• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Eş ve ailesi

Hanımlar merhaba,
Kendimi hiç sevmediğim olayların içinde buldum. ama aklımdan çıkaramıyorum konuyu.uzak kalmaya çalıştıkça merkezine çekiliyorum.
Elimden geldiğince kısa kesmeye çalışacağım.

Eşim ve ben ailelerimizden uzakta yaşayan, çocuğunu bakıcılara bırakıp uzun saatler dışarılarda ağır şartlarda çalışan bir çiftiz. Gelirimiz Türkiye standartlarında iyi. Yaşlarımız 35. 7 yıldır evliyiz. Kendi emeklerimizle çok şükür iyi bir şeyler yaptık.

Eşimin ailesinin maddi durumu iyi değil.

Babası çok borç yaptı. eve haciz geldi. Eşim gitti toparladı borçları maddi destek oldu. Bayağı yüklü. Bu esnada kardeşi babasının yanında çalıştı işleri toparladılar. Borçlar hafifledi. Eşimin maddi desteği o dönem canımı sıksa da ailesinin ihtiyacı oldu zor günlerinde tabi ki destek olacak diye ses çıkarmadım.

Bu olaydan sonra da eşim bana ailesinin özellikle annesinin ihtiyaçlarını karşılayacağını borç ödediklerini benim anlayış göstermemi istediğini söyledi. İşte market fatura ekstra giderler. Tabi ki dedim. Annen var ortada. Sadece baban olsa neyse ama anneni zorda bırakma dedim.

Bu arada ikimizin de arabası var. Ama ben 2. Araba masraf oluyor diye satmaya karar verdim kendiminkini. Ev peşinatına ayırırız dedim. Sattık birikimimize ekledik.

Sonrasında eşim bana kardeşinin araba almak istediğini yarı parasını vereceğini çünkü annesinin hastane işleri olduğunda toplu taşımalarda zorlandıklarını söyledi. (Arabaları hacizde gitmişti)
Ben burada delirdim bayağı kriz yaşadık. Ama o araba alındı. Benim bekarken aldığım araba satıldı. Onlara araba alındı gibi oldu bunu kaldıramadım. Ama eşim bizim zaten arabamız var bencillik yapma diye beni manipüle etti sanırım. Mevzu annesi falan olunca ben hemen yumuşuyorum nedense bir de. Kadın kocasından çekiyor diye üzülüyorum. Ama bu konuda kardeşi bizi kullanmış gibi hissediyorum hala.

Bu arada eşim oradan maddi desteğini kesti. Evliliğimizde araba yüzünden kriz çıktığını ve onlar için yeterince yardım yaptığını artık çocuğumuz olacağı için de tekrar benimle o noktalara gelmek istemediğini söylemiş ailesine. Bunu sonradan öğrendim. Çünkü aile bana birden cephe aldı. Kısıtlı iletişimimiz koptu. Üzülmedim açıkçası. Sorun çözüldü diye düşünüp rahatlamıştım uzunca bir süredir.

Yeni bir olay pörtledi.

Eşimin kardeşi evlenmek istiyor. Parası yok. Çünkü yıllardır babasının yanında para almadan çalışıyor. Borç ödüyor. Ama bu onun seçimi bence.
ev eşyaları + Kıza takılacak bilezikler + düğün + balayı için bizden destek beklediklerini söylediler. Eşim de minimal bir şekilde çok rahat çözebileceklerini. Bu devirde abartıya gerek olmadığını söyledi. Düğün yapmayın. Vs vs. zamanında biz kendimiz aldığımız için hep eksik gedik spotçulardan bekar evimizden eşyalarla evlenmiştik. Bunu söyledi. Bi başınızı sokun bir yere gerisi gelir. Yapamayacağız diye korkmayın kendiniz halledersiniz diye cesaret veriyor güya.
Bunun üzerine kaynanam en azından bana takılan bilezikleri geri istediğini söylemiş. (bu arada o bilezikler dışında para harcamadılar o dönem ama harcamak zorunda da değiller hediyeyi geri istemeseler yeterdi:) )
Tabi ki bilezikler durmuyor. Ne kdar ediyorsa alıp vereceğiz. Ona okeyim.
Lakin eşim sonrasında düğününü de yapayım kardeşimin son görevim olsun demeye başladı.
Belli ki bu son görev falan olmayacak. Arabasını aldık, şimdi de evlendiriyoruz resmen. Muhtemelen sonra balayına da göndermek isteyecek. Yarın öbür gün çocuğu olunca da okutmaya kalkacaksın bu gidişle dedim.


Ben kendimi bu işler sırasında çok pasif konuma soktum ve artık bu kadar pasif olmamam gerektiğini düşünüyorum. İnsanların mutlu günlerini. Bozmak istemiyorum ama bu düğün meselesi sizce de gemileri yakmayı gerektirmiyor mu? Abartıyor muyum?

Kardeşine de yazık birikim yapamadı babası yüzünden diyorum. Ama sonra da banane bundan diyorum. Ben eşek gibi çalışıyorum. Kendi çocuğumdan kısıp koca herife mi yardım edicem. Herkes nasıl evleniyorsa öyle evlensin değil mi?
Biz evlenirken kimseden destek beklemedik. Marifet diye söylemiyorum zaten zihniyet olarak birilerinden bir şeyler bekleyen insanlar değiliz.

Kusura bakmayın uzun oldu. Hemen cevap yazamayabilirim bebişim var ama okuyor olacağım ❤️
Çok iyi niyetlisiniz
Saf demek istemiyorum
Bukadar şeyin üstüne birde bilezikmi vereceksiniz, asla vermezdim.
Doğrurken düşünselerdi ben bunlar büyüecek evlenecek herşeylerine yetebilecekmiyim diye
El kızı çalışsın araba alsın bide düğün yapıp altın hediye etsin
Olduuuu
Kaynınız kendine ve ailesine güvenmiyorsa evlenmesin, durumunu düzeltsin öyle yapsın düğününü sizlik birşey yok
Altın maltında vermeyin kimseye
Şimdiye kadar aldıklarına saysınlar
 
Etsin de kiz demiyor mu biz ne yiyip icecegiz? Bana güvenip mi evlendin sen nasil erkeksin diye.
Yani benim kaynim ona güveniyor bunu da soyledi bizden desteği zor görür ama sizin olay başka.
Haberi yoktur. Evlenmeden once esimin ailesi mal satip size ev ve araba alacagiz dediler. Boyle bir talebimiz olmamasina ragmen tanisma ve nişanda ustune basa basa kendileri soyledi. Evin sadece pesinatini verdiler, kalanini krediyle aldik. Ellerinde yukluce miktar para kalmisti, baska ihtiyaclarimiz icin kullanacagiz dediler, Bunada şükür dedim gectim ama birdaha asla maddi konularda es ailesine guvenmem. Hep goz boyama, ele gune hava atmadan ibaret.
 
Bence yapacaginiz en mantikli sey gidip kendinize araba almaniz. Sorarsaniz esiniz engel olur. Alin ve surpriz yapin😁 kendi maasinizi da vermeyin. Kalaniyla hala destek olmak istiyorsa olsun bakalim.
 
Haberi yoktur. Evlenmeden once esimin ailesi mal satip size ev ve araba alacagiz dediler. Boyle bir talebimiz olmamasina ragmen tanisma ve nişanda ustune basa basa kendileri soyledi. Evin sadece pesinatini verdiler, kalanini krediyle aldik. Ellerinde yukluce miktar para kalmisti, baska ihtiyaclarimiz icin kullanacagiz dediler, Bunada şükür dedim gectim ama birdaha asla maddi konularda es ailesine guvenmem. Hep goz boyama, ele gune hava atmadan ibaret.
Yani ne gerek vr yapmayacağın sözü vermeye? Ellerine para gecince tatlı gelmistir .
 
Hanımlar merhaba,
Kendimi hiç sevmediğim olayların içinde buldum. ama aklımdan çıkaramıyorum konuyu.uzak kalmaya çalıştıkça merkezine çekiliyorum.
Elimden geldiğince kısa kesmeye çalışacağım.

Eşim ve ben ailelerimizden uzakta yaşayan, çocuğunu bakıcılara bırakıp uzun saatler dışarılarda ağır şartlarda çalışan bir çiftiz. Gelirimiz Türkiye standartlarında iyi. Yaşlarımız 35. 7 yıldır evliyiz. Kendi emeklerimizle çok şükür iyi bir şeyler yaptık.

Eşimin ailesinin maddi durumu iyi değil.

Babası çok borç yaptı. eve haciz geldi. Eşim gitti toparladı borçları maddi destek oldu. Bayağı yüklü. Bu esnada kardeşi babasının yanında çalıştı işleri toparladılar. Borçlar hafifledi. Eşimin maddi desteği o dönem canımı sıksa da ailesinin ihtiyacı oldu zor günlerinde tabi ki destek olacak diye ses çıkarmadım.

Bu olaydan sonra da eşim bana ailesinin özellikle annesinin ihtiyaçlarını karşılayacağını borç ödediklerini benim anlayış göstermemi istediğini söyledi. İşte market fatura ekstra giderler. Tabi ki dedim. Annen var ortada. Sadece baban olsa neyse ama anneni zorda bırakma dedim.

Bu arada ikimizin de arabası var. Ama ben 2. Araba masraf oluyor diye satmaya karar verdim kendiminkini. Ev peşinatına ayırırız dedim. Sattık birikimimize ekledik.

Sonrasında eşim bana kardeşinin araba almak istediğini yarı parasını vereceğini çünkü annesinin hastane işleri olduğunda toplu taşımalarda zorlandıklarını söyledi. (Arabaları hacizde gitmişti)
Ben burada delirdim bayağı kriz yaşadık. Ama o araba alındı. Benim bekarken aldığım araba satıldı. Onlara araba alındı gibi oldu bunu kaldıramadım. Ama eşim bizim zaten arabamız var bencillik yapma diye beni manipüle etti sanırım. Mevzu annesi falan olunca ben hemen yumuşuyorum nedense bir de. Kadın kocasından çekiyor diye üzülüyorum. Ama bu konuda kardeşi bizi kullanmış gibi hissediyorum hala.

Bu arada eşim oradan maddi desteğini kesti. Evliliğimizde araba yüzünden kriz çıktığını ve onlar için yeterince yardım yaptığını artık çocuğumuz olacağı için de tekrar benimle o noktalara gelmek istemediğini söylemiş ailesine. Bunu sonradan öğrendim. Çünkü aile bana birden cephe aldı. Kısıtlı iletişimimiz koptu. Üzülmedim açıkçası. Sorun çözüldü diye düşünüp rahatlamıştım uzunca bir süredir.

Yeni bir olay pörtledi.

Eşimin kardeşi evlenmek istiyor. Parası yok. Çünkü yıllardır babasının yanında para almadan çalışıyor. Borç ödüyor. Ama bu onun seçimi bence.
ev eşyaları + Kıza takılacak bilezikler + düğün + balayı için bizden destek beklediklerini söylediler. Eşim de minimal bir şekilde çok rahat çözebileceklerini. Bu devirde abartıya gerek olmadığını söyledi. Düğün yapmayın. Vs vs. zamanında biz kendimiz aldığımız için hep eksik gedik spotçulardan bekar evimizden eşyalarla evlenmiştik. Bunu söyledi. Bi başınızı sokun bir yere gerisi gelir. Yapamayacağız diye korkmayın kendiniz halledersiniz diye cesaret veriyor güya.
Bunun üzerine kaynanam en azından bana takılan bilezikleri geri istediğini söylemiş. (bu arada o bilezikler dışında para harcamadılar o dönem ama harcamak zorunda da değiller hediyeyi geri istemeseler yeterdi:) )
Tabi ki bilezikler durmuyor. Ne kdar ediyorsa alıp vereceğiz. Ona okeyim.
Lakin eşim sonrasında düğününü de yapayım kardeşimin son görevim olsun demeye başladı.
Belli ki bu son görev falan olmayacak. Arabasını aldık, şimdi de evlendiriyoruz resmen. Muhtemelen sonra balayına da göndermek isteyecek. Yarın öbür gün çocuğu olunca da okutmaya kalkacaksın bu gidişle dedim.


Ben kendimi bu işler sırasında çok pasif konuma soktum ve artık bu kadar pasif olmamam gerektiğini düşünüyorum. İnsanların mutlu günlerini. Bozmak istemiyorum ama bu düğün meselesi sizce de gemileri yakmayı gerektirmiyor mu? Abartıyor muyum?

Kardeşine de yazık birikim yapamadı babası yüzünden diyorum. Ama sonra da banane bundan diyorum. Ben eşek gibi çalışıyorum. Kendi çocuğumdan kısıp koca herife mi yardım edicem. Herkes nasıl evleniyorsa öyle evlensin değil mi?
Biz evlenirken kimseden destek beklemedik. Marifet diye söylemiyorum zaten zihniyet olarak birilerinden bir şeyler bekleyen insanlar değiliz.

Kusura bakmayın uzun oldu. Hemen cevap yazamayabilirim bebişim var ama okuyor olacağım ❤️
Çok iyi sabretmişsiniz. Sizin bu sabrınıza güveniyorlar. Buradaki çoğu kadın o araba meselesinde kavga dövüş edip aldırmamıştı. Kocanız resmen çocuğunuzun rızkını yediriyor. Bence siz eve desteğinizi çekin. Tek maaşla hem eve bakıp hem düğün dernek yapabiliyorsa halletsin aslan kocanız.
 
Yani ne gerek vr yapmayacağın sözü vermeye? Ellerine para gecince tatlı gelmistir .
esim bile şok oldu, koca adam karşı tarafın ailesine ne diye soz verdiniz diye agladi. Ev ve arabayi kendileri ortaya atti, biz birsey talep etmedik. almak zorunda degiller ikisi birden ciddi pahali hediyeler, sozlerine guvenmemiz gerektigini anladik, tamam dedik. Erkek tarafi yuksekten ucup, sallamayi seviyor sanırım .
 
Tek istediğim susmaları. Ama ben verdikçe talepler artıyor.
Bana takılan bilezikler annesinin şahsi bilezikleriymiş. Ve hepsini bana taktığı şimdi yeni geline elleri boş gideceklermiş.
Eşime dedim ki bilezikler nerede? Ben onları anama babama mı verdim. Sana verdim zaten. Bana takılan bilezikler derken ben onları şahsi işlerim için kullanmışım algısı yaratılması beni çok kırdı. Daha farklı bir dil kullansalar bu kadar sinirlenmeyecektim.
Onlar da battıklarında yapılan yardımları iade etsinler, mahsuplaşın. Eksik-fazla kalanı hesaplaşırsınız. Muhtemelen de borçlu çıkarlar.
 
Evlenirken bir komşu ablamız söylemişti bana bunu. Ama annem babamdan böyle görmediğim için ne saçmalıyor aptal kadın dedim. Haklı çıktı.🥹
Doğru canım benim. Bende görmedim ailemden hatta aman harcamayayım aman borcumuz var aman para gitmesin dedikçe ailesine daha çok para gitti. Şundan istiyorum dedim “şimdi buna harcamayalım” diyip kardeşine hamburger ısmarladı. Borcumuz var oraya buraya gitmeyelim diyip dünyanın yol parasını verip köye gittik. Ben harcamadıkça kardeşine ailesne harcar ve mutluluk duyar oldu.
Sonra başladım çatır çatır para yemeğe. Bakımlardan tutun da alışverişe gezmeye kadar. Kendimde çalışıyorum bu arada. Onca borcun içinde neler aldırmadım. Tatile mi gitmedim. Altın borcuna mı sokmadım dışarda yemekler mi yemedim. Komik gelicek ama eşimin hoşuna gidiyor. Ben müdahele etmeden azaldı. Enerjisini attı çünkü. Kardeşi de istemeyi bıraktı eşimde nadir alır.
Dönüm noktası olsun sizin için. Vermeyin para harcayın çatır çatır. Güzel bir konuşma yapın eşinizle. “ hayatım evet ailen biliyorum ama bu durum beni çok yıprattı kendime dönmek durumundayım. sen devam etmek istersen bireyselleşmek durumundayım aile kavramı bana göre böyle değil. “ tarzında yapıcı konuşun. Tavır değilde böyle daha iyi hissedeceğinizi anlatın. Kendime araba istiyorum arabam varken mutluydum deyin. Başka şeylerde isteyin. Bir de geldiğiniz ailede annenize bakış açınız nasıldı ? Hassas noktanız var anneye karşı. Suçluluk hissediyorsunuz gibi.
 
En sinir olduğum konular. Bir girersem küfür etmeden çıkamam.

Kv. zamanında, köyde yaşamasın bir işi olsun diye eşimin amcasını senelerce evinde bakmış, evini tutmuşlar, eşyasına yardım etmişler, elleriyle evlendirmişler, hatta eltisi gelinliğiyle kendi kv. evine değil de bizimkilerin evine inmiş, daha neler neler.

Sonra, sonrası malum, yapmasaydın, zorla mı yaptırdık olmuş. (gelip zor durumdayım diye ağladıklarını anlatır kv.) Şimdi yaptıklarına çok pişman. Tecrübeyse alın size tecrübe. Buradan devam edin.
 
Adınıza üzüldüm, çok çok iyi niyetli yaklaşmışsınız olaylara da herkes kendi şartlarını kendi belirliyor. Eşinizin kardeşi zamanında çalıştığının karşılığını istemeliymiş burda sizi bağlayan bir şey yok ki 🤷‍♀️ Güzel şartlar isteyen çalışsın çabalasın elde etsin, sürekli ondan bundan beklemek bence çok ayıp.

Ayrıca düğün takısını geri istemek nedir ya ! Siz de geri veririm tamam diyorsunuz 😪 Arabanıza saysınlar bence. Eşinize kesin tavır koyun daha da vermeyin hiç bir şey.
 
Konunun her satırını okurken bana yapılmışcasına sinirlendim. Maalesef bazı aileler çocuklarının vicdanlarını, iyi niyetlerini o kadar iyi kullanıp yönetiyorlar ki şaşırıyorum.
35 yaşına gelmiş adam hala anam babam rahat etsin modunda. Ne yazık ki bunu kendine görev olarak görüyor. Varlık içinde büyümediği için ve şuan kendi durumu iyi olduğu için vicdan yapıyor.
Hadi babasının borcunu kapatmaya yardım etti, annesinin market vb ihtiyaçlarını karışıladı.
Ama kardeşine araba almak düğününü yapmak bunlar çok çok çok fazla şeyler.
Allah korusun ama yarın bir gün zora düşseniz asla ellerini ceplerine atmazlar eminim.
Çok fazla sömürülmüşsünüz. Ve bunun sonu gelmez eğer adım atmazsanız.
Bilezik konusunda da haksızlar. O size verilen bir hediye, sizden alıp diğer geline vermek çok mantıksız. Ki bunca zaman her şeylerine koşan siz olmanıza rağmen. Bunlar çok ciddi meseleler. Sonu boşanmaya kadar bile gidebilir. Siz eşiniz canı kardeşine bir balayı ve düğün hediye etmeden önce sesinizi çıkartın artık
 
Hanımlar merhaba,
Kendimi hiç sevmediğim olayların içinde buldum. ama aklımdan çıkaramıyorum konuyu.uzak kalmaya çalıştıkça merkezine çekiliyorum.
Elimden geldiğince kısa kesmeye çalışacağım.

Eşim ve ben ailelerimizden uzakta yaşayan, çocuğunu bakıcılara bırakıp uzun saatler dışarılarda ağır şartlarda çalışan bir çiftiz. Gelirimiz Türkiye standartlarında iyi. Yaşlarımız 35. 7 yıldır evliyiz. Kendi emeklerimizle çok şükür iyi bir şeyler yaptık.

Eşimin ailesinin maddi durumu iyi değil.

Babası çok borç yaptı. eve haciz geldi. Eşim gitti toparladı borçları maddi destek oldu. Bayağı yüklü. Bu esnada kardeşi babasının yanında çalıştı işleri toparladılar. Borçlar hafifledi. Eşimin maddi desteği o dönem canımı sıksa da ailesinin ihtiyacı oldu zor günlerinde tabi ki destek olacak diye ses çıkarmadım.

Bu olaydan sonra da eşim bana ailesinin özellikle annesinin ihtiyaçlarını karşılayacağını borç ödediklerini benim anlayış göstermemi istediğini söyledi. İşte market fatura ekstra giderler. Tabi ki dedim. Annen var ortada. Sadece baban olsa neyse ama anneni zorda bırakma dedim.

Bu arada ikimizin de arabası var. Ama ben 2. Araba masraf oluyor diye satmaya karar verdim kendiminkini. Ev peşinatına ayırırız dedim. Sattık birikimimize ekledik.

Sonrasında eşim bana kardeşinin araba almak istediğini yarı parasını vereceğini çünkü annesinin hastane işleri olduğunda toplu taşımalarda zorlandıklarını söyledi. (Arabaları hacizde gitmişti)
Ben burada delirdim bayağı kriz yaşadık. Ama o araba alındı. Benim bekarken aldığım araba satıldı. Onlara araba alındı gibi oldu bunu kaldıramadım. Ama eşim bizim zaten arabamız var bencillik yapma diye beni manipüle etti sanırım. Mevzu annesi falan olunca ben hemen yumuşuyorum nedense bir de. Kadın kocasından çekiyor diye üzülüyorum. Ama bu konuda kardeşi bizi kullanmış gibi hissediyorum hala.

Bu arada eşim oradan maddi desteğini kesti. Evliliğimizde araba yüzünden kriz çıktığını ve onlar için yeterince yardım yaptığını artık çocuğumuz olacağı için de tekrar benimle o noktalara gelmek istemediğini söylemiş ailesine. Bunu sonradan öğrendim. Çünkü aile bana birden cephe aldı. Kısıtlı iletişimimiz koptu. Üzülmedim açıkçası. Sorun çözüldü diye düşünüp rahatlamıştım uzunca bir süredir.

Yeni bir olay pörtledi.

Eşimin kardeşi evlenmek istiyor. Parası yok. Çünkü yıllardır babasının yanında para almadan çalışıyor. Borç ödüyor. Ama bu onun seçimi bence.
ev eşyaları + Kıza takılacak bilezikler + düğün + balayı için bizden destek beklediklerini söylediler. Eşim de minimal bir şekilde çok rahat çözebileceklerini. Bu devirde abartıya gerek olmadığını söyledi. Düğün yapmayın. Vs vs. zamanında biz kendimiz aldığımız için hep eksik gedik spotçulardan bekar evimizden eşyalarla evlenmiştik. Bunu söyledi. Bi başınızı sokun bir yere gerisi gelir. Yapamayacağız diye korkmayın kendiniz halledersiniz diye cesaret veriyor güya.
Bunun üzerine kaynanam en azından bana takılan bilezikleri geri istediğini söylemiş. (bu arada o bilezikler dışında para harcamadılar o dönem ama harcamak zorunda da değiller hediyeyi geri istemeseler yeterdi:) )
Tabi ki bilezikler durmuyor. Ne kdar ediyorsa alıp vereceğiz. Ona okeyim.
Lakin eşim sonrasında düğününü de yapayım kardeşimin son görevim olsun demeye başladı.
Belli ki bu son görev falan olmayacak. Arabasını aldık, şimdi de evlendiriyoruz resmen. Muhtemelen sonra balayına da göndermek isteyecek. Yarın öbür gün çocuğu olunca da okutmaya kalkacaksın bu gidişle dedim.


Ben kendimi bu işler sırasında çok pasif konuma soktum ve artık bu kadar pasif olmamam gerektiğini düşünüyorum. İnsanların mutlu günlerini. Bozmak istemiyorum ama bu düğün meselesi sizce de gemileri yakmayı gerektirmiyor mu? Abartıyor muyum?

Kardeşine de yazık birikim yapamadı babası yüzünden diyorum. Ama sonra da banane bundan diyorum. Ben eşek gibi çalışıyorum. Kendi çocuğumdan kısıp koca herife mi yardım edicem. Herkes nasıl evleniyorsa öyle evlensin değil mi?
Biz evlenirken kimseden destek beklemedik. Marifet diye söylemiyorum zaten zihniyet olarak birilerinden bir şeyler bekleyen insanlar değiliz.

Kusura bakmayın uzun oldu. Hemen cevap yazamayabilirim bebişim var ama okuyor olacağım ❤️
o gemiler çoktan yakılmalıymış. terbiyesizliğe bak bilezikleri istiyorlarmış. peki sizin yaptığınız yardımlar nolucak. siz de onları geri isteyin. eşek oldukça semer vuran çok olur. özellikle eş ailelerinin kullanması bitmez. sabahın köründe çocuğunuzu onlar için mi bırakıp gidiyorsunuz. nefret ediyorum bu tiplerden
 
Hanımlar merhaba,
Kendimi hiç sevmediğim olayların içinde buldum. ama aklımdan çıkaramıyorum konuyu.uzak kalmaya çalıştıkça merkezine çekiliyorum.
Elimden geldiğince kısa kesmeye çalışacağım.

