- 16 Ocak 2018
- 494
- 157
- 30
-
- Konu Sahibi Girlsbelikegirls
- #41
Şu görmezden gelinme ve degersiz hissetme duygusu beni cok öfkeli bir insana çevirdi. Tahammülüm kalması hemen sinirlenen insana dönüştüm. Ve bir yanım eşime benzedi. Resmen eşimin aynısı oldum. Hissizleştim ve umursamaz oldugumu farkettim bir süre sonra. Ama sadece eşime karşı öyle oldugumu farkettim. Çünkü öfkeliyim onaBana uğraşın olsun çocuk yap dediler.Esimde çok istiyordu ama ben hiç istemedim.Daha es olamadi baba mi olacak dedim hep.Yani ne bileyim yaşadıklarım canlandı tekrar.Ama şu bir gercek değişmek isteyen değişiyor.İlgili olmak isteyen oluyor.Biz oturup beraber bir kahve bile icmezdik mesela.Dusunsene eşinle bı kahve icemiyorsun çünkü adam sana o kadar bile değer vermiyor.Ben odağımi degistirmeyi de çok denedim.Ama yapamadım asla başka şeylere odaklanamadim.Hobi çevre vs edinemedim çünkü mutlu değildim.Kendimi evime bile ait hissetmiyordum.Cok zordu ya umarım en hasarsız şekilde atlatirsiniz
BU yüzden 14 gündür konusmuyorum. Önceden 3 günden kendi kendime sinirim geçince konusmaya baslardım. Ama bu sefer öyle yapmayacagım. Nereye kadar ve nasıl gideceğini ne yapacagını görmek istiyorum.Ona göre bir konusma yapacagım kendisiyleEşin her dediğini seni mutlu etmek için değil, kendisi hiçbir şey için çaba göstermediginden yapıyor. Evde bi kadın olsun çünkü herkes evleniyor ben de evleneyim, annem falan rahat bıraksın ama bir yandan da annemin yanında gibi hiçbir önemli şeye karar vermeden kendimi hiç yormadan hayatıma devam edeyim istiyor. Gidilecek yere, alınacak şeye bile siz karar veriyorsunuz. Evin tüm zihin yükünü size atmış ve siz de parayı sizi sevdiği için size veriyor sanıyorsunuz. Muazzam bir başarı bu ya şaşırdım gerçekten.
Bu yorum mesela benim çocuk yapmama sebebim. Ya çocuğa ya zeka geriliği olan birine bu kadar laf anlatilir emek verilir çünkü. Siz eşiniz var sanıyorsunuz ama çocuğunuz var. Sevimli de değildir muhtemelen. Değiyor mu gerçekten?
Çok sevindim toparlamıssınız. Eşim allahtan yemeğe gelmemezlik yapmıyor ama yemekten sonra hemen oyuna atlıyor. Depresyonda oldugunu düşünmüyorum pek. İş arkadaslarıyla arası iyi. İşini seviyor musun memnun musun dediğimde evet diyor. Hatta işinde yükselme planları yapıyor.Sertifkalarını almaya calısıyor falan.Bizim hikaye epey uzun.Ama anlatayım canim bir umut olur belki.Benim de çok konu acmisligim var hatta buraya o sebepten kaydoldum.Ben nisanliyken falan bilmiyordum oynadığını ki zaten oynamiyordu o dönem.Evlendik 9 ay sonra başladı oynamaya.Esim bana işini vs anlatmazdi meğer çok sorun yaşıyormuş onu benden ve oyundan cikariyormus sonradan anlattı her şeyi.Neyse bir iki geçer düzelir diye beklerken asosyal manupulatif otoriter bir insan oldu.Surekli alıp karşıma konuştum yeri geldi bağırdım anlamadı.Bazen bana nasılsın demeden PC başına otururdu ben 2 gün uyumadigini bilirim.Yemege falan gelemezdi.İsi düşünce yanıma gelirdi.Benden kopmuştu tamamen zamanla artık bende mücadeleden yorulup bıraktım onu.En ufak söylemde kavga ediyorduk.Sevgim bitme noktasina gelmişti ona karşı.Bilgisyari kır falan diyenler olmuştu ama benim eşim o dilden anlayan biri değil.Bana hep derdi ki sen oynama dedikçe oynayasim geliyor.Herkesi düşünürdü beni asla dusunmezdi.Vari yoğu ailesiydi.Velhasil ben artık dayanamayacak noktaya geldim ve bıraktım eşimi.Hemen pişman oldu zaten.A dan Z ye konuştum onunla.Bana karşı o kadar ilgisizdi ki ailem yanıma geldiginde anlamıştı düşün artık yani o kadar kopmustuk birbirimizden.Terapi aldık 8 ay kadar müthiş toparladı bizi.Bende değiştim oda değişti.Yuvarlanip gidiyoruz şimdilik.
Çok iyi anlıyorum.Hep beni suçladı tahammülüm kalmadığı için.Benim bide eşime değil genel hayata tahammülüm hevesim vs kalmamıştı içim ölmüstüŞu görmezden gelinme ve degersiz hissetme duygusu beni cok öfkeli bir insana çevirdi. Tahammülüm kalması hemen sinirlenen insana dönüştüm. Ve bir yanım eşime benzedi. Resmen eşimin aynısı oldum. Hissizleştim ve umursamaz oldugumu farkettim bir süre sonra. Ama sadece eşime karşı öyle oldugumu farkettim. Çünkü öfkeliyim ona
Belkide bahaneydi bilmiyorum.Niye oynuyorsun bu kadar diye sorardım içimden geliyor bana zevk veriyor vs derdi çok zoruma giderdi resmen beni istemiyor diye düşünürdüm içten içe.Bu arada hangi oyunu oynuyorÇok sevindim toparlamıssınız. Eşim allahtan yemeğe gelmemezlik yapmıyor ama yemekten sonra hemen oyuna atlıyor. Depresyonda oldugunu düşünmüyorum pek. İş arkadaslarıyla arası iyi. İşini seviyor musun memnun musun dediğimde evet diyor. Hatta işinde yükselme planları yapıyor.Sertifkalarını almaya calısıyor falan.
Sizin eşiniz bir de tartısıyormuş sizinle sanırım. Benim eşim benle hiç tartısmıyor bile. Sessizce beni dinliyor. Hatta genelde oyun oynamaya devam ediyor dinlerken. Tartısmaya dahil olmuyor. Hep sessiz.Çok iyi anlıyorum.Hep beni suçladı tahammülüm kalmadığı için.Benim bide eşime değil genel hayata tahammülüm hevesim vs kalmamıştı içim ölmüstü
Ya gerçekten okuduklarıma inanamıyorum. Bi de eve gelip bu adama yemek yapıyor ve yediği için memnun oluyorsunuz. Anne olmuşsunuz.Çok sevindim toparlamıssınız. Eşim allahtan yemeğe gelmemezlik yapmıyor ama yemekten sonra hemen oyuna atlıyor. Depresyonda oldugunu düşünmüyorum pek. İş arkadaslarıyla arası iyi. İşini seviyor musun memnun musun dediğimde evet diyor. Hatta işinde yükselme planları yapıyor.Sertifkalarını almaya calısıyor falan.
Valla steam de ki oyunları oynuyor. Bir sürü var hesabında. Bilmiyorum ki hangisi. Bana da eşim diyor ki stresimi kafamı dagıtıyorun oynayarak. Bazen iştrn gelince yalnız kalmak istiyorum diyor. Zaten yalnız gibi yasıyor daha ne istiyor anlamadımBelkide bahaneydi bilmiyorum.Niye oynuyorsun bu kadar diye sorardım içimden geliyor bana zevk veriyor vs derdi çok zoruma giderdi resmen beni istemiyor diye düşünürdüm içten içe.Bu arada hangi oyunu oynuyor
Yediği için memnun olmaktan değil. Eğerr yemeğe de gelmese ben iyice cinnet geciririm manasında söyledim.Ya gerçekten okuduklarıma inanamıyorum. Bi de eve gelip bu adama yemek yapıyor ve yediği için memnun oluyorsunuz. Anne olmuşsunuz.
