- 27 Aralık 2007
- 6.490
- 37
- 39
- Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
Kadınlar Kulübü'ne ücretsiz üye olmak için tıklayın...
Erkek İnfertilitesi Erkek İnfertilitesi yüzünden hamiş kalamayan bayanların listesi
- Konu Sahibi nevrosky
- Başlangıç Tarihi
Erkek Faktörü / Erkek İnfertilitesi
A
aysimaa80
Ziyaretçi
canım uzun süre yatmıyorsun sanırım,yanlış hatırlamıyorsam 30dk felan yatıcaksın ama sen yine de netten araştır,
- 17 Mart 2008
- 12.985
- 46
- 45
Canım öncelikle morfolojinin çok güzel olduğunu söyleyeyim. Sayı ve hareketin arttırılması inan daha kolay. Ama morfoloji öyle değil. %60 güzel. Bu her 100 taneden 60'ının yumurtayı dölleyebilecek yapı ve özelliklere sahip olduğunun göstergesi. Kruger morfolojisine göre bu değer %14 , WHO ölçütlerine göre de %30'un üzerinde olmalıymış. Senin ikisini de hayli hayli karşılıyor. Ne mutlu sana..
Sayıya geldiğimizde sayının az olduğunu görüyoruz maalesef canım. Çünkü ml'de 20.000.000 olması gerekiyor en az. Senin 10.000.000. Ama gördüğün gibi ümitsiz vaka değil. Toplamda da en az 40.000.000 sperm verilsin diyor WHO. Senin 20.000.000. Neden? Çünkü 2 ml verilmiş. 20.000.000 olmuş. 3 ml verilseydi 30.000.000 olacaktı. Bu durumda keçiboynuzu kürü ön plana çıkıyor. Sayıyı yükseltmek konusunda en doğal ve güvenilir yol bu. Bunu doktorlar bile öneriyorlar artık. Kullananlar gördüğü faydadan çok memnunlar. Sayıyı artar o kısmı kafana takma. İlaç kullanmasın , sigara içmesin , keçiboynuzu kürü (sen şimdilik pekmez,tozu) , e vitamini , soğuk duş ile bu değerler yükselir. Bariz bir sperm sayı azlığı yok. 5.000.000'un altında olsaydı ciddi sorunlar olduğunu düşünebilirdik. Bir de erkeklerin orada sperm verirken yaşadıkları stresi ve olumsuzluğu düşünürsek , bir ilişkide olabilecek değerleri bekleyemeyeceğimizi de bilmemiz gerekir. Orta derece oligospermi dediği bu. Sayı azlığı ama orta derecede. Düzelmesi muhtemel..
Hareket olayına gelince toplam hareketli %50 , hareketsiz %50. hafif asteospermi demiş. Yani hafif ileri hareketlilikte sorun var. ileri hareketlilik %15 , orta hareketlilik de %15. toplamı %50'den fazla olmalı. gördüğün gibi uzak değerler değil. yukarıda saydığım şeylerle hızı da düzelebilir. varikosel olsaydı zaten bu değerler böyle çıkmazdı. %50 hareketlilik bulunmazdı. demekki düzelebilir durumdalar.
likefaksiyon 90' dediği sıvılaşmak , erimek anlamında. eşinin spermleri 90 dakikada sıvılaşıyormuş. 5 ile 25 dk arasında sıvılaşmasının uygun olacağı görüşünde WHO. En fazla 60 dakikadan bahsedilmekte. 90 dakika olursa ne olur , ne gibi sonuçlar doğurur bilemiyorum.
lökosit 2-3 ml yazıyor. ml'de 2-3 milyon mu diyor yok sa birşey mi tam yazılmamış. Lökositin de 1 ml'de 1.000.000'den fazla olmaması gerekiyor. Olması durumunda iltihap söz konusu demektir. Bu durumda ilaç kullanılarak tedavi olunur. İltihap olması değerlerin az çıkmasına sebep olur. Az sayı ve düşük hareket çıkar. Bu konuyu da bu yazılanla tam yorumlayamayız.
Ancak toplam 20.000.000 sayı , %60 normal morfoloji , %30 toplam hızlı ve orta hareketli spermin 3.600.000'ü yani en az 3.000.000'u normal morfolojili ve hızlı demektir. Bunu 5.000.000'unun üstüne çıkarabilirseniz şansınız katlanarak artacaktır.
Mesela bizim toplam 148.000.000 sayı , %90 toplam ileri hızlı ve orta hızlı hareketli ama morfoloji %2 sonuç olarak da 2.600.000 sperm normal morfolojili ve hızlı. Yani ez az 2.000.000. Gördüğün gibi morfoloji nasıl da bel büküyor. Değerleriniz düzelmeye müsait stres yapmadan öneri ve tavsiyelere uymanızı , 3 ay sonra spermiogram testi yaptırmanızı , düzelmemesi durumunda uzman bir üroloğa gitmenizi öneririm.
Tabi inşallah bunlara gerek kalmadan iyi haberleri duyarız canım a.s.
Bir de keçiboynuzunu günde 2-3 kere içse olur mu demişsin. Olmaz canım. Belirtilen ölçülerde içecek. Bu kürde özellikle belirtilmiş. Tarife uyunuz. Kaş yaparken göz çıkarmayalım di mi ama :1rolleyes: Kafana çok takma canım. Durumun vahim değil yani. Çok güzel olacak göreceksin.. yerimseniben
Son düzenleme:
- 17 Mart 2008
- 12.985
- 46
- 45
Canım hoşgeldin. Wawwwww 16 mm iki tane yumurtan var demek çok güzel. Güzel tarafı ikisinin de bir boyda olması. böylece çatlatma iğnen vurulduğunda ikisinden de faydalanabileceksin. 11. günde güzel büyümüş. Hem de hapla di mi canım.
Koldan yapılan çatlatma iğnesini ilk kez duyuyorum. Ben de progestanı alttan almıştım canım. Hadi bakalım saat 20:00'yi de geçtiğine göre iğneni de vurulmuşsundur. Dualarımız seninle canım. Bulup sobeleyecekler inşallah 
a.s. A
aysimaa80
Ziyaretçi
valla süpersin diyecek birşey bulamıyorum,teşekkür ederim,ayrıca ben bu gün aktarları hallaç pamuğuna çevirdim,Canım öncelikle morfolojinin çok güzel olduğunu söyleyeyim. Sayı ve hareketin arttırılması inan daha kolay. Ama morfoloji öyle değil. %60 güzel. Bu her 100 taneden 60'ının yumurtayı dölleyebilecek yapı ve özelliklere sahip olduğunun göstergesi. Kruger morfolojisine göre bu değer %14 , WHO ölçütlerine göre de %30'un üzerinde olmalıymış. Senin ikisini de hayli hayli karşılıyor. Ne mutlu sana..
Sayıya geldiğimizde sayının az olduğunu görüyoruz maalesef canım. Çünkü ml'de 20.000.000 olması gerekiyor en az. Senin 10.000.000. Ama gördüğün gibi ümitsiz vaka değil. Toplamda da en az 40.000.000 sperm verilsin diyor WHO. Senin 20.000.000. Neden? Çünkü 2 ml verilmiş. 20.000.000 olmuş. 3 ml verilseydi 30.000.000 olacaktı. Bu durumda keçiboynuzu kürü ön plana çıkıyor. Sayıyı yükseltmek konusunda en doğal ve güvenilir yol bu. Bunu doktorlar bile öneriyorlar artık. Kullananlar gördüğü faydadan çok memnunlar. Sayıyı artar o kısmı kafana takma. İlaç kullanmasın , sigara içmesin , keçiboynuzu kürü (sen şimdilik pekmez,tozu) , e vitamini , soğuk duş ile bu değerler yükselir. Bariz bir sperm sayı azlığı yok. 5.000.000'un altında olsaydı ciddi sorunlar olduğunu düşünebilirdik. Bir de erkeklerin orada sperm verirken yaşadıkları stresi ve olumsuzluğu düşünürsek , bir ilişkide olabilecek değerleri bekleyemeyeceğimizi de bilmemiz gerekir. Orta derece oligospermi dediği bu. Sayı azlığı ama orta derecede. Düzelmesi muhtemel..
