Erkek arkadaşımın ailesiyle tanıştım çok kötü geçti. ne yapacağım bilmiyorum

Nasıl yengemiş bu yıllarca eltilik yapicagi günü beklemiş gibi, böyle insanlardan Rabbim korusun bende de vardı böyle bir elti kötülüğün vücut bulmuş hali gibi neyse ki ben boşandım 3 sene önce , eğer evlenicekseniz aile apartmanı asla tercih etmeyin aynı şehirdeyseniz uzak mesafede oturun yüz vermeyin bırak soğuk desinler eşinizin ailesiyle aranıza sınır çizin, eşinizde adam çıkarsa ailemde ailem demezse bu iş yürür diğer türlü çok yıpratıcı.
 
Merhaba, herkese öncelikle

Hemen kısaca özetlemeye çalışacağım. Bu hafta içi sevgilimin ailesiyle tanıştım. Aslında henüz evlilik gibi düşüncelerimiz yok çünkü ben yeni atandım ve bir süre sadece kendime bakmak özgür olmak istiyorum. Nişanlanırsam çeyiz ve benzeri masraflarla ilgili düşünceler beni biraz endişelendiriyor bu yüzden nişanı hemen yapmak istemedim belirli bir süreye yayalım dedim. Bu nedenle sevgilimin ailesiyle tanışma teklifini ilk başta reddetsem de, sevgilimle 2 yıldır birlikte olduğumuzu ve artık tanışabiliriz diye kabul ettim. Neyse kendime baya özen gösterdim hediyemi alarak evlerine gittim. Her şey gayet normaldi, herkes güleryüzlü ve nazikti, ta ki birden kapı çalana kadar. Hayatımın en kötü günlerinden birini yaşadım resmen

Gelen alt katta oturan yengesi ve 5 yaşındaki oğluydu niye bilmiyorum ama yenge gelince inanılmaz bi huzursuz oldum. Hem oğlu sürekli ağlıyordu hem de bazen saçımı çekip bacaklarıma vurup kaçıyordu. ve bunlar öyle küçük saç çekmeleri değil arkadaşlar bir anda arkadan gelip minicik çocuk saçımı yolup gidiyor. Sevgilim yeğenini kontrol etmeye çalışıyor, uzaklaştırıyor ve balkona çıkarıyordu, ama yeğeni biraz sakinleşip tekrar salona geliyor ortalığı birbirine katıyordu. neyse sakin olmaya çalıştım ama sabrım tükendiğinde çocuğu kucağıma alıp sakinleştirmeye çalıştım. "ama lütfen saçımı çekme, seninle oynayabiliriz" demeye fırsatım olmadan bir tokat yedim. Gözlerim doldu ve gerçekten o kadar kücük bi cocuk nasıl böyle vurabilir şok oldum size burnumun ağrısını tarif edemem. Annesi hala çay içmeye devam ederken sadece "aaa çok ayıp" demekle yetindi. Sevgilim o anda çok sinirlendi ve "yenge, siz gitmelisiniz" gibi bir konuşma yapmaya başladı, sevgilimin annesi de inanılaz mahçup oldu o an hem yengeye kızdı " işte oğlunun huyunu bilmiyor musun neden geldin" vs dedi. ama yengenin umrunda değildi resmen şok içindeyim hala.

Sonunda, bir süre daha oturduktan sonra artık geç oldu diye kalkayım dedim ve yenge birden "sen de amma zayıfmışsın, biraz kilo al, gelinlik nasıl giyeceksin?" dedi Ben de artık iyice film koptu "ben halimden gayet memnumum herkes benim gibi olmak istiyor" dedim ve gülümsemeye çalıştım.

neyse bir şekilde kendimi dışarı attım. Sevgilim yol boyu özür diledi ve akşam eve geçince sevgilimin annesi aradı "eğer bir hata yaptıysak kusura bakma kızım torunum biraz yaramazdır cocuk işte. Çok utandık " gibi bir konuşma yaptı. olur mu öyle şey her şey çok güzeldi desem de aklımdan yaşananlar çıkmıyor bu yenge bir şekilde hayatımızda hep olur mu sizce? ne yapacağımı hiç bilemiyorum çok üzgünüm.

ve lütfen yanlış anlayamyın elbette cocuğa kızgın değilim tüm sorun annesindeydi. Sadece o da değil geldiğinden beri iğneleyecici sözleri bitmek bilmedi resmen çok şaşkınım ne yapacağımı bilmiyorum
Hayatimda en nefret ettigim insan tipi. Hominigirtlak birseyler yiyip koca agzina koca lokmayi tikistirirken beni begenmez.sen kimsin ya kokmus yag tulumu. Nasil sinirlendim cunku hemen hemen ayni seyler zayif oldugumda basima gelirdi ve zayif insanlar bir tık daha sinirlidir genelde. İlk seneler sustum baktim cahil susarak yenilmiyor bende laf sokmalar basladim sizde oyle yapin. Anasi neki danasi ne olsun.hiccc umrumda olmaz vallahi cocugu alttan bir durtuklerim otede aglasin bizimde cocuklarimiz var uc yasindaki yegenim misafir geldiginde en fazla bende cay icicem banada verin der vermessek biraz aglar verirsek duzgunce icer gider kosede oyuncagiyla oynar. Milletteki rahatlik beni öldürecek ya
 
Nasıl yengemiş bu yıllarca eltilik yapicagi günü beklemiş gibi, böyle insanlardan Rabbim korusun bende de vardı böyle bir elti kötülüğün vücut bulmuş hali gibi neyse ki ben boşandım 3 sene önce , eğer evlenicekseniz aile apartmanı asla tercih etmeyin aynı şehirdeyseniz uzak mesafede oturun yüz vermeyin bırak soğuk desinler eşinizin ailesiyle aranıza sınır çizin, eşinizde adam çıkarsa ailemde ailem demezse bu iş yürür diğer türlü çok yıpratıcı.
Evet aynı şehirde olacağız. Aile apartmanı da asla düşünmüyoruz zaten. Yengenin sesini bile duymak istemiyorum. baştan her şeyi halledeceğim bugün konuşacağım erkek arkadaşımla bakalım hayrolsun
 
Şımarıklara hiç tahammülüm yok. Çocuğa vurmamak için kendimi zor tutardım. Vuramayacağım için de annesine patlardım. Bu yönümü törpülemem lazım 😬
Muhtemelen benim o anki bakışımdan çocuk kaçardı zaten. Gözümle adam döverim ve maalesef bunu kontrol edemiyorum
 
Muhtemelen benim o anki bakışımdan çocuk kaçardı zaten. Gözümle adam döverim ve maalesef bunu kontrol edemiyorum
Ya ben öğretmenim o yüzden hep çocuklara sevgi dolu yaklaşmak temel prensibimdir. Böyle bir şey olacağını çok kestiremedim. O ortamda tam dediğiniz gibi olunmalıydı aslında
 
Ya ben öğretmenim o yüzden hep çocuklara sevgi dolu yaklaşmak temel prensibimdir. Böyle bir şey olacağını çok kestiremedim. O ortamda tam dediğiniz gibi olunmalıydı aslında
Meslektaşım aslında bu bizde kendiliğinden gelişen ve çok da kontrol altında tutulamayan bir özellik, sen durumu idrak edemeyip iyi niyetli davranmaya çalışmışsın yoksa iyi kötü çocuğu kendinden uzaklaştırmanın bir yolunu bulurdun. Tekrar karşılaşırsanız bulacağından da eminim. Sert bir dille 'Ben böyle şeyler sevmiyorum istersen annene yapabilirsin, git onlarla uğraş' de. Muhtemelen anırarak ağlayacaktır. Sonra da otur onu susturmaya çalışmalarını izle, sana çocuk o falan diyen olursa çocuk olması her şeye sabretmemi gerektirmez annesi değilim dersin. Artık hazırlıklısın, çocuğu engellemekten çekinme ve bunu gerektiği şekilde yap kibar olmaya falan çalışma. Biz eşimle çıkarken daha yeğenleri benden korkardı, halâ sülalenin kötü polisiyim, kimse de şikayetçi değil bu durumdan
 
