Erkek arkadaşımı sevip sevmediğimi anlayamıyorum. Onsuz olma korkum sevgiden mi alışkanlıktan mı? Lütfen yardımcı olur musunuz?

perimperi34 .!.:

Merhaba hanımlar, erkek arkadaşımla neredeyse 1.5 yıllık bir ilişkimiz var.VÜniversitede arkadaşken kendisinin bana açılmasıyla ilişkimiz başladı. İlk başta tamamen mantık çerçevesinde ve ne yazık ki söylediğim hoş olmasada daha önce erkek arkadaşım olmadığı için artık hayatıma birini alma isteğimle başladı. Zamanla tabii ki de sevdim ama hiçbir zaman aşık olduğumu hissetmedim. Zaten arkadaşlıktan doğduğu için birlikte çok güzel vakit geçiriyoruz ama bir problem ile karşılaştığımızda hep ayrılık isteğim ortaya çıkıyor. Daha sonra ise onu özlüyorum ve üzüleceğinden korktuğum için ayrılamıyorum. Çok vicdani duyguları yüksek biriyim. Karşımdaki iyi kalpli, temiz ve eğitimli birisi. Ayrılırsam ona ümit verdiğim için ahını alacağımı düşünüyorum ve bazen yoğun iş temposundan doğan ters, kırıcı davranışlarım ile onu üzdüğüm için vicdanen de ayrılamıyorum. Mantık ile başladığım bu ilişki içimde heyecan yokken beni ileriye taşıyabilir mi? Mutlu olabilir miyiz? Lütfen yardımcı olursanız çok sevinirim. Aynı zamanda ben çok mu hassas davranıyorum yoksa gerçekten de birini kandırıyor muyum?

Genişletmek için tıkla...

perimperi34 .!.:

Merhaba hanımlar, erkek arkadaşımla neredeyse 1.5 yıllık bir ilişkimiz var.VÜniversitede arkadaşken kendisinin bana açılmasıyla ilişkimiz başladı. İlk başta tamamen mantık çerçevesinde ve ne yazık ki söylediğim hoş olmasada daha önce erkek arkadaşım olmadığı için artık hayatıma birini alma isteğimle başladı. Zamanla tabii ki de sevdim ama hiçbir zaman aşık olduğumu hissetmedim. Zaten arkadaşlıktan doğduğu için birlikte çok güzel vakit geçiriyoruz ama bir problem ile karşılaştığımızda hep ayrılık isteğim ortaya çıkıyor. Daha sonra ise onu özlüyorum ve üzüleceğinden korktuğum için ayrılamıyorum. Çok vicdani duyguları yüksek biriyim. Karşımdaki iyi kalpli, temiz ve eğitimli birisi. Ayrılırsam ona ümit verdiğim için ahını alacağımı düşünüyorum ve bazen yoğun iş temposundan doğan ters, kırıcı davranışlarım ile onu üzdüğüm için vicdanen de ayrılamıyorum. Mantık ile başladığım bu ilişki içimde heyecan yokken beni ileriye taşıyabilir mi? Mutlu olabilir miyiz? Lütfen yardımcı olursanız çok sevinirim. Aynı zamanda ben çok mu hassas davranıyorum yoksa gerçekten de birini kandırıyor muyum?

Genişletmek için tıkla...

UzayKeki .!.:

Bide neyin mantığı üniversitedeki kızda onu anlamadım. Sanki sabancının torunuyla mı sevgilisinde mantık ilişkisi olarak başladı diyosub ne ödeticeksin en fazla gittiğin kafede nargile mi

Genişletmek için tıkla...

perimperi34 .!.:

Merhaba hanımlar, erkek arkadaşımla neredeyse 1.5 yıllık bir ilişkimiz var.VÜniversitede arkadaşken kendisinin bana açılmasıyla ilişkimiz başladı. İlk başta tamamen mantık çerçevesinde ve ne yazık ki söylediğim hoş olmasada daha önce erkek arkadaşım olmadığı için artık hayatıma birini alma isteğimle başladı. Zamanla tabii ki de sevdim ama hiçbir zaman aşık olduğumu hissetmedim. Zaten arkadaşlıktan doğduğu için birlikte çok güzel vakit geçiriyoruz ama bir problem ile karşılaştığımızda hep ayrılık isteğim ortaya çıkıyor. Daha sonra ise onu özlüyorum ve üzüleceğinden korktuğum için ayrılamıyorum. Çok vicdani duyguları yüksek biriyim. Karşımdaki iyi kalpli, temiz ve eğitimli birisi. Ayrılırsam ona ümit verdiğim için ahını alacağımı düşünüyorum ve bazen yoğun iş temposundan doğan ters, kırıcı davranışlarım ile onu üzdüğüm için vicdanen de ayrılamıyorum. Mantık ile başladığım bu ilişki içimde heyecan yokken beni ileriye taşıyabilir mi? Mutlu olabilir miyiz? Lütfen yardımcı olursanız çok sevinirim. Aynı zamanda ben çok mu hassas davranıyorum yoksa gerçekten de birini kandırıyor muyum?

Genişletmek için tıkla...

perimperi34 .!.:

Merhaba hanımlar, erkek arkadaşımla neredeyse 1.5 yıllık bir ilişkimiz var.VÜniversitede arkadaşken kendisinin bana açılmasıyla ilişkimiz başladı. İlk başta tamamen mantık çerçevesinde ve ne yazık ki söylediğim hoş olmasada daha önce erkek arkadaşım olmadığı için artık hayatıma birini alma isteğimle başladı. Zamanla tabii ki de sevdim ama hiçbir zaman aşık olduğumu hissetmedim. Zaten arkadaşlıktan doğduğu için birlikte çok güzel vakit geçiriyoruz ama bir problem ile karşılaştığımızda hep ayrılık isteğim ortaya çıkıyor. Daha sonra ise onu özlüyorum ve üzüleceğinden korktuğum için ayrılamıyorum. Çok vicdani duyguları yüksek biriyim. Karşımdaki iyi kalpli, temiz ve eğitimli birisi. Ayrılırsam ona ümit verdiğim için ahını alacağımı düşünüyorum ve bazen yoğun iş temposundan doğan ters, kırıcı davranışlarım ile onu üzdüğüm için vicdanen de ayrılamıyorum. Mantık ile başladığım bu ilişki içimde heyecan yokken beni ileriye taşıyabilir mi? Mutlu olabilir miyiz? Lütfen yardımcı olursanız çok sevinirim. Aynı zamanda ben çok mu hassas davranıyorum yoksa gerçekten de birini kandırıyor muyum?

Genişletmek için tıkla...

Marianihal .!.:

Bence esas aşik olduğumuz kişiyle mutlu olamıyoruz. En mutlu birliktelikler aşkın tutkunun değil sevgi ve güvenin olduğu birliktelikler bence. Çünkü aşk işin içine girdiği zaman hiçbir şekilde denklik saglanamiyor. Bir taraf birine daha çok aşık, diğeri değil. Çok aşık olanın vay haline. Yoğun bir kıskançlık huzursuzluk baş gösteriyor. Sonrası da kavga ve ayrılık. Zaten aşk bir zaman sonra bitince ayrılmak kaçınılmaz olacak. Bana sorarsanız aşık olarak değil de severek birlikte olmak daha mantıklı.

Ama bu durumun da şöyle bir handikabı var, ilerde birine yoğun bir tutku hissettiğinizde başkasina aşık olduğunuzda aldatma ihtimaliniz olacak. İçiniz gidecek aşık oldugunuz kişiye. Onunla birlikte olmak isteyeceksiniz. Bunu yaşayan da tonla arkadaşım var. Belli ki erkek arkadaşınıza hiçbir zaman aşık olmayacaksiniz.karar sizin.

Genişletmek için tıkla...

kader455 .!.:

Bunu ondan ayrı kaldığınızda anlarsınız araya epey bi zaman girmesi lazım ama ve bunu ona söylemen lazım insanların kul hakkına girmeyelim

Genişletmek için tıkla...

perimperi34 .!.:

Merhaba hanımlar, erkek arkadaşımla neredeyse 1.5 yıllık bir ilişkimiz var.VÜniversitede arkadaşken kendisinin bana açılmasıyla ilişkimiz başladı. İlk başta tamamen mantık çerçevesinde ve ne yazık ki söylediğim hoş olmasada daha önce erkek arkadaşım olmadığı için artık hayatıma birini alma isteğimle başladı. Zamanla tabii ki de sevdim ama hiçbir zaman aşık olduğumu hissetmedim. Zaten arkadaşlıktan doğduğu için birlikte çok güzel vakit geçiriyoruz ama bir problem ile karşılaştığımızda hep ayrılık isteğim ortaya çıkıyor. Daha sonra ise onu özlüyorum ve üzüleceğinden korktuğum için ayrılamıyorum. Çok vicdani duyguları yüksek biriyim. Karşımdaki iyi kalpli, temiz ve eğitimli birisi. Ayrılırsam ona ümit verdiğim için ahını alacağımı düşünüyorum ve bazen yoğun iş temposundan doğan ters, kırıcı davranışlarım ile onu üzdüğüm için vicdanen de ayrılamıyorum. Mantık ile başladığım bu ilişki içimde heyecan yokken beni ileriye taşıyabilir mi? Mutlu olabilir miyiz? Lütfen yardımcı olursanız çok sevinirim. Aynı zamanda ben çok mu hassas davranıyorum yoksa gerçekten de birini kandırıyor muyum?

Genişletmek için tıkla...

perimperi34 .!.:

Merhaba hanımlar, erkek arkadaşımla neredeyse 1.5 yıllık bir ilişkimiz var.VÜniversitede arkadaşken kendisinin bana açılmasıyla ilişkimiz başladı. İlk başta tamamen mantık çerçevesinde ve ne yazık ki söylediğim hoş olmasada daha önce erkek arkadaşım olmadığı için artık hayatıma birini alma isteğimle başladı. Zamanla tabii ki de sevdim ama hiçbir zaman aşık olduğumu hissetmedim. Zaten arkadaşlıktan doğduğu için birlikte çok güzel vakit geçiriyoruz ama bir problem ile karşılaştığımızda hep ayrılık isteğim ortaya çıkıyor. Daha sonra ise onu özlüyorum ve üzüleceğinden korktuğum için ayrılamıyorum. Çok vicdani duyguları yüksek biriyim. Karşımdaki iyi kalpli, temiz ve eğitimli birisi. Ayrılırsam ona ümit verdiğim için ahını alacağımı düşünüyorum ve bazen yoğun iş temposundan doğan ters, kırıcı davranışlarım ile onu üzdüğüm için vicdanen de ayrılamıyorum. Mantık ile başladığım bu ilişki içimde heyecan yokken beni ileriye taşıyabilir mi? Mutlu olabilir miyiz? Lütfen yardımcı olursanız çok sevinirim. Aynı zamanda ben çok mu hassas davranıyorum yoksa gerçekten de birini kandırıyor muyum?

Genişletmek için tıkla...

perimperi34 .!.:

Hayır hanımefendi, iyi anlaşıyor olmamız ve karakterini sevmemden kaynaklı bir mantık ilişkisi. Mantığı neden direkt para ile ilişkilendirdiniz? Lütfen hırçın cevaplamanıza gerek yok.

Genişletmek için tıkla...

civciv89 .!.:

sevmediğin için kötü davranıyorsun dimi bazen hırpalama ne kendını ne adamın duygularını olmuyorsa onsuz mutluysan bırak oyalamayın insanları. Yaptığınız bencillik, vicdani duygularda bencillik pek bulunmaz

Genişletmek için tıkla...

mahmut abi .!.:

Mantıklı. Bu devirde düzgün karakterli, dürüst, merhametli insan evladı bulmak zor gerçekten. Ve evet böyle bir insan buldunuz mu "evlenilecek insan" diyorsunuz ve evet onunla birlikte bir gelecek düşünmek mantıklı. Mantıklı ama eskiden böyle evlilikler gayet sağlam temellere oturup yürüyormuş ama günümüzde değil. Belki yine vardır öyle günümüzde ama benim gözlemlediğim örnekler hep tam tersi. Anlaşmalı boşanan çok tanıdığım var "iyi insandı" "iyi insan olduğu için evlendim" diyorlar ama aşık olmamışlar. Aşk çok mu matah bir şey şart mı evlilik için nihayetinde bitiyor? ama hiç aşık olmamış olmanın eksikliği ise bitmiyor.

Genişletmek için tıkla...