Hareket olayına gelince toplam hareketli %50 , hareketsiz %50. hafif asteospermi demiş. Yani hafif ileri hareketlilikte sorun var. ileri hareketlilik %15 , orta hareketlilik de %15. toplamı %50'den fazla olmalı. gördüğün gibi uzak değerler değil. yukarıda saydığım şeylerle hızı da düzelebilir. varikosel olsaydı zaten bu değerler böyle çıkmazdı. %50 hareketlilik bulunmazdı. demekki düzelebilir durumdalar.
likefaksiyon 90' dediği sıvılaşmak , erimek anlamında. eşinin spermleri 90 dakikada sıvılaşıyormuş. 5 ile 25 dk arasında sıvılaşmasının uygun olacağı görüşünde WHO. En fazla 60 dakikadan bahsedilmekte. 90 dakika olursa ne olur , ne gibi sonuçlar doğurur bilemiyorum.
lökosit 2-3 ml yazıyor. ml'de 2-3 milyon mu diyor yok sa birşey mi tam yazılmamış. Lökositin de 1 ml'de 1.000.000'den fazla olmaması gerekiyor. Olması durumunda iltihap söz konusu demektir. Bu durumda ilaç kullanılarak tedavi olunur. İltihap olması değerlerin az çıkmasına sebep olur. Az sayı ve düşük hareket çıkar. Bu konuyu da bu yazılanla tam yorumlayamayız.
Ancak toplam 20.000.000 sayı , %60 normal morfoloji , %30 toplam hızlı ve orta hareketli spermin 3.600.000'ü yani en az 3.000.000'u normal morfolojili ve hızlı demektir. Bunu 5.000.000'unun üstüne çıkarabilirseniz şansınız katlanarak artacaktır.
Mesela bizim toplam 148.000.000 sayı , %90 toplam ileri hızlı ve orta hızlı hareketli ama morfoloji %2 sonuç olarak da 2.600.000 sperm normal morfolojili ve hızlı. Yani ez az 2.000.000. Gördüğün gibi morfoloji nasıl da bel büküyor. Değerleriniz düzelmeye müsait stres yapmadan öneri ve tavsiyelere uymanızı , 3 ay sonra spermiogram testi yaptırmanızı , düzelmemesi durumunda uzman bir üroloğa gitmenizi öneririm.
Tabi inşallah bunlara gerek kalmadan iyi haberleri duyarız canım a.s.
Bir de keçiboynuzunu günde 2-3 kere içse olur mu demişsin. Olmaz canım. Belirtilen ölçülerde içecek. Bu kürde özellikle belirtilmiş. Tarife uyunuz. Kaş yaparken göz çıkarmayalım di mi ama :1rolleyes: Kafana çok takma canım. Durumun vahim değil yani. Çok güzel olacak göreceksin.. yerimseniben
ve sonuç olumlu tabi bu kadar uğraştan sonra,
vuslata erdik ve bulduk keçiboynuzu meyvesini,
bu geceden itibaren başlıyor eşim içmeye,şifa niyetine inşallah,
benim eşimde ilk testlerde mikrop mu ne tespit edilmiş,artık tıp dilinde ne oluyorsa,neyse bunun için de ilaç kullanmıştı,daha sonra ilacı bıraktı,sanırım düzelmişti bu sorun,darısı diğer sorunlarımızın başına,
eşim sperm örneğini kış bitiminde verdi ama eve gelmiş bunun için(ayrıca sadece 2 günlük perhiz uyguladı,anlarsın sen onu fazla açık vermiyeyim
),ayrıca burası(muş) o zaman soğuktu.inşallah bu değerlerin çıkmasında bunun da etkisi olmuştur,yaaa sen nerden biliyorsun bütün bunlarııııı?:uhm:
- 30 Mart 2008
- 44
- 1
- 23 Eylül 2007
- 3.103
- 20
canım benım hıc ummadıgımız zamanlarda bıze yardım eden yaradan senınde sesını duymustur elbet.
ınan yazını okuyunca gozlerım doldu.:çok üzgünüm:
esıne bıtkısel destek uyguluyormusun?dut pekmezını uygulamanı tavsıye ederım.
faydasını gorecegınızı dusunuyorum.:1hug:
- 27 Aralık 2007
- 6.490
- 37
- 39
artık umutsuz arkadaşım senin durumunu az çok anlayabiliyorum..benim eniştemde azosperm..henüz tese olmadı..temmuzda büyük ihtimalle olacak...daha önce buraya koyduğum bi yazı vardı...beni ve burdaki bi çok arkadaşımızı ağlatmıştı...bu yazıyı tekrar senin için ve senin gibi sorunları olanlar için koyuyorum...bu gerçek yaşanmış bir olaydır....sana umut olacağını düşünüyorum..çünkü Allah büyük nerde nasıl bir mucize vereceğini hiç birimiz bilemeyiz...
işte yaşadıklarını bir siteye anlatan kadının öyküsü;
Nereden başlasam diye çok düşümdüğüm şu an için umut olan ama bir dönem sancılarla geçirdiğim çok başlangıcım oldu...
İlk başlangıç eşimle tanışmak ona evet demek olabilir belki de. O evet sonrası yeni bir başlangıç oldu. Belki de burada sizinle en çok buluşma ma sebeb olan da bu başlangıç oldu....
Evlenmeden önce eğitimim devam ettiği için, eşimle 5 yıl kadar çocuk sahibi olmama kararı almışdık. Bunun için önce iyi bir aile planlama merkezine gitmeye karar verdik. Aslında iyi olmadığını iyilerini görünce anladım. Kadın doğumcu bize bilgilendirme yapdı sonra da dedi ki isterseniz bir sperm testi yapalım eğer ki bir problem var ise boşuna 5 yıl kadar zaman kaybı olmamış olsun. Daha sonra, benden bir kaç çeşit test isteyeceğini söyledi. Eşim testi yaptırdı . Sonucu almaya gittiğimizde, eşimin adını söylediğimizde labarotuvarda ki kişiler de bile bir anormallik vardı. Test sonucu belirten kağıdı hemen açtık, kağıtta olması gereken değerler yazıyordu. Ben bir anlam veremedim. Doktorumuz, test sonucuna göre canlı dokusu bulamadığını bunun için acil olarak üroloğa gözükmemizin iyi olacağanı ve bizlerden bir takım testler isteyeceğini falan söyledi. O konuşdu ben içli içli dinledim. Hem çok anlamsız gelen sözler hem de o onda sorgulamaya başladığım bir hayatım. Lafın sonunda ise hiç çekinmeden "bebek isteyen bir çift iseniz bu birlikdeliği gözden geçirin" dedi. Aslında sonradan yapılan itiraflarımızda daha ilk cümlede gözden geçirdiğimiz çok şey olduğunu öğrendik. El ele girdiğimiz yerden eşim benden uzaklaşarak indi ve bu iş bitti dedi. Öylece kala kaldığıma mı yanayım aldığım habere mi anne olmama ihtimalimle birlikde seçmekte olduğum bir çok şeye mi. Evli olsam üstesinden gelmem daha kolay olabilirdi. Gitmesine izin mi vermeliydim ? yoksa beklemeli?. O gün o gece nasıl geçti anlatamam. Acaba anneme söyleyeyim mi ?eşimi arayayım mı? falan filan..... Ama bir gerçek var ki o gün çok ağladım... Zaten bir daha istesem de o kadar hür ağlayamadım....
İlk bir hafta zor geçti tabi eşim evlilik planlarını ertelediğini söyledi. Ben kararımı vermiştim, kesinlikle evleneceğiz. Ama nasıl ikna edicem! arada yaşadığım gel gitler de cabası... Dedim ki tamam evlenelim hem de evlat edinmek için gerekli araşdırmaları yapalım. "Ne olcak herkez doğurcak değil ya "dedim. Zar zor ikna ettim. Evlendik...
Evlenmeden önce ise, hazırlıklarımızla birlikte yapılması gereken testler yaptırdık. Hormonlar temiz hiç problem yok. Her şey çok iyi ama sperm üretimi yok. Sonuç olarak ameliyatla kanalara girilip canlı dokusu aranacak. Artık durum çok belli idi ama hepsinden önemlisi eşim çok büyük bir değişiklik yaparak durumu kabullendi.
Evliliğimiz ilk aylarında bir kere bile konuşmadık bu konuyu. Sağa sola, eşe, dosta da 5 yıl çocuk yok dedik bir nevi zaman kazanma isteğiydi bizim ki. Yaşadığımız şehir çok küçük, imkanlar belli. Yaşım çok küçük toyum, cahilim eşim deseniz kime gitsin kime sorsun? Ne yapmalı ne etmeli düşüncesiyle süren sessizliğimizi bir akşam yemeğinde pazarlık yaparak son buldurmuşdum. Dedim ki "olursa olur olmazsa bir yavruya sahip çıkarız ama var mısın ? Hazırmısın?" Ürogünloğa yeniden gittik. Her şey çok normal olduğu için doktorumuz vücudun sperm üretimini sağlaması için ilaç yüklemsi yapıp,sperm üretmeyi öğreticem yani dedi. Yeni bir sperm üretimin olması için yetmiş küsür gün olması gerekdiğini bunun için de ilaçın 4 ay kadar kullanmamazı gerektiğini söyledi. Tabi kullandık. Sabah bir akşam bir ilaç alıyordu. Test yapdırdık süre dolunca ise sıfır yani hiçbir değişiklik yok idi. Sonradan öğrendim ki o dönemde yani 2001 yılında iken ilaç zararlı olduğu gerekçesiyle tam 12 yıl önce piyasadan çekilmiş. Ya da biz öyle sanıyoruz.... Düşünün nasıl geriden geliyoruz tedavi için ve kimlere umut bağlıyoruz.... Zaman hızla akıp geçmiş 2 yıl geride kalmıştı bile. Artık istanbulla tanışma zamanı gelmiş bu tanışmışlıkla birlikde şaşkınlıklarımız da başlamıştı...
İyi bir hastanede micro tese yapılmasına karar verdik. Ben tüp bebek için hazırlık yapmadım. Daha doğrusu doktorumuz yönlendirmedi, "Önce sperm bulalım , bir kere bulursak hep buluruz" dediler. O gün yerdeki döşemeleri kaç kez saydığımı bile unutmadım aslında. Nasıl bir bekleyiş olduğunu, ne giydiğimi, kimle kaç cümle kurduğumu bile hatırlıyorum hala. Yalnızdım yine....Doktorumuz gözükdü kapıdan. Suratta öyle başkalarının dediği gibi hüzün ya da başka bir şey yokdu. Donuk mat anlamsız bakan bir ifade. Belki o gün bir şeyler değişecek olsa yine aynı ifade ile evet bulduk diyecekdi. .... "Hanım eşinizde her hangi bir canlı dokusu bulunmadı, şu ana dinleniyor birazdan ayılır, ameliyat sonrası için gayet iyi kendileri" dedi... Valla ne yalan söyleyeyim şöyle hokkalı bir küfür salladım kendisine. EEE dedim ne yapayım adamın peşinden mi koşup soru sorayım eşime mi bakayım... Odasına gittim ve bana "uğraşmayın" dedi. Dönor kullanın ya da evlat edinin dedi. Çok ağlamak istedim ama ağlayamadım asıl görev şimdi başlıyordu. Eşim haber bekliycek sorucaktı. Bir müddet sonra odasına aldılar, gittim sarıldım . Çok sıkı öptüm dudaklarından içim kıpırda dı, dedim ki "evet bu iş daha bitmedi biz bunu başarıcaz". Ameliyat sonrası bir birlerini bu kadar arzulu öpen kaç çift vardır dünya da ..... Eşim hiç soru sormadı bende olmadı demedim. Evimize geldik ve işgüç kaldığı yerden devam etti ama bu olay evliliğimizi çok daha kutsal yaptı. Savaşa devam ederken ve kararlığım devam ederken ,eşimde sperm olamdığı haberinden sonra ,bir gece daha bu kadar hür ağladığım ikinci gecem daha oldu. O gece ilkinden de daha çok acıtır canımı.
Amcamın kızı doğum yapmıştı. Bebek mevlüdüne gittik. Hani adettendir ya bebeğe hediyesi takılır kucağa alınır vermedi kızını bana. Senin çocuğun hala yok dedi. Ayyy nasıl çıktım o gün, o evden nasıl evime gittim bilemedim. Zaten bu sitesi ile tanışmam da bu olay vesile oldu. O gece yine derin derin ağladım. Geçen 3 yıla yakın zamana karşı değişmeyen şeylere ağladım.... Kendi kendime içlenmeme ağladım...... Neden diye sorup ağladım...... İçim deki irin akana kadar ağladım..... Hem susdum hem ağladım....
Doner meselesi gündeme geldi. Aklımın bir köşesinde nasıl olur acaba? sorusu. Acaba dedim eşimle yerlerimizi değiştirsek ne hissederdim? Ama yinede internet üzerinden araştırma yaptım. Genellikle bu tür vakalarda sağlıklı evlilik yürüten çiftlerin pek olmadığı olanların 1 ila 3 yıl arasında evliliklerini bitirdiklerini okudum. Yine internet üzerinden bunu denemiş çiftlerle görüşme fırsatım oldu. Türkiye için durum nedir bilemiyorum ama yurt dışında bu konuyu rahatlıkla aşmışlardı. Artık kabul ediniş kendisini daha çok hissettirirken CAN düşdü kucağımıza. İlk göz ağrım canım benim... Hayatımızı tamamen değiştiren sürme gözlü oğlum.
işte yaşadıklarını bir siteye anlatan kadının öyküsü;
Nereden başlasam diye çok düşümdüğüm şu an için umut olan ama bir dönem sancılarla geçirdiğim çok başlangıcım oldu...
İlk başlangıç eşimle tanışmak ona evet demek olabilir belki de. O evet sonrası yeni bir başlangıç oldu. Belki de burada sizinle en çok buluşma ma sebeb olan da bu başlangıç oldu....
Evlenmeden önce eğitimim devam ettiği için, eşimle 5 yıl kadar çocuk sahibi olmama kararı almışdık. Bunun için önce iyi bir aile planlama merkezine gitmeye karar verdik. Aslında iyi olmadığını iyilerini görünce anladım. Kadın doğumcu bize bilgilendirme yapdı sonra da dedi ki isterseniz bir sperm testi yapalım eğer ki bir problem var ise boşuna 5 yıl kadar zaman kaybı olmamış olsun. Daha sonra, benden bir kaç çeşit test isteyeceğini söyledi. Eşim testi yaptırdı . Sonucu almaya gittiğimizde, eşimin adını söylediğimizde labarotuvarda ki kişiler de bile bir anormallik vardı. Test sonucu belirten kağıdı hemen açtık, kağıtta olması gereken değerler yazıyordu. Ben bir anlam veremedim. Doktorumuz, test sonucuna göre canlı dokusu bulamadığını bunun için acil olarak üroloğa gözükmemizin iyi olacağanı ve bizlerden bir takım testler isteyeceğini falan söyledi. O konuşdu ben içli içli dinledim. Hem çok anlamsız gelen sözler hem de o onda sorgulamaya başladığım bir hayatım. Lafın sonunda ise hiç çekinmeden "bebek isteyen bir çift iseniz bu birlikdeliği gözden geçirin" dedi. Aslında sonradan yapılan itiraflarımızda daha ilk cümlede gözden geçirdiğimiz çok şey olduğunu öğrendik. El ele girdiğimiz yerden eşim benden uzaklaşarak indi ve bu iş bitti dedi. Öylece kala kaldığıma mı yanayım aldığım habere mi anne olmama ihtimalimle birlikde seçmekte olduğum bir çok şeye mi. Evli olsam üstesinden gelmem daha kolay olabilirdi. Gitmesine izin mi vermeliydim ? yoksa beklemeli?. O gün o gece nasıl geçti anlatamam. Acaba anneme söyleyeyim mi ?eşimi arayayım mı? falan filan..... Ama bir gerçek var ki o gün çok ağladım... Zaten bir daha istesem de o kadar hür ağlayamadım....
