• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Eşim boşanmaya karar verdi evi terk etti ne yapacağımı bilmiyorum:((

Yazmayı unutmuşum.Eşine lohusalığınla da hafif acıtasyon yap bence.<normal şartlarda şu an senin lohusalığın keyfini sürüyor olman lazımdı.O yüzden bu bence hakkın.:)>İşte sütüm kesiliyor.Bebek hissediyor falan.Bi de son ettiğiniz kavga için 'bir özür borcum var.Eşim olarak da insan olarak da sana özür borcum var 'falan de.Ağlamak istersen de tutma kendini.Kadının en büyük silahıdır derler.:))Ben eşinin aldatmadığına ya da söylediklerinin doğru olduğuna inanıyorum.Normalde aldatmaya tahammülsüzümdür.

cnm lohusalık ıcın cok gec bebegım 8 aylık ve dogumdan berı herseye aglayan hassas bır yapıdayım zaten bıktı
aglamalarımdan ..sütümu bır sure sagmak zorunda kalmıstım mama verıyorduk ve esım her daım sutun kesılse de
kurtulsam dıyordu:((Anlayacagın umrunda bıle degıl:((
salla evet dırdırımdan bıkmıs ama ben patlama noktasına gelıp bır anda oyle davrandım (kı bu onun hep yaptıgı sey),
bahane arıyordu buldu yanı ..danısman harıc elımden gelenı yaptıgıma ınanıyorum,sadece gıtsek ne olur dıye dusunuyorum
ve ıstıyorunm...Aldatmayı da acıkladım ,ev iş baska seyı yok ama yıne de kımseye guven olmaz ..
 
cnm lohusalık ıcın cok gec bebegım 8 aylık ve dogumdan berı herseye aglayan hassas bır yapıdayım zaten bıktı
aglamalarımdan ..sütümu bır sure sagmak zorunda kalmıstım mama verıyorduk ve esım her daım sutun kesılse de
kurtulsam dıyordu:((Anlayacagın umrunda bıle degıl:((
salla evet dırdırımdan bıkmıs ama ben patlama noktasına gelıp bır anda oyle davrandım (kı bu onun hep yaptıgı sey),
bahane arıyordu buldu yanı ..danısman harıc elımden gelenı yaptıgıma ınanıyorum,sadece gıtsek ne olur dıye dusunuyorum
ve ıstıyorunm...Aldatmayı da acıkladım ,ev iş baska seyı yok ama yıne de kımseye guven olmaz ..

sütün kesilse ve kurtulsam diyen bir adam ..hem de sürekli olarak.. bu kişinin biraz önce harika bir insan olduğunu yazmıştınız..ben bir türlü göremedim bu adamın neresi harika ? hele ki şu cümleden sonra resmen dondum kaldım, adam basbayağı acımasız, sağduyusuz, ufacık bebenin sütüne bile göz dikecek kadar merhametsiz birisi. Yani siz mi adamı tanımıyorsunuz yoksa biz mi yanlış algılıyoruz ben çözemedim.
 
Ailenin çocuğuna bakması neden tuhafına gidiyor anlamadım bunu. Eşinin seni sevmediğini ima ettiğini yazmışsın, konunun devamını okumadım. Bu laftan sonra hala bir insanın üzerine gitmek ne kadar mantıklı bunu düşündün mü ? Zorla güzellik olmaz diye bir laf vardır. Ha ben eşim yanımda olsun, beni sevmese de olur diyorsan o senin bileceğin bir konu ama yine bu şekilde mutlu olamazsın bana göre. Benim de çocuğum var ve ben de eşimle sorunlar yaşıyorum, boşanabilirim her an, ama senin kadar karamsar değilim şükür ki. Boşanan aile çocukları sorunlu olur konusunda ise son derece yanılıyorsun, bu tamamen yetiştirilme tarzına ve sorunlu dediğin insanları nasıl nitelendirdiğine bağlı. Sen nasılsan çocuk da öyle olur yani sen evin içinde kocanla mutsuz olursan asıl o zaman çocuğun mutsuz bir birey olarak yetişir. Kendine bir iyilik yap ve kendine acımaktan vazgeç, kendine inandığın ve güvendiğin zaman eşin bunu farkettiği anda kendi ayakları ile sana dönebilir. Ama bu durumda as-la. Yani ben yerinde olsam ben de dönmem.

