- 10 Kasım 2014
- 8.930
- 15.747
- 44
-
- Konu Sahibi BalYapanSinek
- #41
Haklısınız ben de ne olursa olsun eşimle rahatça konuşurum sanıyordum ama bazen doğru cümleleri seçemeyip her şeyi sarpa sardırabiliyor insan. Eşimle konuştum aslında bu akşam. Hiçbir artniyetim yoktu emin ol dedi. Zaten biliyorum düşünememiş olabilirsin dedim. Şimdi içimden gelmiyor yüzüne gülmek. İçim bir kırık çünkü. Birazdan annemlere gideceğiz oturmaya. Ama bu konuda bir anlaşmaya varamazsak gerçekten ben de eşimin ailesiyle ilişkimi kesebilirim. Çünkü annem böyle bir tutumu hak etmiyor. Evet annem bize geldiğinde eşin bir saygısızlık etmiyor asla ama zaten ayda yılda bir kez görüyor. Onda da saygısızlık etmesin bir zahmet.Cok haklisin esini hemen duzeltmezsen boyle gider ama bur sey cok tuhafima gidiyor bu forumda. Ve sizde de var insan rahatsiz oldugu seyleri ilk esine soyler hatta getekirse tartisir. Burda belki binlerce tanimadiginiz insana dert yanarken bu isin asil muhatabi esinize nasil anlatsam derdindesiniz . Soyleyin gerekirse rest çekin anneniz icin cok uzuldum yazik kadina onu saydiracak sizsiniz
Ya aslında eşimin kedilerle bir problemi yok. Annesi demişti anneme kedi olan evde bişey yiyemez falan diye. Annem de o yüzden heves edip bir şey yapamıyor damadı gelecek diye. Eşim zaten hiçbir zaman bir şey yiyecek kadar uzun oturmuyor annemlerde.Hadi gel bir merhaba de demeliydiniz ilk gün. İstersen değil, hadi gel merhaba de, bu şekilde. Hem kibarca hem de net.
Kedi konusuna gelince. Korkuyorsa bir şey diyemem çünkü çok sevmeme rağmen maalesef ben de hayvanlardan korkuyorum. Yavrulara dokunabiliyorum yalnizca mesela. Ama korku değil sevmemekse olay, o biraz kötü. Hayvan sevmeyen insandan korkarım ben.
Evde kedi var diye eşim bizimkilerde kalmadı demissiniz?Ya aslında eşimin kedilerle bir problemi yok. Annesi demişti anneme kedi olan evde bişey yiyemez falan diye. Annem de o yüzden heves edip bir şey yapamıyor damadı gelecek diye. Eşim zaten hiçbir zaman bir şey yiyecek kadar uzun oturmuyor annemlerde.
Canım aynı benim eşim beni çok sever ama ailemle pek ilgilenmez bi kaç kez bayramlarda aradı zorla artık onuda bıraktı bnm ailemde çok iyidir eşim soğuk olduğu halde çok sever ben bi kaç kez dedim neden aileme soğusun falan dedim şaçmala ma dedi bana konuşmanda pek işe yaramayacak eşin kabul etmeyecek bu durumu sen ailenle eşin arasındaki ilişkiyi kuracaksın bi şekilde annen sorduğunda neden gelmedi dediğinde hasta de bireyler söyle hamilesin de canını sıkma bu karakter meselesi erkekler pek ince düşünmezler sende yorma kendini üzülürsen bebeğini etkilerin doğunca huysuz bir bebek olur benim suan 2 aylık bebeğim var çok zorlanıyorum bakmaktaArkadaşlar hepinize şimdiden iyi bayramlar. Konum biraz uzun olabilir. Çok bunaldım ve üzgünüm. Özür diliyorum şimdiden sizlerden.
Daha önce bahsetmiştim. Eşimin ailesiyle aynı şehirde yaşıyoruz. Ancak benim ailemin yaşadığı yerde de eşimin ailesinin yazlığı var. Bu arada 9 aylık evliyiz ve birlikte ilk bayramımız olacak.
Eşim babasıyla çalışıyor ve evlerimiz de çok uzak değil. Dolayısıyla sürekli görüşüyoruz. Şimdi bayram için benim memleketime geldik (ailemin de yaşadığı ve eşimin ailesinin yazlığı olan şehir). Ben de kendi ailemi uzun zamandır görmediğimden dolayı 3 gündür kendi ailemde kalıyorum. Eşim de yazlıkta anne babasıyla kalıyor. Bu evler de birbirine 5 dk uzaklıkta. Ama babam biraz sorunlu,eşim çekiniyor ve annemlerde kedi olduğundan dolayı eşim rahatsız olur diye kalmadı bizimkilerde.