İlk bir hafta zor geçti tabi eşim evlilik planlarını ertelediğini söyledi. Ben kararımı vermiştim, kesinlikle evleneceğiz. Ama nasıl ikna edicem! arada yaşadığım gel gitler de cabası... Dedim ki tamam evlenelim hem de evlat edinmek için gerekli araşdırmaları yapalım. "Ne olcak herkez doğurcak değil ya "dedim. Zar zor ikna ettim. Evlendik...
Evlenmeden önce ise, hazırlıklarımızla birlikte yapılması gereken testler yaptırdık. Hormonlar temiz hiç problem yok. Her şey çok iyi ama sperm üretimi yok. Sonuç olarak ameliyatla kanalara girilip canlı dokusu aranacak. Artık durum çok belli idi ama hepsinden önemlisi eşim çok büyük bir değişiklik yaparak durumu kabullendi.
Evliliğimiz ilk aylarında bir kere bile konuşmadık bu konuyu. Sağa sola, eşe, dosta da 5 yıl çocuk yok dedik bir nevi zaman kazanma isteğiydi bizim ki. Yaşadığımız şehir çok küçük, imkanlar belli. Yaşım çok küçük toyum, cahilim eşim deseniz kime gitsin kime sorsun? Ne yapmalı ne etmeli düşüncesiyle süren sessizliğimizi bir akşam yemeğinde pazarlık yaparak son buldurmuşdum. Dedim ki "olursa olur olmazsa bir yavruya sahip çıkarız ama var mısın ? Hazırmısın?" Ürogünloğa yeniden gittik. Her şey çok normal olduğu için doktorumuz vücudun sperm üretimini sağlaması için ilaç yüklemsi yapıp,sperm üretmeyi öğreticem yani dedi. Yeni bir sperm üretimin olması için yetmiş küsür gün olması gerekdiğini bunun için de ilaçın 4 ay kadar kullanmamazı gerektiğini söyledi. Tabi kullandık. Sabah bir akşam bir ilaç alıyordu. Test yapdırdık süre dolunca ise sıfır yani hiçbir değişiklik yok idi. Sonradan öğrendim ki o dönemde yani 2001 yılında iken ilaç zararlı olduğu gerekçesiyle tam 12 yıl önce piyasadan çekilmiş. Ya da biz öyle sanıyoruz.... Düşünün nasıl geriden geliyoruz tedavi için ve kimlere umut bağlıyoruz.... Zaman hızla akıp geçmiş 2 yıl geride kalmıştı bile. Artık istanbulla tanışma zamanı gelmiş bu tanışmışlıkla birlikde şaşkınlıklarımız da başlamıştı...
İyi bir hastanede micro tese yapılmasına karar verdik. Ben tüp bebek için hazırlık yapmadım. Daha doğrusu doktorumuz yönlendirmedi, "Önce sperm bulalım , bir kere bulursak hep buluruz" dediler. O gün yerdeki döşemeleri kaç kez saydığımı bile unutmadım aslında. Nasıl bir bekleyiş olduğunu, ne giydiğimi, kimle kaç cümle kurduğumu bile hatırlıyorum hala. Yalnızdım yine....Doktorumuz gözükdü kapıdan. Suratta öyle başkalarının dediği gibi hüzün ya da başka bir şey yokdu. Donuk mat anlamsız bakan bir ifade. Belki o gün bir şeyler değişecek olsa yine aynı ifade ile evet bulduk diyecekdi. .... "Hanım eşinizde her hangi bir canlı dokusu bulunmadı, şu ana dinleniyor birazdan ayılır, ameliyat sonrası için gayet iyi kendileri" dedi... Valla ne yalan söyleyeyim şöyle hokkalı bir küfür salladım kendisine. EEE dedim ne yapayım adamın peşinden mi koşup soru sorayım eşime mi bakayım... Odasına gittim ve bana "uğraşmayın" dedi. Dönor kullanın ya da evlat edinin dedi. Çok ağlamak istedim ama ağlayamadım asıl görev şimdi başlıyordu. Eşim haber bekliycek sorucaktı. Bir müddet sonra odasına aldılar, gittim sarıldım . Çok sıkı öptüm dudaklarından içim kıpırda dı, dedim ki "evet bu iş daha bitmedi biz bunu başarıcaz". Ameliyat sonrası bir birlerini bu kadar arzulu öpen kaç çift vardır dünya da ..... Eşim hiç soru sormadı bende olmadı demedim. Evimize geldik ve işgüç kaldığı yerden devam etti ama bu olay evliliğimizi çok daha kutsal yaptı. Savaşa devam ederken ve kararlığım devam ederken ,eşimde sperm olamdığı haberinden sonra ,bir gece daha bu kadar hür ağladığım ikinci gecem daha oldu. O gece ilkinden de daha çok acıtır canımı.
Amcamın kızı doğum yapmıştı. Bebek mevlüdüne gittik. Hani adettendir ya bebeğe hediyesi takılır kucağa alınır vermedi kızını bana. Senin çocuğun hala yok dedi. Ayyy nasıl çıktım o gün, o evden nasıl evime gittim bilemedim. Zaten bu sitesi ile tanışmam da bu olay vesile oldu. O gece yine derin derin ağladım. Geçen 3 yıla yakın zamana karşı değişmeyen şeylere ağladım.... Kendi kendime içlenmeme ağladım...... Neden diye sorup ağladım...... İçim deki irin akana kadar ağladım..... Hem susdum hem ağladım....
Doner meselesi gündeme geldi. Aklımın bir köşesinde nasıl olur acaba? sorusu. Acaba dedim eşimle yerlerimizi değiştirsek ne hissederdim? Ama yinede internet üzerinden araştırma yaptım. Genellikle bu tür vakalarda sağlıklı evlilik yürüten çiftlerin pek olmadığı olanların 1 ila 3 yıl arasında evliliklerini bitirdiklerini okudum. Yine internet üzerinden bunu denemiş çiftlerle görüşme fırsatım oldu. Türkiye için durum nedir bilemiyorum ama yurt dışında bu konuyu rahatlıkla aşmışlardı. Artık kabul ediniş kendisini daha çok hissettirirken CAN düşdü kucağımıza. İlk göz ağrım canım benim... Hayatımızı tamamen değiştiren sürme gözlü oğlum.
- 27 Aralık 2007
- 6.490
- 37
- 39
devamı....................
