Benim de ablam 17 yaşında kaçarak evlendi. Ve o günden beri hem eşinden, hemde ailesinden çekmediği eziyet kalmadı. Kızı sinir hastası, şeker hastası ettiler. Dayımın kızıda 18 yaşında evlendi. Eşi askerdeyken çocuğunu doğurdu. Eşinin babasından ve görümcelerinden çekmediği eziyet, duymadığı hakaret ve dayak kalmadı.
Şimdi 2 yaşında kızı var, 22 yaşında ve eşiyle 3 aydır ayrı yaşıyolar. Çocuğun umurunda bile değil, ne karısı ne de kızı. Orda burda gününü gün ediyor. Yiğenimde işe girdi, ailesinin yanına gitti, kızına bakmaya çalışıyor.
Olan tabi yine çocuklara oluyor. 2 yaşında küçücük kız her gece baba diye ağlayıp, onun resmine bakarak uyuyormuş. içim parçalanlanıyor, hallerine.
Yani senin anlıyacağın arkadaşım erken evlilik bence kadının ömrünü yer ve kısaltır. Yaşın küçük ve de cahil olduğu için, her türlü eziyete, hakarete ve hatta dayağa bile maruz kalabilirsin. Erkekler maalesf biz kadınlardan çok daha geç sorumluluk sahibi oluyorlar, gerek ailelerinin gerekse çevresinin lafıyla çok hareket ediyorlar.
Ben 22 yaşında evlendim. İlk 2 sene benim de eşimle aram kötüydü , ama Allah'a şükür şimdi iyiyiz.
Benim sana tavsiyem, eğer birbirinizi seviyorsanız, yaşınız biraz daha ilerleyince evlenin. Evlenince hem de sorumluluklar çok biniyor, insanın üstüne. Biraz rahatınıza bakın, gezin, eğlenin derim...
:1no2::1no2:
