- Konu Sahibi KirilmaNoktasi
- #1
,sevgilim ile 2 yıl önce internetten tanışmıştık. aynı şehirdeydik ama uzun süre mesajlaştıktan sonra görüşebildik(3 ay kadar). ben daha görmeden ona çok bağlanmıştım. itiraf ediyorum, 29 yaşıma kadar hiç aşk yaşamadım ve hatta kimseyle doğru düzgün çıkmadım( aracılar vasıtasıyla görüştürüldüğüm oldu) kimsenin eli elime değmedi. iyi bir üniden mezunum ve iyi bir işim var. aslında güzel de bir kızım ama bakımsızım yani süslenmek filan hiç içimden gelmez çok doğalım. ailemle yaşıyorum . ailemden hiç ayrılmadım çok düşkünüz birbirimize.
erkek arkadaşım ilk başlarda bana çok ilgisizdi, bense görüştükten sonra daha çok bağlandım. ilk başta 2 yıllık okudum demişti ama yalanmış. biz buluştuğumuzda çalışıyordu ama özel sektörde ve gelir konusunda da araızda 2,5 kat gibi bi fark vardı. o yanlız yaşıyordu ailesi biraz dağılmış. ablaları abileri var evliler. annesi vefat etmiş babası ikinci evliliğini yapmış. o benim kadar sevmemişti emindim.soğuk davranıyordu ben çok zorladım, çok peşine düştüm. sonra aldatıldığımı öğrendim. ve ayrılmıştık. benden özürdilemişti ama ilişkimiz devam etsin diye değil, çok ağlayıp üzüleceğimi bildiği için.
onu hiç unutamamıştım. hep aklımda hayalimde dualarımdaydı. onun beni hiç umursamadığını düşünüyordum. hiç aramamıştım onu çünkü sevmediğinden emindim. ne mesaj atacağı, ne arayacağından ümidim vardı. o yüzden engellemiştim onu. çünkü beklemek acı veriyordu.. tam unutuyordum derken birgün faceden mesaj geldi. nasılsın diye mesaj atmış. şok olmuştum. iyiyim sen diye yazdım ve bende iyiyim diye 2 saat sonra mesaj atmıştı. devamı gelmemişti. 1 ay kadar sonra tekrar mesaj attı. nasılsın diye face'dn ve sen beni engelledin mi diye sordu. biraz mesajlaştık sonra görüştük. ilişkimşz tekrar başladı. işten ayrılmıştı. sektörü mali krize girmiş ama bulurum diyordu. lise mezu nu olduğunu o zaman öğrenmiştim. çok stresliydi.. benden ayrıldıktan 1-2 ay sonra çıkmış işten hep evdeydim dedi. 2015 in mart ayından itibaren görüşüyoruz ben ona çok bağlıyım gözüm kimseyi görmüyor. ama o kadar çok kavgalarımız ayrılıklarımız oldu ki.. o da bana bensiz yaşayamayacağını söylüyor. ama halen iş bulamadı. ailemde görüştüğümü öğrendi çünkü her kavgadan sonra gözlerim ağlamaktan şişiyor. ailem diyorki bu çocuk senin işin için seninle birlikte. garanti bi kapı arıyor. mezheplerimiz de farklı. ailesi dindar. en zoru da, maddi olarak kullanıldığımı düşünüyorum esasen. bilmiyorum insanların dolduruşuna mı geliyorum, şuan beni aldatmadığından ve beni çok sevdiğinden eminim ama mantığıma aykırı gelen o kadar çok şey var ki. bu ilişkde ben erkeğim o kız sanki. heryerde hesabı ben ödüyorum.. çok gamsız gibi.. ne kardeşim ne annem istemiyor erkek arkadaşımı.
sadece bir çiçek aldı o da bir kere ayrılmıştık ve çok hatalıydı o yüzden. maddi manevi herşeyine ben koşturuyorum. ailem bunu sezdi inkar ettim. maddi olarak hiç bişey kabul etmiyor dedim ama bu yalan. borç verdim 2 hafta sonra ödeyeceğim demişti (5 milyar kadar) 1 ay geçti ses yok paradan sonra tartışmıştık ve hani 2 hafta demiştin dedim gözü döndü sinirden saldırdı ben dolandırıcı mıyım. herkes benim seni yediğimi düşünüyor değil mi kimse istemiyor beni diye saldırdı bana. sonra 3 lirasını getirdi diğerini haftaya vericem dedi.. sonra ben kalsın dedim.. evlilik planları yapıyoruz güya, o da diyor önce iş bulmam lazım diye ama iş yok. bulamıyor. ne anne var başında ne baba, para pul desen zaten yok. bir çiçekten başka hiç birşeyi nasip olmadı bana.. ona yaptıklarımı anlatmak değil maksadım yada onun bana yapmadıklarını ama maddi olarak kullanılıyor muyum acaba diyorum. düğünle ilgili konuşunca da, sen biriktir paranı diyor. aileme vermeme karışıyor. ailen seni kullanıyor diyor. ailemin onu istemediğini bildiği için nefret ediyor gibi. arada kaldım. iki tarafada yalan söylüyorum. ama şuan maddi olarak bende zorlanıyorum. ailemden gizli kredi çektim. kredi kartından çok harcama yapmıştım onun için. ailem maaşımı filan biliyor va maaşımın büyük kısmını normalde babama veririm. kendime aldığım şeylerin fiyatını abartıyorum ki borçlarımı kapatayım diye. erkek arkadaşımnla bunla paylaşamıyorum bile. ben erkek olsam kız arkadaşımın parasıyla bir yerlerde yemek yiyemem hesabı ödetemem.. bana desin ki gel parkta oturalım simit yiyelim o zaman çok mutlu olurum. aileme yalan söylüyorum. eğer yaza kadar iş bulursa , isteyecekler güya ama emin değilim korkuyorum. sevgi aşk geçici diyorlar. ne biliyim koca beslemek sözü korkutuyor beni. acaba işsiz olduğu için mi böyle.. biz ilk buluştuğumuzda işi vardı ama o zaman da sevmediği için eli cebine girmiyordu.
