Arkadaşlar merhaba.Bir konuda tavsiyelerinize ihtiyacım var.
Benim yaklaşık 2 yıllık bir ilişkim var,tüm ailemle tanıştı ben de onun ailesiyle tanıştım.Yakın zamanda aileleri tanıştıracaktık,geçen hafta evlilik teklifi etti bana,ben de kabul etmiştim.
Geçen gün bir şey yüzünden tartıştık,çok basit bir şey asla tartışacak bir konu değildi.Uzatmamasını düzgünce konuşmasını söyledim sert bir şekilde,tamam sen otur burda diyerek beni bırakıp gitti.Eşyalarım arabasındaydı peşinden gittim,neden beni bırakıp gidiyosun dedim,ben konuşmak istemiyorum dedi.Daha sonra evime bırakırken konuşmaya çalıştım ama asla cevap vermedi yüzüme bile bakmadı,konuşmayacağım cevap vermeyeceğim dedi.Tavrını asla anlayamadım resmen beni görmezden geldi,ağladım neden böyle yapıyorsun konuşalım diye,ağlamamı bile umursamadı asla cevap vermedi.
Eve bırakınca mesaj attı,işte sen böyle dedin şöyle yaptın filan.Bunları asla yüzüme söylemiyor,ben de uğraşmayacağımı söyledim artık.
Hiç arayıp sormadı sonra,ertesi gün de ben mesaj attım.Sorun varsa konuşarak çözmemiz gerektiğini söyledim,bana bir süre uzaklaşmak istediğini görüşmek istemediğini söyledi.Ben de madem öyle bitti dedim.
Tavrımı gördükten sonra sürekli mesaj atıyor,nerde olduğumu falan öğrenmeye çalışıyor,gelip alacağım nerdeysen diyor.Gerçekten bitip bitmediğini öğrenmeye çalışıyor ben de taviz vermiyorum.
Kendisi aslında dünyalar iyisi biri,ben ne dersem onu yapar,ben nereye istersem oraya gideriz ne istersem onu yaparız.Sen ne dersen o der hep.Bir yere gideceğim zaman alıp götürür geri getirir,istemiyorum sen şöfor müsün desem de ,olsun otobüs falan uğraşma der.Hesaplarımız da ortaktır paramız olmadığında hep yardımlaşırız,sen ödedin ben ödedim olmaz hiç.
Ama en ufak bir tartışma olsun dünyanın en kötü insanı sanıyor beni,terslemeler başından savmalar,ben benim neden böyle davranıyorsun diyorum,yine de kim olduğumu hatırlamıyor benden nefret edercesine davranıyor.Ben ağlasam da yapma desem de durmuyor.Barışınca her şey bir anda eskisi gibi oluyor onun için,dünyanın en iyi insanı oluyorum,seni çok seviyorumlar en kıymetlimsinler havada uçuşuyor.
Onu hiç affetmek istemiyorum,ama iyiyken bulutların üzerinde hissettiriyor,kötüyken cehennemin dibinde.Beni öylece bırakıp gidebiliyor,o an kırmaktan hiç çekinmiyor.
Önceden ben de tartışmaları uçta yaşardım ama zamanla duruldum,olgunlukla yaklaşıyorum,kötü niyetli olmadığını bilerek uzatmıyorum hatalarını.Ama o yapmıyor.
Size sorum şu,zamanla o da bu konuda kendini düzeltebilir mi sizce ?
