Ne kadar vıcık vıcık ilişkiler ya. Eşimin akrabalarıyla asla böyle bir yakınlık kuramam içim almaz mesela. Ne kendi kanımdan ne de arkadaş olarak seçtiğim insanlar. Evlilik yoluyla zorunluluk yüzünden bağ kurulmuş insanlarla sırf evlendim diye samimi olmak zorunda mıyım? Hiç hiç sevmem zaten onlar da bizi sevmez emin olun en ufak bir olayda kapının önüne koyup ilk bizi harcarlar çünkü biz eliz.
Nişanlılık dönemimde eşimin benimle yaşıt kuzeniyle iyi anlaşabileceğimizi düşünmüştüm. Aramızda mezhep farkı var. Kız bana biz bizim köyden olmayanlara yabancı deriz sen de yabancı gelinsin dedi. Aha dedim sen şimdi sçtın kuzen. Geçen düğünü oldu nedense benim karnıma bir ağrı, başıma bir migren atağı geliverdi. Düğününe bile katılamadık!!
Kısacası mesafe mükemmeldir. Baş ağrıtmaz, merhaba merhaba. Arkadaşınız yok mu onlarla görüşün Ayşe kim ya. Ben olsam eşim olmadan asla görüşmezdim. Ailecek belki işte. Bu Ayşe tam bir fesat. Canım diyip iki gün sonra canın çıksın diyebileceklerden. Çok tehlikeli.