Eşim ve ben ailelerimizden uzakta yaşayan, çocuğunu bakıcılara bırakıp uzun saatler dışarılarda ağır şartlarda çalışan bir çiftiz. Gelirimiz Türkiye standartlarında iyi. Yaşlarımız 35. 7 yıldır evliyiz. Kendi emeklerimizle çok şükür iyi bir şeyler yaptık.

Eşimin ailesinin maddi durumu iyi değil.

Babası çok borç yaptı. eve haciz geldi. Eşim gitti toparladı borçları maddi destek oldu. Bayağı yüklü. Bu esnada kardeşi babasının yanında çalıştı işleri toparladılar. Borçlar hafifledi. Eşimin maddi desteği o dönem canımı sıksa da ailesinin ihtiyacı oldu zor günlerinde tabi ki destek olacak diye ses çıkarmadım.

Bu olaydan sonra da eşim bana ailesinin özellikle annesinin ihtiyaçlarını karşılayacağını borç ödediklerini benim anlayış göstermemi istediğini söyledi. İşte market fatura ekstra giderler. Tabi ki dedim. Annen var ortada. Sadece baban olsa neyse ama anneni zorda bırakma dedim.

Bu arada ikimizin de arabası var. Ama ben 2. Araba masraf oluyor diye satmaya karar verdim kendiminkini. Ev peşinatına ayırırız dedim. Sattık birikimimize ekledik.

Sonrasında eşim bana kardeşinin araba almak istediğini yarı parasını vereceğini çünkü annesinin hastane işleri olduğunda toplu taşımalarda zorlandıklarını söyledi. (Arabaları hacizde gitmişti)
Ben burada delirdim bayağı kriz yaşadık. Ama o araba alındı. Benim bekarken aldığım araba satıldı. Onlara araba alındı gibi oldu bunu kaldıramadım. Ama eşim bizim zaten arabamız var bencillik yapma diye beni manipüle etti sanırım. Mevzu annesi falan olunca ben hemen yumuşuyorum nedense bir de. Kadın kocasından çekiyor diye üzülüyorum. Ama bu konuda kardeşi bizi kullanmış gibi hissediyorum hala.

Bu arada eşim oradan maddi desteğini kesti. Evliliğimizde araba yüzünden kriz çıktığını ve onlar için yeterince yardım yaptığını artık çocuğumuz olacağı için de tekrar benimle o noktalara gelmek istemediğini söylemiş ailesine. Bunu sonradan öğrendim. Çünkü aile bana birden cephe aldı. Kısıtlı iletişimimiz koptu. Üzülmedim açıkçası. Sorun çözüldü diye düşünüp rahatlamıştım uzunca bir süredir.

Yeni bir olay pörtledi.

Eşimin kardeşi evlenmek istiyor. Parası yok. Çünkü yıllardır babasının yanında para almadan çalışıyor. Borç ödüyor. Ama bu onun seçimi bence.
ev eşyaları + Kıza takılacak bilezikler + düğün + balayı için bizden destek beklediklerini söylediler. Eşim de minimal bir şekilde çok rahat çözebileceklerini. Bu devirde abartıya gerek olmadığını söyledi. Düğün yapmayın. Vs vs. zamanında biz kendimiz aldığımız için hep eksik gedik spotçulardan bekar evimizden eşyalarla evlenmiştik. Bunu söyledi. Bi başınızı sokun bir yere gerisi gelir. Yapamayacağız diye korkmayın kendiniz halledersiniz diye cesaret veriyor güya.
Bunun üzerine kaynanam en azından bana takılan bilezikleri geri istediğini söylemiş. (bu arada o bilezikler dışında para harcamadılar o dönem ama harcamak zorunda da değiller hediyeyi geri istemeseler yeterdi:) )
Tabi ki bilezikler durmuyor. Ne kdar ediyorsa alıp vereceğiz. Ona okeyim.
Lakin eşim sonrasında düğününü de yapayım kardeşimin son görevim olsun demeye başladı.
Belli ki bu son görev falan olmayacak. Arabasını aldık, şimdi de evlendiriyoruz resmen. Muhtemelen sonra balayına da göndermek isteyecek. Yarın öbür gün çocuğu olunca da okutmaya kalkacaksın bu gidişle dedim.