Merhaba, herkese öncelikle

Hemen kısaca özetlemeye çalışacağım. Bu hafta içi sevgilimin ailesiyle tanıştım. Aslında henüz evlilik gibi düşüncelerimiz yok çünkü ben yeni atandım ve bir süre sadece kendime bakmak özgür olmak istiyorum. Nişanlanırsam çeyiz ve benzeri masraflarla ilgili düşünceler beni biraz endişelendiriyor bu yüzden nişanı hemen yapmak istemedim belirli bir süreye yayalım dedim. Bu nedenle sevgilimin ailesiyle tanışma teklifini ilk başta reddetsem de, sevgilimle 2 yıldır birlikte olduğumuzu ve artık tanışabiliriz diye kabul ettim. Neyse kendime baya özen gösterdim hediyemi alarak evlerine gittim. Her şey gayet normaldi, herkes güleryüzlü ve nazikti, ta ki birden kapı çalana kadar. Hayatımın en kötü günlerinden birini yaşadım resmen

Gelen alt katta oturan yengesi ve 5 yaşındaki oğluydu niye bilmiyorum ama yenge gelince inanılmaz bi huzursuz oldum. Hem oğlu sürekli ağlıyordu hem de bazen saçımı çekip bacaklarıma vurup kaçıyordu. ve bunlar öyle küçük saç çekmeleri değil arkadaşlar bir anda arkadan gelip minicik çocuk saçımı yolup gidiyor. Sevgilim yeğenini kontrol etmeye çalışıyor, uzaklaştırıyor ve balkona çıkarıyordu, ama yeğeni biraz sakinleşip tekrar salona geliyor ortalığı birbirine katıyordu. neyse sakin olmaya çalıştım ama sabrım tükendiğinde çocuğu kucağıma alıp sakinleştirmeye çalıştım. "ama lütfen saçımı çekme, seninle oynayabiliriz" demeye fırsatım olmadan bir tokat yedim. Gözlerim doldu ve gerçekten o kadar kücük bi cocuk nasıl böyle vurabilir şok oldum size burnumun ağrısını tarif edemem. Annesi hala çay içmeye devam ederken sadece "aaa çok ayıp" demekle yetindi. Sevgilim o anda çok sinirlendi ve "yenge, siz gitmelisiniz" gibi bir konuşma yapmaya başladı, sevgilimin annesi de inanılaz mahçup oldu o an hem yengeye kızdı " işte oğlunun huyunu bilmiyor musun neden geldin" vs dedi. ama yengenin umrunda değildi resmen şok içindeyim hala.

Sonunda, bir süre daha oturduktan sonra artık geç oldu diye kalkayım dedim ve yenge birden "sen de amma zayıfmışsın, biraz kilo al, gelinlik nasıl giyeceksin?" dedi Ben de artık iyice film koptu "ben halimden gayet memnumum herkes benim gibi olmak istiyor" dedim ve gülümsemeye çalıştım.

neyse bir şekilde kendimi dışarı attım. Sevgilim yol boyu özür diledi ve akşam eve geçince sevgilimin annesi aradı "eğer bir hata yaptıysak kusura bakma kızım torunum biraz yaramazdır cocuk işte. Çok utandık " gibi bir konuşma yaptı. olur mu öyle şey her şey çok güzeldi desem de aklımdan yaşananlar çıkmıyor bu yenge bir şekilde hayatımızda hep olur mu sizce? ne yapacağımı hiç bilemiyorum çok üzgünüm.

ve lütfen yanlış anlayamyın elbette cocuğa kızgın değilim tüm sorun annesindeydi. Sadece o da değil geldiğinden beri iğneleyecici sözleri bitmek bilmedi resmen çok şaşkınım ne yapacağımı bilmiyorum

Oncelikle yasadiklariniza cok uzuldum ama iyi tarafindan bakmaya calisin. Nisanlanmaniz ve evlenmeniz durumunda daha en basinda mesafenizi koyarsiniz ailesi de dahil. Bu cocuk bu vurmalari falan bir yerlerden ogrenmis butun aile de bunu normal karsiladigina gore en basinda gardinizi almaktan baska bir seceneginiz yok. Baslangic tatsiz olmus ama umarim devami cok guzel olur, cok mutlu olursunuz. Uzmeyin kendinizi.
 
