- 16 Ekim 2024
- 21
- 10
- 28
-
- Konu Sahibi kadinkadininyurdu
- #1
! Siz ne düşünüyorsunuz bu konuda, ne yapmalı ya hu?
Evet, ben de her seferinde "özrü dilemek için gerçekten durumu anladığın anı bekle" diyorum. Geleceğini bilsem 1 2 gün de beklerim, yeter ki anlasın ve değiştirsin halini. Hakaret ve aşağılama huyunu azaltmıştı, ondan kendisi de çok rahatsızdı ama bugün karşılaştığım ifadeden sonra(bi sinirle , sabrımı zorlama fena olur minvalinde tehdit etti) şoka uğradım, yeniden başa mı döndük dedim. Bu umursamazlığı daha da can sıkıcı.Özrü bile öylesine konu uzamasın diye diliyor belli ki.Hatasının farkında olsa zaten davet beklemez.Tartısmalar problemler her ailede olur ama hakaret,asagılama,tehdit demissiniz bunlar normal degil.Ofke kontrolü yok.Sorunlu esiniz.
Çocuk düşüncesi bile ürkütüyor, ne kadar önlem alınabiliyorsa o kadar alıyorum öyle diyeyim.Hemen çocuk yapmamanız gerektiğini düşünüyorum.
O umursamazsa buna katlanmak zorunda mısınız asıl soru bu? Sabrı zorlanırsa ne olacak mesela,sorunlarda zorlanmasın diye susmalı mısınız bu mudur.Psikolojik siddet bu farkındasınız degil mi?Evet, ben de her seferinde "özrü dilemek için gerçekten durumu anladığın anı bekle" diyorum. Geleceğini bilsem 1 2 gün de beklerim, yeter ki anlasın ve değiştirsin halini. Hakaret ve aşağılama huyunu azaltmıştı, ondan kendisi de çok rahatsızdı ama bugün karşılaştığım ifadeden sonra(bi sinirle , sabrımı zorlama fena olur minvalinde tehdit etti) şoka uğradım, yeniden başa mı döndük dedim. Bu umursamazlığı daha da can sıkıcı.
Yanına gitmeyin siz de umursamayın alışmış bilyor sizin barışmak isteyeceğinizi..Nereden başlasam... Evliyim, 1 yıl önce evlenip eşim yurtdışında çalıştığı için Avrupa'ya geldim. Çevremde pek kimse yok, henüz arkadaş çevrem yok... İstanbul'daki hareketli hayatımdan sonra buradayım. Eşimi seviyorum ama eşimde , evliliğimde aşamadığım bir sorun var. Eşim çok çabuk sinirlenip üstten tepkiler veriyor. Hakaret, aşağılama, tehdit vs. Evlenmeden önce de birazı vardı ama dozu değişti tabi ki. Sonradan pişman olup özür diliyor, ama özür dilemesi şöyle oluyor: ben "neden şöyle davrandın" diyorum mesela, "özür dilerim hata ettim öyle dememeliydim canım" vs diyor. Ama ben ona gitmezsem, ben %100 haklı da olsam gelip ne gönlümü alır ne özür diler. Bu belki 1 gün belki 2 gün sürer. Gurbet koşullarını düşününce ne kadar zorlandığımı tahmin edersiniz.
Yine benzer bir sorun yaşadık ve ben yanında ağlarken arabada yemek yemeye başladı gayet rahat... Eve gelince de hiçbir şey olmamış gibi kendine yemek hazırladı, vakit geçirdi ve işine baktı. Asla görmüyor, umursamıyor, yoksayıyor resmen. Ve kendisi hatalı. Gitsem konuşsam özür dilerim deyip hatasını kabul edebilecek bunu da biliyorum.
Sizce neden böyle? İstiyorum ki anlasın, fark etsin, o düşünsün. Ben gelmeden de bir kez olsun o gelebilsin. Gerçekten sıkışmış durumdayım. Yardım edin! Siz ne düşünüyorsunuz bu konuda, ne yapmalı ya hu?
Evet maalesef ki farkındayım. Tanımlayabilmek daha da üzüyor zaten. Sabrı zorlanırsa şiddetle tehdit etti üstten üstten. İşin daha üzücü kısmı, bunu tatilde Türkiye'deyken ilk evlendiğimizde İstanbul'dayken yapmadı. Sadece gurbete geldiğimizde tavrı değişmeye başlıyor. Acaba buradaki yalnızlığımı mı kullanıyor diye düşünüyorum. Ya da ben ona fazla anlam yüklüyorum da onun şişirilmiş egosuyla fazla mı abartıyor kendini?O umursamazsa buna katlanmak zorunda mısınız asıl soru bu? Sabrı zorlanırsa ne olacak mesela,sorunlarda zorlanmasın diye susmalı mısınız bu mudur.Psikolojik siddet bu farkındasınız degil mi?
Bu sefer öyle deneyeceğim. Ben alıştırmışım, haklı haksız her sorunda gidip meseleyi konuşalım demeye. Küs, gergin asla duramıyorum neden bilmiyorumYanına gitmeyin siz de umursamayın alışmış bilyor sizin barışmak isteyeceğinizi..
