- Konu Sahibi yagmurkerem
- #1
Evlendikten bu yana bir turlu anne kiz kardes arasindaki farki anlamayip herbirinizi birbirimize dusurdu. Esim benden habersiz annesiyle beraber ev arayisina cikmis bana sonra bahsetti sanki ikinci sinif insan gibi, buda evliligin ilk ayindan itibaren. Beraber oturmak yoktu planlarda evlilik oncesi ama hemen sonrasinda meydana cikti (galiba benim maasimdan faydalanmak istediler). Bir gun gorumcemden dolayi kavga ettik, bir yili asmis bir suredir evine gitmiyorduk kocasiyla problemden dolayi. Yani ailece gorusmuyorduk. Bir gun esimi arayip bir yasindaki oglumu goturmesini istemis ertesi gun için. Bende bana sorabilirdi dedim insan annesinide davet edebilir, tatildeydim. Esim de bu laf uzerine siddet uygulamaya basladi. Yok onun kizkardesiymis de bana sormaya gerek yokmusta falan. Tabi normal durumlarda oyle ama biz birbirimize gitmedigimizden soylemistim. O gece kavga dovus geceyi geçirdik, sinirimden tabi saydim (sinirden kotu laf etmisim kardesine ama hatirlamiyorum) kendisi de karsilikli ama bu kadar kotu niyetli bir insan olabilecegini dusunemezdim. Ertesi gun babama gidip beni sikayet etmis, babamda beni cagirip kizdi, esim uzerime yurudu. Ben de artik biktim dedim ufak islerden nerelere geliniyor diye, artik eve donumorum dedim. Insan esini bu kadar asagilayamaz, sakinlestirecek yerine beni iyice kizdiyordu. Kiz Kardesine gidip benim onun hakkinda kufur ettigimi yalan yanlis eski defterleri acip herseyi sorun ettigimi soylemis ve ailesini (anne baba erkek kardesi ve kiz kardesini) benim annemlere gonderip benden savcinin onundeymisiz gibi ifade almaya gonderdi. Iste ben soyle konusmusum iste ben oyle demisim- yani dunyanin en kotu insan durumuna dusurdu, ustelik kendi gelmedi bile. Ya rabbim ben bunlari hakkedecek ne yaptim diye dusundum. Ustelik tartismamizi telefona kaydedip ailesine dinletmis inanmazlar diye. O olaydan sonra genede yuvama dondum, herkes genede yuvanizi yikmayin diyordu. Bu kadar kucuk bir tepki niye buralara getirdi diye bir yil boyunca sorgulayip durdum. bu olaydan sonra evliligimi yurutemez oldum, guvenim tamamen sarsildi. her konustugumun aninda ailesine aktarildigini dusunerek hic bir sey konusmamaya basladim, hic birsey paylasmadim bir yil boyunca, sonunda bunadim birbirimize konusmaktan vaz gectik, tartismaya girdigimiz an siddet uygulanmaya baslandi. Ailesine gittigimizde surat asiliyor kiz kardesiyle ayni zaman gitmememiz için herkes caba gosteriyordu, kin ve nefretle dolmuslardi bana karsi. Halbuki ben sadece bir anne olarak benide insan yerine koyup sorulsun istemistim onun otesinde niyetim yoktu. Sonunda bir gun cocugumu alip annemlere dondum ve bosanma davasi actim. Bu hikaye herkese ibret olsun.Evlendiginiz nikahlandiginiz kisinin nerde ne soyleyecegini bilemeyip benim gibi tuzaga dusmeyin. her zaman dikkatli olun sinirli olsaniz bile cunku sizin ufak bir hataniz affedilmiyor. Icimde keskeler kayniyor ama bu kadar kisa sure içinde bu kadar olay yasandiysa demekki benim kaderim buydu. Ailem niye buna katlandin, niye daha once terk etmedin diye tepki verdiler. Boyle erkege guvenilmez. Cabaladim ama yapamadim, bir yerde gururum çok incindi ve asagilandim, kendi ailesindeki huzursuzluktan sorumlu tutuldum, kotu bir gelin oldugumu falan soyledi. Ailesine sicaklik gosteremedim bir turlu cunku hep arkamdan konusuyorlar gibi hissetim, resmi davrandim, onlarda oyle. Esim benim rahatsizligimi anlamazliktan geldi veye bunu bir hinç olarak kullandi niye kiz kardesi ve annesi ile yakin degilim diye. Bir evlilik bu kadar ucuz olabilirmi? Ama oyle oluyor iste.
Son düzenleme:
