- Konu Sahibi siyahbeyaz2012
- #421
-mervemert=ev hanımı falan degılım unıversıte mezunuyum ve iş bakıyorum,evde oturacak olsaydım annemlerın yanına gecmezdım!ayrıca da hıııc aılecı degılım ve 2unıversıte okuyup yıllarca da aYRI yasadım aılemden ok ,ayrı catı altındayız ayrıca !
-aldattıgını dusunmuyorum ama yaptıysa da bunu kanıtlayıp bebegımı görmemesını saglamak sıterım..
-bvurcumurat cok uzuldum resmen cok benzer seyler yasamısız((Benım en buyuk sıkıntım ona dogumumla tekrar asık olmus olmam,aılemın destekcı bır aıle olmaması,ıs bulmadan ayrılmak ıstememem
(
-ben hıc aglayıp yalvarmadım kızlar yanlıs anlamıssınız??
-sadece cok asık oldum doguma bırlıkte gırdık ve buyuleyıcı bır an'dı..Bir de esım herseyımı yapar gercekten dedıgı gıbı bırını kaybetmek zor gelıyor
-parasal durumdan dolayı ayrılamadık apartmandan kızlar
-kavgalarımız hep öyleydı cunkı esım cok sınırlı..herşeyıyle mukemmel bırıdır ama asırı sınırlı kırar döker ufacık seyden ve bız bunu evlendıgımızden berı yasıyoruz ben de hep haklıysam cevap verırım kufrederım kavga uzar uzar en sonunda da kımse barısmaz ertesı gun mesajlasırız bırsey yokmuş gıbı..cunkı ıncır cekırdegını doldurmayan sebepten kavgalar
-ev kıra ama komsu oldugu ıcın cok uygun 300 tl İstanbul'da baska yer zor yanı( bırlıkte ılk tasındıgımızdan berı gıtmek ıstıyoruz ama paradan cıkamadık evden
-ben onu cok zorladım aslında haklı da sevgımı gösteremeyen bır yapım var hep ters davranır emır verırdım cunku butun ılıskılerımde pohpohlanan kadındım ..o da cok ıyı bakardı bana anam babam gıbı ..En sonunda patladı ama bu patlama keske bebekten önce olsaydı((
canım yaşadıkların sanki her kelimesiyle benim ,sanki ben yazıyorum bunları,hıçbırsey fazla degıl,eksık degıl.ancak ben suan 8 aylık hamıleyım,bebegım 8 aylık olunca 3,5yıllık evlı olucam.bunları yaşayalı 1hafta oldu.gözlerim kan dolu şuan.hiç aklıma gelmezdı bunları yaşayacagıma.benım için erıyıp bıten etrafımda dönen adam gitti benden nefret edıordu sankı hamılelıklemı alkalı bılmıorum.en yakınım dedıgı arkadasıyle benden gızlı konuşmuş.ben onla konuşmaya ıhtıyacım varken hemde.yalnız olan sıkılan bendım.ama o kendını bunalıma soktu.ALLAHA ŞÜKÜR DİYORUM eskiye döndük 2 gündür ama .yaşadıklarım benim ömrümden 10yılımı aldı.hayallerım karardı.bana dıorkı sımdı senı asla aldatmadım.sadece boşluğa düştüm.ne yapacagımı bılmıordum.kendımı tanıyamıordum.sana yaşattıklarım için senden oğlumdan özür dılerım dıledı.ağladı.şimdi ben ona dedımkı bebegıgımız doğsun 40 çıksın ben gıdıcem.ayrılalım dedım.oda hayır dedı çok mutlu edıcem sızı duzelecem dedı.ama benım içim çok kararsız.ona olan sevgımden degıl.yıne kötü günler yaşamaktan.beni üzmesinden çoooook korrkuyorum hemde çok.