Ben de hamile olduğumdan dolayı rahatça yatıp kalkamam hem de ailemle hasret gidereyim diye gitmedim yazlığa. Ama geldiğimiz akşam kvlerin yazlığında yemek yedik annemle (babam gelmedi hatta çağırılmadı bile çünkü dediğim gibi biraz sorunlu yani garip bir adam bir de oruçluydu yani bizden önce yemişti yemeğini). Sonra ben annemlere geçtim,eşim babamı görmek elini öpmek için içeri girmedi bile. Yorgundu dedim geçtim.
Ama kaç gündür gel istersen diye zorunda bırakmadan,baskı yapmadan çağırıyorum. Babam daha görmedi bile onu. Ama gelmiyor. Bir bahane de sunmuyor. Kaç kez evin aşağısına geldi beni almaya ama yukarı çıkmadı.
Bugün arife diye annem eşinle birlikte yazlıkta kal,ilk bayram sabahınıza ayrı uyanmayın dedi. Bu akşam kvlerde kalacağım o yüzden. Ama aşırı bozuğum yani. Kv sürekli ben anneyim beni arayacaksınız bilmem ne diye kendisine aşırı saygı gösterilmesini isteyen biri. Sürekli arıyor beni ve niye beni aramıyorsun diye dert yanıyor. Ama evlendiğimizden beri eşim annemi en fazla 3 kere aramıştır. Annem hayatta demez beni niye aramıyorsun diye.
Dediğim gibi biz kvlerle aynı şehirdeyiz. En kötü 10 günde bir yemeğe gidiyoruz ya da ne bileyim oturmaya gidiyoruz. Ama eşim bayramdan bayrama gördüğü annemlerin şehrindeyken beş dklığına bile çıkmıyor yukarı. Evet annem bize geldiğinde saygısızlık etmez asla eşim ama benim ailem onun ailesi tarafından değer görmüyor. Bundan emin oldum. Bana sürekli beni ara diyen kv niye oğluna kayınvalideni aradın mı diye sormuyor madem?
Bu davranışları sindiremiyorum. Ayıp değil mi sizce de? Eşim de ben de aslında böyle konulara önem vermeyiz ama baktım hep ben arıyorum gidiyorum geliyorum onun ailesine, eşim kapıya kadar gelip yukarı çıkmıyor veya aramıyor, artık canımı sıkmaya başladı bu durum.
Bana karşı mükemmel bir eş, harika bir adam gerçekten. Ama belki bilinçli belki bilinçsiz, bu davranışlar çok üzüyor beni. Babamla ben de konuşmuyorum ama bu ona saygısızlık yapılacağı anlamına gelmiyor. Ben yine gelip elini öptüm konuşmaya çalıştım falan. Eşim bir kere bile aramadı babamı bu zamana kadar. Ha babam da aramadı. Beni bile aramaz babam ama hep benden bekleniyor eşimin ailesini arayıp sormam.
Bir de bizim nişanlandığımız dönem kv anneme şey demişti eşim için. O asla kedi olan evde bir şey yemez tiksinir falan demişti. Sonrasına ben eşime sorduğumda öyle bir şey der miyim ben demişti. Ama annem çok üzüldü. Yani o da damadına bir şeyler yapıp ikram etmek, kendi evinde ağırlamak istiyor. Ama kv zamanında önünü kestiği için bir şey yapamıyor. Yani sanki annemler pis.
Çok üzgünüm gerçekten. Ailem neden değer görmüyor anlamıyorum. Annem pırlanta gibi kadındır. Asla karışmaz etmez,laf sokmaz,gereksiz konuşmaz bile. Aşırı merhametlidir. Ona taş atana kucak dolusu ekmek atar daima.
Eşimle bu çifte standartı konuşmak istiyorum ama durduk yere sorun çıkaran insan olmak istemiyorum. Yani nasıl konuşacağımı bilmiyorum.
Çok uzun oldu tekrar özür diliyorum sizlerden.
Aşılı kediler. Normalde eşim de sever aslında ama şöyle bir şey var. Annemlerin kedileri dışarı çıkıp içeri giriyor falan. Ev kedisi değil yani. Kedi tüyü hasta eder diye tedirgin oldu. Hamile halimle ben tedirgin olmazken yani o da bir garip aslında ama bir şey diyemem sonra yarın bir gün bişe olur kedilerden oldu der. Anlayabilirim kalmamasını o yüzden.Evde kedi var diye eşim bizimkilerde kalmadı demissiniz?
