir yuvanız olsun belki böyle daha mutlu olur eşin, çocuk için duracaksa da salıver gitsin bu işten hayır gelmez
 
Bu rahatlığı , sana yaklaşmaması başka birinin olduğunu gösteriyor bence. eşini seviyorsun mücadele et ama kendini ezdirme iyice onu kendinden uzaklaştırma...
 
Evli bir erkeğin evli bir kadınla telefonda eşlerini çekiştirmeleride ayrıyeten çok ilginç.
Benim karım bugün çocuğu üç kere emzirdi altını geç değiştirdi gece uyumuyor çocuk vs mi dedi kadına ne konştu senin hakkında.
Peki o kadın nasıl çekiştirdi kocasını neler anlattı.
Hem bu ne cürrettirki helalliğini elin karısıyla muhabbet haline getiriyorsun.
Konu sahibi mutlaka beklemede kal üstüne düşmeki dahada zıvanadan çıkmasın.
Nasıl olsa peşime düşer izlenimi verme.Kıymetli olduğunu anlasın.
Arayan o olsun.
 
seni üzmek istemem ama canım eşinin böyle değişmesi diğer kadınla ilgili olabilir diye düşünüyorum:26: yani bir erkek ne sıkıntısı olursa olsun bu kadar kolay gitmek istemez.üstelik sana seni seviyorum bile diyememiş.bana sanki kavga çocuk uykusuzluk bunlar bahane gibi geliyor başka kadın olayı etkili canım.bırak kendi haline hiç tartışma dönecekse döner zaten gitmeyi kafasına koymuşsada ne yapsan boş gider canım:50:
 
Allah yardımcınız olsun inş. eşiniz geçici bir bunalımdadır, başka etkenlerden bu olayları yaşamıyorsunuzdur ..geçsin gitsin bitsin bu üzücü durum inş. küçük sabinin ve sizin hakkınızda hayırlısını versin rabbim
 
daha önce ben bir konu açmıştım torununa bakmayan kayınvalide diye çoğu yorum çocuğuna bak çalışma oldu buyrun şimdi bu kadının bir ekonomik özgürlüğü olsaydı asla eyvallah etmezdi.şimdi arkadaşta bu sıkıntıda var.hiç kimse benim eşim yapmaz demiycek özellikle evde otur çalışma diyen sayın bayanlar bizde geleceğimiz için çalışıyoruz bu tür bir problem ile karşı karşıya geldiğimizde asla eyvallah kabulum dememek için ve nasıl olsa gidecek yeri yok diye düşünüp kadın evin bekçisi diye ortalıkta ahkam kesen erkeklere nekadar güçlü olduğumuz göstermek için çalışıyoruz şimdi bu kadın ne yapcak çalışmadığı için mecburen eşinin eve dönmesini bekliycek oda nasılsa evde elde1 diyip ikinciyide yedekledikten sonra canı sıkılınnca bu arkadaşa geri dönücek.
 
