2 yıllık evliyim.. elh halimden şikayetçi bi insan da değilim..
en hoşlanmadığım bi yerde dışarda otobüste insanların kavga edip sabırsızlığını tahammülsüzlüğünü görsem insanların haline üzülüp gözleri dolan bi insanım.. ve malesef eşim de trafikte otobüste olsun hiç tahammülü olan bi insan değil.. bana karşı da değil..
bi erkek eşinin çocuklarının yanında kavga etmemeli.. onlara bu halini göstermemeli ya da onları böyle durumlarda bırakıp üzmemeli..
henüz çocuğumuz yok ama geçen gün birden bi tartıştık daha doğrusu şöyle oldu. aracımız lpg li acık otopark a koyacağız ben daha önce girmiştim bu sefer o kullanıyodu tarif ettim tam otoparkın kapısındayız "açık mı burası, neresi açık, doğru mu emin misin" konuşup duruyo rampa bi yer.. arkadan araç gelecek ben de cevap vermeye çalıştım duvarlar açık işte açık otopark burası diye. neresi açık falan dedi yine ama duruyoruz biz otopark girişinde bu arada. ben de sesimi yükselttim burası bunları konuşacak yer değil sen devam et.
eşim hızla içeri girdi arabayı çekti sağa. indi al parket al nasıl biliyosan öyle yap. kapıyı kapıyo açıyo bişeyler söyleniyo. benimle bağırarak konuşma bi daha.. ben de tabi tahmin edersiniz başladım ağlamaya..
neyse oturdu sonra.
dedim ki herkes kavga eder ya herkes ediyodur ama bizim bu tartışmamızda arabadan inip bağırınacak ne vardı bu kadar cins olunacak dedim. senin gibi cins e böylesi dedi.
sonra mesaj attım asabiliğinden bıktım diye cvp olarak dedi ki.. benim bilmişliğimden bıkmış. bizi tanımadığımız için tam yorulmanız mümkün olmayabilir ama eşim gerçekten etrafında asabi bilinir. ben bilmiş olsam bile uslup bilen ve de uyumlu biri olarak biliniri. yani eşim bana çok hızla tahammülsüzlük yapıyor ayrıca beni tanısa da tanımamakta direnip damgalamayı tercih ediyo..
ayrıca düşünüyorum o arabada çocuğumuz olsa o da ağlayacak korkacak ve üzülecekti..
böyle olunca çocuk istediğinden de uzaklaşıyorum.
konuşmaksa defalarca denedim.
bilmiyorum erkekler mi böyle.. inanın eğitimle ilgisi yok ikimiz de çok ii üni.lerden mezunuz ve ii işlermiz var.
ama iletişim kuramıyorum.. bi hafta haklı da olsa hakzı da olsa bana surat asıyo kanepede sızıyo 2de3te yatıyo. biraz muhab etmeye başlayalım sadece bişey olmamış gibi davranıyo...
asabi insanlar beni geriyo ve gerecek.. dua ediyorum.. düzelmeyecekse tez yoldan yollarımız ayıralım..:2::2::2:
en hoşlanmadığım bi yerde dışarda otobüste insanların kavga edip sabırsızlığını tahammülsüzlüğünü görsem insanların haline üzülüp gözleri dolan bi insanım.. ve malesef eşim de trafikte otobüste olsun hiç tahammülü olan bi insan değil.. bana karşı da değil..
bi erkek eşinin çocuklarının yanında kavga etmemeli.. onlara bu halini göstermemeli ya da onları böyle durumlarda bırakıp üzmemeli..
henüz çocuğumuz yok ama geçen gün birden bi tartıştık daha doğrusu şöyle oldu. aracımız lpg li acık otopark a koyacağız ben daha önce girmiştim bu sefer o kullanıyodu tarif ettim tam otoparkın kapısındayız "açık mı burası, neresi açık, doğru mu emin misin" konuşup duruyo rampa bi yer.. arkadan araç gelecek ben de cevap vermeye çalıştım duvarlar açık işte açık otopark burası diye. neresi açık falan dedi yine ama duruyoruz biz otopark girişinde bu arada. ben de sesimi yükselttim burası bunları konuşacak yer değil sen devam et.
eşim hızla içeri girdi arabayı çekti sağa. indi al parket al nasıl biliyosan öyle yap. kapıyı kapıyo açıyo bişeyler söyleniyo. benimle bağırarak konuşma bi daha.. ben de tabi tahmin edersiniz başladım ağlamaya..
neyse oturdu sonra.
dedim ki herkes kavga eder ya herkes ediyodur ama bizim bu tartışmamızda arabadan inip bağırınacak ne vardı bu kadar cins olunacak dedim. senin gibi cins e böylesi dedi.
sonra mesaj attım asabiliğinden bıktım diye cvp olarak dedi ki.. benim bilmişliğimden bıkmış. bizi tanımadığımız için tam yorulmanız mümkün olmayabilir ama eşim gerçekten etrafında asabi bilinir. ben bilmiş olsam bile uslup bilen ve de uyumlu biri olarak biliniri. yani eşim bana çok hızla tahammülsüzlük yapıyor ayrıca beni tanısa da tanımamakta direnip damgalamayı tercih ediyo..
ayrıca düşünüyorum o arabada çocuğumuz olsa o da ağlayacak korkacak ve üzülecekti..
böyle olunca çocuk istediğinden de uzaklaşıyorum.
konuşmaksa defalarca denedim.
bilmiyorum erkekler mi böyle.. inanın eğitimle ilgisi yok ikimiz de çok ii üni.lerden mezunuz ve ii işlermiz var.
ama iletişim kuramıyorum.. bi hafta haklı da olsa hakzı da olsa bana surat asıyo kanepede sızıyo 2de3te yatıyo. biraz muhab etmeye başlayalım sadece bişey olmamış gibi davranıyo...
asabi insanlar beni geriyo ve gerecek.. dua ediyorum.. düzelmeyecekse tez yoldan yollarımız ayıralım..:2::2::2: