Evet annem annesiyle konuşmuştu, gençler zor durumda o yüzden, çok çabalamaları lazım iş sıkıntısı olmaması için demişti. Ama annesi şey demiş, oğlum işsiz değil ki babasıyla çalışıyor benimle çalışıyor. Ya böyle bir mantık olabilir mi cidden evcilik mi oynuyoruz. Gerekirse dükkanımı ona devrederim onun olur vs demiş sonra
Evlenince istersem dükkan benim olur diyor ahaha ya öyle iş mi olur o annesinin neticede annesi yine onunmuş gibi davranacak birlikte çalışıyorlarmış gibi. Bende dedim ki o zaman 2. Şubeyi açsınlar sana o da senin olsun biraz çalış bakalım çalışıyor mu ne getiriyor vs bakalım biraz dedim. Şuan gündemimiz oAile
Ee versin o halde şimdi.
Neticede bu çocuk yıllardır size çalışıyor ve siz sadece harçlık veriyorsunuz. O çalışmanın emeği verilseydi o paraları biriktirseydim şimdi baya bir birikimi olmuş olurdu. Mesela şuanki işte 6 ay çalışcak aylık 3800 alması gerekiyor diğer işçiler o kadar alıyor ama babası ona sadece bin lira veriyor. Benim m için biriktiriyorlar neticede diyor. Madem yıllardır öyle x baya bir birikmesi lazımdı bir iş kursunlar bari. Bedelliyi almıyorlar, askere gidersem orda bana para lazım olur onun için de biraz çalışıp para biriktirmek lazım diyor. Bari onu ailen versin diyorum yok dşyor. Çıldırıyorum resmen hiçbir şeye anlam veremiyorumAile
Ee versin o halde şimdi.
Perde dükkanı açarsa daha mı iyi olur sizce?Adam 2 üniversite bitirmiş ayrıca 2 alakasız işe de hakim. Bence bu adam düz memur olmasın yazık. Memur maaşı ne ki, bir evin perdesi bir aylık memur maaşından fazla.
Doğru, haklısınız. Benim de illa memurluk olmalı gibi bir kafam yok. Düzenli bir iş olsun yeter, kendi yolunu çizmiş olsun yeterli. Bir babayla bir anneyle bazen işsiz olması kötü bir durum sadece. Sizce perde dükkanı açmak nasıl bir fikir istanbulda?Hayatı kurtarmak=memur olmak
Olmadığını özel sektörde anladım.
Hele ki şuan ki Türkiye şartlarında..
Her okuyan memur olacak diye bişey yok.
rızkı veren Allah'tır ve emin olun sevdiği bir alanda emek vererek çalışınca karşılığı da alınıyor..
Ticaretle ya da özel sektörün bir alanıyla uğraşıp memurluğa burun kiviran çok.yani demek istediğim memur olacak diye bişey yok.memur olmadı diye herşey kötü olacak diye de birşey de yok.
Ha illa kariyer diyorsaniz tahmin ettiğim bölümlerden(İİBF) mezunsa sigortacılık,mali musavirlik, gümrük müşavirliği,sigorta tescil uzmanligi vs gibi alanlarda ilerleyebilir.
Şahsen bir mali müşavir stajyeri olarak ben iyi ki memur olmamısım diyorum.ozel sektörden mi yoksa meslekten mi bilmiyorum ama benim ufkumu çok açtı.
Zamaninda sadece memurluğa endekslenerek çok sığ düşündüğümü anladım.
Ne demek bana ne? Gelecek düşündüğüm ve değer verdiğim biri için endişelenmem saçma mı? Onunla evlenmesem bile ona verdiğim değerden ötürü bile endişe duyar ve kafama takarım ben. Ona bağlı değilim ve kendi ayaklarım üzerinde duruyorum zaten o konuda sorun yok.adamın annesi babası değilsin karısı değilsin. sana ne ne yaparsa yapsın bırak. ne düşünüyorsun.
karısı bile olsan kendi bilir her koyun kendi bacağından asılır.
sen kendi yoluna bak kendi hedeflerini küçültme kariyerine asıl. sevgiline de fazla bağlanma tavsiyem şartlar değişir kimler gelir kimler gider.
Ne demek bana ne? Gelecek düşündüğüm ve değer verdiğim biri için endişelenmem saçma mı? Onunla evlenmesem bile ona verdiğim değerden ötürü bile endişe duyar ve kafama takarım ben. Ona bağlı değilim ve kendi ayaklarım üzerinde duruyorum zaten o konuda sorun yok.
Bilmiyorum bizde ailelerimiz üstümüzde çok durur okul iş konusunda o yüzden karşı taraf bana tuhaf geliyordur bilemedim şimdi. Dershaneye gitmesi şart değil zaten akıllı bir çocuk, evde çalışarakta çok yüksek alabilecek kapasitede, sadece vakit lazım. İş dışında da sürekli ona iş çıkarıyorlar evin el i ayağı gibi, yani ders e bakcak hiç vakti yok. O ailesine düşkün olduğu için kırmak üzmek istemiyor ne derlerse yapayım modunda. Yoksa bu şekilde evlenmeyeceğini o da söylüyor. Halledeceğim diyor ama bir yerden artık kendisi için başlaması lazım, haliyle dert etmem sizcede normal değil mi? Benim de çevrem psikolojik baskı yapıyor artık 3 senedir aileler biliyor yani. Bu çocuk ne ders çalışıyor ne iş arıyor Bi hedefi bir şeyi yok mu diyorlar öyle mi sürecek diyorlar. Benim de canım sıkılıyor tabi ki. Bak sen çabaladım bir yere vardın, o neden çabalamıyor diyorlar. Ben artık cevap veremiyorum. Çünkü ben suçu erkek arkadaşında görmüyorum, görsem bir dakika durmam. Ama ne kadar çabaladığınıvgörüyorum, ama ailesinin ona yüklediği sorumluluklardan ancak bu kadar oluyor. Geçen sene o şekilde 81 aldı kpss den. Düzgün çalışmış olsaydı belki atanmıştır. Ya da başka iş başvuruları görüşmeleri sınavlar va uğraşmış olsaydı o benden çok daha başarılı benden başarmış olurdu. Ben nasıl babama çalışmıyorum diyim diyor, nasıl harçlık alayım yattığım yerden diyorBirincisi başlıkta yazdığı gibi bir işsizlik sıkıntısı yok kendin diyorsun çalışıyor Vs diye ayrıca ailenin tutumunu eleştirmen en saçması
Senin erkek arkadaşın ulan ben evlenmeyecek miyim bu maaşla nasıl geçiniriz demiyorsa düşünmüyorsa kimse de bunu düşünmez gayet doğal bi durum yani. Kpss ayrıca tek başına bir başarı işi değil yani 85 ile atanamayan arkadaşım var biraz da şans işi üstelik dershane ayrı bir masraf belki erkek arkadaşın kimseye minnet etmek istemiyor ve durumu el vermiyor gitmeye ne belli? Ailenin daireleri olması neyi değiştirir? Üstelik siz şuan memur olmak üzere iken sevgilinize sürekli kpss bilmem ne diye bastırmanız psikolojik olarak onda ters etki de yapıyor olabilir bence akışına bırakın
Nasıl geçineceğiz diye elbette söylüyordur. Karşı taraf öyle görüp öyle yaşadığı için sanıyorlar ki bu şekilde de 3vl3n3biliriz şuanki Bi çalışıp Bi çalışmamasıyla da evlenip geçiniriz sanıyorlar. Ama ben öyle bir geçinme istemiyorum, ben zorluk çekmek istemiyorum, ben gezmekte istiyorum yiyip içmekte istiyorum bu, yaşıma kadar bunun için çabaladım. Zengin biriyle evleneyim bunları yapayım da demedim. Kendim de bir yere geleyim karşı tarafta aynı şekilde, rahat şekilde yaşayalım diye bu yaşıma kadar çabaladım. Ama karşı taraf böyle görmüş hayat tarzları mı bu bilmiyorum onlarda okumak, atanmak, iyi işler için çabalayıp yükselmek olayları yok. Böyle çalışmışlar herkes öyle geçinecek sanıyorlar. Bi çocuk Bi ordan bir burdan çalışarakta evlenebilir diye düşünüyorlarBirincisi başlıkta yazdığı gibi bir işsizlik sıkıntısı yok kendin diyorsun çalışıyor Vs diye ayrıca ailenin tutumunu eleştirmen en saçması
Senin erkek arkadaşın ulan ben evlenmeyecek miyim bu maaşla nasıl geçiniriz demiyorsa düşünmüyorsa kimse de bunu düşünmez gayet doğal bi durum yani. Kpss ayrıca tek başına bir başarı işi değil yani 85 ile atanamayan arkadaşım var biraz da şans işi üstelik dershane ayrı bir masraf belki erkek arkadaşın kimseye minnet etmek istemiyor ve durumu el vermiyor gitmeye ne belli? Ailenin daireleri olması neyi değiştirir? Üstelik siz şuan memur olmak üzere iken sevgilinize sürekli kpss bilmem ne diye bastırmanız psikolojik olarak onda ters etki de yapıyor olabilir bence akışına bırakın
Canım bak endişelenmen dert etmen tabiki de çok normal benim ona asla bir yorumum yok zaten ama senin ailen üstüne bu kadar düşüyor diye herkesten bunu beklemen yanlış ailenin suçluluk yüzdesi %30 ise sevgilinin %70 onda suç bulmuyorum demen çok enteresan bence sevgilin düşünüyorsa da gerektiği kadar düşünmüyor ne bu işin sonunu ne de bu hayatta nerede var olacağım Vs diyeBilmiyorum bizde ailelerimiz üstümüzde çok durur okul iş konusunda o yüzden karşı taraf bana tuhaf geliyordur bilemedim şimdi. Dershaneye gitmesi şart değil zaten akıllı bir çocuk, evde çalışarakta çok yüksek alabilecek kapasitede, sadece vakit lazım. İş dışında da sürekli ona iş çıkarıyorlar evin el i ayağı gibi, yani ders e bakcak hiç vakti yok. O ailesine düşkün olduğu için kırmak üzmek istemiyor ne derlerse yapayım modunda. Yoksa bu şekilde evlenmeyeceğini o da söylüyor. Halledeceğim diyor ama bir yerden artık kendisi için başlaması lazım, haliyle dert etmem sizcede normal değil mi? Benim de çevrem psikolojik baskı yapıyor artık 3 senedir aileler biliyor yani. Bu çocuk ne ders çalışıyor ne iş arıyor Bi hedefi bir şeyi yok mu diyorlar öyle mi sürecek diyorlar. Benim de canım sıkılıyor tabi ki. Bak sen çabaladım bir yere vardın, o neden çabalamıyor diyorlar. Ben artık cevap veremiyorum. Çünkü ben suçu erkek arkadaşında görmüyorum, görsem bir dakika durmam. Ama ne kadar çabaladığınıvgörüyorum, ama ailesinin ona yüklediği sorumluluklardan ancak bu kadar oluyor. Geçen sene o şekilde 81 aldı kpss den. Düzgün çalışmış olsaydı belki atanmıştır. Ya da başka iş başvuruları görüşmeleri sınavlar va uğraşmış olsaydı o benden çok daha başarılı benden başarmış olurdu. Ben nasıl babama çalışmıyorum diyim diyor, nasıl harçlık alayım yattığım yerden diyor
Arkadaşlar merhaba. Şu aralar işsizlik biliyorum birçok insanın sıkıntısı.
Ben de işsizdim şimdiye kadar memurluk için mğlakata girdim olumlu geçti, bi sorun çıkmazsa ben memur olacağım sonunda. Geriye erkek arkadaşım kaldı, o 25 ben 26 yaşındayım bu arada. O da 2 ünv mezunu ama 2 bölümünden de atama yok, özel sektörde asgari ücretten fazla ücret veren yok. İstanbulda o ücretler ile geçinmek çok zor.
Asıl sorunum da şu erkek arkadaşım çocukluğundan beri öyle ya da böyle çalışıyor hep çalışmış liseye giderken de sınava hazırlanırken de ünv okurken de hep hem çalıştı hem okudu. Tamam bu güzel bir şey ona lafım yok. Ama artık kpss çalışması lazım kendi bölümünde alım olmasa bile merkezi atamalar için. Adliye, kyk, ptt, banka gibi alımlar için kpss ye çalışması lazım onların sınavlarına çalışması lazım. Ama bunları kazanabilmek için ciddi emekler gerekiyor sizde biliyorsunuz.
Bari bu sene bir yerde çalışma, dershaneye falan git ya da evde çalış emek ver kpss ya da diğer alımların sınavları için elinden geleni yap artık hayatın için emek ver dedim. Hayır çalışmam lazım diyor. Bazen annesiyle bazen babasıyla çalışıyor ama sabah başlıyor akşama kadar geç saatlere kadar sürekli işi var sürekli çalışıyor, kpss ye de çalışırım dşyor ama çok yorgun oluyor öyle 1 saat çalışmayla kimse bir yere varamaz ki.
Bu güne kadar zaten kendi hayatına bakmadın sınava hazırlanırken çalışmayıp sadece ders çalışsaydı daha iyi bölümlere gidebilirdi. Geçmiş geçti bari şimdiye bak diyorum. Bildiğim kadarıyla ve onun söylemlerine göre gayet maddi durumları kötü değil anneside babasıda çalışıyor 3ten fazla daireleri var, 2 kardeşler zaten. Sabah 8den akşam 8 9 a kadar kimi zaman çalışıyor ama sadece harçlık alıyor belli bir maaşta almıyor. Bari Bu sene sadece kendi hayatın için çabala diyorum olmaz ki dşyor.
Arkadaşlar ben mi yanlış düşünüyorum, benim ailem 30 yaşındaki abime bile diyor ki çalışma seni dershaneye yazdıralım sadece dersini çalış kalıcı güzel bir işin olsun hayatını kurtar diyor. Hepinizin ailesi öyle değil mi? Neden onun ailesi bunu düşünmüyor. Bu çocuk ne olcsk hep öyle mi kalcak Bi anneyle Bi babayla mı çalışcak demiyorlar mı? Bizi de herkes biliyor aileler tanışıyor. Daha önce ikimizin de iyi bir işini olmasını bekliyorduk şimdi benim oldu, artık ailem de söylenmeye başlayacak. İnsanlar mı çok rahat anlamıyorum. Belki kendi ailelerindekiler o şekilde evleniyor dur onlarda normal bir durumdur o şekilde çalışarak evlenmek normal geliyordur. Ama o eski dönemde kaldı. Geçim o kadar zor iken her şey garanti altında olmadan evlenmek imkansız. Ailelerinde okuyan oranı düşük yani küçükler okuyor ama 30nyaş üstü hep ticaret, dükkan, inşaat vs gibi işler ile uğraşıyor, o yüzden mi eğitime sınava önem vermiyorlar anlamış değilim. Benim ailemin yıllardır dilinde tüy bitti okuyun demekten atanın demekten. Gerekirse aç kalırlar yine de siz ders çalışın yeterli hayatınızı kurun derler.
Çok uzun oldu kusura bakmayın, ne yapmam lazım? Aynı durumda olan var mı? Bu arada erkek arkadaşım tembel vs değil bahsettiğim gibi hep çalışmış yine çalışır, ama ben istiyorum ki biraz kendi için, çabalasın da iyi bir iş i olsun. Ders konusunda da çok zeki ve başarılı o yüzden emek verirse çok çok iyi yerlere gelebilecek biri iken böyle heba olması da zoruma gidiyor açıkçası. Aynı durumları yaşayanlar var mı nasıl bir yol izlediniz mutlu sonlar yaşadınız mı? Cevap verenlere şimdiden teşekkür ederim
Benim sevgilim de aynı şekildeydi.Arkadaşlar merhaba. Şu aralar işsizlik biliyorum birçok insanın sıkıntısı.
Ben de işsizdim şimdiye kadar memurluk için mğlakata girdim olumlu geçti, bi sorun çıkmazsa ben memur olacağım sonunda. Geriye erkek arkadaşım kaldı, o 25 ben 26 yaşındayım bu arada. O da 2 ünv mezunu ama 2 bölümünden de atama yok, özel sektörde asgari ücretten fazla ücret veren yok. İstanbulda o ücretler ile geçinmek çok zor.
