erkek arkadaşımın hastalığım konusundaki ilgisizliği..

seleenn21 .!.:

merhaba arkadaşlar, başlamadan önce allah kimseyi herhangi bir hastalıkla sınamasın demek istiyorum. Bir buçuk yıllık bir ilişkim var. erkek arkadaşımla ilişkimiz öncesindede 3 yıllık bir flört dönemimiz olmuştu ve birbirimizi gerçekten çok seviyoruz. Astımım var küçük yaşlardan beri ve erkek arkadaşımın yanındada bi kaç kere kriz geçirmiştim hepsinde çok korkardı benim için ne yapacağını bilemezdi üzülürdü.. yine böyle bi kriz anında başımda dönmeye gözlerim kararmaya başladı ve hastaneye gittiğimde beynimde bi tümör olduğunu öğrendim. Hafıza merkezine yakın olduğu için geçici unutkanlıklar yaşamaya başladım ve erkek arkadaşıma tümörü söylemek istemedim bilse yıkılırdı çünkü ve öğrendiğindede öyle oldu. Doktorum sinir üzüntü stresin tümörü büyüteceğini ve bunun hafızada kalıcı hasarlara yol açabileceğini tümörümünde sürekli bir büyüme gösterdiğini artık kendimi böyle giderse kötüye alıştırmamı hayatımdan beni üzen her şeyi çıkarmamı istedi. Her şeyi o gün erkek arkadaşıma anlatmaya karar verdim ve hayatımda ilk defa onu ağlarken gördüm. Çok kötü şeyler atlatmıştı ama onu bu 4-5 yıl içinde 1 kere bile ağlarken görmemiştim. Öyle korktu öyle üzüldü ki.. Beni çok sevdiğini biliyorum şüphem yok fakat hastalığımla ilgili bana hiçbir şey sormuyor artık. düzenli Mr a girip çıkıyorum ve bi kez bile sormuyor büyüme veya küçülme var mı nasıl hissediyorum iyi miyim durumum ne merak dahi etmiyor , doktorumla görüştürmek istedim hastalığı ciddiyetini ondan duyması için fakat gelmek bile istemedi hep geçiştirip durdu. üzüldüğü için mi yapıyo diye düşünüyorum ama ilgisizliğini hissediyorum artık. her kavgamızda bağırıp çağırıyo bana beni kötü etkileyeceğini bilmezmiş gibi.. inanın her konuda ilgili her konuda yanımda fakat konu hastalık hastane olunca hiç önemsemiyor.. ne düşüneceğimi gerçekten bilmiyorum yol gösterin ne olur

Genişletmek için tıkla...

seleenn21 .!.:

merhaba arkadaşlar, başlamadan önce allah kimseyi herhangi bir hastalıkla sınamasın demek istiyorum. Bir buçuk yıllık bir ilişkim var. erkek arkadaşımla ilişkimiz öncesindede 3 yıllık bir flört dönemimiz olmuştu ve birbirimizi gerçekten çok seviyoruz. Astımım var küçük yaşlardan beri ve erkek arkadaşımın yanındada bi kaç kere kriz geçirmiştim hepsinde çok korkardı benim için ne yapacağını bilemezdi üzülürdü.. yine böyle bi kriz anında başımda dönmeye gözlerim kararmaya başladı ve hastaneye gittiğimde beynimde bi tümör olduğunu öğrendim. Hafıza merkezine yakın olduğu için geçici unutkanlıklar yaşamaya başladım ve erkek arkadaşıma tümörü söylemek istemedim bilse yıkılırdı çünkü ve öğrendiğindede öyle oldu. Doktorum sinir üzüntü stresin tümörü büyüteceğini ve bunun hafızada kalıcı hasarlara yol açabileceğini tümörümünde sürekli bir büyüme gösterdiğini artık kendimi böyle giderse kötüye alıştırmamı hayatımdan beni üzen her şeyi çıkarmamı istedi. Her şeyi o gün erkek arkadaşıma anlatmaya karar verdim ve hayatımda ilk defa onu ağlarken gördüm. Çok kötü şeyler atlatmıştı ama onu bu 4-5 yıl içinde 1 kere bile ağlarken görmemiştim. Öyle korktu öyle üzüldü ki.. Beni çok sevdiğini biliyorum şüphem yok fakat hastalığımla ilgili bana hiçbir şey sormuyor artık. düzenli Mr a girip çıkıyorum ve bi kez bile sormuyor büyüme veya küçülme var mı nasıl hissediyorum iyi miyim durumum ne merak dahi etmiyor , doktorumla görüştürmek istedim hastalığı ciddiyetini ondan duyması için fakat gelmek bile istemedi hep geçiştirip durdu. üzüldüğü için mi yapıyo diye düşünüyorum ama ilgisizliğini hissediyorum artık. her kavgamızda bağırıp çağırıyo bana beni kötü etkileyeceğini bilmezmiş gibi.. inanın her konuda ilgili her konuda yanımda fakat konu hastalık hastane olunca hiç önemsemiyor.. ne düşüneceğimi gerçekten bilmiyorum yol gösterin ne olur

