Eşim beni aslaa anlamıyor

İşte konu sahibine bosanmayi da öneren oldu aslında onu da istemiyor. Bilmiyorum çözümü nedir bu durumun yapma deneni inadına biri yaparsa bende cildirirdim açıkçası . Evet gerçekten çözüm bulmak iki tarafın isteği ile olan birşey
 
Evet çift terapisi düşünüyorum ben de son zamanlarda. Bakalım umarım çözüme kavuşur.
 
Kesinlikle. Anlaşıldığını hissettikten sonra eleştirel dil sert de olsa demek ki benim göremediğim bir şeyler var diyorsun
 

Simdi evli kalamam diyorsun ya.
Ben ilk tanıştıklari zamanlara gidiyorum
Illa ki belli eder ya, benim için evlenmiş olmak bile bir lütuf.
Dış fircalamayan adam düzenli dus almayada üşenir temiz giyinmeye de.
Konu sahibi kendini değiştirmek her zaman daha kolaydır. Birde bunun mesela fibromiyalji ile bağlantısı da var, tıbbi destek en azından sorgulama iyi gelebilir
Derin uyku ile vücutta bazı isleyisler olur uyuyamayanlar ise surec bozuldugu icin kısır döngüye girer.
Bir araştır derim benimki bir ornek- başka bir sürü sebebi olabilir
 
Tabiki insan önce anlaşılmak istiyor. Arkadaşınıza bir derdinizi anlattığınızda beklediğiniz ilk şey tavsiye ya da eleştiri değildir, önce dinlenilmeyi isterseniz, anlaşılmayı. O ihtiyaç giderildikten sonra, kafa bulanıklığı asildıktan sonra mantıklı bir şekilde konuşmaya açık olursunuz. Herhangi bir konuda eşinizle konustugunuzda sizi dinlemiyor, tamam deyip defalarca aynı şeyi yapmaya devam ediyorsa tukenirsiniz. Gelen yorumların çoğu ben kocama söyle davranırım ben böyle cocuk büyüttüm. Çoğu kişi egosunu tamire koşmuş buraya, konu sahibine bir el uzatayim diyen cok az.
 
İşte ailenden biri Kudra. Bak ben de kardeşimi atamıyorum. Yapma dediğimi inadına yapıyor, ama kardeş işte.
 
Benim eşimde çok gurultucudur.
Hele telefonda konuşurken sanki kavga ediyor sanırsınız.
Kapıdan girerken de haldir huldur girer .
Bebek varken bu durum daha sinir bozucu oluyor.
Çünkü kapidan bir hisimla geliyor dolablari sert sert açıyor felan.
Ben çok söyledim biraz biraz torpuledi.
Ama gene coskun bir tip.
Bir de aileden geliyor bu durum .
Kalabalık ailede yaşamış ve herkes kafasına göre takılmış.
Ben yurtta felan da kalmadım hiç.
Sessiz beş kişilik ailede büyüdüm.
Dediğim gibi söyleye söyleye tolere ettim ama yüzde 40 anca düzelme görmüştür.
O da benim başka huyunu tolere eder.
Siz de benim gibi biraz takintilisiniz orta yolu bulmanız gerekiyor.
İlla farklı huylar çıkıyor evlilikte.
Tıpa tıp aynı aileden gelen çocuklar bile farklı özellikler taşıyor.
 

Kimse kimsenin arkadaşı değil ki burada, arkadaşça davranma yükümlülüğü de yok ki, bi de kimin nasıl arkadaşlık ettiğini de bilmiyoruz. Benim bazı arkadaşlarım beni eleştirerek girer mevzuya ve dahi annem bile yapar bunu. Bazıları "Anlıyorum" der... :) Çeşit çeşit.

Hatta çok sevdiğim iki dostum var, biri off nasıl eleştirir. "Kocanı iğdiş ediyorsun iğdiş a salak!" demişliği vardır. :)
Diğeri de pamuk gibi sarmalayarak anlatır, yeri gelir Hilal'e anlatır gibi anlatır. İkisi de bana lazım dostlar kaç yıllık.

Daha önceki üyeliğimde birkaç konu açtım ve dahi birinde linç yedim ve bu kadar insan benzer yerlerden eleştiri getiriyorsa, oraya bi bakayım dedim. Bazı konularda eleştiriye aşırı kapalı olduğumu fark edip oradan kendimi sorguladım. Kendimden emin olduğum yerde "Öff bu da saçmalamış bu yorumda" dedim geçtim.

Farklı farklıyız, herkes kucak açmayabilir, çünkü birinin "asla"sına da denk gelebilir. :)
Evet burada ego dolu yorumlar da yapılıyor ama ben daha az görüyorum size nazaran onları.
Sizin bakışınız.
 
bebek de bir sorun yoksa ben bu lohusalığın abartıldığını düşünüyorum1 haftada toparlanıyorsun 1 ay da ağır iş yapmazsın kadın tutarsın olur biter haftada bir.ömrümde çocuk görmeyen yakından ben bile baktım.uykudan uyanıyormusunuz da bla bla.bebekliyken zaten uykular gider.premses sendromuna girmek istemişsiniz ama destek gelmemiş aileden
 
Yaaa kapıdan haldir huldur girmek mi? Çok tatlısınız önerinizi dikkate alacağım bu arada
 
bebek de bir sorun yoksa ben bu lohusalığın abartıldığını düşünüyorum1 haftada toparlanıyorsun 1 ay da ağır iş yapmazsın kadın tutarsın olur biter haftada bir.ömrümde çocuk görmeyen yakından ben bile baktım.uykudan uyanıyormusunuz da bla bla.bebekliyken zaten uykular gider.premses sendromuna girmek istemişsiniz ama destek gelmemiş aileden
 
Ben o dönemde her şey çok normal sanıyordum. Ama şu an düşünüyorum ki baya kötü zamanlar geçirmiştim. Herkeste değişiyormuş. çocuğunu kabullenemeyen bile oluyor Allah korusun.
 
Ben o dönemde her şey çok normal sanıyordum. Ama şu an düşünüyorum ki baya kötü zamanlar geçirmiştim. Herkeste değişiyormuş. çocuğunu kabullenemeyen bile oluyor Allah korusun.
1000 insan da 1 kişi belki çocuğunu kabullenemeyen.hamilelik de riskli değilse o kadar zor geçmez.bir hastalık vs yoksa.kadınlar olarak hayatımız boyunca değer görmeliyiz.sadece hamilelik de görmedğimiz ilginin acısını çıkarmaya çalışmamalıyız.
 
Valla ben de öyle derdim. Eşim şöyle olsa anında biter böyle olsa keserim falan. Olayın içinde olunca kolay olmuyor. Benim de kırmızı çizgim hijyen olayı. Ama gel gör ki çözüm bulmak istiyorsun
 
Benimki erken doğum ve hastanede yattı 10 gün. Çok zordu benim için .
 
Benim eşimde aynıydı gürültü patırtı. Ama sonradan alıştı tabi daha dikkat ediyor ben uyurken. Bu yapı meselesi bence bazıları böyle. Defalarca uyarmanıza rağmen aynı devam etmesi hoş değil ama sizde çok takıntı haline getirmişsiniz gibi duruyor.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…