Son düzenleme:
aynısını ben yaşadım canım sonunda boşandık bu evlilik üzülerek söylüyorum ki bitmiş
insan yaşarken çok büyük bir acıymış senden başka kimse bunu yaşamaz ve anlayamazmış gibi geliyor ama hepsi geçiyor
istediğin kadar kendine bak istediğin kadar eşine iyi davran isterseniz evleri ayrın geçici bir süre geri gelicektir ama yine gidecektir.
benim evliliğimde de oğlum doğduktan 6 ay sonra olan oldu birden zınk diye boşanmak istiyorum dedi çok ağladım çok yalvardım üstelik çalışıyorumda ama 11 yıllık sevgilimdi o benim onu çok seviyordum saçma sapan bahaneler buldu tabi ben bu bahanelere inandım onun dediği gibi biri olmaya çalıştım bu sefer başka nedenler buldu bir kaç kez baba evine gittim kiminde 2 gün sonra geldi aldı kiminde 20 gün sonra bu arada baba evinede o gönderiyor biraz ayrı kalalım kendimizi toparlıyalım diye eve dönüyorsun herşey mükemmel 2 ay sonra sar başa bir gün saçma bir sebepten iş yerimde tartıştık vurdu bana tabi bu arada 1 yıl geçti ama sürekli evde bir boşanma lafı ve huzursuzluğu gece söylemese sabah işe giderken söyler bütün günün mahfolur neyse gittim avukata açtım davayı 1 ay sonra hakim karşısına çıktık boşandık ama son bir kesinleştirme imzası kaldı 15 gün sonra gelirsiniz dedi avukat mahkeme çıkışı başladı ağlamaya hani seviyosun ya yumuşuyor yüreğin bu arada imzaları atmayalım dedi ama istediğin her an atabilirsin de evi boşaltmam izin vermedi 5 ay sonra döndüm eve tabi daha öncede bir bayanın varlığından şüpheleniyordum ama hiç bir zaman ispatlayamadım.
eve döndüm herşey mükemmel sanki yeni evliyiz bu arada oğlum 2 yaşında oldu ilk doğum gününde boşanmayı konuşan biz şimdi doğum günü düzenliyorduk rüya gibi ta ki bir gün tasadüfen facebookta eski kız arkadaşıyla görüşmeye başlayana kadar daha önce şifrelerini biliyordum birden değiştirdi sürekli bişeyler paylaşmaya başladı sürekli o kız tarafından beğeniliyor bu arada o da evlenmiş bir oğlu var benim oğlumla yaşıt neyse evde başladı tartışmalar ben ne kadar rahatsız olduğumu dile getirdiysem o daha fazlasını yaptı resmen o kıza yapılan göndermeler şarkılar falan sonra ne mi oldu bir gece oturduk konuştuk sanki herşey tatlıya bağlandı gece sarıldı uyudu sabah işe giderken öperek uğurladı öğlen gelen telefon ben imzayı attım ve bitti .
kısa bir süre sonra evi boşalttım o küçük genç kızlık odama oğlumla geri döndüm. üzüldüm mü dersen çookkk neden ben diye çok sorguladım nerde hata yaptım dedim onun için değişmeye çalıştım neden sevdiğim için değermi hayır o benmiydim hayır oğlum çok mu mutluydu hayır.
çünkü her gece yine neden tartışma çıkıcak yine boşanma konusu açılıcakmı bu akşam eve geç gelirmi acaba onunla mı konuşuyor gibi gibi içimi kemiren beni tüketen şeylerden kurtuldum baba evine dönmek zor hele bebeğinle dönmek daha da zor ama ben şanslıydım ailem kucak açtı sorgulamadı boşanalı 6 ay oldu keşke ilk dediğinde kabul etseydim bu kadar acı çekmezdim yaralarımı zamanla sardım kimi kapandı kimi kapanmadı bu arada bir kez konuştuk onda da evliliğin bitme nedeni olarak beni suçladı ki oğlanın kreş konusunu konuşmak için çıkmıştık konuyu kapattım bir dahada görüşmedim haftada bir oğlunu görüyor ailemden alıyor aileme getiriyor ben yüzünü bile görmüyorum. bu arada biliyorum hala o bayanla birlikte umarım hayat onlarında yüzüne güler
 
umarım hayat onlara zindan olur hiçbir zaman yuva yıkanın yuvası olmaz arkadaşım...eşin eşşekler kadar pişman olacak senin ayaklarına kapanacakk..kendi çocuğuna baba olamamış o kadınının çocuğunamı baba olacak..:47:
 