Meslektaşım aslında bu bizde kendiliğinden gelişen ve çok da kontrol altında tutulamayan bir özellik, sen durumu idrak edemeyip iyi niyetli davranmaya çalışmışsın yoksa iyi kötü çocuğu kendinden uzaklaştırmanın bir yolunu bulurdun. Tekrar karşılaşırsanız bulacağından da eminim. Sert bir dille 'Ben böyle şeyler sevmiyorum istersen annene yapabilirsin, git onlarla uğraş' de. Muhtemelen anırarak ağlayacaktır. Sonra da otur onu susturmaya çalışmalarını izle, sana çocuk o falan diyen olursa çocuk olması her şeye sabretmemi gerektirmez annesi değilim dersin. Artık hazırlıklısın, çocuğu engellemekten çekinme ve bunu gerektiği şekilde yap kibar olmaya falan çalışma. Biz eşimle çıkarken daha yeğenleri benden korkardı, halâ sülalenin kötü polisiyim, kimse de şikayetçi değil bu durumdan
Çok teşekkür ederim 🙏 evet öyle yapacağım dediğiniz gibi ben de olayın şoku ve tecrübesizliği vardı. Artık hazırlıklıyım yorumlarınız için çok teşekkür ederim nasıl bir yol izlemem gerektiğini bilmiyordum hepsi çok faydalı oldu 🥹
 
benim için özel bir gündü böyle olacağı o hiç hayal etmemiştim. O yüzden çok üzgünüm yengenin sözleri resmen çıkmıyor aklımdan
Ilk kez gittiğin bi ortam ve aile tanışması olunca sen de tavrını koymaya çekinmişsindir haliyle ama kadının ne mal olduğunu gördün, bundan sonra ona göre buz gibi bi sınır çekersin, haddini bildirirsin gereken yerde.
Çocukla da oynamaya falan çalışma, beyinsiz annesini boz direkt ilgilenmediği için.
 
Insan bi de şöyle durumlarda "çocuk" diye ne yapacağını da şaşırıyor cidden, bi şey dese koca insan küçücük çocukla uğraşıyor vs gibi saçma durumlar oluyor ama cidden tepki vermek lazım.
Bi kere bankada oturmuş sıra bekliyorum, yanımda 4-5 yaşında bi erkek çocuğu ve anneanne/babaannesi, çocuk gözüme bakıp sırıta sırıta bacağıma tekme atıyor, önce çocuğun bacağına güzelce sakince dokunup durdurdum, kadın da sırıtarak izliyo? Çocuk arsızca devam etmeye çalıştı, kadın hâlâ ehe ehe modunda, bi sinirlendim, engel olur musunuz ne gülüyosunuz ya dedim sertçe, kadın şok, hemen çocuğu tuttu, kendi tarafına çekti falan. Nefret ediyorum böyle ilgisiz, rahat, "ay çocuk işte" modundaki tiplerden. Size sevimli o terbiyesiz çocuğunuz, çocuklarına kötülük yaptıklarının da asla farkında değiller.

Sınır çekmekten asla çekinmemeli insan, yoksa ne büyüklerle baş ediliyor ne de küçüklerle.
 
Insan bi de şöyle durumlarda "çocuk" diye ne yapacağını da şaşırıyor cidden, bi şey dese koca insan küçücük çocukla uğraşıyor vs gibi saçma durumlar oluyor ama cidden tepki vermek lazım.
Bi kere bankada oturmuş sıra bekliyorum, yanımda 4-5 yaşında bi erkek çocuğu ve anneanne/babaannesi, çocuk gözüme bakıp sırıta sırıta bacağıma tekme atıyor, önce çocuğun bacağına güzelce sakince dokunup durdurdum, kadın da sırıtarak izliyo? Çocuk arsızca devam etmeye çalıştı, kadın hâlâ ehe ehe modunda, bi sinirlendim, engel olur musunuz ne gülüyosunuz ya dedim sertçe, kadın şok, hemen çocuğu tuttu, kendi tarafına çekti falan. Nefret ediyorum böyle ilgisiz, rahat, "ay çocuk işte" modundaki tiplerden. Size sevimli o terbiyesiz çocuğunuz, çocuklarına kötülük yaptıklarının da asla farkında değiller.