Tabi ona hemen sahip olmadık ya da sahip olalım fikri hemen doğmadı. Çünkü kendinize kabul ettirseniz bile birde sosyal çevreniz. Aslında kendinizden daha çok onlara ne anlatıcağımızı düşünür olmuşduk ya da düşünür olmuşdum. Acaba kabul ederler mi acaba eşim kabul edebilecek mi acaba ben başkasının çocuğuna bakabilecek miyim? Şu an başkasının çocuğu cümlesi bile beni gerçekden çok etkiliyor. Gerçekden sevince doğurup doğurmadığınız unutuluyor. İlk olarak can'ın masraflarını karşılamaya başladık, annesi babasından ayrıldı. Tamamen onlara bakmaya başladık. Ama içim kayıyordu CAN ‘a . Bu arada yoğun tedavi programları devam ediyordu. Çeşitli kürler öğreniyordum ve eşime yediriyordum. Ya işe yararsa!!! Keçi boynuzundan tiksinmemin en önemli sebebi budur sanırım. Bir ara ne duysam yapar olmuştum. Ot içe içe hastalanmaya başladık. Bir tek eşim değil bende ona eşlik etmek için içiyordum. Bir tek damlara çıkıp bağırmamıştık onun dışında her şeyi denedik. Doktorlar programlamaya başlar olmuşdu bizi. Bu arada denenen bir tese daha ve değişmeyen sonuç sonrası bu defter kapanmıştı. Aslında kabul edişim kolay gibi gözükse de kolay değildi. Eşim kesin ayrılma kararı aldı. Evden bir hafta kadar uzaklaşdı ve hiç aramadı sormadı. O dönemde aileme, onun iş gezisinde olduğunu söylemiştim. Derin merak duygusu içinde acaba polise mi gitsem?....... kendisine bir şey olmuşmudur?..... sorusuna birde şimdi her kes öğrenecek rezil olucaz düşünceleri de sarıyordu kafamı. Aslında ne yalan söyleyeyim, bende vazgeçtim kendisinden o dönemde. Çünkü salondaki masamızda yüzüğünü bulunca, eh dedim "bana bunu da mı yapacaktın", çocuğu olmadığı için ona çocuk vermek için savaşan kadını, geride bırakıp giden bir adam dı benim kocam ve ben ney için uğraşıyordum. Çok sordum bu kadar haklı olabilir mi? diye. Mesaj çektim tamam istiyorsan bitirelim, gel evden al pılını pırtını diye. Bu mesaj eşime kendine getirken, beni çok yormuştu. O gece eşim gelecek diye Can' lara gittim. Annesi koynuma verdi canı. Böyle kulakalrının arkasından öyle tatlı bir koku geliyordu ki içim ona daha bir aktı cana. Eşimle buluşup konuşduğumuz da bu konunun bizim için kapnadığını zaten başka da çaremiz olmadığının her ikimiz içinde tek doğru karar olduğunu fark ettik. Tabi yine de insan her şey için bu son cümlesini kuramıyor ama can' la olan ilişkimiz her geçen gün artmaya onsuz hiç duramamaya başlamıştık. Sonuç olarak nasıl çıkt,ı bu konu tam bilemiyorum ama bir den annesi çocuğu bize emanet etmeye (tabi kendisi de bizimle birlikde olma şartıyla) bizde canı oğlumuz kabul etmeye karar verdik. Eşim babası oldu, ben önceleri cici annesi. Baba kavramı olmadığı için onu bu anlamda benimsemesi daha kolay oldu. Tüm bu süreç sonrası canı her şeyiyle oğlumuz kabul ettiğimizi bize ait ne varsa onunda olduğunu duyurmaya başladığımızda, tepki almaya başladık. Kimse anlam veremiyordu, çocuk sahibi olamadığımızı bilinmiyordu, yine de ikimizde olmuyor demedik. Bu bizim kararımız dedik. Annem ve babam hiç tepki vermeden kabul etti. Sonradan öğrendim ki annem "hamile bir kadına bile öyle içli bakardın ki biz bir problem olduğunu anlamıştık" dedi, onun için hiç tepki vermemişlerdi. Canla hayatımız başladıkdan bir yıl sonra, hem ameliyatlar sonrası için, hem de son olarak genel bir kontrole gitti eşim. Son bir semen analizi dediler ve sonuç şok etti. Canlı bulunmuşdu. Canlı sağlam bir kaç sperm. Nasıl olur dedik. Sevinçden ağladık. Hemen tüp bebek. Her şey o kdar kolay ilerliyordu ki. Lucrin kullanmam gerekiyordu. Adet oldukdan sonraki 20 gün başlatıyordu kadın doğum doktorum ve ben iki gün sonra ilk iğnemi olmuştum. Sonra regli oldum. Göbeğimden gonalf iğnelerini olmaya başladım. Ciddi kilo kaybım oldu. Çok hastalandım. Yumurtalarım toplandı derken 8 tane emriyo oluştu ve 2 tanesi transfer edildi. Geriye kalan 6 tane donduruldu.
Bir umutla evimize döndük. Transferden bir kaç gün sonra şiddetli bir kanama geçirdim. Bir kez daha denemenin ve zorlamanın yanlış olduğunu düşündürücü şeyle önümüze döküldü. Artık birikimler kalmamışdı, ciddi bir borca girmişdik. Eşim arabası satmıştı. Yetişemez olmuşduk. Geride kalan 5 yıl boyunca sadece fazla fazla harcamışdık. Sonra işe geri döndüm. Moral dopalamak için. Bir kaç hafta sonra mide bulantısı şikayetlerim başladı. Tedavi sonrası yoğun kilo kaybım olmuşdu ve ben pek iyi değilidim. Vücudum iflas etmeye başlamışdı sanki. Bu bitmek bilmeyen umut koşuşturmacasında bitmişdim ben. Sonra çok yakın bir arkadaşımın ısrarı üzerine doktora gitim. Zaten o dönemde böbrek rahatsızlığım kendisini yeniden hissettirdi. Kan testi yapıldı, sonucu almaya gittiğimizde dediler ki "gözünüz aydın hamilesiniz". Nasıl şaşırdım nasıl anlatamam. Böyle gözlerimden yaşlar kendiliğinden aktı gitti. Aynı zamanda da çok korktum. Hemen doktora gittik kalp atışını dinledik oğlumun. İkinci gebeliğim başlayınca da canı yasal olarak almak için baş vurduk ve ikinci oğlumuz doğmadan abisi de resmen ailemize katıldı. Şimdi ikisi de birlikde uyum içindeler.
Her şeyden önce ben anne oldum. Mert doğdukdan sonra daha çok göz hapsine alındım. Çocuğa bakacakalr mı bak acaba dövüyor mu? bağırıyor mu? seviyor mu? diye. Ama onu ben büyütüyorum ve o aynı babası gibi. Çünkü kocam ona nasıl erkek olacağını öğretirken kendinden bir şeyler alıyor. Belki inanmayacaksınız ama Can aynı babası. Onun gibi yiyor yazıyor konuşuyor tepki veriyor. O benim ilk göz ağrım. İkinci si de aynı abisi ni taklit ediyor. Allahım sen bu muhteşem duyguyu her kese yaşat.