bır ınsanın yapısı,kişiliginin %30unu aılesı olusturur,%70ını cevresı bence..Ben hıc de aılemın yetıstırdıgı bırı olmadım,
hıcbır arkadasım da öyle degıl cok farklı bakıyoruz gercekten!Been yazdım orda en son bayramda elımı ayagımı öpuyordu
bu adam,bır ayda sevmemeye baslamayacagına göre ???Yanı duzelecegımızın sınyalını vermese zaten ugrasmazdım,
kaldı kı sınırlı anlarımızda bız bırbırımıze cok kez bu tarz seyler demıs de olabılırız,yanı gerceklık payı olmayabılır de!
Kendıme acımıyorum sadece karar veremıyorum ve aılemın yanında bebegımın ıyı yetısecegıne ınanmıyorum,aılemle
bakıs acılarımız cok farklı,ama esımle aynı..
 
bır ınsanın yapısı,kişiliginin %30unu aılesı olusturur,%70ını cevresı bence..Ben hıc de aılemın yetıstırdıgı bırı olmadım,
hıcbır arkadasım da öyle degıl cok farklı bakıyoruz gercekten!Been yazdım orda en son bayramda elımı ayagımı öpuyordu
bu adam,bır ayda sevmemeye baslamayacagına göre ???Yanı duzelecegımızın sınyalını vermese zaten ugrasmazdım,
kaldı kı sınırlı anlarımızda bız bırbırımıze cok kez bu tarz seyler demıs de olabılırız,yanı gerceklık payı olmayabılır de!
Kendıme acımıyorum sadece karar veremıyorum ve aılemın yanında bebegımın ıyı yetısecegıne ınanmıyorum,aılemle
bakıs acılarımız cok farklı,ama esımle aynı..

O halde eşine zaman tanımanda fayda var. Senin için tek doğru yolun bu olduğuna inanıyorsan, çocuğunun ailenin yanında da düzgün yetişmeyeceğini anlatmışsın . O zaman iş değişir. Aile desteği yok, maddiyat yok .İşin çok zor. Sana tavsiyem eşinin üzerine fazla gitme bu dönem. Belki o da bunalıma girmiştir, bir süre sonra düzelir mi bir bakarsın. Yolunu ona göre çizersin. Biz de çocuktan sonra birbirimize girdik, ama baştan beri kavgalar vardı. Çocuktan sonra hepten koptu. Şimdi ben de aynı senin gibi düşünüyorum napsam diye. Öyle de olur böyle de. Hakkımızda hayırlısı diyorum.
 
sütün kesilse ve kurtulsam diyen bir adam ..hem de sürekli olarak.. bu kişinin biraz önce harika bir insan olduğunu yazmıştınız..ben bir türlü göremedim bu adamın neresi harika ? hele ki şu cümleden sonra resmen dondum kaldım, adam basbayağı acımasız, sağduyusuz, ufacık bebenin sütüne bile göz dikecek kadar merhametsiz birisi. Yani siz mi adamı tanımıyorsunuz yoksa biz mi yanlış algılıyoruz ben çözemedim.

ben dogumdan SONRA degısen bırınden bahsedıyorum oncesınde kımsenın esının yapmayacagı herseyı yamıs bır adam
evet harıkaydı dedım :
-senın esın calıstıgı halde her pazar kahvaltını yatagına getırır mı
*-ya da regl oldugunda utuyle havlu ısıtıp getırır mı
-hasta oldugunda corbanı yapar ıcırır mı
-ya da butun hafta yemek yapmadıysan neden dıye sormadan ben alırım bırseyler yorulma der mı?
-ben böyle bırınden söz edıyorum o yuzden de kaybetmek ıstemıyorum...

bu arada sutum de yaramıyor bos yere emzırıyorum gıbı bırsey ..bebegım mamasız doymadı hıc
maalesef sutumle sadece 200 gram almıstı bebekken ,dr da mamaya gecırmsıtı ve sagmıstım
kesılmesın dıye..
 
cnm lohusalık ıcın cok gec bebegım 8 aylık ve dogumdan berı herseye aglayan hassas bır yapıdayım zaten bıktı
aglamalarımdan ..sütümu bır sure sagmak zorunda kalmıstım mama verıyorduk ve esım her daım sutun kesılse de
kurtulsam dıyordu:((Anlayacagın umrunda bıle degıl:((
salla evet dırdırımdan bıkmıs ama ben patlama noktasına gelıp bır anda oyle davrandım (kı bu onun hep yaptıgı sey),
bahane arıyordu buldu yanı ..danısman harıc elımden gelenı yaptıgıma ınanıyorum,sadece gıtsek ne olur dıye dusunuyorum
ve ıstıyorunm...Aldatmayı da acıkladım ,ev iş baska seyı yok ama yıne de kımseye guven olmaz ..