Sınır çekmekten asla çekinmemeli insan, yoksa ne büyüklerle baş ediliyor ne de küçüklerle.
Tam olarak böyle bir durum oldu yani nasıl tepki vereceğimi de bilemedim kızsam bir dert kızmasam bir dertti. Yine de sert olmalıydım
 
Gene çocuğunu dünyanın merkezi sanan, her şeye sınırsızca hakkı olduğunu düşünen buldumcuk bir anne olayı. Elti sıkıntılı, görmüş tecrübe etmiş oldunuz, bir daha bir araya gelirseniz sert olun, hiç nazik olmak zorunda değilsiniz böyle saygısız bir kadına.
Eşimin belki 20den fazla bu yaş grubunda yeğeni vardır, allahım nasıl akıllı terbiyeliler, ben ki çocuklara tahammül edemem ama seviyorum kerataları yav. En fazla yanıma kadar gelip gülüp kaçıyorlar.
Bende bi yeğen var, tam bir çaki. Ablamdaki rahatlık genişlik kimsede yok. Aynı bu elti gibi.
Benden çok korkuyor neyse ki. O da eşime saygısızca bi cümle kurmuştu bi kere gözlerimden ateş çıkmıştı, o oldu bi daha bulaşmadı bize. Çocuk mocuk bi yere kadar, herkes doğurduğunu düzgünce yetiştirsin.
 
2 çocuğum var ve sinir bastı okurken.
Çocuğa da kızabilirsin. Sen saçım çekildi Tokat attı derken benim canım acıdı. Bilerek yapmış işte. Ve bence anası da öğretmiştir. İlk defa gördüğün birine de amma zayıfsın gelinlik nasıl giyeceksin demek gerizekalılık. Sana ne sana ne!
Sevgiliye biraz tavır yap bir de görüşme bir daha ailesiyle. İlk günden mal gibi izlemişler. Çok mu zordu gelmeyin demek. Onlar da biliyordur o çocuğun huyunu.
 
5 ve 6 yaşında iki çocuğum var. Evde her ne kadar hareketli olsalar da anneanne dahil gittikleri her yerde izin almadan ne bir şey alırlar ne de kırıp dökerler.Özellikle yanlarında olsam dahi ilk defa gördükleri biri varsa ortamda asla yanına yaklaşmazlar yabancılarla konuşmamalıyız dediğimiz için o kişiye ısınana kadar 2-3 gün vakit geçirmeliler.
5 ve 6 yaş döneminin bebek olmadğını her şeyin farkında olunan çocukluk dönemi olduğunu kendi çocuklarımdan da biliyorum.
2 yaşında bir bebek vurma,ısırma eylemi yapabilir istemsiz ama 5 yaşındaki öğretilmiştir.
Sizin için çok üzüldüm ama açıkça ifade etmelisin rahatsızlığını saklamadan.Sevgilin zaten anlayacaktır diye düşünüyorum yengesine az çok çıkışından yola çıkarak.
Kayınvalide gerekirse odaya çekip kızım bak al çocuğu götür ayıp oluyor ilk tanışma bu diyecekti ha ama elti adayı aşırı çirkef bir tipse çekinmiş olabilir bana zehir eder diye bilemiyorum.
Sevgiline durumu anlat konuşalım diyerek.
Çocuğu sevmek yerine sen okula gitmiyor musun,bu davranışlar nee böyle diye baya haşlardım (he içimden bbazen bu tarz çocuklara Allah var yapıştırmak istiyorum yalana gerek yok)çayını höpürdeterek içen yengeye de doğurduğuna sahip çık diye sayar kalkar giderdim.
Ayıp olacak diye içinden gelmeyen birşeyi yapmamalısın.
 
Vallahi benimde aklıma bu geldi kötü mü düşünüyorum bilmiyorum Ma bir çocuğun daha tanımadan direkt böyle hareketler yapması benim aklım bunu getirdi
Yok ya bazı çocuklar böyle arsız,şımarık.
Arkadaşımın kızı vardı oğlumla yaşıt o zaman kız 5 benimki 4 yaşında.
Annesi lojmanda fıldır fıldır geziyor çocuk sabah kahvaltısını 1 de yapıp akşama kadar hep milletin evinde takılıyordu.
Böyle arsız bir çocuk yoktu,şunu ver bunu al,canım çekti.Oyuncakları dağıtır toplamaz,çocukları ısırır vurur.Kantine götürür çocukları birşeyler alır yazdırır.
Annesi de gelirse aman göz kulak olun der herkese, kendisi bahçede oturur çay yudumlar.
Sonunda çocuğu kovdum.
Eşimle eşi iş arkadaşı,askeri lojman,alt komşum dedikodu vs demeden çocuğu eve almadım.
Baya bir haşladım,annesine de gereken cevabı verdim.
Küstü falan çokta şeyimde moduyla devam ettim.
Sinir oluyorum böyle k.çının rahatını düşünen ebeveyne de,arsız çocuklara da.
İlgisizliğin sonucunda da bu hale geliyor çocuklar ama o da ana babasının görevi kimse çekmek zorunda değil.
 