aynısını ben yaşadım canım sonunda boşandık bu evlilik üzülerek söylüyorum ki bitmiş
insan yaşarken çok büyük bir acıymış senden başka kimse bunu yaşamaz ve anlayamazmış gibi geliyor ama hepsi geçiyor
istediğin kadar kendine bak istediğin kadar eşine iyi davran isterseniz evleri ayrın geçici bir süre geri gelicektir ama yine gidecektir.
benim evliliğimde de oğlum doğduktan 6 ay sonra olan oldu birden zınk diye boşanmak istiyorum dedi çok ağladım çok yalvardım üstelik çalışıyorumda ama 11 yıllık sevgilimdi o benim onu çok seviyordum saçma sapan bahaneler buldu tabi ben bu bahanelere inandım onun dediği gibi biri olmaya çalıştım bu sefer başka nedenler buldu bir kaç kez baba evine gittim kiminde 2 gün sonra geldi aldı kiminde 20 gün sonra bu arada baba evinede o gönderiyor biraz ayrı kalalım kendimizi toparlıyalım diye eve dönüyorsun herşey mükemmel 2 ay sonra sar başa bir gün saçma bir sebepten iş yerimde tartıştık vurdu bana tabi bu arada 1 yıl geçti ama sürekli evde bir boşanma lafı ve huzursuzluğu gece söylemese sabah işe giderken söyler bütün günün mahfolur neyse gittim avukata açtım davayı 1 ay sonra hakim karşısına çıktık boşandık ama son bir kesinleştirme imzası kaldı 15 gün sonra gelirsiniz dedi avukat mahkeme çıkışı başladı ağlamaya hani seviyosun ya yumuşuyor yüreğin bu arada imzaları atmayalım dedi ama istediğin her an atabilirsin de evi boşaltmam izin vermedi 5 ay sonra döndüm eve tabi daha öncede bir bayanın varlığından şüpheleniyordum ama hiç bir zaman ispatlayamadım.
eve döndüm herşey mükemmel sanki yeni evliyiz bu arada oğlum 2 yaşında oldu ilk doğum gününde boşanmayı konuşan biz şimdi doğum günü düzenliyorduk rüya gibi ta ki bir gün tasadüfen facebookta eski kız arkadaşıyla görüşmeye başlayana kadar daha önce şifrelerini biliyordum birden değiştirdi sürekli bişeyler paylaşmaya başladı sürekli o kız tarafından beğeniliyor bu arada o da evlenmiş bir oğlu var benim oğlumla yaşıt neyse evde başladı tartışmalar ben ne kadar rahatsız olduğumu dile getirdiysem o daha fazlasını yaptı resmen o kıza yapılan göndermeler şarkılar falan sonra ne mi oldu bir gece oturduk konuştuk sanki herşey tatlıya bağlandı gece sarıldı uyudu sabah işe giderken öperek uğurladı öğlen gelen telefon ben imzayı attım ve bitti .
kısa bir süre sonra evi boşalttım o küçük genç kızlık odama oğlumla geri döndüm. üzüldüm mü dersen çookkk neden ben diye çok sorguladım nerde hata yaptım dedim onun için değişmeye çalıştım neden sevdiğim için değermi hayır o benmiydim hayır oğlum çok mu mutluydu hayır.
çünkü her gece yine neden tartışma çıkıcak yine boşanma konusu açılıcakmı bu akşam eve geç gelirmi acaba onunla mı konuşuyor gibi gibi içimi kemiren beni tüketen şeylerden kurtuldum baba evine dönmek zor hele bebeğinle dönmek daha da zor ama ben şanslıydım ailem kucak açtı sorgulamadı boşanalı 6 ay oldu keşke ilk dediğinde kabul etseydim bu kadar acı çekmezdim yaralarımı zamanla sardım kimi kapandı kimi kapanmadı bu arada bir kez konuştuk onda da evliliğin bitme nedeni olarak beni suçladı ki oğlanın kreş konusunu konuşmak için çıkmıştık konuyu kapattım bir dahada görüşmedim haftada bir oğlunu görüyor ailemden alıyor aileme getiriyor ben yüzünü bile görmüyorum. bu arada biliyorum hala o bayanla birlikte umarım hayat onlarında yüzüne güler
umarım hayat onlara zindan olur hiçbir zaman yuva yıkanın yuvası olmaz arkadaşım...eşin eşşekler kadar pişman olacak senin ayaklarına kapanacakk..kendi çocuğuna baba olamamış o kadınının çocuğunamı baba olacak..
 
katılıyorum....

bu profilde tek yapılacak bir şey var...

eğer bu yuvanın kurtulmasını istiyorsanız yapılacak tek şey:

gerçekten bu yuvadan vazgeçmek...

Evet evet yanlış duymadınız/ okumadınız...

bu kadar bunalan bir erkek, sorumluluklarla aniden yüzleşmek isteyen bir erkek,
siz alttan dahi alsanız herşeyde sizi suçlayacak, kendini sanki esir gibi hissedecek...

ama gerçekten giderse,
ve siz bu sürece gerçekten anne ve eşten öte bir kadın olduğunuzu farkederseniz,
köpekler gibi bin pişman gelmezse ben de caramello değilim!!!






Sorumluluklardan sıkılan koca profili..:ssz:
Siz gitme dedikçe,gidesi gelecektir..
Böyle derler; 'gideceğim,sıkıldım,daraldım,bunaldım..'
Ama sonrasında tıpış tıpış geri dönerler..
Çünkü kurulu düzen,çocuk ve ev sonuçta kolay bırakılabilecek birşey değil..
Üstelik konforlu ve düzenli bir hayat..
Üstelik istediği zaman geri dönebileceğini bildiği bir kapı!
 
Son düzenleme:
Selam kızlar ,bugün derdim öyle büyük ki derdimi anlatacak yer ararken burayı buldum...Sizlerin beni anlayabileceğine ve yardımcı olabileceğine ınandım ve yazmaya karar verdım.Çunkı derdımı kımseye anlatamıyorum ,içim dopdolu acıyla taşacak gibiyim:((
Eşimle 3,5 yıldır evlıyız ve 8 aylık bır bebegımız var.Çok severek kısa sürede evlendık.Bebeğimiz doğduktan sonra sanki benden soğudu gibi yani artık onun karısı değilim de çocuğunun annesi gibi hissediyorum.Eskiden olduğu gibi davranmıyor çok değişti,hamıleyken cınsellık yasamamıstık sımdı de o yaklasmıyor,benimle ilgilenmiyor,güzel bir laf etmiyor,kıskanmıyor,umursamıyor gibi..Hatta yok gibiyim..