Bir erkek 8 aylık bebeğin taçlandırdığı bir evliliği niçin bahane üretip de bitirsin?
Aklı başında olan kimse yapmaz bunu.
Benim de 4 yaşında çocuğum var.
Ben de bu evrelerden geçtim.
Kızım uyku sorunlu ve yeme özürlüydü.
Çok zor zamanlar geçirdik biz de ama özellikle şu cinsellik konusunda
erkeklerin bebek doğduktan sonra eşlerinden kaçtıklarına inanmıyorum.
En azından benim eşim öyle değildi.
Aksine ben aman çocuk uyanacak diye sorun yaparken o beni yatıştırırdı.
Bebeği kıskanma olayını da yaşamadım.
Hatta anne olduktan sonra aşkımızın ikinci bir defa olumlu başkalaşım geçirdiğine şahit oldum.
Allah herkese nasip etsin.
 
O halde eşine zaman tanımanda fayda var. Senin için tek doğru yolun bu olduğuna inanıyorsan, çocuğunun ailenin yanında da düzgün yetişmeyeceğini anlatmışsın . O zaman iş değişir. Aile desteği yok, maddiyat yok .İşin çok zor. Sana tavsiyem eşinin üzerine fazla gitme bu dönem. Belki o da bunalıma girmiştir, bir süre sonra düzelir mi bir bakarsın. Yolunu ona göre çizersin. Biz de çocuktan sonra birbirimize girdik, ama baştan beri kavgalar vardı. Çocuktan sonra hepten koptu. Şimdi ben de aynı senin gibi düşünüyorum napsam diye. Öyle de olur böyle de. Hakkımızda hayırlısı diyorum.

ben aslında sadece ıs bulup duzenım oturana ve bebegımın dıs gıbı zor gunlerı gecene kadar rol yapmayı
ve bu surecte de aıleme onu kötulemeyı(aılem cok sever,benı suclar)yanı hazırlamayı istiyorum yoksa 8
koca aydır ugrastıgım ve sonuca varamadıgım bırsey ıcın bebegımı yıpratamam
 
anladım demek seninki de benimki gibi dengesiz. bir çok iyi bir çok kötü. iyi olduklarında ne oluyor da iyi oluyorlar kötü olduklarında ne oluyor da kötü oluyorlar anlamıyorum. 6 senelik evliyiz hala bilmiyorum eşim beni seviyor mu sevmiyor mu. bir çok sevdiğini hissettiriyor bir kavga bir küfürler aşağılamalar hepsi uçup gidiyor. işimiz çok zor. hayırlısı olsun artık.
 
aynısını ben yaşadım canım sonunda boşandık bu evlilik üzülerek söylüyorum ki bitmiş
insan yaşarken çok büyük bir acıymış senden başka kimse bunu yaşamaz ve anlayamazmış gibi geliyor ama hepsi geçiyor
istediğin kadar kendine bak istediğin kadar eşine iyi davran isterseniz evleri ayrın geçici bir süre geri gelicektir ama yine gidecektir.
benim evliliğimde de oğlum doğduktan 6 ay sonra olan oldu birden zınk diye boşanmak istiyorum dedi çok ağladım çok yalvardım üstelik çalışıyorumda ama 11 yıllık sevgilimdi o benim onu çok seviyordum saçma sapan bahaneler buldu tabi ben bu bahanelere inandım onun dediği gibi biri olmaya çalıştım bu sefer başka nedenler buldu bir kaç kez baba evine gittim kiminde 2 gün sonra geldi aldı kiminde 20 gün sonra bu arada baba evinede o gönderiyor biraz ayrı kalalım kendimizi toparlıyalım diye eve dönüyorsun herşey mükemmel 2 ay sonra sar başa bir gün saçma bir sebepten iş yerimde tartıştık vurdu bana tabi bu arada 1 yıl geçti ama sürekli evde bir boşanma lafı ve huzursuzluğu gece söylemese sabah işe giderken söyler bütün günün mahfolur neyse gittim avukata açtım davayı 1 ay sonra hakim karşısına çıktık boşandık ama son bir kesinleştirme imzası kaldı 15 gün sonra gelirsiniz dedi avukat mahkeme çıkışı başladı ağlamaya hani seviyosun ya yumuşuyor yüreğin bu arada imzaları atmayalım dedi ama istediğin her an atabilirsin de evi boşaltmam izin vermedi 5 ay sonra döndüm eve tabi daha öncede bir bayanın varlığından şüpheleniyordum ama hiç bir zaman ispatlayamadım.
eve döndüm herşey mükemmel sanki yeni evliyiz bu arada oğlum 2 yaşında oldu ilk doğum gününde boşanmayı konuşan biz şimdi doğum günü düzenliyorduk rüya gibi ta ki bir gün tasadüfen facebookta eski kız arkadaşıyla görüşmeye başlayana kadar daha önce şifrelerini biliyordum birden değiştirdi sürekli bişeyler paylaşmaya başladı sürekli o kız tarafından beğeniliyor bu arada o da evlenmiş bir oğlu var benim oğlumla yaşıt neyse evde başladı tartışmalar ben ne kadar rahatsız olduğumu dile getirdiysem o daha fazlasını yaptı resmen o kıza yapılan göndermeler şarkılar falan sonra ne mi oldu bir gece oturduk konuştuk sanki herşey tatlıya bağlandı gece sarıldı uyudu sabah işe giderken öperek uğurladı öğlen gelen telefon ben imzayı attım ve bitti .
kısa bir süre sonra evi boşalttım o küçük genç kızlık odama oğlumla geri döndüm. üzüldüm mü dersen çookkk neden ben diye çok sorguladım nerde hata yaptım dedim onun için değişmeye çalıştım neden sevdiğim için değermi hayır o benmiydim hayır oğlum çok mu mutluydu hayır.
çünkü her gece yine neden tartışma çıkıcak yine boşanma konusu açılıcakmı bu akşam eve geç gelirmi acaba onunla mı konuşuyor gibi gibi içimi kemiren beni tüketen şeylerden kurtuldum baba evine dönmek zor hele bebeğinle dönmek daha da zor ama ben şanslıydım ailem kucak açtı sorgulamadı boşanalı 6 ay oldu keşke ilk dediğinde kabul etseydim bu kadar acı çekmezdim yaralarımı zamanla sardım kimi kapandı kimi kapanmadı bu arada bir kez konuştuk onda da evliliğin bitme nedeni olarak beni suçladı ki oğlanın kreş konusunu konuşmak için çıkmıştık konuyu kapattım bir dahada görüşmedim haftada bir oğlunu görüyor ailemden alıyor aileme getiriyor ben yüzünü bile görmüyorum. bu arada biliyorum hala o bayanla birlikte umarım hayat onlarında yüzüne güler

:53::53::53::53::53::53::53::53:
kesinlikle çocuğumu bu duruma getirenlere sizin gibi iyi dileklerde bulanamam:25:

sanırım bu cümleyi yanlış kullandın

doğrusu şöyle olmalıydı;

umarım hayat onları BETER EDER
:31:
 
Bir erkek 8 aylık bebeğin taçlandırdığı bir evliliği niçin bahane üretip de bitirsin?
Aklı başında olan kimse yapmaz bunu.
Benim de 4 yaşında çocuğum var.
Ben de bu evrelerden geçtim.
Kızım uyku sorunlu ve yeme özürlüydü.
Çok zor zamanlar geçirdik biz de ama özellikle şu cinsellik konusunda
erkeklerin bebek doğduktan sonra eşlerinden kaçtıklarına inanmıyorum.
En azından benim eşim öyle değildi.
Aksine ben aman çocuk uyanacak diye sorun yaparken o beni yatıştırırdı.
Bebeği kıskanma olayını da yaşamadım.
Hatta anne olduktan sonra aşkımızın ikinci bir defa olumlu başkalaşım geçirdiğine şahit oldum.
Allah herkese nasip etsin.

o zaman sen ıstısna olamaz mısın clarıs??Her es aynı degıl demek kı..Ben de bu kadar ıyı bır adamın bu sekle
gelecegını bılsem ondan cocuk yapmazdım..Bu sıtede o kadar cok dogumdan sonra hayatı olumsuz degısen
cıft var kı benım arkadaslarımda da var..önemlı olan o dönemı asabılmek ..dogumdan sonra hıcbır konuda sorun
yasamadım dıyorsan o senın sansındır!
 
sana tavsiyem eşinin üzerine gitme,onu serbest bırak,bu durumlardan çok bunalmış görünüyor,evde bakımlı ol,gülücükler saç,bebeğinle ilgilen,eşin eve gelincede güleryüz göster,dır dır etme,herşey eskisinden daha iyi olacak sabrın sonu selamet
 
kızlar tavsıyelerınız cok cok guzel ama hepsını denedım ınanın,basbasa gıdıp konusalım dedım ıstemedı ;evde konusmamız
kavgaya neden oluyor dısarda konusalım dedım olmadı..Yemek,ev ıslerın herseyde annem yardım edıyor sagolsun,o buraya
tasındıgımızdan berı hıc ıs yapmıyor kı ..Ben de özenlı davranıyorum ama bebegım cok gec uyuyor ,erken uyumasını
saglamam ıcın banyo vs gıbı yardıma ıhtıyacım oluyor ama o yorgun dıye dıretmemeye calıstım;bır duzen de olmadı:((Bır
de esım konusmaz evlendıkten berı tuhaf ıs nasıldı ıyıydı bu kadar..sonra tv..Hasta dıyebılırım tv na..cocuk gıtse
de tvdan kafasını kaldırmaz:((Hatta 5 gun dıs agrısından gebermıstım ve neyın var demedı ,o kadar yokum artık
onun gözunde:((

Kırmızıoje bırkac hafta falan dedın de aılemın yakınındayım adamı görmedıklerınde nasıl acıklayayım cnm''evı terk
ettı mı ''dıyeyım??Burda olmasam coktan o gereken hava alma arasını verırdım ama nafıle..B

Cnm bak hislerime güveniyorum.Bence senin eşinin problemi ailen.Belki de onun ailesi uzaktaymış.Kıskanıyor içinden sizin yakınlığınızı ve hırçınlık yapıyor.İnsanoğlu tuhaf davranabiliyor.Annem geliyor diyorsun.Bak çok haklısın.Yardıma ihtiyacın var ama erkekler evde yapılan işi görmüyor ama güleryüzü ya da asık suratı fark ediyor.Sorsan ev temiz olmasın ama sen surat asma huzursuzluk çıkarma yeter der.O yüzden yetişebildiğin kadar evine vakit ayır.Kalan vaktini kendine ve eşine ayır ve tabii bebeğe.Zaten o mutlu olsa sana isteyerek yardım eder.Sana bi şey diyeyim.Bir tanıdığım vardı.Eşi doğum yaptı.Aynı sorunlar nerdeyse.Bi gün eve gelmiş adam.Kızın annesi çamaşırları katlıyor.O da ailesini çok sokmuştu lohusalıkta.Vay efendim.Senin annen benim donlarımı nasıl katlar.Nasıl bunu yaptırırsın sen annene.Bırak katlanmadık kalsın.Toplama bile ipten.Ama ne yapıyorsan yapabildiğin kadar kendin yap.Sen çocuğumuzla benle ilgilen diye.Kızda devam etti bazı şeylere.Boşandılar.Seninki şu an emekleri boşa gitmiş gibi düşünüyor.Sana ondan değer vermiyor.Çünkü karşılığını alamadığını düşünüyor.

Diğer konuya gelince.Bence ailenin bilme vakti gelmiş.Ama bende olsam son aşamaya kadar söylemezdim.Eşinden de belli etmemesini rica ederek şehir dışına işe gittiğini söyleyebilirsin.Ya da çok bunalıp ailesinin yanında kalmak istediğini.Ya da ailesinde bi şey icat edebilirsin.Gitmesi gerek falan gibi.İş yerinden nasıl izin aldı derlerse rica etti.sonra telafi etcek falan uydurursun bi şeyler.Ama kesinlikle komşu ve tanıdıklarına söyleme.Hem kötü günde çok iyi bir koz oluyor onlara.Hem de bi de onlarla uğraşmak zorunda kalma.
 