Tabi ona hemen sahip olmadık ya da sahip olalım fikri hemen doğmadı. Çünkü kendinize kabul ettirseniz bile birde sosyal çevreniz. Aslında kendinizden daha çok onlara ne anlatıcağımızı düşünür olmuşduk ya da düşünür olmuşdum. Acaba kabul ederler mi acaba eşim kabul edebilecek mi acaba ben başkasının çocuğuna bakabilecek miyim? Şu an başkasının çocuğu cümlesi bile beni gerçekden çok etkiliyor. Gerçekden sevince doğurup doğurmadığınız unutuluyor. İlk olarak can'ın masraflarını karşılamaya başladık, annesi babasından ayrıldı. Tamamen onlara bakmaya başladık. Ama içim kayıyordu CAN ‘a . Bu arada yoğun tedavi programları devam ediyordu. Çeşitli kürler öğreniyordum ve eşime yediriyordum. Ya işe yararsa!!! Keçi boynuzundan tiksinmemin en önemli sebebi budur sanırım. Bir ara ne duysam yapar olmuştum. Ot içe içe hastalanmaya başladık. Bir tek eşim değil bende ona eşlik etmek için içiyordum. Bir tek damlara çıkıp bağırmamıştık onun dışında her şeyi denedik. Doktorlar programlamaya başlar olmuşdu bizi. Bu arada denenen bir tese daha ve değişmeyen sonuç sonrası bu defter kapanmıştı. Aslında kabul edişim kolay gibi gözükse de kolay değildi. Eşim kesin ayrılma kararı aldı. Evden bir hafta kadar uzaklaşdı ve hiç aramadı sormadı. O dönemde aileme, onun iş gezisinde olduğunu söylemiştim. Derin merak duygusu içinde acaba polise mi gitsem?....... kendisine bir şey olmuşmudur?..... sorusuna birde şimdi her kes öğrenecek rezil olucaz düşünceleri de sarıyordu kafamı. Aslında ne yalan söyleyeyim, bende vazgeçtim kendisinden o dönemde. Çünkü salondaki masamızda yüzüğünü bulunca, eh dedim "bana bunu da mı yapacaktın", çocuğu olmadığı için ona çocuk vermek için savaşan kadını, geride bırakıp giden bir adam dı benim kocam ve ben ney için uğraşıyordum. Çok sordum bu kadar haklı olabilir mi? diye. Mesaj çektim tamam istiyorsan bitirelim, gel evden al pılını pırtını diye. Bu mesaj eşime kendine getirken, beni çok yormuştu. O gece eşim gelecek diye Can' lara gittim. Annesi koynuma verdi canı. Böyle kulakalrının arkasından öyle tatlı bir koku geliyordu ki içim ona daha bir aktı cana. Eşimle buluşup konuşduğumuz da bu konunun bizim için kapnadığını zaten başka da çaremiz olmadığının her ikimiz içinde tek doğru karar olduğunu fark ettik. Tabi yine de insan her şey için bu son cümlesini kuramıyor ama can' la olan ilişkimiz her geçen gün artmaya onsuz hiç duramamaya başlamıştık. Sonuç olarak nasıl çıkt,ı bu konu tam bilemiyorum ama bir den annesi çocuğu bize emanet etmeye (tabi kendisi de bizimle birlikde olma şartıyla) bizde canı oğlumuz kabul etmeye karar verdik. Eşim babası oldu, ben önceleri cici annesi. Baba kavramı olmadığı için onu bu anlamda benimsemesi daha kolay oldu. Tüm bu süreç sonrası canı her şeyiyle oğlumuz kabul ettiğimizi bize ait ne varsa onunda olduğunu duyurmaya başladığımızda, tepki almaya başladık. Kimse anlam veremiyordu, çocuk sahibi olamadığımızı bilinmiyordu, yine de ikimizde olmuyor demedik. Bu bizim kararımız dedik. Annem ve babam hiç tepki vermeden kabul etti. Sonradan öğrendim ki annem "hamile bir kadına bile öyle içli bakardın ki biz bir problem olduğunu anlamıştık" dedi, onun için hiç tepki vermemişlerdi. Canla hayatımız başladıkdan bir yıl sonra, hem ameliyatlar sonrası için, hem de son olarak genel bir kontrole gitti eşim. Son bir semen analizi dediler ve sonuç şok etti. Canlı bulunmuşdu. Canlı sağlam bir kaç sperm. Nasıl olur dedik. Sevinçden ağladık. Hemen tüp bebek. Her şey o kdar kolay ilerliyordu ki. Lucrin kullanmam gerekiyordu. Adet oldukdan sonraki 20 gün başlatıyordu kadın doğum doktorum ve ben iki gün sonra ilk iğnemi olmuştum. Sonra regli oldum. Göbeğimden gonalf iğnelerini olmaya başladım. Ciddi kilo kaybım oldu. Çok hastalandım. Yumurtalarım toplandı derken 8 tane emriyo oluştu ve 2 tanesi transfer edildi. Geriye kalan 6 tane donduruldu.
Bir umutla evimize döndük. Transferden bir kaç gün sonra şiddetli bir kanama geçirdim. Bir kez daha denemenin ve zorlamanın yanlış olduğunu düşündürücü şeyle önümüze döküldü. Artık birikimler kalmamışdı, ciddi bir borca girmişdik. Eşim arabası satmıştı. Yetişemez olmuşduk. Geride kalan 5 yıl boyunca sadece fazla fazla harcamışdık. Sonra işe geri döndüm. Moral dopalamak için. Bir kaç hafta sonra mide bulantısı şikayetlerim başladı. Tedavi sonrası yoğun kilo kaybım olmuşdu ve ben pek iyi değilidim. Vücudum iflas etmeye başlamışdı sanki. Bu bitmek bilmeyen umut koşuşturmacasında bitmişdim ben. Sonra çok yakın bir arkadaşımın ısrarı üzerine doktora gitim. Zaten o dönemde böbrek rahatsızlığım kendisini yeniden hissettirdi. Kan testi yapıldı, sonucu almaya gittiğimizde dediler ki "gözünüz aydın hamilesiniz". Nasıl şaşırdım nasıl anlatamam. Böyle gözlerimden yaşlar kendiliğinden aktı gitti. Aynı zamanda da çok korktum. Hemen doktora gittik kalp atışını dinledik oğlumun. İkinci gebeliğim başlayınca da canı yasal olarak almak için baş vurduk ve ikinci oğlumuz doğmadan abisi de resmen ailemize katıldı. Şimdi ikisi de birlikde uyum içindeler.
Her şeyden önce ben anne oldum. Mert doğdukdan sonra daha çok göz hapsine alındım. Çocuğa bakacakalr mı bak acaba dövüyor mu? bağırıyor mu? seviyor mu? diye. Ama onu ben büyütüyorum ve o aynı babası gibi. Çünkü kocam ona nasıl erkek olacağını öğretirken kendinden bir şeyler alıyor. Belki inanmayacaksınız ama Can aynı babası. Onun gibi yiyor yazıyor konuşuyor tepki veriyor. O benim ilk göz ağrım. İkinci si de aynı abisi ni taklit ediyor. Allahım sen bu muhteşem duyguyu her kese yaşat.
- 17 Mart 2008
- 12.985
- 46
- 45
valla süpersin diyecek birşey bulamıyorum,teşekkür ederim,ayrıca ben bu gün aktarları hallaç pamuğuna çevirdim,
ve sonuç olumlu tabi bu kadar uğraştan sonra,
vuslata erdik ve bulduk keçiboynuzu meyvesini,
bu geceden itibaren başlıyor eşim içmeye,şifa niyetine inşallah,
benim eşimde ilk testlerde mikrop mu ne tespit edilmiş,artık tıp dilinde ne oluyorsa,neyse bunun için de ilaç kullanmıştı,daha sonra ilacı bıraktı,sanırım düzelmişti bu sorun,darısı diğer sorunlarımızın başına,
eşim sperm örneğini kış bitiminde verdi ama eve gelmiş bunun için(ayrıca sadece 2 günlük perhiz uyguladı,anlarsın sen onu fazla açık vermiyeyim
yaaa sen nerden biliyorsun bütün bunlarııııı?:uhm:
Canım senin adına sevindim. Sonun da buldun demek. Aman diyeyim abartma bak tarife uy. yasakkelime İnşallah şifa olur canım. Canım sonraki mesajında 2-3 dediğinde birşey yoktur. toplamda 2-3 milyon rastalnmıştır. Dün akşam kendi eşiminkilere de baktım onda da öyle yazıyor. Telaşe edilecek bir durum yok .Eğer enfeksiyon olsaydı doktor ilaç verirdi muhakkak canım. Bize de bu yönde verilmedi. Aynısı yazıyor.. 2 günlük perhizde bu değerler çok iyi. genelde 3 günde veriliyor. 3 günde verseydi daha çok çıkardı. bunları dırdırla öğrendim canım. sora sora , doktorların başının etini yiye yiye , yetinmeyip internetten araştıra araştıra. Benim verdiğim bilgilerden ziyade doktorunuzun dediklerine uymanız en akılcısıdır. ne de olsa bizim yorumlarımız onlarınkine göre askıda kalır. Bizimkiler sadece öneri canım a.s.
- 17 Mart 2008
- 12.985
- 46
- 45
NEVROSKY
senin için:
a.s.
Canım arkadaşlarım teşekkür ederim. Pozitif olmak zorundayız. Hepimiz.. Öyle bir iki gün değil ama. :1hug: Unutmayalım ki her zaman bir yerlerde bir umut var. Yok diyenlere inat , olmaz diyenlere kapak her zaman vardır. Biz neden olumsuzlukları düşünerek zaten üzüldüğümüz bir dönemde kendimize çin işkencesi yapalım , derbeder edelim kendimizi? Ufukta da olsa bir ışık görüyorsak neden ona sarılmayalım? Kim diyebilir , hangi doktor diyebilir bizlerin çocuğu olmayacak diye. Buna tıp kolay kolay karar veremez. Allah'ım bu dualarımızı duyuyor , bu özlemimizi biliyor. Hayırlısı ise verecek. Zaten bu hayatta hayırsız birşey ister miyiz kendimiz veya sevdiklerimiz için? Biz pes etmiyoruz arkadaşlar. Herşey bitti denilen noktada bile etmeyeceğiz.