Ben her şekilde düzeltmeye çalıssam da 8aydır hıcbırsey duzelmıyor..

Bana göre bu hale gelışımızdekı sebepler:
1.Ailemle uzun zamandır aynı apartmanda olusumuz,
2.Doğum sonrası değişimi (babalıga adapte mı olamadı)
3.Benı kılolu bulması
4.Cinsellık yasamayısımız
5.Bebegımızın uyku sorunu

Ona göre ıse; sık sık yaptıgımız kavgaların bırıkımı ve bu durumdayken cınsellık dusunemıyormus..Bense kardes gıbı oldugumuzu,cınsellıgın önemlı oldugunu söyluyorum ama nafıle..

En son 1hafta önce konustuğumuzda ,bana ne istediğini ne hissettigini bılmedıgını,hıcbırseyden mutlu olmadıgını,içinden bırsey gelmedıgını,hayattan zevk almadıgını söyledi..Ben de ''benı sevmıyor musun'' dedım ,''sevıyorum dıyemem '' lafı benı bıtırdı ...
Anladıgım kadarıyla EŞİM; devamlı yaptıgımız kavgaların hep surecegıne ve bırlıkte olmamızın gereksız olduguna ınanıyor..
Kendıne yenı ve kafası rahat bır hayat planlıyor..Uyku sorunu olmadan, bebegı olmadan tek yasayıp kafa dınleyecegı,huzurlu
olabılecegı bır hayat..
BEN; bebegım ıcın devam etmek istiyorum,hatta aşık oldugum ıcın de ...Onsuz olmak ıstemıyorum ,cunkı özunde harıka bırıdır ve uzerımde cok emegı vardır..Böyle bırını kaybedersem bır daha kendıme gelemem,bebegıme tek basına aılemle bakamam..Kızımın gelecekte bır uvey babası-annesı olmasına dayanamam..Ama,kavgalarla onu korkutarak saygısızca da bır yere kadar gıder..Eninde sonunda o gitmeyı kafaya koymus,bense bırakmıyorum ..
O gun ben ''Benı sevmeyen ,ilgilenmeyen bırıyle ben de olamam ama bebegımızın sana da ıhtıyacı var,bu zor dönemlerını beraber atlatalım,aıleme söylemem ıcın zaman ver onları uzmek ıstemıyorum''dedım,o da kabul etti.Yani pamuk ipliğine bağlıyız ve ınsanlara rol yapacagız bırkac ay duracak,sonra da gidecek: ((
En son dunden önceki gunkı kavgada eve gelip eşyalarını alıp gideceğini söyledi,ben de ''bu evden birşey alamazsın o zaman çöpe atarım eşyalarını''dedim.Bütün gün kavga küfür mesajlastık ,bu da bahanesı oldu ''bir daha asla dönmem'' dedi;ben de ablasına anlattım
(bu arada 6 aylık hamıleyken benı evlı cocuklu lıse askıyla mesajlasarak aldatmıstı,yakaladıgımda da ayrı sehırde olduklarını ve sadece eslerını cekıstırdıklerını söylemıstı) benı aldattıgından ıtıbaren dogumdan sonrakı değişimine kadar herşeyi..O da onunla konustu ,ama maalesef ''çok sinirliyim konusmak ıstemıyorum ''deyıp kapatmış:(

Hala nedensiz bir umut ıcındeyım ve kaybetmek ıstemıyorum onu..(Çünki en son bayramda duzeldıgımız zaman eskısı gıbı bırıne dönusmus her dakıka benı öpen bırı olmustu) Ama ne yapabılecegımı de hıc bılmıyorum kızlar..Küçük genc kızlık odama mınık bebegımle gerı dönmek bana cok agır gelıyor,meslegım olsaydı asla durmazdım ama bulacagım ıs bebegıme yetmemı veya onunla tek yasamamı saglayamaz..Kurulu duzenımı bozmak,sevdıgım adamı ellerımle baska kadınlara teslım etmek ıstemıyorum..İntiharı bıle dusundum ,ama bebegım ıcın yasıyor,herkese mutlu rolu yapıyorum ..Kimseyle paylasamıyorum..Bana fıkır verebılır mıısnız kızlar,sız olsanız ne yapardınız?Yuva kurmak kolay,ama yıkmak cok zormus özellıke de mınık bır bebekle :((

seninle hemen hemen benzer şeyleri yaşamış biri olarak söylüyorum eğer cesaretin varsa ayrıl arkadaşım..ben ayrılmadım evliliğimizz sallandı ama düzelen değişen birşey olmadı eşimle aramız her daim limoni..senin eşinin hayatında bir başka kadın var gibime geliyor önce bunu araştır ve kaçanı kovalama bırak kaçsın.. o kaçanlar paşa paşa geri geliyorlar..kimse bulunmaz hint kumaşı değil bunu ona hissettir bilsin bunu..senin ağlaman yalvarman onu dahada perçinleyip senden uzaklaştırıyor kendişni bi halt sanıyor koca müsvettesii:47:
 
ahhh aslında bunu o kadar çok yaşayan var ki.

erkeklerin lohusa depresyonu bence.

çocuk doğduktan sonra bunalıma giriyor mutlu olacağına.

çünkü hayatı değişiyor.

her değişim sancılıdır...

aslında bunlar sır küpü gibi saklanmasa , herkes ay benim kocişim melek modunda olmasa kim neyle karşılaşacağını iyi bilir.

sonuçta öğrenme illa yaşayarak olmuyor, başkalarının deneyimlerinden de yararlanılır.



bu arada konu sahibi aile apartmanından hızlıca uzaklaşmanızda fayda var.


canım, kavga sebepleriniz neler. neden kavga ediyorsunuz? sen çocuktan dolayı çok streslisindir anlıyorum, eşin de alışammaıştır. biz de yaşadık bunları. hatta kızımın 12. ayından 16-17 ay olana kadar aramz eşimle o kadar kötüydü ki anlatamam, 1 mayısta bir kavgamız oldu hiç unutmam, birbirimize girdik ve kızımı kucağına alıp ben gideceğim memlekete, sen de ben de kafamızı dinleyelim dedi. ben kızımı alıp defol dedim eşime. sonra ablamlar yan komşudayken oldu bunlar ve ablamın haberi oldu, eniştemle gelip bizi güya barıştırdılar! ondan önce de annem bizle kalmıştı 3-4 ay kadar, kızıma bakıyordu ben kurstayken.
 
Selam kızlar ,bugün derdim öyle büyük ki derdimi anlatacak yer ararken burayı buldum...Sizlerin beni anlayabileceğine ve yardımcı olabileceğine ınandım ve yazmaya karar verdım.Çunkı derdımı kımseye anlatamıyorum ,içim dopdolu acıyla taşacak gibiyim:((
Eşimle 3,5 yıldır evlıyız ve 8 aylık bır bebegımız var.Çok severek kısa sürede evlendık.Bebeğimiz doğduktan sonra sanki benden soğudu gibi yani artık onun karısı değilim de çocuğunun annesi gibi hissediyorum.Eskiden olduğu gibi davranmıyor çok değişti,hamıleyken cınsellık yasamamıstık sımdı de o yaklasmıyor,benimle ilgilenmiyor,güzel bir laf etmiyor,kıskanmıyor,umursamıyor gibi..Hatta yok gibiyim..

Ben her şekilde düzeltmeye çalıssam da 8aydır hıcbırsey duzelmıyor..

Bana göre bu hale gelışımızdekı sebepler:
1.Ailemle uzun zamandır aynı apartmanda olusumuz,
2.Doğum sonrası değişimi (babalıga adapte mı olamadı)
3.Benı kılolu bulması
4.Cinsellık yasamayısımız
5.Bebegımızın uyku sorunu

Ona göre ıse; sık sık yaptıgımız kavgaların bırıkımı ve bu durumdayken cınsellık dusunemıyormus..Bense kardes gıbı oldugumuzu,cınsellıgın önemlı oldugunu söyluyorum ama nafıle..