Ben kendimi bu işler sırasında çok pasif konuma soktum ve artık bu kadar pasif olmamam gerektiğini düşünüyorum. İnsanların mutlu günlerini. Bozmak istemiyorum ama bu düğün meselesi sizce de gemileri yakmayı gerektirmiyor mu? Abartıyor muyum?

Kardeşine de yazık birikim yapamadı babası yüzünden diyorum. Ama sonra da banane bundan diyorum. Ben eşek gibi çalışıyorum. Kendi çocuğumdan kısıp koca herife mi yardım edicem. Herkes nasıl evleniyorsa öyle evlensin değil mi?
Biz evlenirken kimseden destek beklemedik. Marifet diye söylemiyorum zaten zihniyet olarak birilerinden bir şeyler bekleyen insanlar değiliz.

Kusura bakmayın uzun oldu. Hemen cevap yazamayabilirim bebişim var ama okuyor olacağım ❤️
Siz kesinlikle size takılan bileziklerini geri ödemeyin ne münasebet? Ayrıca onlar mehir. Tavrınızı koyun eşinize karşı son görev kardeşinin düğününü yapacakmış saçmalık ben e okurken hem çok sinirlendim hemde üzüldüm sizin adınıza. Ben olsam en başından hicbiseyimi vermezdim ki arabinizi bile satmissiniz. Eşiniz artık bi kopsun annesinden kardeşinden .

Kendi evi var ,bebeğiniz olmuş. Bebeğinizin geleceği için yatırım yapın. Su saatten sonra asla kuruş koklatmayin . Kimseye bu kadar verici olmaya gerek yok .
 
Ooo bulmuşlar sömürülecek insan isterde ister... Kusura bakmasın ama maddi gücü yetmeyen insan dügün yapacağına nikag yapsın. Balayına gideceğine evinin eksiğini alıp.. Kendini biraz toparladıktan sonra gitsin tatiline yarın bir gün ev kirasınıda size ödetir
Kira derken??? Böyle abi dururken kirada mı oturacaklar :KK57: Basar parayı ev alır abisiyle yengesi:KK30:
 
Ben de onu diyorum. Kardeşin bi yerine güvenmiyorsa evlenmesin. Ev nasıl geçindirecek. Kız öğretmen ona güveniliyor orada da.
Abili kardeşli 4 ayak üstüne düşmüşler.
O kızı da sarsmak istiyorum evlenme diye.
Sakın ola kaynım şanslı, müstakbel eltinin durumu iyi, kızın ailesi yapar her şeylerini demeyin. Tecrübelerime göre; eşinizin ailesi size güvenip yarışa kalkacaktır. Size yaptık onlara da yapacağız diyecekler ve onlara yapacakları her şey için eşinizi arayacaklar. İki bilezikten başka hiç bir şey yapmamışlar ama sanki dört dörtlük evlendirmişler gibi davranıyorlar. Oğlum şu lazım, bunu almamız gerekiyor, abisi olarak şunu yap bunu ver diyeceklerdir. Zaten bilezikleri geri istemeleri buna işaret.

Arabanızı sattığınızı bildikleri halde kendilerine araba aldırmaları yeterince sinir bozucu ama şuna da hazırlıklı olun "annemin hastane işleri var bu araba babamda dursun, abi yardım et bize yeni araba alalım"

Bence de yapacağınız en mantıklı şey gidip kendinize araba almak ya da neden olmasın ev kredisine girmek. Eşiniz yakında; ya artık senin maaşını kullanalım benimkini annemlere verelim kardeşimi evlendirecekler diyecek gibi.

Elini ver kolunu ister modunda insanlara yardımın bir sınırı olmalı. İkiniz de iyi kazanıyormuşsunuz, eşiniz kendi gelirinden annesine her ay iki-üç bin TL versin tamam ama kardeşini evlendireceğiz pamuk eller cebe olmasın.
 
Back