Son düzenleme:
eşiniz sizi bence çok seviyor ama baba olmak sorumluluk almak ona biraz ağır gelmiş olabilir ben sizle alakalı olduğunu düşünmüyorum bu tamamen kendiyle alakalı size düşen eşinizi yanlız bırakmayın bence ona destek olun sizde onun gibi yaparsanız iyicene koparsınız bence mücadele edin kavgalarda ne kadarlaf söylenilmiş olsa bile sevenler kalbinden değil ağzıyla söyler herzaman mücadeleye devam en azından bebeğiniz için
 
o zaman sen ıstısna olamaz mısın clarıs??Her es aynı degıl demek kı..Ben de bu kadar ıyı bır adamın bu sekle
gelecegını bılsem ondan cocuk yapmazdım..Bu sıtede o kadar cok dogumdan sonra hayatı olumsuz degısen
cıft var kı benım arkadaslarımda da var..önemlı olan o dönemı asabılmek ..dogumdan sonra hıcbır konuda sorun
yasamadım dıyorsan o senın sansındır!




Canım bak her doğumdan sonra anne de baba da zor günler geçirir.
Çünkü yeni bir birey hayatlarına katılır.
Yanlarında yol gösterecek hiç kimse yoksa anne -baba bu devre de çok yıpranır.
İş de bu noktada anne babaya iş düşer.Karşılıklı anlayış ile bu devre atlatılır.Başka türlü değil.
Benimki ya da bir başkasınınki şans değil ,
gerçekten seven insan eşi doğum yaptı diye ya da hamile diye gidip de
başka bir kadınla sadece mesajla bile olsa görüşmez.
Olay şans değil ,karşındaki insanın karakteri ve duruşu.


Eşin bence senin ailen ve senden dolayı kendisini direkt bağımlı hissetmiş.
Tabir-i caizse iç güveysi gibi görmüş.Bunu gurur meselesi yapmış ve
başka bir kadına yönelme eğilimi göstermiş. (mesajlarla)
Çünkü kendin de söyledin az önce bizim zor zamanlarımızda
onlar yardım ettiler diye.

Ben yine söylüyorum eğer eşin senin dediğin gibi harika birisi olsaydı
seni ailenle aynı apartmanda otursan dahi 8 aylık bir bebekle evde yalnız bırakmazdı.

 
Son düzenleme:
iyi dıleklerınız ıcın tesekkurler,tasınma sansımız yok cunkı borclarımız cok ve ben işe gırmeyı dusundugum ıcın aıleme
yakın yerler bakıyoruz oralar da 850den baslıyor en kötu evler:(
sunny maddı acıdan hıc dusunmedım cunkı babam sagolsun esımın maası yetmedıgınde hep destek oldu,onlar
bızı gecındırdı desem yerıdır..babamın durumu ıyı zaten ,ama neden cocuguma babam bakacak kı??Babası kımse
o bakmak zorunda..Ben cocugumu bosanan aıle cocugu olsun dıye dogurmadım,ogretmen arkadasılarımla
cok konusurduk hep bosanan aılelerın cocukalrının en arıza,en sorunlu cocuklar oldugunu söylerlerdı..Ben bebegımın
gelecegını dusunuyorum ve de sevdıgım ıcın kaybetmek ıstemıyordum ama son yasananlardan sonra ben de pek
onunla gelecek dusunemıyorum:(( gurursuz demıssın,hangı laflardan sonra gurrursuz buldun benı ve cocugun var mı
merak ettım??
Not:Mesela demişsin ya babam yardım etti diye.Bu da onun sana hissettirmese de takacağı bi şey.Bi de gurursuz diyen birini görmedim ben.Yanlış anlamış olabilir misin?
 
inanın arada kalan bunalan hep benım:(( bebegımın zaten butun gunumu alan bır yapısı var ınternete ılk kez gırıyorum
o da sızlerın tavsıyesı ıcın gırdım yoksa asla tuvalette bıle pesımde bacagıma tırmanan bır bebegım var ve yurumek uzere:((
Yanı bırakın tek basıma,annemle bıle basa cıkamıyoruz annem bıle sasırıyor degısımıne bebegımın..bir de kavgalar yuzunden
cok cok uyanan ,korkan,sıcrayan bır bebek maalesef:((( Korna sesı,ezan,araba sesı,parke sesı bıle uyanıp aglamasına sebep oluyor
öglen uyumaz gece 1de uyur 5 kere uyanır vs..Yanı kızlar onunla ugrasırken hıcbırseye yetmem mumkun olmuyor,
ama ben zaten annemın yaptıgı yemeklerı ben yaptım dıyorum genelde:)Annem esım gelmeden 1saat önce gıder zaten,
bebekten önce pazar da hıc gelmezlerdı aksamları da yanı esımle hep basbasaydık..yanı abartacagı bırsey yok ..Ama ben de
rahatsız olurdum..Onun aılesı fecı ılgısız,bebege ragmen benı ayda bı ancak ararlar onu da..O benım gıbı sevılmemıs
hep ıtılıp kakılmıs bırı..Ama aılesı huzursuzmus,ben huzur ısteyıp evlendım ama sen huzur vermedın dıyor sımdı..
guzel gunlerı tamamen cıkartmıs ama bana anlatmadan yapmıs bunu:((

ben de doguma benımle gırıp elımı tutan adama o gun yenıden asık olmanın mutlulugunu yasarken o degıstı..Evet cok
kavgalı bır evlılık yasadık ..Ama cabalamadıgına ınanıyorum ben belkı de o yuzden bır adım beklyıorum,dedıgım gıbı
en son bayramda eskısı gıbı kocamı görunce umudum arttı ama yok ..mesajlasıyoruz 3 gundur habersız degılım yanı
 
Bu noktaya gelene kadar karşılıklı epey bir çaba vermişsiniz.
Aldatma,devamlı tartışma,küfürleşme vs...
Şimdi anladığımı yazayım;
Siz herşeye rağmen asla ayrılmak istemiyorsunuz.
Eşiniz ise gemileri çoktan yakmış.
Hayata aynı pencereden baktığınıza inanıyorsunuz ama
hayatınızın temeli evlilik ve çocuk konularında taban tabana zıtsınız bence.
Ve sizin cümlelerinizden anladığım kadarıyla siz eşinizi kaybetmekten değil,
düzeninizi,standardınızı kaybetmekten korkuyorsunuz.
Bu uğurda çok şeyi görmezden gelebilirsiniz üstelik.
Asla yargılamıyorum ama anlamıyorum da.
Sizin açınızdan bakalım olaya;mükemmel olduğuna inandığınız eşinizden asla ayrılmak istemiyorsunuz ama
eşinizin sınırlarını bildiğiniz halde üstüne gidip sona yaklaşmakta da bir mahsur görmüyorsunuz.
Asla ''susun,içinize atın,ne yaşarsanız sineye çekin'' demem,diyemem yapımda yok.
Haklı gerekçelerim varsa sonucu ne olursa olsun öfkemi en uçlara taşıyabilirim ama...
Eşimin sınırlarını bilir,nereye kadar gideceğimi,nerede duracağımı da bilirim.
Yeni evli değiliz ki,siz de değilsiniz.
Peki neden hala bu kavgada küfre varacak kadar taşkınlık halleri?
Aldatmayı bile aştıysanız,şimdi payaşamadığınız,uzlaşamadığınız nedir?
Naçizane tavsiyem,madem ki evliliğinizden vazgeçemiyorsunuz;
eşinizi arayın,gayet sakin,suçlamadan,yargılamadan,ses tonunuzu kelimelerinizi ayarlayarak
konuşmak istediğinizi söyleyin.
Ve eşinizin tavrı ne olursa olsun siz sükuneti elden bırakmayın.
Yakıp yıkmayı değil de onarmayı,yeniden başlamayı istediğinizi vurgulayın.
Yuvanız için harcanan emeklerinizin bir çırpıda gözden çıkarılamayacak kadar az olmadığını anlatın.
Sevmediği yönlerinizi değiştirmeye çalışacağınızı,evinizin cadı kazanı halinden eski huzurlu günlerinize döneceğini söyleyin.
Yani yapıcı olun işte.
Ben olsam böyle davranmam ama sizin isteğiniz ve amacınız doğrultusunda böyle davranmaktan başka bir alternatifiniz yok.
ve lütfen sakin olun,hırslanıp tekrar konuşmayı kavgaya döndürmeyin.
Şu aşamada da ailesini arayıp,şikayet etmeyin.
Biraz üstüne yatın bakalım.Ben en azından bir şansınızın daha olacağına inanıyorum.
 
claris ne yapmamı ıstedıgını söyler mısın?
Krmızıoje butun yazdıgın emek verdıklerını tek tek yapmaya calıscam söz verıyorum ,dıger arkadasların
da öyle..gercı yapmadıgım pek sey yok dedıgım gıbı..sunny adlı arkadasımız gurusuz demıstı ama anladık bırbırımızı
canm ..
 