En son 1hafta önce konustuğumuzda ,bana ne istediğini ne hissettigini bılmedıgını,hıcbırseyden mutlu olmadıgını,içinden bırsey gelmedıgını,hayattan zevk almadıgını söyledi..Ben de ''benı sevmıyor musun'' dedım ,''sevıyorum dıyemem '' lafı benı bıtırdı ...
Anladıgım kadarıyla EŞİM; devamlı yaptıgımız kavgaların hep surecegıne ve bırlıkte olmamızın gereksız olduguna ınanıyor..
Kendıne yenı ve kafası rahat bır hayat planlıyor..Uyku sorunu olmadan, bebegı olmadan tek yasayıp kafa dınleyecegı,huzurlu
olabılecegı bır hayat..
BEN; bebegım ıcın devam etmek istiyorum,hatta aşık oldugum ıcın de ...Onsuz olmak ıstemıyorum ,cunkı özunde harıka bırıdır ve uzerımde cok emegı vardır..Böyle bırını kaybedersem bır daha kendıme gelemem,bebegıme tek basına aılemle bakamam..Kızımın gelecekte bır uvey babası-annesı olmasına dayanamam..Ama,kavgalarla onu korkutarak saygısızca da bır yere kadar gıder..Eninde sonunda o gitmeyı kafaya koymus,bense bırakmıyorum ..
O gun ben ''Benı sevmeyen ,ilgilenmeyen bırıyle ben de olamam ama bebegımızın sana da ıhtıyacı var,bu zor dönemlerını beraber atlatalım,aıleme söylemem ıcın zaman ver onları uzmek ıstemıyorum''dedım,o da kabul etti.Yani pamuk ipliğine bağlıyız ve ınsanlara rol yapacagız bırkac ay duracak,sonra da gidecek: ((
En son dunden önceki gunkı kavgada eve gelip eşyalarını alıp gideceğini söyledi,ben de ''bu evden birşey alamazsın o zaman çöpe atarım eşyalarını''dedim.Bütün gün kavga küfür mesajlastık ,bu da bahanesı oldu ''bir daha asla dönmem'' dedi;ben de ablasına anlattım
(bu arada 6 aylık hamıleyken benı evlı cocuklu lıse askıyla mesajlasarak aldatmıstı,yakaladıgımda da ayrı sehırde olduklarını ve sadece eslerını cekıstırdıklerını söylemıstı) benı aldattıgından ıtıbaren dogumdan sonrakı değişimine kadar herşeyi..O da onunla konustu ,ama maalesef ''çok sinirliyim konusmak ıstemıyorum ''deyıp kapatmış:(

Hala nedensiz bir umut ıcındeyım ve kaybetmek ıstemıyorum onu..(Çünki en son bayramda duzeldıgımız zaman eskısı gıbı bırıne dönusmus her dakıka benı öpen bırı olmustu) Ama ne yapabılecegımı de hıc bılmıyorum kızlar..Küçük genc kızlık odama mınık bebegımle gerı dönmek bana cok agır gelıyor,meslegım olsaydı asla durmazdım ama bulacagım ıs bebegıme yetmemı veya onunla tek yasamamı saglayamaz..Kurulu duzenımı bozmak,sevdıgım adamı ellerımle baska kadınlara teslım etmek ıstemıyorum..İntiharı bıle dusundum ,ama bebegım ıcın yasıyor,herkese mutlu rolu yapıyorum ..Kimseyle paylasamıyorum..Bana fıkır verebılır mıısnız kızlar,sız olsanız ne yapardınız?Yuva kurmak kolay,ama yıkmak cok zormus özellıke de mınık bır bebekle :((

Allah yardımcin olsun arkadasım cok uzuldum gercekten.valla ne dıcemi bilemedim elinîzden geleni yapmışinız. Kocanız kafaya koymus gıtmeyı umarım tez zamanda vaz gecerde ailesinin ne kadar kıymetli olduğunu anlar. Dua edın bol bol .
 