Genişletmek için tıkla...

seleenn21 .!.:

merhaba arkadaşlar, başlamadan önce allah kimseyi herhangi bir hastalıkla sınamasın demek istiyorum. Bir buçuk yıllık bir ilişkim var. erkek arkadaşımla ilişkimiz öncesindede 3 yıllık bir flört dönemimiz olmuştu ve birbirimizi gerçekten çok seviyoruz. Astımım var küçük yaşlardan beri ve erkek arkadaşımın yanındada bi kaç kere kriz geçirmiştim hepsinde çok korkardı benim için ne yapacağını bilemezdi üzülürdü.. yine böyle bi kriz anında başımda dönmeye gözlerim kararmaya başladı ve hastaneye gittiğimde beynimde bi tümör olduğunu öğrendim. Hafıza merkezine yakın olduğu için geçici unutkanlıklar yaşamaya başladım ve erkek arkadaşıma tümörü söylemek istemedim bilse yıkılırdı çünkü ve öğrendiğindede öyle oldu. Doktorum sinir üzüntü stresin tümörü büyüteceğini ve bunun hafızada kalıcı hasarlara yol açabileceğini tümörümünde sürekli bir büyüme gösterdiğini artık kendimi böyle giderse kötüye alıştırmamı hayatımdan beni üzen her şeyi çıkarmamı istedi. Her şeyi o gün erkek arkadaşıma anlatmaya karar verdim ve hayatımda ilk defa onu ağlarken gördüm. Çok kötü şeyler atlatmıştı ama onu bu 4-5 yıl içinde 1 kere bile ağlarken görmemiştim. Öyle korktu öyle üzüldü ki.. Beni çok sevdiğini biliyorum şüphem yok fakat hastalığımla ilgili bana hiçbir şey sormuyor artık. düzenli Mr a girip çıkıyorum ve bi kez bile sormuyor büyüme veya küçülme var mı nasıl hissediyorum iyi miyim durumum ne merak dahi etmiyor , doktorumla görüştürmek istedim hastalığı ciddiyetini ondan duyması için fakat gelmek bile istemedi hep geçiştirip durdu. üzüldüğü için mi yapıyo diye düşünüyorum ama ilgisizliğini hissediyorum artık. her kavgamızda bağırıp çağırıyo bana beni kötü etkileyeceğini bilmezmiş gibi.. inanın her konuda ilgili her konuda yanımda fakat konu hastalık hastane olunca hiç önemsemiyor.. ne düşüneceğimi gerçekten bilmiyorum yol gösterin ne olur

Genişletmek için tıkla...

seleenn21 .!.:

merhaba arkadaşlar, başlamadan önce allah kimseyi herhangi bir hastalıkla sınamasın demek istiyorum. Bir buçuk yıllık bir ilişkim var. erkek arkadaşımla ilişkimiz öncesindede 3 yıllık bir flört dönemimiz olmuştu ve birbirimizi gerçekten çok seviyoruz. Astımım var küçük yaşlardan beri ve erkek arkadaşımın yanındada bi kaç kere kriz geçirmiştim hepsinde çok korkardı benim için ne yapacağını bilemezdi üzülürdü.. yine böyle bi kriz anında başımda dönmeye gözlerim kararmaya başladı ve hastaneye gittiğimde beynimde bi tümör olduğunu öğrendim. Hafıza merkezine yakın olduğu için geçici unutkanlıklar yaşamaya başladım ve erkek arkadaşıma tümörü söylemek istemedim bilse yıkılırdı çünkü ve öğrendiğindede öyle oldu. Doktorum sinir üzüntü stresin tümörü büyüteceğini ve bunun hafızada kalıcı hasarlara yol açabileceğini tümörümünde sürekli bir büyüme gösterdiğini artık kendimi böyle giderse kötüye alıştırmamı hayatımdan beni üzen her şeyi çıkarmamı istedi. Her şeyi o gün erkek arkadaşıma anlatmaya karar verdim ve hayatımda ilk defa onu ağlarken gördüm. Çok kötü şeyler atlatmıştı ama onu bu 4-5 yıl içinde 1 kere bile ağlarken görmemiştim. Öyle korktu öyle üzüldü ki.. Beni çok sevdiğini biliyorum şüphem yok fakat hastalığımla ilgili bana hiçbir şey sormuyor artık. düzenli Mr a girip çıkıyorum ve bi kez bile sormuyor büyüme veya küçülme var mı nasıl hissediyorum iyi miyim durumum ne merak dahi etmiyor , doktorumla görüştürmek istedim hastalığı ciddiyetini ondan duyması için fakat gelmek bile istemedi hep geçiştirip durdu. üzüldüğü için mi yapıyo diye düşünüyorum ama ilgisizliğini hissediyorum artık. her kavgamızda bağırıp çağırıyo bana beni kötü etkileyeceğini bilmezmiş gibi.. inanın her konuda ilgili her konuda yanımda fakat konu hastalık hastane olunca hiç önemsemiyor.. ne düşüneceğimi gerçekten bilmiyorum yol gösterin ne olur

Genişletmek için tıkla...