Asıl sorunum da şu erkek arkadaşım çocukluğundan beri öyle ya da böyle çalışıyor hep çalışmış liseye giderken de sınava hazırlanırken de ünv okurken de hep hem çalıştı hem okudu. Tamam bu güzel bir şey ona lafım yok. Ama artık kpss çalışması lazım kendi bölümünde alım olmasa bile merkezi atamalar için. Adliye, kyk, ptt, banka gibi alımlar için kpss ye çalışması lazım onların sınavlarına çalışması lazım. Ama bunları kazanabilmek için ciddi emekler gerekiyor sizde biliyorsunuz.
Bari bu sene bir yerde çalışma, dershaneye falan git ya da evde çalış emek ver kpss ya da diğer alımların sınavları için elinden geleni yap artık hayatın için emek ver dedim. Hayır çalışmam lazım diyor. Bazen annesiyle bazen babasıyla çalışıyor ama sabah başlıyor akşama kadar geç saatlere kadar sürekli işi var sürekli çalışıyor, kpss ye de çalışırım dşyor ama çok yorgun oluyor öyle 1 saat çalışmayla kimse bir yere varamaz ki.
Bu güne kadar zaten kendi hayatına bakmadın sınava hazırlanırken çalışmayıp sadece ders çalışsaydı daha iyi bölümlere gidebilirdi. Geçmiş geçti bari şimdiye bak diyorum. Bildiğim kadarıyla ve onun söylemlerine göre gayet maddi durumları kötü değil anneside babasıda çalışıyor 3ten fazla daireleri var, 2 kardeşler zaten. Sabah 8den akşam 8 9 a kadar kimi zaman çalışıyor ama sadece harçlık alıyor belli bir maaşta almıyor. Bari Bu sene sadece kendi hayatın için çabala diyorum olmaz ki dşyor.
Arkadaşlar ben mi yanlış düşünüyorum, benim ailem 30 yaşındaki abime bile diyor ki çalışma seni dershaneye yazdıralım sadece dersini çalış kalıcı güzel bir işin olsun hayatını kurtar diyor. Hepinizin ailesi öyle değil mi? Neden onun ailesi bunu düşünmüyor. Bu çocuk ne olcsk hep öyle mi kalcak Bi anneyle Bi babayla mı çalışcak demiyorlar mı? Bizi de herkes biliyor aileler tanışıyor. Daha önce ikimizin de iyi bir işini olmasını bekliyorduk şimdi benim oldu, artık ailem de söylenmeye başlayacak. İnsanlar mı çok rahat anlamıyorum. Belki kendi ailelerindekiler o şekilde evleniyor dur onlarda normal bir durumdur o şekilde çalışarak evlenmek normal geliyordur. Ama o eski dönemde kaldı. Geçim o kadar zor iken her şey garanti altında olmadan evlenmek imkansız. Ailelerinde okuyan oranı düşük yani küçükler okuyor ama 30nyaş üstü hep ticaret, dükkan, inşaat vs gibi işler ile uğraşıyor, o yüzden mi eğitime sınava önem vermiyorlar anlamış değilim. Benim ailemin yıllardır dilinde tüy bitti okuyun demekten atanın demekten. Gerekirse aç kalırlar yine de siz ders çalışın yeterli hayatınızı kurun derler.
Çok uzun oldu kusura bakmayın, ne yapmam lazım? Aynı durumda olan var mı? Bu arada erkek arkadaşım tembel vs değil bahsettiğim gibi hep çalışmış yine çalışır, ama ben istiyorum ki biraz kendi için, çabalasın da iyi bir iş i olsun. Ders konusunda da çok zeki ve başarılı o yüzden emek verirse çok çok iyi yerlere gelebilecek biri iken böyle heba olması da zoruma gidiyor açıkçası. Aynı durumları yaşayanlar var mı nasıl bir yol izlediniz mutlu sonlar yaşadınız mı? Cevap verenlere şimdiden teşekkür ederim