Yani gerçekten üzüldüm yaşadığın hayata. Bu sitede ilk defa birinin mesajını okuyup bu kadar üzüldüm inan. Allah yardımcın olsun. Senin eşin hasta kesinlikle. Ve lütfen rica ediyorum, sende bazı şeyleri normalleştirme. iyiyken çok iyi falan gibi şeyler söyleme.. Korkularını anlıyorum, maalesef bence Türkiye'de çoğu kadın dört duvar arasında benzer şeyler yaşıyor. Psikolojik yada fiziksel şiddet olarak. Kimisi maddi gücü olmadığından, ailesi arkasında olmadığından, çocuklarından yada korkusundan devam ediyor bu hayata yaşamaya, kimisi de her ne olursa olsun o cesareti bulup, resti çekip kendine yeni bir hayat kuruyor.
Eşin sana sevgisini gösterirken bile sana direktif veriyor, bana sarıl, bana masaj yap falan. Ya bide şiddetin her türlüsüne tabi ki karşıyım ama ya karnında bebek taşıyan bir insana, hamile bir kadına nasıl zulüm edebiliyorlar anlayamıyorum bana büyük vicdansızlık ve merhamet yoksunlugu olarak geliyo bu. Hamile insana toplu taşımada yer verirsin, yardım edersin ne bileyim iki canlı sonucta. sen ki, senin evladını taşıyan kadına boktan püsürden şeylerle el kaldırıyosun. bide benim bu hayatta ennn en uyuz oldugum sey kıyaslamaktır. yok başkaları ne kadar hünerli sen niye böylesin. sen kendin nesin acaba diye sorarlar adama..
valla sana ben git boşan et diyemiyorum cunku yapmayacaksın, yapamayacaksın biliyorum. bi şekilde bu hayatı yasamaya devam ediceksin o aşikar. keşke eşin kendisinin hasta olduğunu ve tedavi olması gerektigini kabul edebilse ama sürekli seni suçlayan bir adamın bunu da yapabileceğine pek ihtimal veremedim.
Allah yardımcın olsun ne diyeyim baska bilmiyorum.