aynısını ben yaşadım canım sonunda boşandık bu evlilik üzülerek söylüyorum ki bitmiş
insan yaşarken çok büyük bir acıymış senden başka kimse bunu yaşamaz ve anlayamazmış gibi geliyor ama hepsi geçiyor
istediğin kadar kendine bak istediğin kadar eşine iyi davran isterseniz evleri ayrın geçici bir süre geri gelicektir ama yine gidecektir.
benim evliliğimde de oğlum doğduktan 6 ay sonra olan oldu birden zınk diye boşanmak istiyorum dedi çok ağladım çok yalvardım üstelik çalışıyorumda ama 11 yıllık sevgilimdi o benim onu çok seviyordum saçma sapan bahaneler buldu tabi ben bu bahanelere inandım onun dediği gibi biri olmaya çalıştım bu sefer başka nedenler buldu bir kaç kez baba evine gittim kiminde 2 gün sonra geldi aldı kiminde 20 gün sonra bu arada baba evinede o gönderiyor biraz ayrı kalalım kendimizi toparlıyalım diye eve dönüyorsun herşey mükemmel 2 ay sonra sar başa bir gün saçma bir sebepten iş yerimde tartıştık vurdu bana tabi bu arada 1 yıl geçti ama sürekli evde bir boşanma lafı ve huzursuzluğu gece söylemese sabah işe giderken söyler bütün günün mahfolur neyse gittim avukata açtım davayı 1 ay sonra hakim karşısına çıktık boşandık ama son bir kesinleştirme imzası kaldı 15 gün sonra gelirsiniz dedi avukat mahkeme çıkışı başladı ağlamaya hani seviyosun ya yumuşuyor yüreğin bu arada imzaları atmayalım dedi ama istediğin her an atabilirsin de evi boşaltmam izin vermedi 5 ay sonra döndüm eve tabi daha öncede bir bayanın varlığından şüpheleniyordum ama hiç bir zaman ispatlayamadım.
eve döndüm herşey mükemmel sanki yeni evliyiz bu arada oğlum 2 yaşında oldu ilk doğum gününde boşanmayı konuşan biz şimdi doğum günü düzenliyorduk rüya gibi ta ki bir gün tasadüfen facebookta eski kız arkadaşıyla görüşmeye başlayana kadar daha önce şifrelerini biliyordum birden değiştirdi sürekli bişeyler paylaşmaya başladı sürekli o kız tarafından beğeniliyor bu arada o da evlenmiş bir oğlu var benim oğlumla yaşıt neyse evde başladı tartışmalar ben ne kadar rahatsız olduğumu dile getirdiysem o daha fazlasını yaptı resmen o kıza yapılan göndermeler şarkılar falan sonra ne mi oldu bir gece oturduk konuştuk sanki herşey tatlıya bağlandı gece sarıldı uyudu sabah işe giderken öperek uğurladı öğlen gelen telefon ben imzayı attım ve bitti .
kısa bir süre sonra evi boşalttım o küçük genç kızlık odama oğlumla geri döndüm. üzüldüm mü dersen çookkk neden ben diye çok sorguladım nerde hata yaptım dedim onun için değişmeye çalıştım neden sevdiğim için değermi hayır o benmiydim hayır oğlum çok mu mutluydu hayır.
çünkü her gece yine neden tartışma çıkıcak yine boşanma konusu açılıcakmı bu akşam eve geç gelirmi acaba onunla mı konuşuyor gibi gibi içimi kemiren beni tüketen şeylerden kurtuldum baba evine dönmek zor hele bebeğinle dönmek daha da zor ama ben şanslıydım ailem kucak açtı sorgulamadı boşanalı 6 ay oldu keşke ilk dediğinde kabul etseydim bu kadar acı çekmezdim yaralarımı zamanla sardım kimi kapandı kimi kapanmadı bu arada bir kez konuştuk onda da evliliğin bitme nedeni olarak beni suçladı ki oğlanın kreş konusunu konuşmak için çıkmıştık konuyu kapattım bir dahada görüşmedim haftada bir oğlunu görüyor ailemden alıyor aileme getiriyor ben yüzünü bile görmüyorum. bu arada biliyorum hala o bayanla birlikte umarım hayat onlarında yüzüne güler
canım benım umarım ÇOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOK MUTLU OLURSUN OĞLUŞUNLA BERABER :43:
 
Merhaba kızlar ve tüm içten cevaplarınız ıcın çok teşekkür ederim,kızım bıraz huysuz bır bebek oldugu ve aılem sehırdısında oldugu ıcın ancak gırebıldım..Sorularınıza cevap vermeye calısayım;
-Çocuk kararını esımle bırlıkte etraflıca dusunerek verdık .Hamılelıgımın 6.ayında yakaladıgımda (evlılık yıldönumumuz dahıl)3 aydır o kadınla görustugunu söylemıstı,baska sehırdeymıs ama kımdır bılmyıorum ve devamı oldu mu ya da sonra baskası ?Asıl benı meraklandıran bu,ama telefonu hep ortada,işten eve evden işe gelıyor,şifrelerını de verdı..Görunurde bırsey yok gibi kızlar..
-Ailem biraz fazla patavatsız ve ıc ıslerımıze karısıyorlar,yanı mesela bır kere borc ıstedım babamdan ve esıme ''bu kadar parayla nasıl gecınemıyorsunuz bır turlu anlamıyorum''demıstı,çok agır laf bır erkek ıcın ..Bu kısa bır örnek sadece..Eşim mesela sıcakta terlemıs gelır annem evdeyse gıt dus al der kac defa..o da cıldırır gibi ..
-Eşim bebegımızın altını almak dahıl her işini severek yapıyor ama son zamanlarda basıma kakıp kavgalarda bunları kullandıgı ıcın ben de yaptırmamaya calsııyordum
-Aile danısmanı beledıye hızmetı de oldugunu okumustum gecen hafta kabul etmıstı,ama dunden berı cok katı ''asla gelmem bıttı'' dıyor:((
-Ben de eşimi rahat bırakmak ıstıyorum ama aılem ve komsular oldugu ıcın eve gelmedıgını herkes fark edebılır,bu yuzden de gıtmemesı daha ıyı olurdu:(
-kendımı yenılemeye calısıyorum bırcok sey yapıyorum ,ama o dısımı degıl içimi sevmiyor artık:((
-2 ay kalmayı degıl eve hıc gelmemeyı dusunuyor:((
-kavga ettıgımız bırgun kardesım evden mesaj atmıstı ''sesınız gelıyor,insan sevmedıgıne bıle böyle davranmaz yapmayın ''dıye:(
-cok kötu davranıyor bana ,bazen de cok ıyı davranıyor ..Kötu davrandıgı zaman sabredıp sonunda patlıyorum,iyi davranınca da ümitlenıp yıkılıyorum bır sonrakı kavgada..
 