Ne olursa olsun karı koca ayrı kalmamalı. Bir iki gece kalirdiniz birlikte sonra da kayinvalidenize gecerdiniz ne var ki?
bu dünyaya gelmenize vesile olmuş ya bunun bile hakkını ödeyemezsiniz. Gerisi de babanızın vereceği hesap. Siz evlat olarak üstünüze düşeni yapmakla yükümlüsünüz. Benim babam da az değil, bi kısmını bile yazsam şuraya babalıktan sil reddet derler emin olun. Ama canım kanım o benim.. Allah başımdan eksik etmesin. Yani ahkam kesmedim siz o üslubunuza dikkat edin. İşinize gelmeyen bi şey duyunca hemen "ne diyosunuz sizzz".. Madem öyle eşinizin yaptığı da zorunuza gitmesin.Ne saçmalıyorsunuz allah aşkına? Babamı çok mu iyi tanıyorsunuz da böyle saçma sapan konuşuyorsunuz? Baba değil iskele babası benim babam. Hala ona baba diyor olmama şükretsin. Ama ben her şeyi görmezden gelip elini öpüyorum saygısızlık etmiyorum. İçimde bir gram sevgi yok. Büyümemde yetişmemde okumamda hiçbir katkısı yok. Sadece yapım aşamasında emeği olduğu için de hürmet etmek zorunda değilim. Ben kendimi satıp para kazansam bu para nereden geldi demeyecek biri o. Oturduğunuz yerden ahkam kesmek ne güzel değil mi hanımefendi? Hayret bir şey.
Ben sizin kadar hümanist değilim. Olmak zorunda da değilim. Benim canım kanım değil. Allah başımdan eksik de edebilir. İşime gelmeyen bir şey değil şu yazdığınız. Ne yaşadığımı bilmeden kendi “baba” kavramınıza göre “ayıp ayıp babadır o bilmem ne” demeniz yanlış. Siz kendi baba kavramınızdan bahsedin diye açmadım bu konuyu.bu dünyaya gelmenize vesile olmuş ya bunun bile hakkını ödeyemezsiniz. Gerisi de babanızın vereceği hesap. Siz evlat olarak üstünüze düşeni yapmakla yükümlüsünüz. Benim babam da az değil, bi kısmını bile yazsam şuraya babalıktsn sil reddet derler emin olun. Ama canım kanım o benim.. Allah başımdan eksik etmesin. Yani ahkam kesmedim siz o üslubunuza dikkat edin. İşinize gelmeyen bi şey duyunca hemen "ne diyosunuz sizzz".. Madem öyle eşinizin yaptığı da zorunuza gitmesin.
Hem bundan önce kıca bi paragraf yazmıştım onu kâle almayıp diğer yazdığıma atılmak da enteresanmış.
Eşiniz iyi yapıyor, siz o babayı saymazsanız eşiniz adam yerine koyup muhattap almaz tabi. Bunu hazırlayan da sizdiniz. Yani açtığınız konu hükümsüz.Ben sizin kadar hümanist değilim. Olmak zorunda da değilim. Benim canım kanım değil. Allah başımdan eksik de edebilir. İşime gelmeyen bir şey değil şu yazdığınız. Ne yaşadığımı bilmeden kendi “baba” kavramınıza göre “ayıp ayıp babadır o bilmem ne” demeniz yanlış. Siz kendi baba kavramınızdan bahsedin diye açmadım bu konuyu.
Eşiniz bariz şekilde ailenize saygı göstermiyor. Siz iyi bile sabretmişsiniz. Ben bu nedenden dolayı nişan atmış insanım. Ailemi ikinci plana attığını, önemsemediğini hissettim. Açık açık konuştum her şeyi.Önce aptala yattı. Aslında öyle değil, yanlış anlıyorsun falan filan. Valla dedim bu iş tek taraflı yürümez. Ben senin ailene değer veyorsam sen de vereceksin. Ha yok illa vermem diyorsan ektiğini biçersin. Sen de benden bir şey talep edemezsin o zaman.Arkadaşlar hepinize şimdiden iyi bayramlar. Konum biraz uzun olabilir. Çok bunaldım ve üzgünüm. Özür diliyorum şimdiden sizlerden.
Daha önce bahsetmiştim. Eşimin ailesiyle aynı şehirde yaşıyoruz. Ancak benim ailemin yaşadığı yerde de eşimin ailesinin yazlığı var. Bu arada 9 aylık evliyiz ve birlikte ilk bayramımız olacak.
Eşim babasıyla çalışıyor ve evlerimiz de çok uzak değil. Dolayısıyla sürekli görüşüyoruz. Şimdi bayram için benim memleketime geldik (ailemin de yaşadığı ve eşimin ailesinin yazlığı olan şehir). Ben de kendi ailemi uzun zamandır görmediğimden dolayı 3 gündür kendi ailemde kalıyorum. Eşim de yazlıkta anne babasıyla kalıyor. Bu evler de birbirine 5 dk uzaklıkta. Ama babam biraz sorunlu,eşim çekiniyor ve annemlerde kedi olduğundan dolayı eşim rahatsız olur diye kalmadı bizimkilerde.
