Çok alakalı.
Okumuş, meslek sahibi kadınsınız.
Doğru, yanlış, ahlak, onur, gurur vb kavramları bilip çocuklara aktarmakla yükümlü olduğunuz bir mesleği icra ediyorsunuz.
‘Özel hayatla mesleğimi karıştırmıyorum’ argümanına sığınmayın lütfen çünkü insan kendinde olmayan, içselleştiremediği duyguları, kazanımları başkasına aktaramaz.
Bırakın öğrencilerinizi iki evladınız var.
Onlara rol model olarak böyle bir babayı mı reva görüyorsunuz?
Çocuklarınızı büyütmek istediğiniz aile ortamı bu mu?
Hayata bakışınız, vizyonunuz bu mu?
Özsaygınız hiç mi yok?
Dünyada erkek kıtlığı mı var?
Eşiniz som altından mı?
Kendinize gelin lütfen ve acilen psikolojik destek alın.
Konu ben boşanırım , sen niye boşanmıyorsun? Değil.
Bunca sayfadan, yazılan onlarca yorumdan çıkardığınız sonuç buysa hepimiz boşuna uğraşmışız zaten.