Sadece iç dökmek için yaziyorum.
Açtığım konulardan sonra hiçbir düzelme olmaması sebebiyle (temmuzdan beri) radikal değişiklikler yapmaya adım atmıştım.
Eş musveddesi ile hiç ilgilenmiyor ve zorunlu olmadıkça iletişim kurmuyorum.
Terapistin ve müsveddenin isteği ile aile terapisine gidiyoruz iki aydır. Terapist ısrarla birbirinize jest yapın diyor. Sanki asıl sorun buymuş gibi. Önce jestlerle başlayıp sonra sorunları çözmeye calisacakmisiz. Ben jest falan yapmak istemedigimi söyledim. Beni on yıldır maddi manevi ezen ve ailesine ezdiren, aileme sebepsiz dusman gibi davranan bir insanimsiya jest yapmak, ödün vermek, yaptıklarını gormezden gelip pekiştirmek istemiyorum. Yıllardır ne zaman alttan alsam, görmezden gelsem utanıp kendine cekiduzen vereceğine yeni bir duzenbazlik peşine düştü.
Neyse uzatmayayım. Terapist karşılık vermezsem haksızlık olur diyor
Gelgelelim bu adam, o dönem ailesiyle iş cevirip bana ve çocuklara resmen kazık atti. Geçmişte de sık sık benzer şeyler olmustu. Çocukların rızkını, ortak kazancimizi ARTIK onlara yedirmek istemiyorum diye babası bana hakaret etti en son biliyorsunuz.
Bunlara rağmen eş kişisi ciddi bir tepki koymak yerine sadece "askitoyla böyle konusamazsiniz" demiş (!) güya ama her gün birbirlerini hiçbir şey olmamış gibi arayıp yüz yüze görüşmeye devam ediyorlar. Ama benden özür dileyen olmadı tabii. İstediğimizi yapar, söyleriz sen kimsin modundalar.
Bunlar yasandiktan sonra doğum günümde (temmuzda) küçük bir pastayla gecistirdi hediye almadı diye cok üzülmüştüm. Çünkü pişmanlık göstergesi, bana değer verdiğini gösteren küçük bir hediye alır sandım. Üzüldüğümu söyledim, açıkça bir hediye istedim, kalbim yumusasin küçük bir hediye al dedim. Almadı. Günler sonra ben sorduğumda "sen al ben parasını veririm" dedi. İlk defa o an gerçekten değersiz olduğumu net anladım. Eskiden sadece aptal yerine koyduklarıni sanırdım. Meğer hicmisim. Her seferinde hatasını anlamıştır diye düşünürken bu sefer bayramımi kutlamadi. Ardından öğretmenler gününü kutlamadi. Şimdi terapi alıyoruz, biraz ise yaramıştır diye düşünüyordum. Çünkü psikoloğun yönlendirmesi ile bir demet papatya ve üç dört adet gül getirmişti eve. Peki bugün tek kelime etmemesi, küçücük bir şey almaması... Aklımla mi oynuyor sizce? Ben biliyorum biz onun umrunda değiliz de... peki ya hem bana hem psikoloğa neden boşanmak istemediğini, bize değer verdiğini söyleyip böyle psikolojik şiddet uyguluyor?
Psikolog, huzursuz olmamak için ailelerle görüşmeyin dedi birkaç hafta önce. İyi de huzursuzluk veren, evin içine her şeye müdahil olan, sürekli para talep eden onun ailesi. Niye bedeli bizimkiler ödüyor? "Bana ve aileme saygı istiyorum bundan sonra. Yoksa böyle devam etmeyeceğim" dedim net olarak. Bir aydır bu şartımi düşünüyormuş beyfendi. Beni kandırıyor. Bu kadar fedakarlıgima rağmen bu kadar nankörlük göreceğim, bu evliliği bu insanların kötülüklerinin bitirecegi aklıma gelmezdi. Sizce aklımla mi oynuyor, ne yapmaya çalışıyor?