erkek arkadaşım ilk başlarda bana çok ilgisizdi, bense görüştükten sonra daha çok bağlandım. ilk başta 2 yıllık okudum demişti ama yalanmış. biz buluştuğumuzda çalışıyordu ama özel sektörde ve gelir konusunda da araızda 2,5 kat gibi bi fark vardı. o yanlız yaşıyordu ailesi biraz dağılmış. ablaları abileri var evliler. annesi vefat etmiş babası ikinci evliliğini yapmış. o benim kadar sevmemişti emindim.soğuk davranıyordu ben çok zorladım, çok peşine düştüm. sonra aldatıldığımı öğrendim. ve ayrılmıştık. benden özürdilemişti ama ilişkimiz devam etsin diye değil, çok ağlayıp üzüleceğimi bildiği için.
onu hiç unutamamıştım. hep aklımda hayalimde dualarımdaydı. onun beni hiç umursamadığını düşünüyordum. hiç aramamıştım onu çünkü sevmediğinden emindim. ne mesaj atacağı, ne arayacağından ümidim vardı. o yüzden engellemiştim onu. çünkü beklemek acı veriyordu.. tam unutuyordum derken birgün faceden mesaj geldi. nasılsın diye mesaj atmış. şok olmuştum. iyiyim sen diye yazdım ve bende iyiyim diye 2 saat sonra mesaj atmıştı. devamı gelmemişti. 1 ay kadar sonra tekrar mesaj attı. nasılsın diye face'dn ve sen beni engelledin mi diye sordu. biraz mesajlaştık sonra görüştük. ilişkimşz tekrar başladı. işten ayrılmıştı. sektörü mali krize girmiş ama bulurum diyordu. lise mezu nu olduğunu o zaman öğrenmiştim. çok stresliydi.. benden ayrıldıktan 1-2 ay sonra çıkmış işten hep evdeydim dedi. 2015 in mart ayından itibaren görüşüyoruz ben ona çok bağlıyım gözüm kimseyi görmüyor. ama o kadar çok kavgalarımız ayrılıklarımız oldu ki.. o da bana bensiz yaşayamayacağını söylüyor. ama halen iş bulamadı. ailemde görüştüğümü öğrendi çünkü her kavgadan sonra gözlerim ağlamaktan şişiyor. ailem diyorki bu çocuk senin işin için seninle birlikte. garanti bi kapı arıyor. mezheplerimiz de farklı. ailesi dindar. en zoru da, maddi olarak kullanıldığımı düşünüyorum esasen. bilmiyorum insanların dolduruşuna mı geliyorum, şuan beni aldatmadığından ve beni çok sevdiğinden eminim ama mantığıma aykırı gelen o kadar çok şey var ki. bu ilişkde ben erkeğim o kız sanki. heryerde hesabı ben ödüyorum.. çok gamsız gibi.. ne kardeşim ne annem istemiyor erkek arkadaşımı.
sadece bir çiçek aldı o da bir kere ayrılmıştık ve çok hatalıydı o yüzden. maddi manevi herşeyine ben koşturuyorum. ailem bunu sezdi inkar ettim. maddi olarak hiç bişey kabul etmiyor dedim ama bu yalan. borç verdim 2 hafta sonra ödeyeceğim demişti (5 milyar kadar) 1 ay geçti ses yok paradan sonra tartışmıştık ve hani 2 hafta demiştin dedim gözü döndü sinirden saldırdı ben dolandırıcı mıyım. herkes benim seni yediğimi düşünüyor değil mi kimse istemiyor beni diye saldırdı bana. sonra 3 lirasını getirdi diğerini haftaya vericem dedi.. sonra ben kalsın dedim.. evlilik planları yapıyoruz güya, o da diyor önce iş bulmam lazım diye ama iş yok. bulamıyor. ne anne var başında ne baba, para pul desen zaten yok. bir çiçekten başka hiç birşeyi nasip olmadı bana.. ona yaptıklarımı anlatmak değil maksadım yada onun bana yapmadıklarını ama maddi olarak kullanılıyor muyum acaba diyorum. düğünle ilgili konuşunca da, sen biriktir paranı diyor. aileme vermeme karışıyor. ailen seni kullanıyor diyor. ailemin onu istemediğini bildiği için nefret ediyor gibi. arada kaldım. iki tarafada yalan söylüyorum. ama şuan maddi olarak bende zorlanıyorum. ailemden gizli kredi çektim. kredi kartından çok harcama yapmıştım onun için. ailem maaşımı filan biliyor va maaşımın büyük kısmını normalde babama veririm. kendime aldığım şeylerin fiyatını abartıyorum ki borçlarımı kapatayım diye. erkek arkadaşımnla bunla paylaşamıyorum bile. ben erkek olsam kız arkadaşımın parasıyla bir yerlerde yemek yiyemem hesabı ödetemem.. bana desin ki gel parkta oturalım simit yiyelim o zaman çok mutlu olurum. aileme yalan söylüyorum. eğer yaza kadar iş bulursa , isteyecekler güya ama emin değilim korkuyorum. sevgi aşk geçici diyorlar. ne biliyim koca beslemek sözü korkutuyor beni. acaba işsiz olduğu için mi böyle.. biz ilk buluştuğumuzda işi vardı ama o zaman da sevmediği için eli cebine girmiyordu.