Kendimizi sabah akşam bu konunun içine atarsak , bu konuya yoğunlaşırsak , kendimizi harap etmeye devam edersek inanın birgün bir yerlerde film kopacak ve isyan edeceğiz. İsyan etmek çok kötü birşey. Bunu yapmak istemeyiz. Her zaman halimize şükretmeliyiz. Allah'ım bizi böyle sınıyorsa yine de şükretmeliyiz. Daha büyük bir acı ile sınanmayacağına kim garanti verebilir? O film koptuğunda , isyan ettiğimizde herşey daha da kötüye gidecek. Eşimizle belki aramız bozulacak , sevdiklerimizi daha çok kırmaya başlayacağız. :teselli:
Burada bir arada ne güzel bir aile kurduk , gülelim. Dertleşelim. Birbirimize destek olalım. Acılarımızı hafifletelim. Mutluluklarımızı paylaşalım. Bildiklerimizi iletelim. Bilmediklerimizi öğrenelim. Burası bizim fırtınalı zamalarımızda sığınacak limanımızdır aynı zamanda. Aynı dertlerden müzdarip birçok kişi.. Kimsenin kimsenin kötülüğünü istemediği , kimsenin kimseyi kıskanmadığı , kem gözlerden uzak , herkesin bir başkasının sevincine kendi sevinciymiş gibi sevindiği , başkasının sevincinin kendisine umut olduğu bambaşka bir yer burası.
İstiyoruz , isteyeceğiz. Bize göre çok da birşey istemiyoruz aslında dimi? Hayattaki en güzel duyguyu istiyoruz , "ANNE" olmayı. Herkes oluyor , biz niye olamıyoruz diye düşünüyoruz. Direkt kıskanmasak da gıpta ediyoruz. Yolda , orda , burda , şurda bir bebek görünce içimiz cız ediyor.
Ama şunu unutmayın ; bizim birinci derecedeki sorunumuz erkek infertilitesidir. Biz bir hamile haberini eşimize verdiğimizde , bizim gözümüzdeki hüznü gören ; yolda bir bebek gördüğümüzde , gardımızın düştüğünü hisseden eşimiz neler hisseder? Erkek infertilitesinde en büyük düşman stress. Erkekler sebebin kendisinde olmasına ileri derecede üzülüyorlar. Erkeklik , gurur da yapıyorlar. Bir onu mücadelesine dönüştürüyorlar içlerinde ama onlara sorsan dillendirmezler de. Çok zor gerçekten onlar için.
Burada konuşalım , dertleşelim. Güzel haberleri, yani burada duyduğumuz olmayanın olduğu durumlarda , mucizelerde eşimizle bunları paylaşıp , kötü bir haberde ketum olalım. Eşimizi en başında bir kere karşımıza alıp ; "Biz bu yolda beraberiz. Aynı saflardayız. Amacımız ailemizi büyütmek , aşkımızın meyvesini almak. Ona emek verip , sevgimizle büyütmek , bizden olan bir parçayı hayırlı bir insan olabilmesi için çalışmak , hayata daha da anlam katmak , uğrunda fedekarlık yapabileceğimiz , canımızı verebileceğimiz bir evlat sahibi olabilmek. Çocuğumuz olmasa da biz yine 2 kişilik güzel ve şirin bir aileyiz. Allah bizim mutluluğumuzu daim etsin. Biz doktor tavsiyelerine , bu yolda başarı sağlamış kişilerin önerilerine dikkat edelim , gayret gösterelim , olmazsa da canımızın sağlığı diyelim" diye konuşmalıyız. Bir daha konuşmamızı gerektirecek de bir durum yaşamayız inşallah. Yani tedaviye uymama , isyan pisyan gibi.
Bazen ona bakıyorum , o benim ona baktığımı görmeden. Onu o kadar çok seviyorum ki. Varsın çocuğum olmasın diyorum , o benim için çok değerli. Allah ona uzun ömürler versin. Eşlerimiz bizim bebeğimiz değiller mi zaten? Allah onları başımızdan eksik etmesin..
Stresle sperm parametreleri hayatta düzelmez , daha da kötü olur arkadaşlar. Bizim durumumuzda olanlar adamları hoş tutacak , üzmeyecek ok yerimseniben Allah'ım da bu kadar ince düşünen , bu fedakar varlıkları o mertebeye tez zamanda yükseltecek inşallah. a.s. Sonra da güzel haberler geldikçe halaya :teytey:
- 17 Mart 2008
- 12.985
- 46
- 45
senağlama Canım ne desem bilmiyorum. Üzülmedim , üzülme , metanetini koru desem yalan olur. Çok üzücü bir durum , kabullenmesi de çok zor farkındayım. :teselli:
Yaşamayanın bilemeyeceği , anlayamayacağı içinden çıkılmaz bir kördüğüm.
Ne yapabilirsin şu an? Elden ne gelebilir?
Sudenazın bizlerle paylaştığı o gerçek hikayesi bir elimizde , senin şu an duyduğun tarif edilemez umutsuzluğun ve mutsuzluğun bir elimizde.
Ben o hikayeyi , o ümidi ve o umudu elimde tutup , sıkıca bağrıma bastırmak istiyorum. İçime işlesinki içimdeki karamsarlık gitsin , yüzüme yeniden renk ve neşe gelsin istiyorum.
Senin de bir elinden onu hiçbir zaman bırakmamanı , acını yaşasan da üzülsen de arada avcunu açıp bakarak , gülümseyip , bağrına basmanı ve o umuda sıkı sıkı sarılmanı istiyorum canım.
Umudunu yitiren insanın inancı da olamaz. Allah'a inancımız ne kadar çoksa her zaman o kadar da umudumuz vardır. Allah kimsenin umudunu elinden almaz. O her zaman dualarda saklıdır. Ona dua ederiz. Neden , umudumuz vardır da ondan. Olmaz diye birşey olmaz "artık umutsuz". Sen bu nickini operatörlerle görüşüp değiştir canım benim. Pozitif bir nick bul lütfen.
Dünya döndükçe , hayat devam ettikçe , sen ve eşin nefes aldıkça umudunuz var a.s. Allah yardımcınız olsun canım arkadaşım.
- 23 Eylül 2007
- 3.103
- 20
kıslar merhaba.dun doktorun soyledıgı sekılde estradıol yanı e2 hormonuma baktırdım.e2168 cıktı.doktoru aradım hemen asılama yaptırackmısınız dedı.bende yok dıyınce o zaman 14 yada 15 gun ılıskıye gırın dedı.ultrasona felan baktır demedı.yumurtanın catlayıp catlamadıgını nasıl anlıcam?kendılıgınden catlarmıs.:uhm:
- 17 Mart 2008
- 12.985
- 46
- 45
Canım ultrasonda bakılması lazım. yumurtlama dönemlerinde çatlarken ağrı hissediyorduysan bunu da hissedersin. Ancak ben doktora gidip ultrasonda baktırmanı öneririm canım
- 31 Aralık 2007
- 4.827
- 23
- 17 Mart 2008
- 12.985
- 46
- 45
nevrosyk canım beni listeden silersin adet oldum(((
:çok üzgünüm: :a015: deme yaaaaa. Kıyamam canım sana ben. Sıcaklardan gecikmiş desene. Hayırlısı canım. Tarihini 1 ay atıyorum. Sıkma canını ama. Her ay doğal yoldan bir şansın var bunu unutma canım arkadaşım. Halimize inan şükretmeliyiz. Zaman geçiyor kollarım boş diye de düşünme. Yaşım 30. Ne yaşlarda kişiler hala bekliyor. Daha üzülecek , ağlayacak , harap olacak raddeye gelmedik. Allahın izniyle sen de gelmeyeceksin. a.s.
- 17 Mart 2008
- 12.985
- 46
- 45
Canım Sen şimdi uzun yılı falan düşünme. Önümüzdeki aylara ve yıla bakıyoruz. Doktor sana dinlenme vermiş haliyle haklı olarak. Bu süre zarfında sana düşen pozitif olmak. Enerjini toplamak. Kendini tedaviye hazırlamak. Bu yaşa nasıl geldik? Yıllar bir şekilde geçiyor. Önemli olan nasıl geçtiği. Nasıl geçeceğini az çok sen belirleyeceksin. Senin moralin , senin hayata bakışın , senin yaşama tutunuşun , senin olayları biraz daha olgunlukla karşılayışın belirleyecek. Kolay değil arkadaşım , canım benim. İkizlerini kaybettin. 21. ve 23. haftalarında. 5 ay taşıyıp , hayallerini kurup güzel birşekilde sonlandıramadığın bu hamileliğin senin hayatının kara bir sayfası olabilir haklısın. Ama o sayfaları çevirip bir önce beyazlarına dönmelisin. Kara sayfanın altını karalamaktansa beyaz sayfalara çiçekler çizmelisin.. Bir kere hamile kaldın tüp bebek denemende. Yeniden kalmana engel değil bu düşükler. Sadece dinlenmen gerekli. Doktor tavsiyelerine uyman gerekli. Benim arkadaşım da 4 aylık ikiz düşürmüştü. 7 ay sonra tüp bebeği denedi yine geçenlerde. Ve tuttu. Senin de tutabilir. Tutabileceğini düşün. Neden tutmayacağını , olmayacağını düşünüyorsun. Neden negatif düşünüyorsun. Sonuçta yazılan oalacaksa da neden güzeli hayal etmeyi tercih etmiyorsun. Üzülme artık lütfen. Seni böyle üzüntülü görmek istemiyoruz. :teselli: Belki bu kadar da düşünmüyorsundur artık. Ama ben düşünüyorsan diye bunları yazmak istedim sana canım. a.s.
- 17 Mart 2008
- 12.985
- 46
- 45
Nick---Adet tarihi---Sorun---Doğal ya da Yardımcı üreme tekniği (daha önceki durumlar)---Uygulanan kürler,kullanılan ilaçlar,Yöntemler
LİSTEMİZZZZZZZZZZZZZZ
latifeelif---22 Haziran---Sayı ve Hareket (varikosel)---Doğal yoldan(Temmuz aşılama)---dolaşım boz.ilacı,e vit.,klomen
fokurfokur---25 Haziran---Hareket---2. aşılama(1 aşılama başarısız)---???
artık umutsuz---26 Haziran---Azosperm---19 Haziran'daki Tese Maalesef başarısız(Dua edin arkadaşlar)---Bitki çayları,Keçiboynuzu pekmezi
BTRKLC---27 Haziran---Hareket---2. aşılama(1 aşılama başarısız)---Keçi boynuzu kürü
nevrosky---29 Haziran---Morfoloji---Doğal yoldan(2 aşılama başarısız)---Keçib.kürü,E vit.,Çinko,Selenyum,Sigarayı yeni bıraktı
arzuhalim---2 Temmuz---Sayı ve Morfoloji---3.aşılamayı 18 Haziran’da oldu(2 aşılama başarısız)---keçib.pek.,E.vit,çinko,klomen
Aysimaa80---4 Temmuz---Sayı ve Hareket---Doğal yoldan(doğal yoldan bir boş gebelik)---Keçi boy. pekmezi ve tozu,karabaş otu(sigara bırakmak için)
heja---4 Temmuz---Hareket---Temmuz'da tedaviye başlayacak(Doğal yoldan bir çocuğu var)---arginmax,keçi boynuzu kürü,eşi sigara içmiyor
Rosem---10 Temmuz---Sayı ve Hareket---Yumurta takibi---keçi boynuzu kürü
gülsu---14 Temmuz---Hareket---Doğal yoldan---keçi boynuzu pekmezi
nuriye---14 Temmuz---Azosperm---Mikroenjeksiyon Olacak---Sigara içmiyorlar
Balsurat---20 Temmuz---Sayı ve Hareket---Doğal yoldan---Keçiboynuzu pekmezi ve vitamin takviyesi
akdas---???---Sayı ve Hareket---Temmuz'da Tüp Bebek raporu çıkıyor(3 başarısız aşılama)---keçib.kürü,havuçsuyu,dom.çorb.,fındık,ceviz
Yağmurcn---???---???---Doğal yoldan(1 başarısız aşılama-1 tüp bebek tuttu ama düşük)---???
Beyzanur-hh---???---???---Tüp Bebek---???
Melih---???---Morfoloji---Doğal yoldan(Daha önce doğal yoldan bir düşük)---???
cano77---???---varikosel ameliyatı oldu---doğal yoldan(3 aşılama başarısız)---keçi boynuzu kürü
fidulya---???---???---???---???
LİSTEMİZZZZZZZZZZZZZZ
latifeelif---22 Haziran---Sayı ve Hareket (varikosel)---Doğal yoldan(Temmuz aşılama)---dolaşım boz.ilacı,e vit.,klomen
fokurfokur---25 Haziran---Hareket---2. aşılama(1 aşılama başarısız)---???
artık umutsuz---26 Haziran---Azosperm---19 Haziran'daki Tese Maalesef başarısız(Dua edin arkadaşlar)---Bitki çayları,Keçiboynuzu pekmezi
BTRKLC---27 Haziran---Hareket---2. aşılama(1 aşılama başarısız)---Keçi boynuzu kürü
nevrosky---29 Haziran---Morfoloji---Doğal yoldan(2 aşılama başarısız)---Keçib.kürü,E vit.,Çinko,Selenyum,Sigarayı yeni bıraktı
arzuhalim---2 Temmuz---Sayı ve Morfoloji---3.aşılamayı 18 Haziran’da oldu(2 aşılama başarısız)---keçib.pek.,E.vit,çinko,klomen
Aysimaa80---4 Temmuz---Sayı ve Hareket---Doğal yoldan(doğal yoldan bir boş gebelik)---Keçi boy. pekmezi ve tozu,karabaş otu(sigara bırakmak için)
heja---4 Temmuz---Hareket---Temmuz'da tedaviye başlayacak(Doğal yoldan bir çocuğu var)---arginmax,keçi boynuzu kürü,eşi sigara içmiyor
Rosem---10 Temmuz---Sayı ve Hareket---Yumurta takibi---keçi boynuzu kürü
gülsu---14 Temmuz---Hareket---Doğal yoldan---keçi boynuzu pekmezi
nuriye---14 Temmuz---Azosperm---Mikroenjeksiyon Olacak---Sigara içmiyorlar
Balsurat---20 Temmuz---Sayı ve Hareket---Doğal yoldan---Keçiboynuzu pekmezi ve vitamin takviyesi
akdas---???---Sayı ve Hareket---Temmuz'da Tüp Bebek raporu çıkıyor(3 başarısız aşılama)---keçib.kürü,havuçsuyu,dom.çorb.,fındık,ceviz
Yağmurcn---???---???---Doğal yoldan(1 başarısız aşılama-1 tüp bebek tuttu ama düşük)---???
Beyzanur-hh---???---???---Tüp Bebek---???
Melih---???---Morfoloji---Doğal yoldan(Daha önce doğal yoldan bir düşük)---???
cano77---???---varikosel ameliyatı oldu---doğal yoldan(3 aşılama başarısız)---keçi boynuzu kürü
fidulya---???---???---???---???
- 31 Aralık 2007
- 4.827
- 23
Canim çok Teşekkür Ederim Yaklaşimin Için.. Aklimdan çikmiyor Ama Dedğin Gibi Kendime Yeni Sayfa Açtim Ama Arka Sayfaya Bakmaktan Kendimi Alamiyorum şuanda Belkşi Yeni Diye Bugün çok şükür Mutluyum Adet Oldum Demek Herşey Yoluna Girmiş Buda Umut Beniim Için 6 Ay Korunacak Olsamda... Inşallah Arkadişin Gibi Bende Yine Hamile Kalirim Ve Sizlere Yazrim Dualariniz Bekliyorum Benim Dualşrim Sizinle Allah Hepimizin Yardimci Olsun... Güzel Günlşer Bizim Için... Her Inişin Bi R çikişi Vardir öyle Değilmi??