Ayrılsanız aile apartmanınızdan?
Şahsen, kayınvalidem bana dese bu kadar parayla nasıl geçinemiyosnuz diye, sinir olurum.
Eşin bu konuda haklı sinir olmakta.
Eşin terlediğinde banyo etmeyi bilmiyor mu da annen yol gösteriyor?

Aradan biraz zaman geçsin, bekleyin.
Eve döner illaki.
Döndüğü zaman güzelce konuşursunuz.

Ama neden kavga ediyorsunuz anlamadım?
Hep bağrış çağrışlı mı kavgalarınız?
Tatlıya kim bağlıyor, nasıl bağlıyor?
 
Ailenizden uzaklaşsanız,insan kendi ailesinin işine karışmasına tahammül edemezken,eşin hayatına müdahale gerçekten can sıkıcı bir durum. Herkes haddini bilecek ne münasebet ya duşa gir demek, bana kayınvalidemi bırak annem dese böyle bir şey çıldırırım.Aileniz hayatınıza bu kadar müdahale etmekle hata yapmış. Bu konuda eşiniz gerçekten haklı.
 
Evde mükemmel bir baba sizede yardımcı destekçi..
Tek neden siznkilerle aynı binada oturmanızmı ve eşiniz hiç dedimi bu binadan taşınalım diye.
Birde ev sizinmi annengilinmi yada kiramı
Annenlerinse kendini ezik hissediyodur hele annenlerin herşeye karışmalarıda tuz biber olmuştur.
Kiracıysanız taşınmanız çözüm olur.Ararsınız eşinizi dersiniz herşeye yeniden başlayalım taşınaım dye.
Ev sizinse satmanız gerekecek.
Ama bidaha diyorum kavgalarınız sizinkilere endeksliyse bu çözüm olur nedenler başkaysa hiç işe yaramaz dyim.
 
_Zaten aılem bu apartmanda olmasa coktan ayrı kalırdık ama onlar ve akrabalar içiçeyiz;çok kısa zamanda fark etmelerinden korkuyorum.Çünki bu durumu kimse karısmadan cözmek ve kımseye söylememek ıstıyorum ,ama o ''herkes bılsın bıttı''dedı 2 gun önce ve gıttı:((
-Bir de ben pek ev hanımı da olamadım kızlar,yani hep calısmak ıstedım eve hıc adapte olamadım ,evde oldugum halde (1 yıl calıstım sadece ücretlı ögretmendım)çogu ısı esım yapardı ..Yanı sabah kahvaltısını da hazırlamadım,aksam kapıda da karsılamadım,ütü de yapmadım,haftanın 3gunu yemegı dısardan alırdı vs..Yanı kendı ısını kendı yapan bırı oldugu ıcın de gıdınce daha huzurlu olma ıhtımalı cok yuksek maalesef :((
-bırakın gıtsın dıyenler cogunlukta ama gerı dönmesını bekleyıp blöf yapma sansım yok dedıgım gıbı gıttıgı anda herkes ögrencek ve bosanacagız;ondan sonra ben duzenımı kurmaya calısırken gelse de bırsey ıfade etmez kı:((
-Ailem de hıc anlayıslı degıldır,mutlaka benı suclarlar cunkı aılem gelınce cay servısıne kadar her işi de yapardı,çok çok iyidir ve bu ıyı ımajını herkes de bılıyor maalesef:( Zaten ''sen benım gıbı salagı kaybettıgıne uzuluyorsun sadece''dıyor..
bılgısayar donup yazarken kapandıgı ıcın mesajları atıyorum kusura bakmayın tumunu yazamadan..
 
Back