Merhaba, herkese öncelikle

Hemen kısaca özetlemeye çalışacağım. Bu hafta içi sevgilimin ailesiyle tanıştım. Aslında henüz evlilik gibi düşüncelerimiz yok çünkü ben yeni atandım ve bir süre sadece kendime bakmak özgür olmak istiyorum. Nişanlanırsam çeyiz ve benzeri masraflarla ilgili düşünceler beni biraz endişelendiriyor bu yüzden nişanı hemen yapmak istemedim belirli bir süreye yayalım dedim. Bu nedenle sevgilimin ailesiyle tanışma teklifini ilk başta reddetsem de, sevgilimle 2 yıldır birlikte olduğumuzu ve artık tanışabiliriz diye kabul ettim. Neyse kendime baya özen gösterdim hediyemi alarak evlerine gittim. Her şey gayet normaldi, herkes güleryüzlü ve nazikti, ta ki birden kapı çalana kadar. Hayatımın en kötü günlerinden birini yaşadım resmen

Gelen alt katta oturan yengesi ve 5 yaşındaki oğluydu niye bilmiyorum ama yenge gelince inanılmaz bi huzursuz oldum. Hem oğlu sürekli ağlıyordu hem de bazen saçımı çekip bacaklarıma vurup kaçıyordu. ve bunlar öyle küçük saç çekmeleri değil arkadaşlar bir anda arkadan gelip minicik çocuk saçımı yolup gidiyor. Sevgilim yeğenini kontrol etmeye çalışıyor, uzaklaştırıyor ve balkona çıkarıyordu, ama yeğeni biraz sakinleşip tekrar salona geliyor ortalığı birbirine katıyordu. neyse sakin olmaya çalıştım ama sabrım tükendiğinde çocuğu kucağıma alıp sakinleştirmeye çalıştım. "ama lütfen saçımı çekme, seninle oynayabiliriz" demeye fırsatım olmadan bir tokat yedim. Gözlerim doldu ve gerçekten o kadar kücük bi cocuk nasıl böyle vurabilir şok oldum size burnumun ağrısını tarif edemem. Annesi hala çay içmeye devam ederken sadece "aaa çok ayıp" demekle yetindi. Sevgilim o anda çok sinirlendi ve "yenge, siz gitmelisiniz" gibi bir konuşma yapmaya başladı, sevgilimin annesi de inanılaz mahçup oldu o an hem yengeye kızdı " işte oğlunun huyunu bilmiyor musun neden geldin" vs dedi. ama yengenin umrunda değildi resmen şok içindeyim hala.

Sonunda, bir süre daha oturduktan sonra artık geç oldu diye kalkayım dedim ve yenge birden "sen de amma zayıfmışsın, biraz kilo al, gelinlik nasıl giyeceksin?" dedi Ben de artık iyice film koptu "ben halimden gayet memnumum herkes benim gibi olmak istiyor" dedim ve gülümsemeye çalıştım.

neyse bir şekilde kendimi dışarı attım. Sevgilim yol boyu özür diledi ve akşam eve geçince sevgilimin annesi aradı "eğer bir hata yaptıysak kusura bakma kızım torunum biraz yaramazdır cocuk işte. Çok utandık " gibi bir konuşma yaptı. olur mu öyle şey her şey çok güzeldi desem de aklımdan yaşananlar çıkmıyor bu yenge bir şekilde hayatımızda hep olur mu sizce? ne yapacağımı hiç bilemiyorum çok üzgünüm.

ve lütfen yanlış anlayamyın elbette cocuğa kızgın değilim tüm sorun annesindeydi. Sadece o da değil geldiğinden beri iğneleyecici sözleri bitmek bilmedi resmen çok şaşkınım ne yapacağımı bilmiyorum
Elti yılanlığını yapmaya başlamış bile en azından sevgiliniz tepki göstermiş orası artı asla pabuç bırakmayın ve bu şekilde cevabınızı verin aile apartmanı falan olacaksa asla kabul etmeyin
 
X