Yok yartismazdi.Aslinda içten içe biliyormuş vicdan azabı falan cekiyormus ama işte bunları hep sonradan söyledi.Bahane ya bunlar benimki de hep aynı seyleri söylerdi stresini atıyorum diye sanki bana dünyayı yonetiyor.Bunlar hep ağız kapatma.Hep derdim bir gün bu evde seni ve bilgisayarını yalnız birakacagim diye öyle de yaptım.Hatta beni aradığında niye uzuluyorsun istediğin hayyat bu değil mi bilgisayarına sana mutluluklar diyip yüzüne kapamistimSizin eşiniz bir de tartısıyormuş sizinle sanırım. Benim eşim benle hiç tartısmıyor bile. Sessizce beni dinliyor. Hatta genelde oyun oynamaya devam ediyor dinlerken. Tartısmaya dahil olmuyor. Hep sessiz.
Köpekler kediler ve eşinizin kölesi gibi olmuşunuz. Konuşacak sohbet edecek kimse yok hayatınızda bunların hepsi hizmet bekliyor, yemekleri hazırlanacak temizlkleri yapılacak vs vs. İnsanın kendisine yaptığı eziyeti kimse yapmıyor. Eşinizin arkadaşları var sosyal hayatı var onun keyfi yerinde. Hayatınızı kendi kontrolünüze alın kendinize uzaktan bakın.Merhaba 2 yıldır evliyim.4 yıl da sevgililik sürecimiz vardı.Sevgililik sürecimizde de eşim oyun oynardı bilgisayarda cok ama ben o aralar calısıyordum gözüme batmıyordu. Ama evlendikten sonra cok rahatsız olmaya basladım.Çünkü paylaşımlarımız yok oldu neredeyse.İşten geliyor bilgisayar basına otıruyor oyun acıyor uyku saatine kadar oynuyor. Bir de kulaklık takar genelde müzik dinler. Şuan calısmıyorum ben.Çocuk düşünmüyoruz. evimiz de kedilerimiz köpeklerimiz var.Onlarla bile işten sonra işgilenmiyor oyun oynatmıyor.Ben ona köpekleri yürüyüşe cıkaralım demesem ona kalsa 3-4 günde bir cıkarcaz köpekleri.Hasta olduklarında götürür veterinere allahtan.Mesela önceden birlikte film izlerdik artık onu da yapmıyoruz.O nadiren acar bir sey izler oda da beni bile cagırmaz.İzin günlerin de sürekli oyun oynuyor ve uyuyor.Ben diyorum bazen suraya gidelim gezelim diye. Bazense dinlemsin diyorum ama o yine oyun oynuyor.Ama işten sonra arkadasları cagırsa yorgunum demez gider.Gecen gün iş arkadasının canı sıkkın diye onu teselli etmek için buluştu onla işten sonra. Ben tartıstıgımızda surat asıyorum konusmuyorum gönlümü bile almıyor. Normalde surat asmam ama artık cidden cabalayacak mı diye deniyorum. 14 gündür konusmuyorum onunla şuan.Ve kendisi hiç bir sey olmamıs gibi konusuyor benle ama ben yüx vermiyorum.Ve hala sorunu cözmek için ugrasmıyor yine oyun oynuyor. Ben şunu bunu yap dersem yapar ancak.Kedilerin kumunu temizle bari diyorum onu da aklına estikce yapıyor. Eşimle 2 kez aldım karsıma ilişkimiz hakkında konustum. Tekrar mı alıp konusayum? İnanın isteğim kalmadı artık.Her istediğimi yapar alır sanırım tek iyi yanı bu şuan eşimin. Bu yanına tutunuyorum sadece. Onun dısında kendimi görünmez ve degersiz hissediyorum. Çünkğ eşimle tartısamıyırum bile. Tepkisiz sessiz duvar gibi duruyor karsımda. Tek basıma tartısıyorum ben. Sonrasında da gelmiyor konusmaya gönül almaya.Oysa ben onun bana yaptıklarını yapsam o benim gibi davransa ben üstüne giderdim çözmek için sorunu...Ve eşim asla sinirlenmiyor arkadaslar benimle ilgili.Baska seylere sinirlenir ama benimle ilgili hiç sinirli tripli görmedim onu.
Tam da anlattıgınız gibi düşünüyor ve hissediyorum.bir de ben gurbetteyim. Çevrem yok hala. Arkadaslarım yok burada.Eşim de böyle olunca daha da yalnızlastım.Hele bir de üstüne tartısma cözülsün diye caba göstermediği zaman daha da kötü hissetmeye basladım. Tabi ki baska zoruna giden konular da var degersiz hissettiren. Zaman için de birikimi var içimde birikti hepsi. O dönemlerde de onu karsıma alıp davranıslarından dolayı ne hissettiğimi anlatmıstım. Dayanamauyıp aglamıstım hatta.Köpekler kediler ve eşinizin kölesi gibi olmuşunuz. Konuşacak sohbet edecek kimse yok hayatınızda bunların hepsi hizmet bekliyor, yemekleri hazırlanacak temizlkleri yapılacak vs vs. İnsanın kendisine yaptığı eziyeti kimse yapmıyor. Eşinizin arkadaşları var sosyal hayatı var onun keyfi yerinde. Hayatınızı kendi kontrolünüze alın kendinize uzaktan bakın.
ben de çok oyun oynarım ama şu da var mesela, oyun oynarken yanındaki kişiyi de katabilirsin bi süre. ben mesela yanımdaki arkadaşlarıma diyorum gel kız iki tur sen uçur şunu vs diye. oturtuyorum. ya da iletişim kurabiliyorum oynarken. millet yayın açıp para kazanıyor sonuçta. full odak da gerektirmiyor. bu olaydaki erkek kişisi film açtığında bile çağırmıyormuş ki karısını.Hanımlar şöyle söyleyeyim ben de çocuk yaşlarımdan beri oyun oynarım saatlerimi oyun oynamakla harcarım. Evet bu asosyal ve zararlı bir alışkanlık. Sizin eşleriniz de yıllardır oyun oynuyorsa bu alışkanlıklarından kopmaları maalesef mümkün değil. Girdikleri oyuna bağlı olarak lig, kademe veya kupa, maç kazanma gibi şeyler için uğraşıyorlar. Böyle oyunlar insanın günlük olarak en az 2 saatini yiyor çünkü her maç en az 20 dakika sürüyor, o maç bitti bir maça daha gireyim öyle öyle zaman bitiyor.
Size yeterince vakit ayırdıktan sonra artık ben oyun oynayacağım diyerek kendi köşelerine çekilseler bu kadar göze batmazlar. Bekar hayatı yaşıyor gibi davranıyorsun, bana zaman ayır sonra istediğini yap diyebilirsiniz.
Ben de düşünüyorum mesela işi gücü oyunla ilgili olsa para kazanıyor olsa ordan gelir saglıyor olsa neyse derim belki. Ben oynamasına karsı değilim. Ama dozunda olmalı.hatta ben sıkan bir kadın da değilim. İstediğinde erkek arkadaslarıyla görüşüp bir yerlerd ebir sey içebiliyor.Saygı duyarım. Eger ben cıksam dısarı o da saygı duyar alanıma. Ama bunlar dozunda olmalı sonucya bekar değil artık. Ve düşünüyorum eger bana surat asan eşim olsaydı. Ben 14 günü bırak 2. Gününde baktım hala bir sey yolunda değil giderim üstelerim konusırum çözmeye calısırım sorunu. Ben yapabilirsem eger hala, o neden yapmıyor diye durup düşünüyorum. Ve aklıma bir tek, benim kadar deger vermediğini düşünüyorum.Bu değer verme durumu düzelir mi geri gelir mi? Bilmiyorum. Ona sorsam beni seviyor deger veriyor. Ve ona sorsam ilişkimiz de hiç sorun yok hersey yolunda taa ki ben bu hissettiklerimi ona söyleyene kadar.Zamanın da ben de onunla oyun oynamayı denedim. Ama oyun oynamak benlik değil.Önceden film izlerdik birlikte evde bile olsak.Neden benimle kınusnaya gelmiyorsub tartısma sonrasu diye sordugumda. Eşim benim hala sinirli göründüğümü söylüyor bu yüzden gelmiyormuş konusmaya.Hatta işten sonra stresini oyunla attıgını kafasını dagıttıgını söylüyor. Bazen de yalnız kalmak istediğini söylüyor işten sonra. Gecen gün iş arkadasınun iş hakkında canı sıkkındı dışarı cagırdı gitti arkadasını teselliye konusmaya. Ama ben 14 gündür konusmuyorum hiç gelip sorun nedir diye çözmüyor. Bu cok agrıma gidiyor. Bu arada ilişki de baskın taraf ben oldum hep. Anlamadın konusmaya mı korkuyor. Ne geciyor aklından ne hissediyor. Ona hep güzelce diyorun, ne düşünüyorsan,hissediyorsan bana söyle içinde tutma diyorum. Bana içindeki leri tam söyleyemiyor gibi geliyor. Tartısamıyoruz bile. Hep sessiz duvar gibi ben tartısırken tek basıma tartısıyorum.Keske tartıssa içindekileri söylese diyorum kendi kendime. Bu kadar cıkmaza düşmezdim o zaman.ben de çok oyun oynarım ama şu da var mesela, oyun oynarken yanındaki kişiyi de katabilirsin bi süre. ben mesela yanımdaki arkadaşlarıma diyorum gel kız iki tur sen uçur şunu vs diye. oturtuyorum. ya da iletişim kurabiliyorum oynarken. millet yayın açıp para kazanıyor sonuçta. full odak da gerektirmiyor. bu olaydaki erkek kişisi film açtığında bile çağırmıyormuş ki karısını.
benimle bırak sevgilim ortalama yakınlıktaki biri bile 14 gün konuşmasa en azından yoklarim.
üzgünüm konu sahibi. keşke iyi şeyler söyleyebilsem size.
O zaman evlenmeseydiValla steam de ki oyunları oynuyor. Bir sürü var hesabında. Bilmiyorum ki hangisi. Bana da eşim diyor ki stresimi kafamı dagıtıyorun oynayarak. Bazen iştrn gelince yalnız kalmak istiyorum diyor. Zaten yalnız gibi yasıyor daha ne istiyor anlamadım
değer vermemek budur evet diyemem ben size. ancak şunu söyleyebilirim ki size karşı kendi işine nasıl geliyorsa davranıyor. işine gelmiyor gönlünüzü almak uğraşmak bu yüzden mantıklı görünen bahaneler sıralıyor.Ben de düşünüyorum mesela işi gücü oyunla ilgili olsa para kazanıyor olsa ordan gelir saglıyor olsa neyse derim belki. Ben oynamasına karsı değilim. Ama dozunda olmalı.hatta ben sıkan bir kadın da değilim. İstediğinde erkek arkadaslarıyla görüşüp bir yerlerd ebir sey içebiliyor.Saygı duyarım. Eger ben cıksam dısarı o da saygı duyar alanıma. Ama bunlar dozunda olmalı sonucya bekar değil artık. Ve düşünüyorum eger bana surat asan eşim olsaydı. Ben 14 günü bırak 2. Gününde baktım hala bir sey yolunda değil giderim üstelerim konusırum çözmeye calısırım sorunu. Ben yapabilirsem eger hala, o neden yapmıyor diye durup düşünüyorum. Ve aklıma bir tek, benim kadar deger vermediğini düşünüyorum.Bu değer verme durumu düzelir mi geri gelir mi? Bilmiyorum. Ona sorsam beni seviyor deger veriyor. Ve ona sorsam ilişkimiz de hiç sorun yok hersey yolunda taa ki ben bu hissettiklerimi ona söyleyene kadar.Zamanın da ben de onunla oyun oynamayı denedim. Ama oyun oynamak benlik değil.Önceden film izlerdik birlikte evde bile olsak.Neden benimle kınusnaya gelmiyorsub tartısma sonrasu diye sordugumda. Eşim benim hala sinirli göründüğümü söylüyor bu yüzden gelmiyormuş konusmaya.Hatta işten sonra stresini oyunla attıgını kafasını dagıttıgını söylüyor. Bazen de yalnız kalmak istediğini söylüyor işten sonra. Gecen gün iş arkadasınun iş hakkında canı sıkkındı dışarı cagırdı gitti arkadasını teselliye konusmaya. Ama ben 14 gündür konusmuyorum hiç gelip sorun nedir diye çözmüyor. Bu cok agrıma gidiyor. Bu arada ilişki de baskın taraf ben oldum hep. Anlamadın konusmaya mı korkuyor. Ne geciyor aklından ne hissediyor. Ona hep güzelce diyorun, ne düşünüyorsan,hissediyorsan bana söyle içinde tutma diyorum. Bana içindeki leri tam söyleyemiyor gibi geliyor. Tartısamıyoruz bile. Hep sessiz duvar gibi ben tartısırken tek basıma tartısıyorum.Keske tartıssa içindekileri söylese diyorum kendi kendime. Bu kadar cıkmaza düşmezdim o zaman.