- Konu Sahibi saadetkaya
- #1
dun erkek arkadasimla cok kotu bir duruma geldik 
daha once burda bir konu acmistim, isin ozeti ilgisizlikti. onunla konustum cabalicam demisti, evet istediklerimin hepsi olmasada cabaladi, bunu gorebiliyordum. sabah erkenden beni aldi, kahvalti ettik, film izledik saatlerce, bu uyudu herzamanki gibi. sonra ben sikildigimi soyledim bir seyler yapalim dedim, bulamadik, en sonunda aksam disari ciktik biraz bir eyrde oturduk, gezdik falan cok guzeldi. ozlemisim onunla bu sekilde zaman ayirmayi, elimi dakikarca tutmasi bile cok guzeldi (disarda gezdik ya o bakimdan diyorum). eve geldik, yemek yaptim (yapmak istedim), hazirladim birseyler yedik, ama sonra is biarzda olsa kopmaya basladi. nese uzatmiyim, yatmaya gectik. hersey guzeldi, bana sarildi (normalde sarilarak uyumaz, pek sevmez)konustuk biraz falan, ama hemen bu uyku moduna gecti, bense onunla birseyler yapmayi o kadar ozledim ki, biraz daha konussun, sacimi oksasin istedim (buldumda bunuyorum resmen). ama isteyemedim ondan, uyutmicam falan demeye basladim, su bu derken, oncekiler aklima geldi, bazen bana karsi olan ilgisizligi ya da suan yaptiginin gercekten hissederek yapip yapmamasi anlik bisidi. asil konumuz burda basliyor gozlerim doldu benim. son bir yildir sikinti icerisindeyim, bir suru sebebim var, ama en buyuk kalem kariyerim. cok zor kararlar vermem gerek, duzenim degisti, cok zor gecirdigim bir kac yildan ciktim. psikolojim dustu resmen. zaten normalde hasas bir insanim ama, yan size anlatamam, begendigim kitabin kitapcida olmadigini ogrensem bole icim burkuluyor, gozum doluyor. her zaman, her saniye degil ama cok aglar oldum. ufacik bir olumsuzlukta aglayabiliyorum. bunu sevgilime daha once anlattim, benim izin zor oldugunu, normalde guclu biri oldugumu ama son donemlerde bunu yapamadigimi, baskasinin yaninda aglamanin (sevgilim bile olsa) ``benim`` icin zor oldugunu, bunun yaninda kendime hakim olamamanin verdigi stresin beni uzdugunu o yuzden ben aglarken ustume gelmemesini rica ettim. ama en bastan beri bu sorun oldu, o hep kizdi bana. hatta bazen duygu somurusumu yapiyorsun dedi.yani birinin yaninizda her kavgada aglamasi hos degil anlayailiyorum , ama tutamiyorum kendimi nese benim gozlerim dolunca sinirlendi bu, hep mutsuzsunda, su da bu da. anlatmaya calistim, cok duygusallastim diye, bisi olmadigini soyledim, sarildim, ikimizle ilgili olmadigini, ole bir anda geldigini gecicegini soyledim. ama bu kizdi, git elini yuzunu yika su bu, uzteledikce benim gozlerimin dolmasi, aglamaya donustu iyice. nese gittim, sakinlesmeye calistim. 5 dk sonra dondugumde uyuyordu. cok bozuldum bir anda, basladim yine aglamaya, tam odadan cikarken farketti, agladigimida farkedince iyice kizdi. aciklamaya calistim, neden boyle yapiyorsun, mutsuz degilim, sana kizdigim icin aglamadim, ustume gelme sadece demeye calistikca sinirlendi. bu bole uzadi gitti. en son isi abartinca, eve gelmek istedim. eve girerken nedenini bilmiyorum ama dustum, bayildim diyemicem ole ayaklarim tasimadi bedenimi. bu yanima geldi yardim etti, merdivenlerdeyken tekrar dustum, yureyemedm bir sure olee titriyordu ayaklarim. 2 dk sonra aradi nasilsin diye, kapatirken opuyorum faland dedi. ama bu saat oldu hala aramadi. ben aradim sabah, aslinda bu yaziyi yazmaya karar verene kadar aramayi dusunmuyordum, hatta arasa konusmamayi bile dusunuyordum ama arama sebebim merak, sinirliyken cok hizli araba kullanir ve basina bisi gelir. merak ettim cunku eve gidince haber vermedi, dayanamadim. uyuyormus. bisi demedim zaten evdesin dimi dedim evet dedi. kapattik. ama o beni merak etmedi. cok uzun yazmamak icin her ayrintiyi yazamadim, ama simdi napicm bilmiyorum. inanilmaz kirginim. bekliciem diyordum ama olmuyor yapamiyorum. uzuyorum kendimi. arasam? konusmak istesem? herseyi oturup konussak bunun sonunda ya sorunlarimizi taammen duzeltsek ya da ayrilsak diyorum. ama nasil tepki verir bilmiyorum ya da yapmalimiyim bilmiyorum. nolur bir akil verin?