Ben de öyleyim hic sevmem meseleyi uzatmayı ama bazı erkekler sizde olduğu gibi bu duruma alısıyorlar ve bu sefer gerçekten kırıldığınızda özür dilemesi birşey ifade etmiyor. Ee ben geldim barısalım dedim o özür diledi ama kıymeti yok yani..Bu sefer öyle deneyeceğim. Ben alıştırmışım, haklı haksız her sorunda gidip meseleyi konuşalım demeye. Küs, gergin asla duramıyorum neden bilmiyorumYeter ki konuşulsun mesele bir an önce hallolsun istiyorum
Adam size hakaret ediyor, şiddet ile tehdit ediyor ama siz hala seviyorum diyorsunuz. Evlenmeden önce de az çok belli etmiş kendini, boşanmak gibi bir niyetiniz yok sanırım ama çok geç olmadan aklınız başınıza gelir inşallah.Evet maalesef ki farkındayım. Tanımlayabilmek daha da üzüyor zaten. Sabrı zorlanırsa şiddetle tehdit etti üstten üstten. İşin daha üzücü kısmı, bunu tatilde Türkiye'deyken ilk evlendiğimizde İstanbul'dayken yapmadı. Sadece gurbete geldiğimizde tavrı değişmeye başlıyor. Acaba buradaki yalnızlığımı mı kullanıyor diye düşünüyorum. Ya da ben ona fazla anlam yüklüyorum da onun şişirilmiş egosuyla fazla mı abartıyor kendini?
Kesinlikle.Siz bir an önce hallolsun diye adım atıyorsunuz bu güzel birşey zaten ama tekrar tekrar aynı sekilde özür dileyip yinelerse ona muhtaç olmadıgınızı ve bu tavırlarını cekmek zorunda olmadıgınızı anlamasını saglayın derim.Onun gibi davranın ne kadar sürecek gelmesi buradan baslayın mesela.Acaba buradaki yalnızlığımı mı kullanıyor diye düşünüyorum.
Boşanmayı da düşünüyorum ama bazı realitelerle de yüzleşmem gerekiyor. Yeniden dönüp 0dan başlamak, ailemin desteğinin olmayacağını bilmek vs... Belki kendimce süreci erteliyorum, bir umut düzelir anlar toparlar diye düşünüyorum bilmiyorum. Teşekkür ederim iyi niyetiniz için.Adam size hakaret ediyor, şiddet ile tehdit ediyor ama siz hala seviyorum diyorsunuz. Evlenmeden önce de az çok belli etmiş kendini, boşanmak gibi bir niyetiniz yok sanırım ama çok geç olmadan aklınız başınıza gelir inşallah.
Kesinlikle... Zaten kastettiğim de sözlü bir özür değil de bilinçli, eylemsel bir değişim içeren özür dileme. Yoksa özür dileyip başa sarıyoruz. Evliliğin ilk yılları zor olur derdi hep arkadaşlarım, ben de ilk günden beri cicim aylarıyla geçecek diye bekledim durdum, en azından bir süre... Bu kadar zor mu sahiden? Sandım ki birkaç ay çok tatlı zamanlarımız olur sonra zorlanırız sorun yaşadıkça. Ama nerdeyse ilk haftalardan başladı bizim mesai...Ben de öyleyim hic sevmem meseleyi uzatmayı ama bazı erkekler sizde olduğu gibi bu duruma alısıyorlar ve bu sefer gerçekten kırıldığınızda özür dilemesi birşey ifade etmiyor. Ee ben geldim barısalım dedim o özür diledi ama kıymeti yok yani..
Düzeleceğini hiç sanmıyorum, hatta daha zorbalaşacak ama hakkınızda hayırlısı olsun. Ne diyeyim.Boşanmayı da düşünüyorum ama bazı realitelerle de yüzleşmem gerekiyor. Yeniden dönüp 0dan başlamak, ailemin desteğinin olmayacağını bilmek vs... Belki kendimce süreci erteliyorum, bir umut düzelir anlar toparlar diye düşünüyorum bilmiyorum. Teşekkür ederim iyi niyetiniz için.
İlk defa bugün böyle bir ifadeyle geldi. Şoka girdim zaten, arabayı durdur ineceğim polise gideceğim dedim ve indim. Ama gitsem ne anlatırdım, sonrası nasıl olacak düşünmekten ve bu mantıklı mı olur bilememekten adım atamadım. Bazen insanın tam anlamıyla basireti bağlanıyor, o kadar etmen var ki sağlıklı düşünemiyorum bazen. Gurbet koşulları, yalnızlık, yabancılık başlı başına zorlayıcı bazen. En yakınınızdan böyle darbe gelince de o şokun etkisinden hemen çıkılmıyor maalesef ki.sabrimi zorlama fena olur derken? Ne yapacak allah aşkına? Bu tarz söylemlere neden maruz kalıyorsunuz?
Teşekkür ederim, umarım öyle olmaz. Umarım çok geçmeden güzel şeylerle karşılaşırım diyeyim.Düzeleceğini hiç sanmıyorum, hatta daha zorbalaşacak ama hakkınızda hayırlısı olsun. Ne diyeyim.