Kizlar, sizinde fikirlerinize ihtiyacim var, en yakin arkadaslarima danistim ama ne kadar cok tecrübe okadar cok iyi..
Beyefendiyle yaklasik 3 aydir, fazla görüsemiyoruz, sadece telefonda, onuda toplasam galiba en fazla 10 kez, hep ben aradim, cogu zamanda birde ulasamiyorum, ve bunu bildigi ve gördügü halde, geri dönüs yapmiyor. Su an sinav stresinde.. sürekli sikintilarini bahane ediyor.. bir keresinde tam 1 ay aramadim denemek icin, ve hic merak etmedi, 1 kez aradi, 1-2 kere mesaj atti nasilsin vs. diye. Ben cevapsiz biraktim ama yinede umursamadi, basima birsey gelebilecegini bile düsünmedi.. sonra ben bunu aradim, bütün olan bitenlerden sikayetlendim ve acilen görüsmemiz lazim dedim. Bana derslerini ve ailesini bahane etti. Yok programi varmis onlarla.. istesen benide araya sikistirabilirsin dedim, sadece 1 Saat. Orali olmadi, 5-6 gün sonra bulusalim dedi. Tamam dedim. Bulusamadik. Aramadi, ayarlayamadi...
Bende artik o konusmanin ardindan yine 2 hafta gecince, mesaj attim bitti diye.. cok yipranmistim, sürekli cabalayan taraf ben oldum..
Bir kac kez aradi, arama Birdaha diye mesaj attim. 2 hafta hic ses cikmadi... Vicdanim el vermedi, belji gercekten sorunlari vardi, winav stresi üstelik, haksizlik yapip Ahini almak istemedim, bunu aradim, aya bir ulasmaya calistim, okulun bana fazla uzak olmasina ragmen ayagina kadar gittim orada bulurum diye. Yoktu. Kardesine ulastim, aksam yemegine ailesini yanina gidecegini söyledi, bu arada aielsi 2 Saat uzaklikta.. kisa keseyim:
En sonunda ulastim, özür dilerim dedim, seni ve sinavlarini hic birsekilde etkilemek istemedim vs. biraz konustuk. Ve yüz yüze tekrar bir konusalim dedim. Ok dedi. 1 hafta oldu, yine bundan ses yok... Ne yapayim ben simdi, ortada 5 yillik bir iliski, ve ilk baslarda hic böyle degildi... Iki arada bir derede kaldim, bir yandan istiyorum, öbür yandan cok öfkeliyim..