Bu noktaya gelene kadar karşılıklı epey bir çaba vermişsiniz.
Aldatma,devamlı tartışma,küfürleşme vs...
Şimdi anladığımı yazayım;
Siz herşeye rağmen asla ayrılmak istemiyorsunuz.
Eşiniz ise gemileri çoktan yakmış.
Hayata aynı pencereden baktığınıza inanıyorsunuz ama
hayatınızın temeli evlilik ve çocuk konularında taban tabana zıtsınız bence.
Ve sizin cümlelerinizden anladığım kadarıyla siz eşinizi kaybetmekten değil,
düzeninizi,standardınızı kaybetmekten korkuyorsunuz.
Bu uğurda çok şeyi görmezden gelebilirsiniz üstelik.
Asla yargılamıyorum ama anlamıyorum da.
Sizin açınızdan bakalım olaya;mükemmel olduğuna inandığınız eşinizden asla ayrılmak istemiyorsunuz ama
eşinizin sınırlarını bildiğiniz halde üstüne gidip sona yaklaşmakta da bir mahsur görmüyorsunuz.
Asla ''susun,içinize atın,ne yaşarsanız sineye çekin'' demem,diyemem yapımda yok.
Haklı gerekçelerim varsa sonucu ne olursa olsun öfkemi en uçlara taşıyabilirim ama...
Eşimin sınırlarını bilir,nereye kadar gideceğimi,nerede duracağımı da bilirim.
Yeni evli değiliz ki,siz de değilsiniz.
Peki neden hala bu kavgada küfre varacak kadar taşkınlık halleri?
Aldatmayı bile aştıysanız,şimdi payaşamadığınız,uzlaşamadığınız nedir?
Naçizane tavsiyem,madem ki evliliğinizden vazgeçemiyorsunuz;
eşinizi arayın,gayet sakin,suçlamadan,yargılamadan,ses tonunuzu kelimelerinizi ayarlayarak
konuşmak istediğinizi söyleyin.
Ve eşinizin tavrı ne olursa olsun siz sükuneti elden bırakmayın.
Yakıp yıkmayı değil de onarmayı,yeniden başlamayı istediğinizi vurgulayın.
Yuvanız için harcanan emeklerinizin bir çırpıda gözden çıkarılamayacak kadar az olmadığını anlatın.
Sevmediği yönlerinizi değiştirmeye çalışacağınızı,evinizin cadı kazanı halinden eski huzurlu günlerinize döneceğini söyleyin.
Yani yapıcı olun işte.
Ben olsam böyle davranmam ama sizin isteğiniz ve amacınız doğrultusunda böyle davranmaktan başka bir alternatifiniz yok.
ve lütfen sakin olun,hırslanıp tekrar konuşmayı kavgaya döndürmeyin.
Şu aşamada da ailesini arayıp,şikayet etmeyin.
Biraz üstüne yatın bakalım.Ben en azından bir şansınızın daha olacağına inanıyorum.




Bak arkadaşımız mükemmel yazmış yapılacakları.
 
hmm anlaşıldı eşinin senden neden uzaklaştığı sneinle doğuma girmesi,keşke sokmasaydın ,her ne kadar görmese bile erkeler bu durumdan çok etkilenir,doğumdan sonra eşlerinden uzak kalır seks yapmak istemez,bebeği emzirmek garip gelir,herşeyden soğar...senin yapman gereken bebeği eşine yaklaştırman babaıs seni çok seviyor,sen evde yokken çok huzursuz,tıpkı sana benziyor bana hiç benzemiyor,babasının kızı,vs. laflar üret..
sonra bebeği annenlere bırak eşin gelmeden süslen püslen minileri giy saç baş yaptır kuaförde,masayıda kur eşin gelince özel bir gece yaşayın başbaşa...eski günleri yad edin...
hersey senın elinde evliliğini kurtarabilirsin zor değil....başaracaksın inanıyorum..
eşinin üstüne gitme,eve gelmesini sağla sadece bebeğin sensiz durmuyor baba diye sayıklıyor çok özledi seni filan diye msj at...:10:
 
Back