daha once burda bir konu acmistim, isin ozeti ilgisizlikti. onunla konustum cabalicam demisti, evet istediklerimin hepsi olmasada cabaladi, bunu gorebiliyordum. sabah erkenden beni aldi, kahvalti ettik, film izledik saatlerce, bu uyudu herzamanki gibi. sonra ben sikildigimi soyledim bir seyler yapalim dedim, bulamadik, en sonunda aksam disari ciktik biraz bir eyrde oturduk, gezdik falan cok guzeldi. ozlemisim onunla bu sekilde zaman ayirmayi, elimi dakikarca tutmasi bile cok guzeldi (disarda gezdik ya o bakimdan diyorum). eve geldik, yemek yaptim (yapmak istedim), hazirladim birseyler yedik, ama sonra is biarzda olsa kopmaya basladi. nese uzatmiyim, yatmaya gectik. hersey guzeldi, bana sarildi (normalde sarilarak uyumaz, pek sevmez)konustuk biraz falan, ama hemen bu uyku moduna gecti, bense onunla birseyler yapmayi o kadar ozledim ki, biraz daha konussun, sacimi oksasin istedim (buldumda bunuyorum resmen). ama isteyemedim ondan, uyutmicam falan demeye basladim, su bu derken, oncekiler aklima geldi, bazen bana karsi olan ilgisizligi ya da suan yaptiginin gercekten hissederek yapip yapmamasi anlik bisidi. asil konumuz burda basliyor gozlerim doldu benim. son bir yildir sikinti icerisindeyim, bir suru sebebim var, ama en buyuk kalem kariyerim. cok zor kararlar vermem gerek, duzenim degisti, cok zor gecirdigim bir kac yildan ciktim. psikolojim dustu resmen. zaten normalde hasas bir insanim ama, yan size anlatamam, begendigim kitabin kitapcida olmadigini ogrensem bole icim burkuluyor, gozum doluyor. her zaman, her saniye degil ama cok aglar oldum. ufacik bir olumsuzlukta aglayabiliyorum. bunu sevgilime daha once anlattim, benim izin zor oldugunu, normalde guclu biri oldugumu ama son donemlerde bunu yapamadigimi, baskasinin yaninda aglamanin (sevgilim bile olsa) ``benim`` icin zor oldugunu, bunun yaninda kendime hakim olamamanin verdigi stresin beni uzdugunu o yuzden ben aglarken ustume gelmemesini rica ettim. ama en bastan beri bu sorun oldu, o hep kizdi bana. hatta bazen duygu somurusumu yapiyorsun dedi.yani birinin yaninizda her kavgada aglamasi hos degil anlayailiyorum , ama tutamiyorum kendimi nese benim gozlerim dolunca sinirlendi bu, hep mutsuzsunda, su da bu da. anlatmaya calistim, cok duygusallastim diye, bisi olmadigini soyledim, sarildim, ikimizle ilgili olmadigini, ole bir anda geldigini gecicegini soyledim. ama bu kizdi, git elini yuzunu yika su bu, uzteledikce benim gozlerimin dolmasi, aglamaya donustu iyice. nese gittim, sakinlesmeye calistim. 5 dk sonra dondugumde uyuyordu. cok bozuldum bir anda, basladim yine aglamaya, tam odadan cikarken farketti, agladigimida farkedince iyice kizdi. aciklamaya calistim, neden boyle yapiyorsun, mutsuz degilim, sana kizdigim icin aglamadim, ustume gelme sadece demeye calistikca sinirlendi. bu bole uzadi gitti. en son isi abartinca, eve gelmek istedim. eve girerken nedenini bilmiyorum ama dustum, bayildim diyemicem ole ayaklarim tasimadi bedenimi. bu yanima geldi yardim etti, merdivenlerdeyken tekrar dustum, yureyemedm bir sure olee titriyordu ayaklarim. 2 dk sonra aradi nasilsin diye, kapatirken opuyorum faland dedi. ama bu saat oldu hala aramadi. ben aradim sabah, aslinda bu yaziyi yazmaya karar verene kadar aramayi dusunmuyordum, hatta arasa konusmamayi bile dusunuyordum ama arama sebebim merak, sinirliyken cok hizli araba kullanir ve basina bisi gelir. merak ettim cunku eve gidince haber vermedi, dayanamadim. uyuyormus. bisi demedim zaten evdesin dimi dedim evet dedi. kapattik. ama o beni merak etmedi. cok uzun yazmamak icin her ayrintiyi yazamadim, ama simdi napicm bilmiyorum. inanilmaz kirginim. bekliciem diyordum ama olmuyor yapamiyorum. uzuyorum kendimi. arasam? konusmak istesem? herseyi oturup konussak bunun sonunda ya sorunlarimizi taammen duzeltsek ya da ayrilsak diyorum. ama nasil tepki verir bilmiyorum ya da yapmalimiyim bilmiyorum. nolur bir akil verin?
