Aynen öyle.
Bir kere geldim bu hayata, hiç çocuklara bir şey bırakma gayem yok hatta olmadığı gibi ailemi de buna cesaretlendiriyorum, satıp yesinler
Ben yaparım çünkü.
Bebekliğinden itibaren maddi manevi sermişsem önüne, aklını kullanmak ona kalmış.
İster sokak ressamı olur, bir göz odada 5 kişi yaşar, ister yurtdışında bir okulun spor koçu olur, ister çiftçi olur, bana ne.
Ben ona ne olursa olsun lazım olacak hayatta kalma güdüsünü perçinleyerek, becerisini paraya dökmeyi öğreteceğim, gerisi ona kalmış.
Farkındaysan bir tane bile yönetici, ceo, bilmem nere mühendisi falan demedim, demem.
Hayatını camların ardında heba etmesini para uğruna istemem.
Yediği domatesle mutlu olmasını, domates tarlası hayali kurmasını isterim, domates tarlası satın alacak parayı düşleyerek bir işte çalışmasını değil.
Emek, beceri, yetenek ve zeka…