Ben de hamile olduğumdan dolayı rahatça yatıp kalkamam hem de ailemle hasret gidereyim diye gitmedim yazlığa. Ama geldiğimiz akşam kvlerin yazlığında yemek yedik annemle (babam gelmedi hatta çağırılmadı bile çünkü dediğim gibi biraz sorunlu yani garip bir adam bir de oruçluydu yani bizden önce yemişti yemeğini). Sonra ben annemlere geçtim,eşim babamı görmek elini öpmek için içeri girmedi bile. Yorgundu dedim geçtim.
Ama kaç gündür gel istersen diye zorunda bırakmadan,baskı yapmadan çağırıyorum. Babam daha görmedi bile onu. Ama gelmiyor. Bir bahane de sunmuyor. Kaç kez evin aşağısına geldi beni almaya ama yukarı çıkmadı.
Bugün arife diye annem eşinle birlikte yazlıkta kal,ilk bayram sabahınıza ayrı uyanmayın dedi. Bu akşam kvlerde kalacağım o yüzden. Ama aşırı bozuğum yani. Kv sürekli ben anneyim beni arayacaksınız bilmem ne diye kendisine aşırı saygı gösterilmesini isteyen biri. Sürekli arıyor beni ve niye beni aramıyorsun diye dert yanıyor. Ama evlendiğimizden beri eşim annemi en fazla 3 kere aramıştır. Annem hayatta demez beni niye aramıyorsun diye.
Dediğim gibi biz kvlerle aynı şehirdeyiz. En kötü 10 günde bir yemeğe gidiyoruz ya da ne bileyim oturmaya gidiyoruz. Ama eşim bayramdan bayrama gördüğü annemlerin şehrindeyken beş dklığına bile çıkmıyor yukarı. Evet annem bize geldiğinde saygısızlık etmez asla eşim ama benim ailem onun ailesi tarafından değer görmüyor. Bundan emin oldum. Bana sürekli beni ara diyen kv niye oğluna kayınvalideni aradın mı diye sormuyor madem?
Bu davranışları sindiremiyorum. Ayıp değil mi sizce de? Eşim de ben de aslında böyle konulara önem vermeyiz ama baktım hep ben arıyorum gidiyorum geliyorum onun ailesine, eşim kapıya kadar gelip yukarı çıkmıyor veya aramıyor, artık canımı sıkmaya başladı bu durum.
Bana karşı mükemmel bir eş, harika bir adam gerçekten. Ama belki bilinçli belki bilinçsiz, bu davranışlar çok üzüyor beni. Babamla ben de konuşmuyorum ama bu ona saygısızlık yapılacağı anlamına gelmiyor. Ben yine gelip elini öptüm konuşmaya çalıştım falan. Eşim bir kere bile aramadı babamı bu zamana kadar. Ha babam da aramadı. Beni bile aramaz babam ama hep benden bekleniyor eşimin ailesini arayıp sormam.
Bir de bizim nişanlandığımız dönem kv anneme şey demişti eşim için. O asla kedi olan evde bir şey yemez tiksinir falan demişti. Sonrasına ben eşime sorduğumda öyle bir şey der miyim ben demişti. Ama annem çok üzüldü. Yani o da damadına bir şeyler yapıp ikram etmek, kendi evinde ağırlamak istiyor. Ama kv zamanında önünü kestiği için bir şey yapamıyor. Yani sanki annemler pis.
Çok üzgünüm gerçekten. Ailem neden değer görmüyor anlamıyorum. Annem pırlanta gibi kadındır. Asla karışmaz etmez,laf sokmaz,gereksiz konuşmaz bile. Aşırı merhametlidir. Ona taş atana kucak dolusu ekmek atar daima.
Eşimle bu çifte standartı konuşmak istiyorum ama durduk yere sorun çıkaran insan olmak istemiyorum. Yani nasıl konuşacağımı bilmiyorum.
Çok uzun oldu tekrar özür diliyorum sizlerden.
Valla ben anlayamam açıkçası. Bahane gibi geldi bana.Aşılı kediler. Normalde eşim de sever aslında ama şöyle bir şey var. Annemlerin kedileri dışarı çıkıp içeri giriyor falan. Ev kedisi değil yani. Kedi tüyü hasta eder diye tedirgin oldu. Hamile halimle ben tedirgin olmazken yani o da bir garip aslında ama bir şey diyemem sonra yarın bir gün bişe olur kedilerden oldu der. Anlayabilirim kalmamasını o yüzden.
Aşılı kediler. Normalde eşim de sever aslında ama şöyle bir şey var. Annemlerin kedileri dışarı çıkıp içeri giriyor falan. Ev kedisi değil yani. Kedi tüyü hasta eder diye tedirgin oldu. Hamile halimle ben tedirgin olmazken yani o da bir garip aslında ama bir şey diyemem sonra yarın bir gün bişe olur kedilerden oldu der. Anlayabilirim kalmamasını o yüzden.