Biraz uzun olacak, okuyan ve fikir veren herkese çok teşekkür ediyorum.
Eşimle 2021 yılında tanıştık. Aslında beni 2018 yılından beri tanıyan fakat tanışmak için adım atmaya korktuğu için 2021 yılına kadar bekleyen biri. Aramızda yaş, kültür ve eğitim farkı vardı. Eşimi o kadar seviyordum, o kadar uyumluyduk ki hiçbirini sorun etmedik. Ayrı şehirlerde olduğumuz için ben tayini çıktıktan sonra evlenmek istediğimi, kendisi benden 4 yaş küçük olduğu için erken olduğunu düşünürse bunu anlayışla karşılayacağımı dile getirdim ve düşünmesine izin verdim. Evlilik konusundaki isteğimin sebebi artık benim mezun olacak olmam ve uzak mesafe ilişkisi yaşamak istemememdi. Bu şekilde evlenmeye karar verdik. Eşime, düğünde eşyada gözüm olmadığını sadece evlenme teklifine hevesim olduğunu ağlayarak anlattım fakat utandığı için bana evlenme teklif edemediğini söyledi.
Eşimin o dönemler kredi çekerek oynadığı için kripto borçları vardı, babamın da parası yok dediği için ailelerden hiçbir şey istemedik elinizden ne geliyorsa yapın dedik. Düğün istemediğimizi, nikahla evleneceğimizi söyledik. Kayınvalidem eşine ''kız tarafı düğün istiyor'' dediği için 2 adet düğünüm oldu. Babam altında kalmamak için bir kendi memleketimizde düğün yaptı, onlar da kendi memleketinde düğün yaptı.
Babam düğünümü yaptı, 20 gr bileziğimi taktı, çeyize dair her şeyimi yaptı. Mutfakta vesaire bir eksiğim yoktu. Kayınpederim 20 gramdan 3 bilezik ve 9 çeyrek taktı. Yük olmamak için gelinliğimi 2. el 700 tl ye aldım. Bu sırada eşim nişanda ayrı damatlık, düğünde ayrı damatlık aldı. Alma dediğimde bir kere evlendiğini söyledi, o kadar seviyordum ki gözüm görmedi hiçbir şeyi mutlu olmasını istedim. Kayınpederim düğünden önce gelinlik alalım dedi, borçları bilmedikleri için sadece gereksiz olduğunu gelinlik parasını altın olarak takmalarını istediğimi söyledim. Düğünümden 1 gün sonra borçlarını kapatması için tüm takılarımı eşime verdim 220 gram altın ediyordu. Elimde sadece alyansım kalmıştı. Bu süreçte düğün izninde eşimin memleketinde 10 gün kadar otelde konakladık. 1 haftalık gelinken annesi kahvaltı sofrasında ''yaşını akrabalara söylemedik, ne diyecekleri belli olmaz'' dedi ve eşim annesinin iyi niyetle söylediğini savundu. Tayin çıkana kadar 7 ay kadar süre ben ailemin evinde kaldım. Bu sırada kayınpederlerim bulunduğumuz şehre gelip ziyarette bulundular ailemle beni. Zaten eşim olmadığı için ev açtırmamıştım, tayin gideceğimiz yerde eşyalarımızı alırız diyordum. Bu sırada babam kayınpederimle konuştu, ev kurulurken iki ailenin de üstüne düşeni yapması gerektiğini söyledi anlaştılar. Kayınvalidem geldiklerinde ''Gördü oğlumu kaptı hemen'' gibi cümleleri anneme fısıldamış annem gülüp geçmiş. Ben sonradan öğrendim maalesef. Tepki gösterdiğimde ''Ne güzel severek evlendiniz demek istedim'' şeklinde bir açıklamayla karşılaştım. Bunlar olurken eşim annesinin kötü niyetli olmadığını, bilmeden konuştuğunu söylüyordu.
Biz taşındıktan sonra 1+1 bir ev aldık komple krediyle, maaşın yarısı krediye gidiyordu hiç sorun etmedim. Taşınırken yaz okulum olduğu için eşime yardım amacıyla annesine gelmesini söyledim ''gelip ne yapacağım'' diye bir cevapla karşılaştım. Bu sırada kadın bana hiçbir şekilde kızım demiyor, diyemediğini 2 oğlu olduğu için alışkın olmadığını söylüyordu. Taşındıktan 2 ay sonra evimize geldiler ve her şey o gün başladı. Öğrendim ki düğünümden 2 ay sonra ellerinde ''kalan'' altınlarla 150 gram altın değerinde ''TOKİ'' borcunu kapatmışlar. Evi alırken de bize dedesinde olan ama babasının aldığı traktörü satacağını ve bize destek olacağını söyledi, önce hepsini vereceğim sonra yarısını vereceğim dedi. En son bize gelen 60 bin Türk Lirası oldu. Kayınvalidem geldiği gibi kendisine aldığı bilezikleri kolyeleri bana gösterdi, hatta birini çantasında ''unuttuğunu'' söyleyip bana taktırdı. Ben bu sırada oğlunun borcunu ödediğim için elimde hiçbir şey kalmamıştı ama haberleri yoktu daha. Yine de buna rağmen yapacağız dedikleri şeyleri yapmadıkları için biz krediler dışında bir hayli borç içinde kalmış olduk. Benim evimde kahvaltı ederken kayınpederim çıkar geline ver kolyeni dedi ve herkesin içinde kayınvalidem ''bana ne ne vericem git kendin al'' dedi. Ben bunların hepsine sustum çünkü neye uğradığımı şaşırıyordum.
Bu olaylardan sonra evlerine gittiğimizde bir tartışma çıktı, işi bırakmak isteyen asker abisi ''bu gençlere asgari ücret ver çalışmazlar, canlarının bedelini alıyor çoğu'' dediğim için bir anda mesleğini çok seviyormuş gibi bana bağırmaya başladı. Oysa ki eşimi arayıp saatlerce mesleği bırakmak istediğini anlatıyordu. Burdan tartışma çıkınca olay büyüdü, eşimin borçlarını kapattığımı, söyledikleri desteği vermediklerini söyledim hararetli bir tartışmaydı. Kayınpederime abisinin mesleği bırakmak gibi bir düşüncesi olmadığını, benim yalan söylediğimi söylemiş kayınvalidem haberi olduğu halde. Eşim bu durumu düzelttim demesine rağmen 1 yıl sonra öğrendim ki düzeltmemiş. Sonrasında kayınpederim evim çok eski olduğu için ve babam banyomu, parkelerimi yaptırdığı için mutfağımın dolaplarının ''malzeme'' parasını vereceğini söyledi. 1 buçuk senedir bekliyorum, söylememe rağmen yaptırmadı.
Tüm bu olayların ardından 1 sene geçti ve kayınpederim utanmadan evime gelip ''madem paranız yoktu bu orta sehpayı neden aldınız?'' diyecek kadar şuursuz. Bu sırada kaynanam da dalga geçer gibi ''evlenirken isteyecektin'' diyor.
1 senedir bu sebeplerle sürekli kavga etmeye başladık hiçbir huzurum kalmadı. Eşim sürekli hata yaptığını söyleyip özür diliyor ama ne o evlilik teklifinin artık zamanı var ne de nişandan sonra gidip arkadaşlarıyla eğlenmesinin. Ben artık bunları aşamıyorum, eşimden bu sebeplerden dolayı sustuğu için uzaklaştım. Saygımız kalmadı. Eşime de güvenmiyorum. Gelecek vaat eden bir işim var, eşimin artık bu sebeple benimle evli olduğunu düşünüyorum çünkü bana sürekli deniz kenarı villaları gösterip ''çok çalış alalım, ben kadın parası yemek istiyorum'' diye espri dediği söylemleri oluyordu. Denemek için evlenmeden önce aldığı arabayı babamın üstüne yapmak istedim. Kabul etmedi ilk etapta, sonradan gönülsüz tamam dedi. Sürekli beni sadece çok sevdiğini söylüyor ama hiçbir icraatte bulunmuyor. Bugün ''iyiniyetimi kullandınız'' dedim ve boşanmak istediğimi, tükendiğimi söyledim. Asıl benim onu kullandığımı, stajım bittikten sonra boşamamı beklediğini söyledi. Eşim bana 1 kere bağırmadı, küfür etmedi ama ben katlanamıyorum. Ailesinden para isteyemediğini söylüyor sürekli ve bana ekonomik sıkıntıdayız harcamalarına dikkat et diyor sadece. Babandan iste, verdiği sözleri yerine getirsin onlar yüzünden bu haldeyiz deyince de isteyemediğini söylüyor. Ben artık dayanamıyorum, herkese sadece ağlayıp beni çok sevdiğini söylüyor ama benim için de kendisinden hiç ödün vermiyor. Ne yapacağımı gerçekten bilmiyorum. Ailem her zaman her kararımda arkamda olduğunu söylüyor.
Okuyanlara çok teşekkür ederim.
Eşimle 2021 yılında tanıştık. Aslında beni 2018 yılından beri tanıyan fakat tanışmak için adım atmaya korktuğu için 2021 yılına kadar bekleyen biri. Aramızda yaş, kültür ve eğitim farkı vardı. Eşimi o kadar seviyordum, o kadar uyumluyduk ki hiçbirini sorun etmedik. Ayrı şehirlerde olduğumuz için ben tayini çıktıktan sonra evlenmek istediğimi, kendisi benden 4 yaş küçük olduğu için erken olduğunu düşünürse bunu anlayışla karşılayacağımı dile getirdim ve düşünmesine izin verdim. Evlilik konusundaki isteğimin sebebi artık benim mezun olacak olmam ve uzak mesafe ilişkisi yaşamak istemememdi. Bu şekilde evlenmeye karar verdik. Eşime, düğünde eşyada gözüm olmadığını sadece evlenme teklifine hevesim olduğunu ağlayarak anlattım fakat utandığı için bana evlenme teklif edemediğini söyledi.
Eşimin o dönemler kredi çekerek oynadığı için kripto borçları vardı, babamın da parası yok dediği için ailelerden hiçbir şey istemedik elinizden ne geliyorsa yapın dedik. Düğün istemediğimizi, nikahla evleneceğimizi söyledik. Kayınvalidem eşine ''kız tarafı düğün istiyor'' dediği için 2 adet düğünüm oldu. Babam altında kalmamak için bir kendi memleketimizde düğün yaptı, onlar da kendi memleketinde düğün yaptı.
Babam düğünümü yaptı, 20 gr bileziğimi taktı, çeyize dair her şeyimi yaptı. Mutfakta vesaire bir eksiğim yoktu. Kayınpederim 20 gramdan 3 bilezik ve 9 çeyrek taktı. Yük olmamak için gelinliğimi 2. el 700 tl ye aldım. Bu sırada eşim nişanda ayrı damatlık, düğünde ayrı damatlık aldı. Alma dediğimde bir kere evlendiğini söyledi, o kadar seviyordum ki gözüm görmedi hiçbir şeyi mutlu olmasını istedim. Kayınpederim düğünden önce gelinlik alalım dedi, borçları bilmedikleri için sadece gereksiz olduğunu gelinlik parasını altın olarak takmalarını istediğimi söyledim. Düğünümden 1 gün sonra borçlarını kapatması için tüm takılarımı eşime verdim 220 gram altın ediyordu. Elimde sadece alyansım kalmıştı. Bu süreçte düğün izninde eşimin memleketinde 10 gün kadar otelde konakladık. 1 haftalık gelinken annesi kahvaltı sofrasında ''yaşını akrabalara söylemedik, ne diyecekleri belli olmaz'' dedi ve eşim annesinin iyi niyetle söylediğini savundu. Tayin çıkana kadar 7 ay kadar süre ben ailemin evinde kaldım. Bu sırada kayınpederlerim bulunduğumuz şehre gelip ziyarette bulundular ailemle beni. Zaten eşim olmadığı için ev açtırmamıştım, tayin gideceğimiz yerde eşyalarımızı alırız diyordum. Bu sırada babam kayınpederimle konuştu, ev kurulurken iki ailenin de üstüne düşeni yapması gerektiğini söyledi anlaştılar. Kayınvalidem geldiklerinde ''Gördü oğlumu kaptı hemen'' gibi cümleleri anneme fısıldamış annem gülüp geçmiş. Ben sonradan öğrendim maalesef. Tepki gösterdiğimde ''Ne güzel severek evlendiniz demek istedim'' şeklinde bir açıklamayla karşılaştım. Bunlar olurken eşim annesinin kötü niyetli olmadığını, bilmeden konuştuğunu söylüyordu.
Biz taşındıktan sonra 1+1 bir ev aldık komple krediyle, maaşın yarısı krediye gidiyordu hiç sorun etmedim. Taşınırken yaz okulum olduğu için eşime yardım amacıyla annesine gelmesini söyledim ''gelip ne yapacağım'' diye bir cevapla karşılaştım. Bu sırada kadın bana hiçbir şekilde kızım demiyor, diyemediğini 2 oğlu olduğu için alışkın olmadığını söylüyordu. Taşındıktan 2 ay sonra evimize geldiler ve her şey o gün başladı. Öğrendim ki düğünümden 2 ay sonra ellerinde ''kalan'' altınlarla 150 gram altın değerinde ''TOKİ'' borcunu kapatmışlar. Evi alırken de bize dedesinde olan ama babasının aldığı traktörü satacağını ve bize destek olacağını söyledi, önce hepsini vereceğim sonra yarısını vereceğim dedi. En son bize gelen 60 bin Türk Lirası oldu. Kayınvalidem geldiği gibi kendisine aldığı bilezikleri kolyeleri bana gösterdi, hatta birini çantasında ''unuttuğunu'' söyleyip bana taktırdı. Ben bu sırada oğlunun borcunu ödediğim için elimde hiçbir şey kalmamıştı ama haberleri yoktu daha. Yine de buna rağmen yapacağız dedikleri şeyleri yapmadıkları için biz krediler dışında bir hayli borç içinde kalmış olduk. Benim evimde kahvaltı ederken kayınpederim çıkar geline ver kolyeni dedi ve herkesin içinde kayınvalidem ''bana ne ne vericem git kendin al'' dedi. Ben bunların hepsine sustum çünkü neye uğradığımı şaşırıyordum.
Bu olaylardan sonra evlerine gittiğimizde bir tartışma çıktı, işi bırakmak isteyen asker abisi ''bu gençlere asgari ücret ver çalışmazlar, canlarının bedelini alıyor çoğu'' dediğim için bir anda mesleğini çok seviyormuş gibi bana bağırmaya başladı. Oysa ki eşimi arayıp saatlerce mesleği bırakmak istediğini anlatıyordu. Burdan tartışma çıkınca olay büyüdü, eşimin borçlarını kapattığımı, söyledikleri desteği vermediklerini söyledim hararetli bir tartışmaydı. Kayınpederime abisinin mesleği bırakmak gibi bir düşüncesi olmadığını, benim yalan söylediğimi söylemiş kayınvalidem haberi olduğu halde. Eşim bu durumu düzelttim demesine rağmen 1 yıl sonra öğrendim ki düzeltmemiş. Sonrasında kayınpederim evim çok eski olduğu için ve babam banyomu, parkelerimi yaptırdığı için mutfağımın dolaplarının ''malzeme'' parasını vereceğini söyledi. 1 buçuk senedir bekliyorum, söylememe rağmen yaptırmadı.
Tüm bu olayların ardından 1 sene geçti ve kayınpederim utanmadan evime gelip ''madem paranız yoktu bu orta sehpayı neden aldınız?'' diyecek kadar şuursuz. Bu sırada kaynanam da dalga geçer gibi ''evlenirken isteyecektin'' diyor.
1 senedir bu sebeplerle sürekli kavga etmeye başladık hiçbir huzurum kalmadı. Eşim sürekli hata yaptığını söyleyip özür diliyor ama ne o evlilik teklifinin artık zamanı var ne de nişandan sonra gidip arkadaşlarıyla eğlenmesinin. Ben artık bunları aşamıyorum, eşimden bu sebeplerden dolayı sustuğu için uzaklaştım. Saygımız kalmadı. Eşime de güvenmiyorum. Gelecek vaat eden bir işim var, eşimin artık bu sebeple benimle evli olduğunu düşünüyorum çünkü bana sürekli deniz kenarı villaları gösterip ''çok çalış alalım, ben kadın parası yemek istiyorum'' diye espri dediği söylemleri oluyordu. Denemek için evlenmeden önce aldığı arabayı babamın üstüne yapmak istedim. Kabul etmedi ilk etapta, sonradan gönülsüz tamam dedi. Sürekli beni sadece çok sevdiğini söylüyor ama hiçbir icraatte bulunmuyor. Bugün ''iyiniyetimi kullandınız'' dedim ve boşanmak istediğimi, tükendiğimi söyledim. Asıl benim onu kullandığımı, stajım bittikten sonra boşamamı beklediğini söyledi. Eşim bana 1 kere bağırmadı, küfür etmedi ama ben katlanamıyorum. Ailesinden para isteyemediğini söylüyor sürekli ve bana ekonomik sıkıntıdayız harcamalarına dikkat et diyor sadece. Babandan iste, verdiği sözleri yerine getirsin onlar yüzünden bu haldeyiz deyince de isteyemediğini söylüyor. Ben artık dayanamıyorum, herkese sadece ağlayıp beni çok sevdiğini söylüyor ama benim için de kendisinden hiç ödün vermiyor. Ne yapacağımı gerçekten bilmiyorum. Ailem her zaman her kararımda arkamda olduğunu söylüyor.
Okuyanlara çok teşekkür ederim.
